ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙ ΠΙΟ ΦΡΙΚΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΗΣΙ ΚΑΙ ΣΦΑΖΟΥΝ 200.000 ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Η σφαγή της Χίου αναφέρεται στην σφαγή 120.000 Ελλήνων της Χίου από τον τουρκικό στρατό  και  εθελοντές  εβραίους.  Οι  εβραίοι  πούλησαν  σαν
 σκλάβους  άλλους  60.000  Έλληνες  Χιώτες. Από  την  σφαγή  γλύτωσαν κάτω  από  20.000  Έλληνες. Το γεγονός συνέβη τον Απρίλιο του 1822.

«Οι Ιουδαίοι προκάλεσαν την γενοκτονία  της  Χίου  για να λεηλατήσουν
τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων.  Επί πλέον συμμετείχαν
και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στις σφαγές».

Κατά τον ιστορικό Καστάνη, που ήταν παρών στη σφαγή της Χίου, ο
πληθυσμός του νησιού  το  1822  ξεπερνούσε τους 180.000  Έλληνες.

«ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ  ΑΓΟΡΑΖΑΝ  ΤΟΥΣ  ΧΙΩΤΕΣ  ΓΙΑ  30
 ΓΡΟΣΙΑ  ΚΑΙ  ΤΟΥΣ  ΕΣΦΑΖΑΝ  ΓΙΑ  ΝΑ  ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ  ΜΙΑ  ΘΕΣΗ  ΣΤΟΝ
 ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ».

Δημόσια πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης.
Φανατικοί μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να
αγοράσουν ένα θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση
στον παράδεισο, όπως υπόσχεται το κοράνιο για κάθε πιστό που θα έχει
φονεύσει έναν άπιστο.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ  ΦΡΙΚΗ:  ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΑΝ  ΣΤΗΝ  ΑΛΜΗ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ

 Έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και
 τα τοποθετούσαν σε βαρέλια. Χίλια διακόσια κεφάλια είχαν ήδη καταγραφεί
 στην ιστορία της αμοιβής που δόθηκε για τον καθένα.

ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΤΗΣ  ΣΜΥΡΝΗΣ  ΕΙΧΑΝ  ΠΡΟΚΑΤΑΒΑΛΕΙ  ΔΑΣΜΟΥΣ  ΓΙΑ  40.000  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΣΚΛΑΒΟΥΣ.

Στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί δασμοί για 40.000 σκλάβους.
Μεταφέρονταν ως εμπορεύματα σε παζάρια της Κωνσταντινούπολης και της
Σμύρνης και πωλούνταν σε εξευτελιστικές τιμές.

ΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΕΓΛΥΦΑΝ  ΤΟ  ΑΙΜΑ  ΤΩΝ  ΣΠΑΘΙΩΝ  ΤΟΥΣ

«Μέσα στο φρούριο, η μοχθηρή Υψηλότης, ο πασάς, περίμενε την επιστροφή
των συμμοριών των επιδρομέων. Οι αξιωματικοί τήρησαν την αυστηρή
διαδικασία, να διαβιβάσουν στον σουλτάνο δείγματα της καταστρεπτικής
τους φιλοπονίας.

 Δόθηκε επιχορήγηση για τα κεφάλια που θα έκοβαν και κάθε γραφέας κατέγραφε στο ημερολόγιο της τυραννίας, κατά τη συνήθεια.

Για να προλάβουν την απάτη, έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και τα τοποθετούσαν σε βαρέλια.

Τα έστελναν στον σουλτάνο ως απόδειξη της υποταγής τους ή ως δελτία της επιτυχίας τους.

Χίλια διακόσια κεφάλια είχαν ήδη καταγραφεί στην ιστορία της αμοιβής που δόθηκε για τον καθ’ ένα.

Οι νέοι, βλέποντας τους τυράννους τους αδυσώπητους και υπακούοντας στην
προσταγή των μητέρων τους, έπεσαν ως μάρτυρες, προτιμώντας ένα δοξασμένο
 θάνατο παρά μια άχαρη αποστασία.

Τα θύματα διατάζονταν να γονατίσουν.

Γονατίζοντας ο κάθε μάρτυρας το γιαταγάνι έπεφτε επάνω στον λαιμό του,
αποκόπτοντάς τον μ’ ένα κτύπημα τόσο ξαφνικό, ώστε η γλώσσα
εξακολουθούσε να κινείται. Τότε ο Τούρκος έφερε ψυχρά το σπαθί στα χείλη
 του, σκουπίζοντας το αίμα με το στόμα του».

