Το σκάνδαλο με τα κόκκινα δάνεια
Βασίλης Βιλιάρδος
Ενώ δρομολογείται η υφαρπαγή της Ελλάδας από τους Γερμανούς, ορισμένοι Έλληνες εκμεταλλεύονται ασύστολα τις αδυναμίες ή την άγνοια των συμπολιτών τους ληστεύοντας τους – όπως δικηγόροι, κατ’ επίφαση
οικονομολόγοι, απολυμένα ή/και ενεργά τραπεζικά στελέχη που έχουν δημιουργήσει εισπρακτικές επιχειρήσεις, εταιρείες παροχής νομικών υπηρεσιών ή συμβουλευτικά γραφεία, τα οποία εγγυώνται έναντι αμοιβής τη σωστή διαπραγμάτευση των
ληξιπρόθεσμων δανείων με τις τράπεζες ή με άλλους πιστωτές.
Επικαιρότητα
Στην ελληνική αγορά έχει στηθεί κυριολεκτικά ένα πάρτι, όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια και γενικότερα τους απλήρωτους λογαριασμούς επιχειρήσεων και νοικοκυριών – μία σκανδαλώδης κατάσταση, την οποία επιτρέπει το κράτος με την ανοχή του.Ειδικότερα δικηγόροι, κατ’ επίφαση οικονομολόγοι (στην καλύτερη περίπτωση λογιστές), απολυμένα ή/και ενεργά τραπεζικά στελέχη, καθώς επίσης πάσης φύσεως «πονηροί», έχουν δημιουργήσει εισπρακτικές επιχειρήσεις, εταιρείες παροχής νομικών υπηρεσιών όπως σε σχέση με την προστασία των υπερχρεωμένων ακινήτων (νόμος Κατσέλη κλπ.) ή συμβουλευτικά γραφεία – τα οποία εγγυώνται έναντι αμοιβής τη σωστή διαπραγμάτευση των ληξιπρόθεσμων δανείων με τις τράπεζες ή με άλλους πιστωτές, όπως επίσης με τα χρέη προς το δημόσιο
Πρόκειται για μία αγορά πολλών δις € που δημιουργήθηκε από την κρίση και τα μνημόνια, αφού έκτοτε τα κόκκινα χρέη των Ελλήνων από αμελητέα έχουν εκτοξευθεί στα ύψη – κάτι που αντιλήφθηκαν έγκαιρα οι επιτήδειοι, οι οποίοι μυρίσθηκαν την ευκαιρία να κερδίσουν πολλά χρήματα, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική αδυναμία, την άγνοια και τους φόβους των συμπολιτών τους. Γνωστό παράδειγμα ο εξάδελφος του υπουργού οικονομικών – ο οποίος μόνο από τη ΔΕΗ έχει συμφωνήσει να αμειφθεί με 12 εκ. € ως bonus, εάν καταφέρει να εισπράξει 500 εκ. € από τους «κόκκινους» πελάτες της εντός μίας ορισμένης χρονικής περιόδου.
Περαιτέρω, πολλά από τα γραφεία αυτά διαπλέκονται με την κυβέρνηση, με το δημόσιο ή με τα ΜΜΕ, με το αζημίωτο φυσικά – ενώ μεταξύ άλλων στελέχη τους εμφανίζονται σε τηλεοπτικές εκπομπές (επί πληρωμή ασφαλώς) αφενός μεν (α) για να διαφημίσουν έμμεσα τις υπηρεσίες τους τρομοκρατώντας παράλληλα τους δύστυχους δανειολήπτες, αφετέρου (β) για να δημιουργήσουν επαφές με βουλευτές ή με άλλα πολιτικά πρόσωπα, έτσι ώστε να τις χρησιμοποιήσουν για τη «δουλειά» τους.
Κάποιοι δε καταλήγουν ήδη στα ψηφοδέλτια των μεγάλων κομμάτων, θέλοντας να ρευστοποιήσουν με αυτόν τον τρόπο την «αναγνωρισιμότητα» τους από τους εκλογείς – οι οποίοι δυστυχώς σπάνια συνειδητοποιούν πώς, με ποιόν τρόπο δηλαδή πρέπει να ασκούν τα εκλογικά τους δικαιώματα, για να μη γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης των πάσης φύσεως πολιτικών καιροσκόπων.
Το γεγονός δε ότι, με βάση τις δημοσκοπήσεις επιλέγουν ξανά εκείνα τα κόμματα που κυριολεκτικά τους σταύρωσαν, υπέγραψαν τη θανατική καταδίκη της Ελλάδας με το PSI(ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), έδιωξαν πάνω από 500.000 παιδιά τους στο εξωτερικό, τους πρόδωσαν επανειλημμένα (ΣΥΡΙΖΑ) κοκ., ενώ τα δύο από αυτά χρωστούν τεράστια ποσά που θα πληρώσουν οι ίδιοι (περί τα 250 εκ. € μόνο η ΝΔ, γράφημα), είναι αρκετό για να τεκμηριώσει πως οι εκλογείς δεν έχουν μάθει ακόμη τίποτα – παρά τα δέκα οδυνηρά χρόνια που έχουν προηγηθεί.
