Σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στην εφημερίδα Taraf το 2010 το σχέδιο συντάχτηκε από τη διοίκηση της 1ης
Τουρκικής Στρατιάς από τα τέλη του 2002 μέχρι τον Μάρτιο του 2003 με διαταγή του τότε διοικητή της 1ης Τουρκικής Στρατιάς στρατηγού Τσετίν Ντογκάν.Mέρος του σχεδίου αφορούσε την κατάληψη του Βορείου Έβρου και δοκιμάστηκε σε Τακτική Άσκηση Άνευ Στρατευμάτων που έλαβε χώρα το 2003.

Η όλη ενέργεια σχεδιαζόταν να αναληφθεί σε περίοδο πολιτικής αστάθειας και αμφισβήτησης της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης γεγονός που ανατρέπει την πάγια θέση της ελληνικής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας ότι μία χώρα που στο εσωτερικό τnς σοβεί εσωτερική πολιτική αστάθεια δεν αναλαμβάνει ποτέ επιθετικές επιχειρήσεις κατά γειτονικής χώρας. Η περιοχή εφαρμογής του σχεδίου και επίτευξης εδαφικών τετελεσμένων είναι πολύ προσεκτικά επιλεγμένη και αναφέρεται στον Βόρειο Έβρο και ειδικότερα στην περιοχή μεταξύΕρυθροπόταμου και Ποτιστικού ρέματος όπου ο επιτιθέμενος από τα ανατολικά πρέπει να διασχίσει μόλις 20 χλμ. για να φτάσει στα βουλγαρικά σύνορα και να αποκόψει τον Βόρειο από τον Νότιο Έβρο.

Οι τουρκικές δυνάμεις που υλοποιούν το σχέδιο είναι η 1η Τουρκική Στρατιά με έδρα το Σελιμιγιέ στην Κωνσταντινούπολη στην οποία ανήκουν τρία Σώματα Στρατού.
Το 5ο Σώμα Στρατού εδρεύει στο Corlu και είναι προσανατολισμένο έναντι της Βόρειας περιοχής του Έβρου .Διαθέτει τέσσερις ταξιαρχίες, εκ των οποίων οι τρεις μηχανοκίνητες και μια τεθωρακισμένη Ταξιαρχία ένα Σύνταγμα Πυροβολικού και ένα Σύνταγμα Μηχανικού που ιδρύθηκε το 2006.

Το 2ο Σώμα Στρατού εδρεύει στη Gelibolu και είναι προσανατολισμένο έναντι της νότιας περιοχής του Έβρου .Διαθέτει τέσσερις ταξιαρχίες, εκ των οποίων οι τρεις μηχανοκίνητεςκαι μια Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία ένα Σύνταγμα Πυροβολικού και ένα Σύνταγμα Μηχανικού που ιδρύθηκε και αυτο το 2006.

Το 3ο Σώμα Στρατού, με έδρα το Σισλί της Κωνσταντινούπολης, αποτελεί την εφεδρεία της Στρατιάς και διαθέτει μια μηχανοκίνητη Μεραρχία και μια τεθωρακισμένη Μεραρχία Ειδικά η μηχανοκίνητη Μεραρχία αποτελεί μια ειδικά εκπαιδευμένη δύναμη καταστολής εξεγέρσεων για το εσωτερικό και δύναμη κατοχής για το εξωτερικό. Την κρούση σύμφωνα με το σχέδιο «Βαριά» την αναλαμβάνει το 5ο Σώμα Στρατού, που είναι προσανατολισμένο στο βόρειο τμήμα του νομού Έβρου.

Επί πλέον από την παρακολούθηση των τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων διαπιστώνεται η ύπαρξη αυξημένου αριθμού μέσων ζεύξης ποταμών, γεφυροφόρων αρμάτων, τα οποία γεφυρώνουν ρέματα, χείμαρρους, κανάλια και αντιαρματικές τάφρους.
Ενδεικτικά αναφέρονται τα 52 οχήματα τύπου Μ3 που συγκροτούν τέσσερις συλλογές των 12 οχημάτων με ικανότητα γεφύρωσης 150 μέτρων καθώς και μία εκπαιδευτική συλλογή των τεσσάρων οχημάτων. Κάθε συλλογή μήκους 150 μέτρων μπορεί να αναπτυχθεί σε χρόνο 6 έως 12 λεπτών.

Το αρματικό υλικό των Μονάδων της 1ης Τουρκικής Στρατιάς συνεχώς ανανεώνεται με την προσθήκη αρμάτων μάχης Leopard 2Α4,αναβαθμισμένων Μ60Τ Sabra εκσυγχρονισμένων Leopard 1 Volkan, αρμάτων μηχανικής διάσπασης ναρκοπεδίων keiler με συστήματα τύπου ανέμης, σε σκάφη αρμάτων leopard 2 Α4 και αυξημένου αριθμού γεφυροφόρων αρμάτων Leguan τα οποία γεφυρώνουν ανοίγματα μέχρι και 24 μέτρα.
Στο πυροβολικό μάχης συνεχίζεται η σταδιακή ένταξη των αυτοκινούμενων πυροβόλων Firtina 155χιλ βεληνεκούς 40 χλμ με ειδικό βλήμα με ότι αυτό συνεπάγεται .Από το σύνολο των 122 συστημάτων που έχουν παραχθεί από την τουρκική βιομηχανία όλα έχουν διατεθεί στη 1η Τουρκική Στρατιά. Στο σχεδιασμό προβλέπεται και η προώθηση της 58ης ΤαξιαρχίαςΠυροβολικού εξοπλισμένη με 36 εκτοξευτές και 150 πυραύλους Yildirim (βεληνεκούς 250 χλμ.) που εδρεύει στο Πολατλί. 

Λαμβάνοντας υπ όψιν όλα τα ανωτέρω δεν πρέπει να παρασυρθούμε από το γεγονός ότι το σχέδιο «Βαριά» αποκαλύφθηκε και να καταλήξουμε σε αφελή συμπεράσματα ότι η απειλή δεν υπάρχει. Οι τουρκικές επιθετικές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται από μακρόχρονο και μακρόπνοο σχεδιασμό .Το παράδειγμα κατάληψης της Βόρειας Κύπρου είναι χαρακτηριστικό .Ο σχεδιασμός της επιχείρησης έγινε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1960 αλλά η τότε πολιτικοστρατιωτικη ηγεσία έγκαιρα το αντιλήφθηκε και έλαβε τα προσήκοντα μέτρα με την αποστολή μιας ελληνικής μεραρχίας στη Κύπρο. Κάποιοι στη συνέχεια, με την πάροδο των ετών θεώρησαν ότι τα τουρκικά σχέδια έπαψαν να υπάρχουν επειδή απλώς πέρασε μια και πλέον δεκαετία. Δυστυχώς διαψεύστηκαν οδυνηρά και το τίμημα το πληρώνει μέχρι σήμερα η Κύπρος αλλά και ο Ελληνισμός γενικότερα. Η ελληνική αντίδραση στις εχθρικές επιβουλέςπρεπει να συνεχιστεί και η πολιτικοστρατιωτικη ηγεσία πρεπει να καταλάβει ότι το θέατρο αντιπαραθέσεων αυτό, είναι εξ ισου σημαντικό, αν όχι και σημαντικότερο του Αιγαίου.

Χρήστος Κουτσογιαννόπουλος
Ταξίαρχος(εα)

https://www.pentapostagma.gr/