ΜΙΚΡΑ  ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ  ΚΑΤΩ  ΤΩΝ  7  ΧΡΟΝΩΝ  ΤΑ  ΕΔΕΝΑΝ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΕΠΝΙΓΑΝ  ΣΤΗ  ΘΑΛΑΣΣΑ.

Μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν για  πνίξιμο  στη θάλασσα.

Όλοι οι υπόλοιποι (εκτός των αγοριών από 3 - 12 ετών και των γυναικών
από 3 - 40 ετών που αιχμαλωτίσθηκαν και πουλήθηκαν από εβραίους
δουλεμπόρους σε παζάρια της Δύσης και της Ανατολής), σφάχθηκαν ανελέητα.

Η  Χίος  είχε επισύρει το έξαλλο μίσος των εβραίων.  Είναι ιστορικώς
βέβαιο, ότι οι Ιουδαίοι προκαλέσανε την καταστροφή της από τους Τούρκους
 για να λεηλατήσουν τον πλούτο των πολυαρίθμων Χιακών εργαστηρίων. Επί
πλέον συμμετείχαν και οι ίδιοι με τον φρικτότερο τρόπο στις σφαγές.

«Αρκετές χιλιάδες Χίοι είχαν καταφύγει κοντά  στο  λιμάνι περιμένοντας
την άφιξη φιλικών σκαφών που δεν εμφανίστηκαν όμως. Μερικοί ήταν
σφαγμένοι στην ξηρά, άλλοι στο νερό όπου πνίγηκαν ή σουβλίστηκαν, το
ιππικό τους ποδοπάτησε, κι οι στρατιώτες του πεζικού τους κατέκαψαν. Οι
σωροί των νεκρών εκτόξευαν ρυάκια αίματος, που έβαφαν το κύμα πορφυρό,
με βαρύ ερυθρό χρώμα».

ΑΠΡΙΛΙΟΣ  1821.  ΟΙ  ΕΒΡΑΙΟΙ  ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ  ΨΕΥΤΙΚΕΣ  ΦΗΜΕΣ  ΣΤΗΝ  ΣΜΥΡΝΗ  ΟΤΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΙΝΕ  ΤΟΥΡΚΟΥΣ.

"Στην  Σμύρνη  οι  εβραίοι, αρχές Απριλίου του 1821, διαδίδανε ψεύτικες
φήμες, ότι στα ελληνικά πλοία, όσους Τούρκους πιάνανε, τους άλειφαν με
ρετσίνι και τους καίγανε. Πολλαπλασιάζανε μ' αύτόv τον τρόπο την
εκδικητική μανία των εξαγριωμένων, από την Ελληνική Επανάσταση,
τουρκικών ορδών". (Χ. Στασινοπούλου: «Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως
του 1821» τόμος Β' σελ. 64).

Η  γερμανική  εφημερίδα  Allgemeine Zeitung αναφέρει ότι τα γεγονότα που
 είχαν προηγηθεί στο Αϊβαλί είναι ασήμαντα μπροστά στη σφαγή της Χίου.
Την 20η Απριλίου η σφαγή διαρκούσε ακόμη. Ούτε οι γυναίκες και τα παιδιά
 ετύγχαναν οίκτου. Ο καπετάν πασάς έσωσε μερικές εκατοντάδες στο
φρούριο. Οι απώλειες των Τούρκων αναφέρονται στις 4.000. Ειδήσεις που
έφτασαν από την Κωνσταντινούπολη τις επόμενες μέρες αναφέρουν τη δημόσια
 πώληση γυναικών και παιδιών από τη Χίο στα παζάρια της Πόλης. Φανατικοί
 μουσουλμάνοι πληρώνουν περί τα τριάντα πιάστρα για να αγοράσουν ένα
θύμα που το σφάζουν αμέσως για να εξασφαλίσουν μια θέση στον παράδεισο,
όπως υπόσχεται το κοράνιο για κάθε πιστό που θα έχει φονεύσει έναν
άπιστο.

Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 600 άνδρες, ενώ αναφέρθηκαν και θύματα μεταξύ
των Εβραίων, που πέρασαν από τη Μικρασιατική ακτή στο νησί για να
πλιατσικολογήσουν κι επόπτευαν το δουλεμπόριο. Πληροφορίες αναφέρουν και
 εκτελέσεις Χιωτών που βρέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, των οποίων οι
περιουσίες δημεύτηκαν και τα μέλη των οικογενειών πουλήθηκαν ως δούλοι.
Στη Journal du Commerce δημοσιεύεται κατάλογος ονομάτων 207 Χίων εμπόρων
 που εκτελέστηκαν. Τον κατάλογο κατέγραψε έμπορος της Φλωρεντίας μετά
από αίτηση γαλλικών, ιταλικών και γερμανικών εμπορικών οίκων που είχαν
συναλλαγές με τους Χιώτες εμπόρους.

Η είδηση της σφαγής της Χίου συγκλόνισε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.  
Σημαντική επιρροή άσκησε το γεγονός σε Ευρωπαίους καλλιτέχνες. Αυτόπτες
μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι
(Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ,
Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερή καταστροφή.

Αρχισε να γίνεται λόγος για το ασυμβίβαστο της τουρκικών –
μουσουλμανικών -βαρβαρικών φύλων με τον ανθρωπισμό, ενώ όλοι συμφώνησαν
και τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης  Ευρωπαίων και Μουσουλμάνων.-


(Β' Μέρος)

ΠΗΓΑΝ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 5 ΦΟΡΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΚΑΙ 2 ΦΟΡΤΙΑ ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ ΑΥΤΙΑ.


ΠΟΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΙΩΤΕΣ ΓΛΥΤΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ;


Η  ΣΦΑΓΗ

Στις 30 Μαρτίου 1822 ο Τουρκικός στόλος (46 πλοία και 7000 στρατιώτες, αυτοί  που διευθύνουν τις βολές και τα κανόνια είναι 80 άγγλοι αξιωματικοί) φτάνει στο βόρειο τμήμα του νησιού. Λίγες ώρες μετά ενώνονται με άλλους ομοεθνείς τους που βγήκαν από το κάστρο και ξεκινούν τη σφαγή, τις λεηλασίες και το κάψιμο της πόλης. Οι οπλαρχηγοί Λογοθέτης και Μπουρνιάς αποχώρησαν προς το εσωτερικό του νησιού, λέγοντας το σύνθημα «ο σώζων εαυτό σωθήτω».

Στις  31 Μαρτίου 1822, καίγεται ο ναός της Τουρλωτής και δίνεται το σύνθημα στους Τούρκους για γενική αιματοχυσία και αποτέφρωση της πόλης.

Από εκείνη τη μέρα και για 4 μήνες φτάνουν Τούρκοι κατάδικοι και  εβραίοι  από τις απέναντι Τουρκικές ακτές με σκοπό το φόνο, τη λεηλασία και τα λάφυρα. Υπολογίζεται ότι κατέφθασαν 40.000 Τούρκοι και  εβραίοι  άτακτοι αυτήν την περίοδο.

Ταυτόχρονα ο Βαχήτ Πασάς αναγγέλλει τη διαταγή του σουλτάνου να θανατώνονται βρέφη έως 3 ετών , αγόρια και άνδρες άνω των 12 ετών, γυναίκες άνω των 40 ετών, να αιχμαλωτίζονται κορίτσια και γυναίκες από 3 έως 40 ετών και αγόρια από 3 έως 12 ετών. Γλίτωναν μόνο όσοι ασπάζονταν το μωαμεθανισμό.

Οι περισσότεροι Χιώτες άρχισαν να μετακινούνται προς το εσωτερικό του νησιού για να σωθούν από το μένος των Τούρκων. Τα καταφύγιά τους ήταν αρχικά οι Καρυές, το Αίπος, η Νέα Μονή, το μοναστήρι του Αγίου Μηνά και ο Άγιος Γεώργιος ο Συκούσης. Την  1η Απριλίου 1822 καίγεται η Σχολή της Χίου, σφαγιάζονται σχεδόν όλοι, ακόμα και οι λεπροί. Ο Βαχήτ Πασάς είχε εκδώσει διαταγή ότι όσες γλώσσες και αυτιά του πήγαιναν, τόσα περισσότερα κέρδη θα είχαν.

Στις 2 Απριλίου 1822 (Πάσχα) μπαίνουν οι Τούρκοι (15.000 άνδρες) στο μοναστήρι του Αγίου Μηνά από ένα μικρό άνοιγμα που υπήρχε στον περίβολο και σφαγιάζουν τους 3.000 Χιώτες που είχαν κρυφτεί. Στη συνέχεια πυρπολούν το μοναστήρι. Την ίδια μέρα το ίδιο γεγονός γίνεται και στη Νέα Μονή. Η κατάσταση γενικεύεται και σε άλλα χωριά της Χίου.

Οι Σαμιώτες μαχητές εγκατέλειψαν τη Χίο και έπλευσαν προς τα Ψαρά. Την Τετάρτη 5 Απριλίου του 1822 βγάζει ανακοίνωση ο Καρά Αλής, πως όσοι Χιώτες παραδώσουν τα όπλα τους και επιστρέψουν στην πόλη, θα αφεθούν ελεύθεροι (αμνηστία). Μάλιστα εξασφάλισαν οι Τούρκοι και επιστολή του φυλακισμένου Μητροπολίτη και των Δημογερόντων, η οποία ανέφερε τις ειλικρινείς προθέσεις των Τούρκων.

Οι πρόξενοι της Αγγλίας , της Αυστρίας και της Γαλλίας ανέλαβαν να μεταφέρουν την πρόταση στους Χιώτες και να τους πείσουν. Οι Χιώτες εμπιστεύθηκαν τους πρόξενους και άρχισαν να επιστρέφουν και να παραδίδουν τα όπλα τους. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, οι Τούρκοι αθέτησαν το λόγο τους και άρχισαν να σφάζουν όσους κατέβαιναν στην πόλη. Η μεγάλη σφαγή συνεχίστηκε και στην κεντρική Χίο (Βροντάδο , Πιτυός, Θυμιανά και μετά Βορειόχωρα).

Στο ακρωτήρι του Κάβο Μελανιός, απέναντι από τα Ψαρά βρήκαν καταφύγιο περίπου 10.000 Χιώτες και περίμεναν τα ψαριανά πλοία να τους μεταφέρουν στα Ψαρά. Δυστυχώς όμως η μεγάλη θαλασσοταραχή τους στάθηκε εμπόδιο και σφαγιάσθηκαν σχεδόν όλοι από τους Τούρκους με απερίγραπτη λύσσα. Ήταν τόσο πολύ το αίμα των αθώων, που η θάλασσα «μελάνιασε» γύρω από τον κάβο και την παραλία.

Στις 18 Απριλίου στην Κωνσταντινούπολη σφαγιάζονται 3 Χιώτες όμηροι (Ράλλης, Σκυλίτζης, Ροδοκανάκης) και άλλοι 60 επιφανείς  Χιώτες. Στις 23 Απριλίου του 1822 απαγχονίζονται στην τάφρο του κάστρου της πόλης ο μητροπολίτης Πλάτων, ο διάκονός του Γαρρής και 9 πρόκριτοι. Στη συνέχεια θανατώνονται με τον ίδιο τρόπο και οι δημογέροντες που ήταν φυλακισμένοι ανά δέκα. Τα σκοτωμένα σώματά τους χλευάζονται από τους εβραίους, οι οποίοι τα ρίχνουν μετά στη θάλασσα.

Στις 7 Ιουνίου  1822  εξαπολύεται και τρίτο γιουρούσι των μαινόμενων Τούρκων στα Μαστιχοχώρια και ολοκληρώνεται η καταστροφή του νησιού. Το νησί ερημώθηκε.

Οι Τούρκοι έφεραν από τον Τσεσμέ άλλους 600 Έλληνες για να μαζέψουν τη μαστίχα. Αυτοί όμως αγνοούσαν την καλλιέργειά της και οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να αφήσουν ελεύθερους  μερικούς  Μαστιχοχωρίτες για να καλλιεργήσουν τους σχίνους.  Μετά την καταστροφή, από τους  200.000  Έλληνες  που ήταν ο τότε πληθυσμός της Χίου, έμειναν περίπου 1000 άνθρωποι.  20.000 ήταν οι φυγάδες(κατέφυγαν στα Ψαρά, Τήνο, Σύρο, Άνδρο, Αγκώνα, Τεργέστη, Μασσαλία, Οδησσό, Μάλτα, Λονδίνο) και 60.000 οι αιχμάλωτοι. Υπολογίζεται  δηλαδή ότι σφαγιάσθηκαν περίπου 120.000  Χιώτες.

ΠΗΓΑΝ  ΣΤΗΝ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ  5  ΦΟΡΤΙΑ  ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ  ΚΕΦΑΛΙΑ  ΚΑΙ  2  ΦΟΡΤΙΑ  ΜΕ  ΚΟΜΜΕΝΑ ΑΥΤΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ

Έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και τα τοποθετούσαν σε βαρέλια.

Οι Οθωμανοί έκαψαν  όλα  τα  σπίτια και σκότωσαν όλα τα παιδιά κάτω των 3 ετών, όλους τους άνδρες από 12 ετών και πάνω, καθώς και όλες τις γυναίκες από 40 ετών και πάνω, με εξαίρεση αυτούς που ήταν πρόθυμοι να ασπαστούν το Ισλάμ. Τελικά, περισσότεροι από 120.000 κάτοικοι του νησιού σφαγιάστηκαν, 60.000  αιχμαλωτίστηκαν και  περίπου  20.000  του  πληθυσμού διέφυγε προς τα Ψαρά, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο.

Εκείνο που είναι γεγονός είναι ότι στο νησί της Χίου έμειναν περί τους 1.000   άνθρωποι και περίπου 20.000 διέφυγαν ... Όλοι οι υπόλοιποι εκτός των αγοριών από 3 - 12 ετών και των γυναικών από 3 - 40 ετών που αιχμαλωτίσθηκαν και πουλήθηκαν από Εβραίους δουλεμπόρους σε παζάρια της Δύσης και της Ανατολής, σφάχθηκαν ανελέητα. Ο τότε Τούρκος τοποτηρητής της Χίου Βαχίτ πασάς, που κατέγραψε τα συμβάντα, αναφέρει ότι «τους μεν ηλικιωμένους επέρασαν (οι μουσουλμάνοι) γενναιότατα εν στόματι μαχαίρας, παρομοίως και τας ηλικιωμένας γραίας, την δε κινητήν περιουσίαν αυτών ελεηλάτησαν … τας δε ωραίας κόρας των και τους τρυφερούς νεανίσκους των ηχμαλώτισαν. Το αίμα έρρευσε ποταμηδόν …".

ΠΗΓΑΝ  ΣΤΗΝ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ  5  ΦΟΡΤΙΑ  ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΑ  ΚΕΦΑΛΙΑ  ΚΑΙ  2  ΦΟΡΤΙΑ  ΜΕ  ΚΟΜΜΕΝΑ ΑΥΤΙΑ  ΕΛΛΗΝΩΝ

Όταν ο ίδιος απέστειλε στην Κωνσταντινούπολη αναφορά για την ανακατάληψη του νησιού, απέστειλε μαζί και 5 φορτία με κομμένα κεφάλια και 2 φορτία κομμένα αυτιά.

Καταμετρώντας τους νεκρούς ο  Βαχίτ πασάς  γράφει  με  υπερηφάνεια  στην  αναφορά  του  ότι  τα  κεφάλια  των  Ελλήνων  ιερέων, προεστών και ανταρτών   που  έκοψε  είναι  1.109, «οι  τελειωθέντες εν στόματι μαχαίρας» 25.000  Έλληνες  και  τα  σκλαβωμένα αγόρια και κορίτσια 5.000.

Έκοβαν τα αυτιά από τα κεφάλια και κατόπιν τα διατηρούσαν στην άλμη και τα τοποθετούσαν σε βαρέλια.

Τα έστελναν στον Σουλτάνο ως απόδειξη της υποταγής τους ή ως δελτία της επιτυχίας τους. Ιδιαίτερη τιμή δινόταν αν τα επαναστατικά κεφάλια ανήκαν σε διακεκριμένους αρχιεπισκόπους, άρχοντες ή κληρικούς... Χίλια διακόσια κεφάλια είχαν ήδη καταγραφεί στην ιστορία της αμοιβής που δόθηκε για τον καθένα.

ΤΟ  ΒΙΒΛΙΟ  ΤΗΣ  ΕΝΩΣΗΣ  ΜΑΣΤΙΧΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ  33.000  ΣΦΑΓΜΕΝΟΥΣ  ΚΑΙ  33.000  ΔΟΥΛΟΥΣ.

 Το βιβλίο της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών κάνει λόγο για 33.000 αιχμαλωτισμένες ψυχές και 33.000 σφαγμένους. Εάν όμως συλογισθούμε τα νούμερα των εναπομεινάντων μαζί με αυτούς που κατόρθωσαν και διέφυγαν τα νούμερα των χαμένων ψυχών είναι κατά πολύ μεγαλύτερα κι αν λάβουμε υπ´όψιν την εκτίμηση των Τούρκων όσον αφορά τον πληθυσμό.

Το εμπόριο δούλων

Μια όψη της οθωμανικής αγριότητας κατά του πληθυσμού της Χίου ήταν η πώληση - κυρίως γυναικών και παιδιών - ως δούλων. Μεταφέρονταν ως εμπορεύματα σε παζάρια της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης και πωλούνταν σε εξευτελιστικές τιμές.

Ο Ολλανδός διπλωμάτης στην Κωνσταντινούπολη Gaspar Testa γράφει προς τον υπουργό του των εξωτερικών:

"Το πιό σπαρακτικό θέαμα είναι τα σκλαβωμένα γυναικόπαιδα που έφεραν από τη Χίο ... Αγόρια και κορίτσια σέρνονται στους δρόμους δεμένα το ένα με το άλλο και οδηγούνται στα σκλαβοπάζαρα. Κοπέλλες κρατούσαν στο χέρι ένα χαρτί με το όνομα των Τούρκων κυρίων τους που έμειναν στην Χίο. Μη μπορώντας να τις συνοδέψουν οι ίδιοι, τις έστειλαν στη διεύθυνση των σπιτιών τους στην Πόλη."

Ο  ΑΓΓΛΟΣ  ΠΡΟΞΕΝΟΣ

Ο Άγγλος πρόξενος στη Σμύρνη Francis Werry γράφει σε αναφορά του προς τη Levant Company: "Στο δρόμο των Φράγκων οδηγούνται πάνω-κάτω κοπάδια από παιδιά της Χίου για πούλημα".

Ο  ΙΕΡΕΑΣ  ΤΗΣ  ΑΓΓΛΙΚΗΣ  ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ

Το σκηνικό του δουλεμπορίου περιγράφει  ο ιερέας της αγγλικής πρεσβείας R. Walsh αναφέροντας ότι από την 1η Μαΐου 1822 εκδόθηκαν 41.000 "τεσκερέδες" (έγγραφα ιδιοκτησίας δούλων) και ότι 5.000 πουλήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Άγγλος κληρικός γράφει ότι "μέσα σε μια μέρα έγιναν περισσότεροι προσηλυτισμοί από το Ευαγγέλιο στο Κοράνι απ' όσοι απ' το Κοράνιο στο Ευαγγέλιο σε έναν αιώνα".

Η  ΓΑΛΛΙΚΗ  Courrier Francais

Στον Courrier Francais της 10-7-1822 αναφέρεται ότι φανατικοί μουσουλμάνοι αγόραζαν το θύμα τους για 30 γρόσια και το έσφαζαν για να κερδίσουν μια θέση στον παράδεισο. Πολλές γυναίκες αυτοκτόνησαν κατά την μεταφορά και άλλες πέθαναν από απεργία πείνας για να γλυτώσουν τον εξευτελισμό.

Η  ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ  Allgemeine Zeitung

Στην Allgemeine Zeitung δημοσιεύεται ότι μικρά παιδιά κάτω των 7 ετών που ήταν ακατάλληλα για το εμπόριο δένονταν και ρίχνονταν στη θάλασσα.



100  ΧΡΟΝΙΑ  ΜΕΤΑ,  Η  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΣΜΥΡΝΗΣ.  ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η  ΣΦΑΓΗ  ΤΗΣ  ΣΜΥΡΝΗΣ,  ΑΛΛΗ  ΜΙΑ  "ΕΠΙΤΥΧΙΑ"  ΤΗΣ  ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΠΡΑΚΤΟΡΙΚΗΣ  ΦΑΡΑΣ  ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ".

ΣΤΗΝ  ΣΜΥΡΝΗ  Η  ΓΑΛΛΟΦΩΝΗ  (ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ)  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  Spectateur Oriental

Κατά τη γαλλόφωνη εφημερίδα της Σμύρνης Spectateur Oriental, έως την 10-5-1822 στο τελωνείο της Σμύρνης είχαν καταβληθεί από  τους  εβραίους  δασμοί για 40.000 σκλάβους.

Τα παιδιά οδηγούνταν κατά ομάδες για εξισλαμισμό.

Οι αγοραπωλησίες σταμάτησαν στις 19 Ιουνίου 1822 ύστερα από επέμβαση της αδελφής του σουλτάνου, στην οποία ανήκε η Χίος ως φέουδο.-

ΖΗΝΩΝ  ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ

Πηγή:

ieraellas-kinimaethnikon.blogspot.gr

ieraellas-kinimaethnikon.blogspot.gr

https://ellaniapili.blogspot.gr/l