Με απλά λόγια, ενώ δρομολογείται η υφαρπαγή της Ελλάδας από τους Γερμανούς (ανάλυση), μετά τις συνεχείς προδοσίες ορισμένων πολιτικών κομμάτων, αφού φυσικά προηγήθηκε η χειραγώγηση των Ελλήνων με τους μύθους πως ζούσαν πάνω από τις δυνατότητες τους (άρθρο), είχαν ελλείμματα (πηγή) κοκ., οι ίδιοι οι συμπατριώτες τους εκμεταλλεύονται ασύστολα τις αδυναμίες και την άγνοια τους, στην κυριολεξία ληστεύοντας τους – ενώ η ληστεία θα ολοκληρωθεί με το περιουσιολόγιο, καθώς επίσης με άλλες μεθόδους που θα υιοθετήσουν τόσο οι ξένοι εισβολείς, όσο και τα εγχώρια κοράκια, σε συνεργασία με τις αφελληνισμένες τράπεζες και με το διεφθαρμένο δημόσιο.
Ορθολογικές, έντιμες και βιώσιμες λύσεις βέβαια υπάρχουν, όπως η ίδρυση μίας κρατικής επενδυτικής τράπεζας, με κεφάλαια περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου – η οποία θα ήταν σε θέση να κεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες εθνικοποιώντας τες, να τις εξυγιάνει και στη συνέχεια να τις πουλήσει με κέρδος. Όσον αφορά δε την εξυγίανση τους, η ίδια η κρατική επενδυτική τράπεζα θα μπορούσε να ιδρύσει μία εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων, μεταφέροντας τα από τις εμπορικές τράπεζες σε αυτήν – έτσι ώστε να τα διαχειριστεί σωστά και προς όφελος των δανειοληπτών*, χωρίς να ζημιωθεί άδικα κανένας.
Με τον τρόπο αυτό θα σταματούσε το πάρτι που έχει στηθεί με τα κόκκινα δάνεια, εκ μέρους των εγχωρίων και ξένων «κορακιών» – ενώ η Ελλάδα θα ανακτούσε το τραπεζικό της σύστημα, το οποίο έχουν υπεξαιρέσει οι ξένοι, επιδιώκοντας για μία ακόμη φορά την κεφαλαιοποίηση του με χρήματα των φορολογουμένων. Ουσιαστικά δηλαδή οι τράπεζες έχουν βάλει στο μάτι το μαξιλάρι των 24 δις € του δημοσίου, παρά το ότι έχουν ήδη απομυζήσει πάνω από 60 δις € (ανάλυση) – χωρίς να έχουν δώσει λογαριασμό σε κανέναν.
Επίσης τα σπίτια των Ελλήνων, τα οποία κατάσχουν και ξεπουλούν μέσω των πλειστηριασμών στις θυγατρικές τους – όπου οι μεν τράπεζες επωμίζονται τις ζημίες που για να τις καλύψουν απαιτούν νέα κεφάλαια από τους φορολογουμένους, ενώ οι θυγατρικές τους αγοράζουν πάμφθηνα τα σπίτια των Ελλήνων, με την προοπτική θηριωδών κερδών στο μέλλον (τα οποία θα εισπράξουν οι τραπεζίτες κάτω από το τραπέζι).
Εν τούτοις, τα «κοράκια» που αναφέραμε παραπάνω, οι εισπρακτικές εταιρείες, οι δικηγόροι, οι «οικονομολόγοι», οι πρώην τραπεζικοί κλπ., δεν επιθυμούν πραγματικές λύσεις για τα προβλήματα των Ελλήνων, εμποδίζοντας το δημόσιο, με το οποίο διαπλέκονται – αφού από αυτά ακριβώς τα προβλήματα κερδίζουν.
Την ίδια στιγμή τα πολιτικά κόμματα ενδιαφέρονται μόνο για τις εκλογές, αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο – οπότε αφήνουν ελεύθερο το πεδίο στα κοράκια, αρκεί να τους εξασφαλίζουν τις ψήφους των ηλιθίων. Των Πολιτών δηλαδή που θεωρούνται αρκετά «έξυπνοι» για να ψηφίζουν τους δυνάστες τους, αλλά επικίνδυνοι για δημοψηφίσματα – όπως δήλωσε η ΝΔ, όσον αφορά τη συνταγματική μεταρρύθμιση, ή ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας.
*Σημείωση: Όσον αφορά τους συνεπείς δανειολήπτες, τα πράσινα δάνεια, ασφαλώς θα έπρεπε να αμειφθούν ανάλογα – όπως με χαμηλότερα επιτόκια για τα δάνεια τους ή με άλλου είδους επιβραβεύσεις, έτσι ώστε να μη διαταραχθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου