ψηφοφόροι-δολοφόνοι

Χρειάζεται πολύ μεγάλο…κουράγιο,αλλά και μεγάλες δόσεις  αυταπάτης για να πιστέψει κάποιος ότι θα…σωθεί από τις «αποφάσεις» ενός πολιτικού. Πόσο δε μάλλον όταν ο πολιτικός αυτός δεν αποφασίζει ο ίδιος,αλλά του πετάνε χαρτιά προς υπογραφή στο τραπέζι των-όποιων-διαπραγματεύσεων άλλοι,»ανώτεροι» του,στους οποίους οφείλει το ευ ζειν του.

Μετά από 7-8 χρόνια «ανώμαλης προσγείωσης» στο τσιμέντο της πραγματικότητας από τα σύννεφα της δανεικής καλοπέρασης,το απλό συμπέρασμα για τον  «γίγα» κόσμο ο οποίος έχει και «αλάνθαστο κριτήριο» και «πάντοτε έχει δίκιο» είναι ένα: Οταν βάζεις την «κατίνα» και τον «μπαρμπα Γιωργο»  στην κάλπη κάθε 3-4 χρόνια,τότε είναι απολύτως λογικό και αναπόφευκτο,να «βγαίνουν» από την άλλη μεριά «κατίνες» και «μπαρμπα-γίώργηδες ως εκπρόσωποι,εφ’όσον οι πατέρες του έθνους είναι σαρξ εκ της σαρκός.

Μόνη ρεαλισιτκή διέξοδος θα ήταν να κυβερνηθεί η χωρα των «μπαρμπαγιώργιδων» από τους «Χανσ» τους «Πιερ» και τους Τζον». Να εγκατασταθούν δια βίου μια δωδεκάδα χιλιάδες  τεχνοκράτες «πιερότοι» και να έστηναν το «μαγαζί» εξ αρχής. Τόσο σε επίπεδο διοίκησης,όσο-κυρίως- σε επίπεδο νοοοτροπίας.

Αλλά φυσικά αυτό είναι  ανέφικτο και πρακτικά ανεφάρμοστο, όσο  οι «κουτόφραγκοι» και μεγάλοι προστάτες μας κατά καιρούς, ποντάρουν στην εγγενή αδυναμία της «ψωροκώσταινας» να αντεπεξέλθει στις κάθε τόσο νέες περιπέτειες και υποχρεώσεις της. Από τις οποίες,οφελημένοι κατά καιρούς βγάινει ένα τμήμα του πληθυσμού-και του πολιτικού της προσωπικού συμπεριλαμβανομένου. Σήμερον «εμού», αύριον «εσού», ουδέποτε τινός» που λένε και τα καλογέρια.

Φυσικά υπάρχει «επετηρίδα». Υπάρχει μια λελογισμένη σειρά στην τοποθέτηση των τσαρλατάνων πολιτικών. Οι οποίοι σούρνουν μαζί τους και την πολιτικής τους «κληρονομιά». Δηλαδή έναν στρατό «λεπρών» οι οποίοι μολύνουν ακόμα περισσότερο την ήδη μολυσμένη κοινωνία, η οποία αποτελείται-ως επί το πλέιστο φυσικά- από «κατίνες» και «μπαρμπα-γιώργηδες». Δηλαδή από αμόρφωτους ακαλλιέργητους και δίχως μνήμη θαυμαστές του ψέματος και της φανφάρας.

9 εκατομμύρια  κουτσομπόλιδες που επιζητούν την κάθε μορφής κρατική χορηγία ως «αποζημίωση», ως «σύνταξη»  για την αποδεδειγμένη πλέον και επίσημα  βλακεία τους. Πλέον δεν ζητάει λεφτά γιατί «αξίζει κάτι παραπάνω» ή «γιατί είναι πιο μάγκας απ’τους άλλους» -όπως διατείνετω ως πρόσφατα-,αλλά γιατί «έχει τραβήξει πολλά» και είναι «τραυματίας πολέμου».

Δηλαδή είτε πρόκειται για διακοποδάνειο,είτε για έξοδα νοσηλείας, το «μπαχτσίσι» του θα το ζητήσει. Και θα το λάβει ξανά. Είναι σίγουρο. Η Ελλάς ως χώρος γεωστρατηγικά εκτός από την προφανή της χρησιμότητα, είναι και ένας «ιερός βράχος» για τους επίσης αμόρφωτους βάνδαλους με τις χρυσές πόρπες, ο οποίος «βράχος» είναι μήλον της έρριδος για αυτούς,για έναν βαθιά ιστορικά και ψυχοκοινωνικά λόγο: Θα ήταν ευχής έργον για εκείνους να εξαφανήσουν από προσώπου γης το σκατόπαιδο της δημοκρατίας,αλλά και απ΄την άλλη θα ήταν ύβρης να «σκοτώσεις» το εγγόνι της «γιαγιάς» Πνύκας.

Πληρώνουν δηλαδή και αυτοί τα «παράβολά» τους,προκειμένου να μας «έχουν». Είτε είτε ως ομοτράπεζους,είτε ως κατοικίδιο. Πάντως ευρισκόμεθα σε ασφαλή δρόμο. Εξ αρχής. Δεν υπάρχει φόβος και το γράφω για εκατοστή φορά. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», για τον ίδιο λόγο που και ο Χριστός κάθε χρόνο  «γεννιέται», «αναστένεται» και «σταυρώνεται».

Η Ελλάς υπάρχει μόνο στα βιβλία. Αντε και στα στόματα μερικών γερόντων στην επαρχία. Αντε και σε μερικούς νέους ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται «εκτός νυμφώνος» των ευκαιρίων, λόγω της εμμονής τους να θέλουν να ονομάζονται Ελληνες,χωρίς να θέλουν να έχουν την παραμικρή σχέση με το υπηρετικό προσωπικό που καλέιται «κυβέρνηση» για λόγους εντυπωσιασμού και μόνον,ούτε -κατ’επέκταση- και με τους  ψηφοφόρους-δολοφόνους.

Το καρακατσουλιό που κυκλοφορεί σήμερα-παραπονεμένο και γκρινιάρικο πια – στους δρόμους και στα καφενεία. «Σακάτιδες» που  είδαν το περιφημο  «συνταγματικό τόξο» που κάποτε ήταν όλοκληρο αντιμνημονιακό και  πλέον άπαντες κάνουν λόγο για την αναγκαιότητά του, να γίνεται  κύκλος από το πολύ τέντωμα,σαν κωλοτρυπίδα και εν τέλει να ζητούν μόνο λίγη συμπόνια από τους άλλους σακάτιδες των Βρυξελών.

Και η επιμήκυνση είναι γεγονός. Ως το 2060. Αιντε μπαγάσα. Μπορεί τα «νοσήλια» του σωσμού να αυξήθηκαν,αλλά τα «φάρμακα» θα κοστίζουν κάτι τις λιγότερο. Δηλαδή απλά  «μικρότερη συμμετοχή για τον ασφαλισμένο»,,όπως θε έλεγε και ένας φαρμακοποιός. Οτι περισέψει,πιέσ’το στο καφενείο ρε. Και του χρόνου, ψήφησε τον επόμενο. Οποιον «Κυριάκο»…»Γιάννη»…»Γιώργο»…»Αλέκο»….»Πέτρο» θέλεις. Δεν  εχει καμιά σημασία.

dailytripes

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