Η Δολοφονία της Ελληνικής Γλώσσας
Το μεγαλύτερο έγκλημα της… «προοδευτικής λαίλαπας»…
O Γαβρόγλου θέλει να καταργήσει, μεταξύ άλλων και τα Λατινικά!
Έχουν σχεδόν καταργήσει τα αρχαία. Όχι τώρα, εδώ και χρόνια… Δεκαετίες συνεχίζεται πια η «προοδευτική» λαίλαπα! Να αποδομήσουν το μορφωτικό υπόβαθρο του νεοέλληνα. Να φτιάξουν «ανδράποδα», που γνωρίζουν και χειρίζονται μερικές εκατοντάδες λέξεις μόνο, χωρίς εκφραστικές δεξιότητες, χωρίς ιστορική συνείδηση, χωρίς λογική επάρκεια αρθρωμένου λόγου, χωρίς συναισθηματικό βάθος και αισθητική καλλιέργεια… Γιατί τέτοια «ανδράποδα» πιο εύκολα χειραγωγούνται, πιο εύκολα φανατίζονται, πιο εύκολα εκμαυλίζονται και πιο εύκολα «πουλιούνται» στο τέλος…
Ναι το προηγούμενο καθεστώς (πριν τη δεκαετία του ’80) είχε σε βάρος του αρκετές στρεβλώσεις και υπερβολές προγονοπληξίας. Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, η παραδοσιακή παιδαγωγική πέτυχε και με το παραπάνω! Από την απελευθέρωση το 1830 μέχρι τη δεκαετία του 1960, κάθε γενιά νεοελλήνων έβγαινε πιο μορφωμένη από την προηγούμενη! Και γλωσσικά και σε όλο το φάσμα των «εγκυκλίων» γνώσεων.
Ύστερα άρχισαν οι «προοδευτικές μεταρρυθμίσεις»: Πρώτα κατάργησαν τους τόνους και τα πνεύματα, μετά κατάργησαν τα Αρχαία, μετά κατάργησαν τα φωνήεντα και τα σύμφωνα (μόνο φθόγγους διδάσκουν στα παιδιά), μετά κατάργησαν την ελληνική γραμματική και την υποκατέστησαν με εξαπλουστευτικές-βαρβαρικές εκδοχές (το παχύ του… παχιού), μετά επανέφεραν τα Αρχαία, αλλά πολύ κουτσουρεμένα, γιατί πια δεν μπορούσαν να τα διδάξουν!
Η κατάργηση της «Καθαρευούσης», υπονόμευσε και την διδασκαλία της Αρχαίας – τελικά και τη σωστή εκμάθηση της «Δημοτικής». Όποιος έκανε στο σχολείο Τζάρτζανο, έμαθε Ελληνικά. Όποιος δεν έκανε Τζάρτζανο, δεν έμαθε… Η «Καθαρεύουσα» ήταν ο απαραίτητος κρίκος συνέχειας που επέτρεπε να μαθαίνει κανείς σωστά τη ζωντανή δημοτική, επειδή ακριβώς στηριζόταν στις ρίζες της αρχαίας. Χάθηκε έτσι ο κρίκος ανάμεσά τους και κατέρρευσε και η εκμάθηση της δημοτικής, αφού τα παιδιά δεν μπορούν να κάνουν απευθείας αναφορά στις αρχαίες ρίζες και στη συνέχεια της γλώσσας τους.
Στις μαυρόασπρες ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του ’60, εμφανίζονται «λαϊκοί τύποι» που έκαναν λάθη του τύπου: τη δεσποινίς και την οδός. Κι ο κόσμος γέλαγε από κάτω. Η μεγάλη πλειοψηφία των τότε θεατών – σίγουρα των νεότερων – καταλάβαινε ότι οι κινηματογραφικοί ήρωες έκαναν χοντρό λάθος. Σήμερα δεν γελάει κανείς. Τέτοια λάθη κάνουν σήμερα πολλοί τηλεοπτικοί παρουσιαστές. Και διαδικτυακά sites. Και πολιτικοί ακόμα…
Ακόμα και οι «λαϊκοί τύποι» του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου, σατίριζαν την επίσημη γλώσσα της εποχής εκείνης (την «καθαρεύουσα»), αλλά οι ίδιοι προσπαθούσαν να μιλήσουν σωστά Ελληνικά. (Δέστε το Χατζηχρίστο, τον αξέχαστο «Ζήκο» στον θρυλικό «Μπακαλόγατο». Τα εκπληκτικά σολαρίσματα είναι για πολλούς σημερινούς θεατές… γλωσσικό φροντιστήριο! Δέστε και τον «Ηλία του 16ου », πάλι με το Χατζηχρίστο. Η φοβερή σκηνή όπου βρίσκονται οι δυό τους με τον αστυνομικό διευθυντή στο Τμήμα, όπου προσπαθεί να γλιτώσει τον συλληφθέντα φίλο του – το Βέγγο – και οι διάλογοι που εκτυλίσσονται εκεί, δείχνουν ένα λαϊκό άνθρωπο, που επιβάλλεται με τη διαολιά του, αλλά και με το «λέγειν» του, σε άψογα Ελληνικά)
Τώρα οι νέοι μας έχουν πρόβλημα με τα «τριτόκλιτα» (κάνουν μούσκεμα τις καταλήξεις), με τα «δευτερόκλιτα» (μπερδεύονται με το τελικό σίγμα) με τις κλήσεις και τους χρόνους των ρημάτων – βγάζουν τη χρονική αύξηση από εκεί που χρειάζεται και τη βάζουν εκεί που ΔΕΝ χρειάζεται (στην προστακτική) – γενικά δεν υπάρχει λάθος που δεν το κάνουν!
Με δύο λόγια, οι τελευταίες δύο γενιές είναι οι μόνες από την Παλιγγενεσία όπου οι νέο-Έλληνες μιλάνε χειρότερα Ελληνικά από τους προηγούμενους! Σε κάθε διαδοχική γενιά, ως τη δεκαετία του 70, οι σύγχρονοι έβγαιναν πιο «πεπαιδευμένοι» από τους γονείς τους. Τώρα πια οι σύγχρονοι είναι πιο «αγράμματοι» από τους προηγουμένους…
Κι ακόμα δεν αναρωτιόμαστε μήπως – μήπως, λέω – φταίνε οι αλλεπάλληλες «προοδευτικές μεταρρυθμίσεις» που… «στραβώνουν» τα παιδιά μας.
Δεν είναι μόνο στη γλώσσα. Και στην Ιστορία και στη νεοελληνική λογοτεχνία έχει επικρατήσει ο απόλυτος σκοταδισμός (στο όνομα της «προοδευτικότητας»!)
Ο Σολωμός υποβαθμίστηκε, ο Κάλβος εξαφανίστηκε, ο Παλαμάς δεν υπάρχει. Και πώς να διδαχθούν τα παιδιά το «Δωδεκάλογο του Γύφτου»; Είναι πολύ non-politically correct! Να το πεις πάλι ο «Δωδεκάλογος του… Ρωμά», κανείς δεν θα καταλάβει τίποτε… Αλλά και πέρα απ’ όλα αυτά, και στα μαθηματικά έγινε «η σφαγή των νηπίων» – κυριολεκτικά.
Αν ανοίξετε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης και πληκτρολογήσετε τα «Στοιχεία» του Ευκλείδη, σε οποιαδήποτε γλώσσα, το πρώτο που θα μάθετε είναι πως πρόκειται για το πιο πολυδιαβασμένο σύγγραμμα του σύγχρονου πολιτισμού μετά από τη Βίβλο!
Πέρα από τη στέρεα βάση της μαθηματικής Παιδείας – ακόμα και για όσους δεν επιλέξουν τις φυσικές επιστήμες – είναι και θεμέλιο λογικής, και φιλοσοφίας. Ακόμα και τα σύνθετα νομικά επιχειρήματα έχουν «ευκλείδεια» (επαγωγική) θεμελίωση …
Εμείς, εδώ καταργήσαμε την Ευκλείδεια γεωμετρία από τα σχολειά μας!
Εντελώς…
Καταργήσαμε και την Τριγωνομετρία!
Όλο το μεγαλείο του Πυθαγόρειου θεωρήματος περνάει σε όλες τις σύγχρονες επιστήμες μέσα από τη ημίτονα και τα συνημίτονα. Εμείς τα σβήσαμε όμως, από τα σχολικά μας προγράμματα… Και το χειρότερο: διδάσκουμε στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου τα παιδιά μας «στροφορμή» (στη Φυσική), χωρίς να τους έχουμε διδάξει προηγουμένως τριγωνομετρία πάνω στην οποία θεμελιώνονται οι τύποι της στροφορμής και ερμηνεύεται η θεωρία της.
Τα παιδιά, δηλαδή απλώς αποστηθίζουν τύπους, τα συστατικά των οποίων προφανώς δεν καταλαβαίνουν, μόνο για μόνο για να λύνουν ασκήσεις. Όπου επίσης δεν καταλαβαίνουν, ούτε τι τους ζητείται, ούτε τι ακριβώς «βρίσκουν» αφότου εφαρμόσουν τους τύπους που απομνημόνευσαν. Αν θέλαμε να πείσουμε τα παιδιά μας να μισήσουν τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, δεν θα κάναμε τίποτε το διαφορετικό…
Στα ιδιωτικά φροντιστήρια, βέβαια, καλύπτονται πολλά από αυτά τα «ελλείμματα». Αλλά εκεί πληρώνουν οι γονείς… Η «δωρεάν παιδεία» στην Ελλάδα είναι το απόλυτο ψέμα, η απόλυτη διαστροφή: Δεν είναι ούτε «δωρεάν» (αφού τα παιδιά δεν μαθαίνουν), ούτε «Παιδεία» (αφού τα παιδιά μισούν αυτό που πρέπει να αγαπήσουν). Η λεγόμενη «δωρεάν Παιδεία» είναι το «πρόσχημα» για να σπρώξουν τα παιδιά στην ιδιωτική παραπαιδεία. Στα φροντιστήρια. Όπου και μόνο ξεστραβώνονται. Εκεί – και από εκεί – μαθαίνουν τα πέντε «κολλυβογράματα» που προλαβαίνουν να μάθουν. Γιατί σε δύο χρόνια πρέπει να καλύψουν τα κενά των δέκα προηγουμένων ετών, και να… ξε-μισήσουν όλα όσα είχαν μάθει να μισούν και να σιχαίνονται ως τότε…
Τώρα κατάργησε ο Γαβρόγλου και τα Λατινικά!
Μετά από όλα τα προηγούμενα, θα μου πείτε, μικρό το κακό.
Μην είστε τόσο σίγουροι…
Σας καλώ να μπείτε στο διαδίκτυο και να πληκτρολογήσετε το λήμμα:
The classical education of the Founding Fathers.
Εκεί αναφέρεται συνοπτικά η ισχυρή κλασσική (δηλαδή αρχαιοελληνική και λατινική Παιδεία) που είχαν οι «μεγάλοι πατέρες» της Αμερικανικής Δημοκρατίας.
Ο Τόμας Τζέφερσον, ο Αλέξανδρος Χάμιλτον και ο Τζών Άνταμς, υπήρξαν μαζί με τον πρώτο Πρόεδρο Ουάσιγκτων οι θεμελιωτές της Αμερικής! Της πιο ανθεκτικής δημοκρατίας που υπήρξε ποτέ…
Οι τρείς πρώτοι είχαν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Συχνά συγκρούστηκαν. Κάποιες φορές δεν μιλιούνταν κι όλας. Αλλά είχαν κι ένα «κοινό»: Στις επιστολές που αντάλλαξαν και στο έργο τους, εν γένει, όχι μόνο τόνιζαν την αξία της κλασικής παιδείας, αλλά την επιδείκνυαν με καμάρι. Ο Τζέφερσον ειδικά χρησιμοποιούσε μέχρις υπερβολής αρχαιοελληνικές φράσεις (σε σημείο που να διαμαρτύρεται ο Άνταμς, ο οποίος ήταν «πιο δυνατός» στο λατινικά).
Τα περιβόητα federalist papers του Χάμιλτον – τα πιο θεμελιώδη ίσως συγγράμματα Πολιτικής Επιστήμης και Πολιτικής Ιστορίας στο σύγχρονο κόσμο – είναι «ακατανόητα», ίσως και «μη προσβάσιμα», για όποιον δεν γνωρίζει αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή Ιστορία. Ακόμα και σήμερα, η επίσημη σφραγίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, αναγράφει το λατινικό Ε pluribus unum. Δηλαδή «από τα πολλά στο Ένα».
Κατά μια εκδοχή είναι φράση από λατινική μετάφραση του προσωκρατικού Έλληνα Φιλόσοφου Ηράκλειτου. Κατά άλλη εκδοχή είναι στίχος από ποίημα του Βιργιλίου, ή από φράση του Κικέρωνα, ή από φράση του Αυγουστίνου, που αποδίδεται στον Πυθαγόρα ή στον Παρμενίδη. Σε κάθε περίπτωση μιλάει για την ομογενοποίηση των διαφορετικών σε ένα ομοιογενές σύνολο.
Πώς λέμε «πολυπολιτισμικότητα» σήμερα; Καμία σχέση!
Το ακριβώς αντίθετο:
Γιατί η «πολύ-πολιτισμικότητα» αναπαράγει τη «διαφορετικότητα» μέσα σε κάθε κοινωνία. Ενώ η «ομογενοποίηση» (από τα πολλά στο ένα) παράγει την κοινή ταυτότητα, που είναι βάση της δημοκρατίας.
Η φράση αυτή ήταν από το 1782 το ανεπίσημο έμβλημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1956 (με την περιβόητη Resolution 396 του Αμερικανικού Κογκρέσου) το επίσημο έμβλημα των ΗΠΑ είναι πλέον In God We Trust (Πιστεύουμε στο Θεό!)
Άλλο «μυστήριο αξεδιάλυτο και σκάνδαλο ανυπόφορο» για τον κ. Γαβρόγλου κι αυτό. Πώς γίνεται η πιο σύγχρονη και πιο προοδευμένη δημοκρατία στον κόσμο να έχει ως επίσημο σύμβολό της την… Πίστη στο Θεό;
Πάντως, το e pluribus unum παρέμεινε στην επίσημη σφραγίδα των ΗΠΑ.
Όλα αυτά βέβαια, κανείς στις ΗΠΑ δεν θα τα καταλάβαινε χωρίς γνώση λατινικών.
Οι νέοι Αμερικανοί δεν μαθαίνουν λατινικά στα σχολειά τους. Αλλά σιγά-σιγά τα Λατινικά (όπως και τα αρχαία Ελληνικά) εισάγονται στην βασική εκπαίδευση τουλάχιστον τον καλών ή «προτύπων» σχολείων. Στην Ευρώπη έχουν επιστρέψει εδώ και χρόνια. Στην Ελλάδα τα είχαμε και τα διώξαμε! Κι όσο «υπολείμματα» παρέμειναν τα διώχνουμε τώρα. Τα αντικαθιστούμε με την … Κοινωνιολογία! Δηλαδή με ένα κορμό θεωριών, μαρξιστικής ή νέο-μαρξιστικής επιρροής.
Υπάρχουν, βέβαια, και μη μαρξιστές κοινωνιολόγοι, όπως ο Πρώσος Max Weber και ο Γάλλος Emil Durkheim, αλλά η ίδια η γνώση που συσσωρεύουν αυτές οι θεωρίες προϋποθέτει πολύ στέρεα θεμέλια γλώσσας και ιστορίας και φιλοσοφίας και ανθρωπολογίας. Χωρίς τέτοια θεμέλια είναι περισσότερο εύκολος ο «προσηλυτισμός» σε μαρξιστικά σχήματα… Βγάζουν τα λατινικά, μειώνουν τα αρχαία ελληνικά και σακατεύουν τη μαθηματική παιδεία και την Ιστορία, για να διδάξουν… Κοινωνιολογία!
Γιατί όχι και… «Φιλοσοφία της Επιστήμης»; Τις θεωρίες του Karl Popper ή του Thomas Kuhn. Να μην ξέρουν τα παιδιά μας πώς να κλίνουν τα τριτόκλιτα, να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνει dura lex sed lex (σκληρός νόμος, αλλά νόμος), να μην μπορούν να μελετήσουν καθόλου το Δίκαιο, να χάνονται στα ημίτονα και τα συνημίτονα, να μη «νογάνε» καθόλου ούτε από Πλάτωνα ούτε από Αριστοτέλη, να είναι άγνωστες λέξεις γι’ αυτά ο Θουκυδίδης ή ο Τάκιτος, αλλά να παίζουν το…paradigm shift στα δάχτυλα!
Είναι προφανές ότι βολεύουν «ημετέρους»! Πελατάκια….
Δεν έχουν άποψη για τησν Παιδεία. Ούτε τους ενδιαφέρει.
Δεν ξέρουν τι και γιατί πρέπει να διδαχθούν τα ελληνόπουλα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο. Τι ακριβώς μορφωτικές βάσεις θέτει η δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο μελλοντικό πολίτη, αλλά και στον μελλοντικό επιστήμονα και στον μελλοντικό «τεχνοκράτη» ακόμα… Δεν τους ενδιαφέρει. Ξέρουν ότι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που σπούδασαν «Κοινωνιολογία» τις τελευταίες δεκαετίες και είναι άνεργοι. Αυτούς «τακτοποιούν».
Φιλόλογοι δεν υπάρχουν πια και τόσοι πολλοί. Ίσως… Πάντως κοινωνιολόγοι υπάρχουν πολύ περισσότεροι! Άσε που η «κοινωνιολογία» είναι και καλύτερη εισαγωγή στον πιο απλουστευτικό μαρξισμό.
Με τέτοια «λογική» και τέτοια κριτήρια, συνεχίζουν να διαλύουν την Παιδεία μας.
Απ’ όλα τα εγκλήματα που έκαναν οι «προοδευτικοί» στη χώρα, τα τελευταία σαράντα χρόνια, το έγκλημα στην Παιδεία είναι το χειρότερο. Και πιο δύσκολο να διορθωθεί.
Κι εδώ αντί να διορθωθεί, συνεχίζεται.
Ακούει κανείς;
Βλέπει κανείς τι γίνεται στο εξωτερικό;
Καταλαβαίνει κανείς;
Ενδιαφέρεται κανείς;
@Θανάσης Κ. /ορθογράφος
“Από όλες τις προσαγορεύσεις που μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να εκφράσουμε, η γλώσσα είναι η υψηλότερη και μακράν όλων η πρώτη. Η γλώσσα είναι αυτή που κατ’ αρχάς και τελικά μας στέλνει νεύματα για την ουσία ενός πράγματος. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι η γλώσσα -με κάθε σημασία της λέξης, που την έχουμε συλλάβει τυχαία- μας παρέχει και τη διαφανή ουσία του πράγματος άπαξ διά παντός, όπως συμβαίνει με ένα έτοιμο προς χρήση αντικείμενο. Αλλά η αντίστοιχη κατάσταση, στην οποία ο άνθρωπος ακούει πραγματικά την προσαγόρευση της γλώσσας, είναι εκείνο το λέγειν που ομιλεί μέσα στο στοιχείο της ποίησης. Όσο πιο ποιητικό είναι το έργο ενός ποιητή, τόσο πιο ελεύθερο είναι το λέγειν του, δηλαδή πιο ανοιχτό και πιο έτοιμο να δεχτεί το απρόβλεπτο, τόσο πιο καθαρά θέτει το λεχθέν του στην κρίση του ακούειν που καταβάλλει όλο και μεγαλύτερες προσπάθειες, τόσο πιο μακριά είναι το λεχθέν του από την απλή απόφανση, για την οποία συζητούμε μόνο για το αν είναι ορθή ή όχι.” Martin Heidegger
Η Αρχαία Ελληνική Θεϊκή Γλώσσα
Όπως είπε και ο George Orwell στο έργο του 1984, «απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη». Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις. Ότι ακριβώς δηλαδή πράττουν σήμερα.
Σου έχει συμβεί να παρακολουθήσεις μια ομιλία ή να διαβάζεις ένα βιβλίο ή ένα άρθρο και στο τέλος να μην ξέρεις τι στο διάολο διάβασες ή άκουσες; Λοιπόν ο μόνος λόγος που νοιώθεις έτσι είναι γιατί στο κείμενο ή στον λόγο υπάρχουν λέξεις που δεν γνωρίζεις ή παρανοείς τον ορισμό τους. Στην χαριτωμένη πρόταση «πιστεύεις στον θεό;» (που σε μερικά κράτη κι εποχές, μπορεί η λάθος απάντηση να σου στοιχίσει την ζωή) η απάντηση δεν είναι καθόλου προφανής, ούτε και είναι μία. Η λέξη «πίστη» έχει αρκετούς διαφορετικούς ορισμούς και κανένας δεν είναι φιλοεπιβιωτικός. Η λέξη «θεός» έχει πάνω από 200 ορισμούς και υπάρχουν και γύρω στους 5000+ θεοί κάθε είδους. Υπάρχει και η λέξη «στον» και υπαρχει κι ένα ερωτηματικό στο τέλος της πρότασης. Αν ανοίξεις ένα λεξικό και μάθεις τους ορισμούς αυτών των λέξεων, άμεσα αντιλαμβάνεσαι, την μεγάλη νοητική και ψυχική σύγχυση που βρίσκονται όσοι λένε αστόχαστα «πιστεύω στον θεό!!!» Η ακόμη πιο άστοχα κάνουν αυτήν την ανόητη ερώτηση-αγκιτάτσια που δεν περιέχει κανένα νόημα, τουλάχιστον για εχέφρονες ανθρώπους. Κι αυτό σε μία ασήμαντη πρόταση-meme, φαντάσου στα σημαντικά θέματα τι γίνεται και πόση παρανόηση και προπαγάνδα παίζει …μπάλα, με τα γκολ να μπαίνουν απ’ τα αποδυτήρια !!!
Στις μέρες μας όπου αμφισβητούνται ακόμα και τα αυτονόητα, έχει αρχίσει να ακούγεται η άποψη ότι δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, αλλά ότι όλες έχουν την ίδια αξία. Αυτό είναι τόσο παράλογο να το πιστεύει κανείς, όσο το να πιστεύει ότι μπορούν σε έναν αγώνα δρόμου όλοι οι δρομείς να τερματίσουν ταυτόχρονα, ειδικά οι κουτσοί ή όσοι είναι σε αναπηρικό καροτσάκι, με ένα καλογυμνασμένο και σκληρά προπονημένο αθλητή. Κάτι τέτοιο είναι απλά αδύνατον. Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι κάτι πολύ απλό, πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με κάτι τόσο πολύπλοκο όσο η γλώσσα. Δηλαδή μπορεί μια γλώσσα πρωτόγονου επιπέδου με ελάχιστες διαφορετικές λέξεις να έχει την ίδια αξία με μια γλώσσα τόσο σύνθετη, όσο η αρχαία Ελληνική (ακόμη και η νεώτερη Ελληνική) γλώσσα; Ποιός λογικός άνθρωπος μπορεί να το δεχτεί αυτό; Ενδεικτικά αναφέρω ότι οι χιμπατζήδες χρησιμοποιούν μια «γλώσσα» με ένα λεξιλόγιο από τριάντα λέξεις-κραυγές.
Σήμερα οι μιμιδίζοντες νεοέλληνες χρησιμοποιούν τούρκικες λέξεις όπως η λέξη “χαράτσι” ή “Bullying” ξεχνώντας τον πλούτο της Ελληνικής γλώσσας τους. Το νταηλίκι (τουρκική: dayılık) είναι μια μορφή κακοποίησης, πιο συγκεκριμένα εκφοβισμού ή εξαναγκασμού και υπάρχουν δεκάδες λέξεις να περιγραφεί, αλλά τι να περιμένει κανείς από τα ελληνικά ανθρώπινα ζώα που πιστεύουν ότι μαλακία τους πουν, όταν δεν μυρικάζουν.
Στο έργο «Σύντοµη ιστορία της Ελληνικής Γλώσσης» του διάσηµου γλωσσολόγου Α. Meillet, υποστηρίζεται µε σθένος η ανωτερότητα της Ελληνικής έναντι των άλλων γλωσσών. Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ είχε δηλώσει: «Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι µόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της οµιλίας και της γλώσσης, όσο καµία άλλη γλώσσα»
Ο Γάλλος διαφωτιστής Βολτέρος: «Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών»
Ο Γάλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης Κάρολος Φωριέλ: «Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης»
Η Μαριάννα Μακ Ντόναλντ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας και επικεφαλής του TLG δήλωσε: «Η γνώση της Ελληνικής είναι απαραίτητο θεμέλιο υψηλής πολιτιστικής καλλιέργειας»
TheodoreF. Brunner (Ιδρυτής του TLG και διευθυντής του µέχρι το 1997): «Σε όποιον απορεί γιατί ξοδεύτηκαν τόσα εκατοµµύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής, απαντούµε: Μα πρόκειται για την γλώσσα των προγόνων µας και η επαφή µε αυτούς ßελτιώνει τον πολιτισµό µας»
Η τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας Έλεν Κέλλερ: «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού»
Ιωάννης Γκαίτε (Ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας, 1749-1832): «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώµης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαµπερό µέσα στη νύχτα»
Διάλογος του Γκαίτε µε τους µαθητές του:
-Δάσκαλε τι να διαßάσουµε για να γίνουµε σοφοί όπως εσύ;
-Τους Έλληνες κλασικούς.
-Και όταν τελειώσουµε τους Έλληνες κλασικούς τι να διαßάσουµε;
-Πάλι τους Έλληνες κλασικούς.
-Δάσκαλε τι να διαßάσουµε για να γίνουµε σοφοί όπως εσύ;
-Τους Έλληνες κλασικούς.
-Και όταν τελειώσουµε τους Έλληνες κλασικούς τι να διαßάσουµε;
-Πάλι τους Έλληνες κλασικούς.
Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώµης, 106-43 π.κ.ε.) «Εάν οι θεοί µιλούν, τότε σίγουρα χρησιµοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων»
Χάµφρι Κίτο (Άγγλος καθηγητής στο πανεπιστήµιο του Μπρίστολ, 1968) «Είναι στη φύση της Ελληνικής γλώσσας να είναι καθαρή, ακριßής και περίπλοκη. Η ασάφεια και η έλλειψη άµεσης ενοράσεως που χαρακτηρίζει µερικές φορές τα Αγγλικά και τα Γερµανικά, είναι εντελώς ξένες προς την Ελληνική γλώσσα»
Ιρίνα Κοßάλεßα (Σύγχρονη Ρωσίδα καθηγήτρια στο πανεπιστήµιο Λοµονόσοφ, 1995) «Η Ελληνική γλώσσα είναι όµορφη σαν τον ουρανό µε τα άστρα»
R.H. Robins (Σύγχρονος Άγγλος γλωσσολόγος, καθηγητής στο πανεπιστήµιου του Λονδίνου) «Φυσικά δεν είναι µόνο στη γλωσσολογία όπου οι Έλληνες υπήρξαν πρωτοπόροι για την Ευρώπη. Στο σύνολό της η πνευµατική ζωή της Ευρώπης ανάγεται στο έργο των Ελλήνων στοχαστών. Ακόµα και σήµερα επιστρέφουµε αδιάκοπα στην Ελληνική κληρονοµιά για να ßρούµε ερεθίσµατα και ενθάρρυνση»
Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδηµίας της Βασκονίας) «Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονοµιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιµένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.»
«Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργηµένων ατόµων.»
Οι λέξεις και οι ορισμοί τους είναι ο κόσμος μας, είναι η πραγματικότητα μας, για να κάνετε κάτι πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα, είναι απαραίττητο πριν, να γνωρίζετε την ουσία της. Οι λέξεις είναι η ουσία της.
Εν αρχή ην η Σκέψη
Η Σκέψη εκδηλώνεται με την Λέξη και Δημιουργεί.
Αν από την Αγγλική γλώσσα αφαιρεθούν οι Ελληνικές και οι Λατινικές λέξεις θα τους μείνουν τα ΜΟΥΓΚΡΊΣΜΑΤΑ !
Ξένοι στην πατρίδα μας
Σήμερα τα κομμουνιστικά παράσιτα, τα απολιθώματα της μαρξιστικής πανούκλας, στην Ελληνική κυβέρνηση -σε εποχές τεράστιων τεχνολογικών, γενετικών και οικονομικών αλμάτων- τα τοποθέτησε ο απόλυτα εκφυλισμένος κι αμόρφωτος νεοέλληνας, δεν φύτρωσαν… είναι ο καθρέφτης του και τον αντιπροσωπεύουν απολύτως στον ψυχισμό του, στις σκέψεις του, στην σαπίλα του σωματική και νοητική, στα πεπραγμένα του.
Αρκεί να δεις την πόλη του, την κορωνίδα της Δημοκρατίας, των Τυράννων, των Αρίστων, της φιλοσοφίας, του στοχασμού και των πολιτισμών ολοκλήρου του πλανήτη, την Αθήνα, πως την κατάντησε για να αντιληφθείς τι γίνεται μέσα στο κεφάλι του, την μόρφωση του και το υπόβαθρο του… κάνε μια βόλτα από την Ομόνοια και θα καταλάβεις … αν έχεις Ελληνικό DNA… και δεν είσαι πιστό και υπάκουο πρόβατο του εκτρωματικού ορθόδοξου Γιαχβέ.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η μόρφωση των παιδιών μας, όσο και η δίκη μας προσωπική μόρφωση … είναι πλέον εθνικά επιτακτικό να φροντίσουμε μόνοι μας να εκπαιδεύσουμε και να μορφώσουμε τα παιδιά μας με το Ελληνικό ιδεώδες, με την γλώσσα του Ελληνικού DNA, αυτού δηλαδή που έδωσε πολιτισμό κι εξανθρώπισε τον άνθρωπο, που τον έβγαλε από την λασπουριά της αμορφωσιάς και του βαρβαρισμού.
Διαφορετικα είμαστε τελειωμένοι σαν λαός και σε λίγα, πολύ λίγα χρόνια η Ελλάδα θα έχει μυθολογική υπόσταση, όπως η Ατλαντίδα (αιώνιος εχθρός μας) και η Μου. Ήδη έχουν κλέψει κάθε τι Ελληνικό και το παρουσιάζουν για δικό τους οι Άγγλοι και οι αποικιες τους σε Αμερική, Αυστραλία, κλπ. Κάθε τι Ελληνικό αρχαίο ανήκει σε κάτι που αποκαλούν, ως «παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά» … έχεις δει τις πινακίδες στους αρχαιολογικούς χώρους; Τις έχεις διαβασει; Ξέρεις την σημασία των γραφομένων τους; Πολύ αμφιβάλω. Γράφουν, λοιπόν, ότι δεν σου ανήκουν σαν πολίτης (οπλίτης) της Ελλάδας, σαν κληρονομιά σου, αλλά ανήκουν σε αυτό το ίδρυμα … Ξέρεις ότι δεν μπορείς να φωτογραφίσεις τα αρχαία και να χρησιμοποιήσεις τις φωτογραφίες σου γιατί δεν είναι ελληνικό δικαίωμα σου, δεν είναι πολιτιστική κληρονομιά σου, αλλά ανήκει σε άλλους … κι αυτοί απαγορεύουν να χρησιμοποιήσεις την κληρονομιά σου, την παρακαταθήκη των προγόνων σου; Το ξέρεις;
Πολλες απαιτήσεις έχω, από έναν λαό που το μόνο που ξέρει καλά είναι να σέρνεται διπλωμένος στα τέσσερα και να λατρεύει ένα έκτρωμα για σωτήρα και θεό του… αυτός ο λαός δεν χρειάζεται μόρφωση και παιδεία, αρκεί να μιμιδιζει και να μουγκανίζει σαν τα ζώα … έτσι λοιπόν του έφεραν μπόλικες μαϊμούδες και τις αμόλισαν στις πόλεις του, για να γίνει όμοιός τους, να έχει πρότυπο όχι τον Ηράκλειτο -που έτσι κι αλλιώς δεν τον ξέρει- αλλά τα πηθίκια.
Ο εκφυλισμός είναι αυτονόητος όσο κι αναμενόμενος …
ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΗ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΙΜΟΥΔΙΤΣΑ
@Ηω Αναγνώστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου