Οικονομία Χωρίς Χρήματα
«Οι άνθρωποι θα ζούσαν πολύ πιο ήσυχα αν οι λέξεις «δικό μου» και «δικό σου» έπαυαν να υπάρχουν» Αναξαγόρας
Τι είναι η Οικονομία που βασίζεται στους πόρους και όχι στα χρήματα;
Ποια είναι η πρόταση του Venus Project για ένα κόσμο πέρα από την Πολιτική, τον Πόλεμο, τη Φτώχεια και το Χρήμα
Είναι γνωστό ότι οι κοινωνίες μας οργανώνονται και λειτουργούν πάντα με βάση ένα οικονομικό μοντέλο. Όλες οι πολιτικές και κοινωνικές ιδεολογίες βασίζονται και αναπτύσσονται πάνω ο ένα τέτοιο μοντέλο. Το οικονομικό μοντέλο, ο τρόπος δηλαδή που οι κοινωνίες διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους της Γης από τους οποίους εξαρτώνται απόλυτα, είναι αυτό που καθορίζει τη μορφή, τον προσανατολισμό και κυρίως τις αξίες και τις προτεραιότητες θα έχει αυτή η κοινωνία, δηλαδή το αν οι πολίτες της θα ευημερούν και θα προοδεύουν ή θα δυστυχούν και θα εξαθλιώνονται. Θα ήταν καλό, πρώτα απ όλα, να είμαστε σε θέση να συμφωνήσουμε πάνω σε κάποια πολύ βασικά και θεμελιώδη δεδομένα, οε μια πανανθρώπινη ηθική βάση ίσως, που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως σημείο αναφοράς.
Ένα βασικό λοιπόν ερώτημα στο οποίο οφείλουμε να απαντήσουμε αφορά τα κοινωνικά προβλήματα. Το αν όλα αυτά τα τόσο σημαντικά προβλήματα είναι διαφορετικά από τόπο σε τόπο, από έθνος σε έθνος. Αν δηλαδή η φτώχεια, οι πόλεμοι, οι ανισότητες, ο ρατσισμός, η βία και η διαφθορά, η ανεργία και οι στερήσεις γνωρίζουν σύνορα, αν είναι φαινόμενα τοπικά και περιορισμένα.
Ένα άλλο εξ ίσου βασικό ερώτημα αφορά τις ανθρώπινες ανάγκες: αν οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν πράγματι τις ίδιες βασικές ανάγκες σε αγαθά και παροχές για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Αν δηλαδή η σωστή διατροφή, ο καθαρός αέρας, το καθαρό νερό, η ασφάλεια και η στέγη, η ιατρική φροντίδα και η πρόσβαση σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες αφορά μονάχα κάποιες ομάδες ανθρώπων ή όλους ανεξαίρετα. Κι ένα ακόμη πολύ σημαντικό ερώτημα είναι το αν, επί της ουσίας, η διαίρεση της ανθρωπότητας σε ξεχωριστά έθνη και συμφέροντα, όπως είναι φυσικό, έχει απόλυτη σχέση με την κατοχή και τη διαχείριση των φυσικών πόρων της γης και κυρίως τις μεθόδους διανομής των παραγόμενων αγαθών στους πολίτες του κόσμου μας.
Τέλος, οφείλουμε να αναρωτηθούμε όλοι, όσο πιο σοβαρά και ειλικρινά μπορούμε, αν σ’ αυτή την κοινωνία ζούγκλας που έχουμε δημιουργήσει, μπορούμε να λεγόμαστε πολιτισμένα πλάσματα. Να αναρωτηθούμε τι εννοούμε όταν μιλάμε για πολιτισμένη ανθρωπότητα, ποια στοιχεία την ορίζουν ως τέτοια. Μια κοινωνία που τα μέλη της αλληλοσπαράσσονται, που ο ένας ζει σε βάρος του άλλου, μια κοινωνία χωρίς κοινό όραμα και ηθική βάση, μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη;
Τι συμβαίνει στην Οικονομία του Χρήματος
Σήμερα όπως είναι γνωστό, οι φυσικοί πόροι της γης, από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωση όλων μας, ανήκουν (;!) σε μια μικρή ελίτ βαθύπλουτων επιχειρηματικών οικογενειών, σε τεράστιες πολυεθνικές εταιρείες και σε κράτη. Πόσο ηθικό, δίκαιο και σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους μπορεί να είναι κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν να υπάρχει ισοκατανομή, αυτάρκεια, δίκαιο και ηθική όσο οι πόροι θα εξακολουθούν να ανήκουν σε κάποιους;
Είναι βέβαιο ότι ένας μέσος νους, δεν θα χρειαζόταν πολύ χρόνο για να μπορέσει να αντιληφθεί και να παραδεχτεί, ότι τα τόσο μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που αναφέραμε, δεν γνωρίζουν σύνορα, ότι αφορούν ολόκληρη την ανθρωπότητα και ότι όλοι οι άνθρωποι της Γης έχουν τις ίδιες βασικές φυσικές και συναισθηματικές ανάγκες για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να ευημερήσουν.
Είναι επίσης βέβαιο ότι ένας τέτοιος μέσος νους δεν θα μπορούσε να μην παραδεχτεί ότι είναι καθαρός παραλογισμός το να ανήκουν οι πόροι της γης σε κάποιους και ότι η διανομή των αγαθών μέσα από τις χρηματοπιστωτικές μεθόδους είναι άδικη, άνιση και δημιουργεί ανήθικο και σκληρό ανταγωνισμό ανάμεσα στους ανθρώπους. Η μέθοδος αυτή είναι ουσιαστικά υπεύθυνη για όλες τις εδαφικές διεκδικήσεις και τους πολέμους ανάμεσα στα έθνη, για όλη τη δυστυχία και τον αναίτιο θάνατο εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων…
Καθώς όλοι μας γεννηθήκαμε και διαμορφωθήκαμε μέσα σ’ αυτό το χρηματοπιστωτικό μοντέλο, ίσως σε πολλά πράγματα που το χαρακτηρίζουν θεμελιακά και δομικά να μην έτυχε ποτέ να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία ή και να τα αμφισβητήσουμε, προφανώς γιατί στη συνείδησή μας έχουν καταγραφεί σαν δεδομένα. Όλοι ξέρουμε ότι η πρώτη και βασικότερη έννοια που ορίζει αυτό το μοντέλο είναι το Κέρδος.
Το διακρίνουμε παντού, στα πάντα, κάθε δραστηριότητα, εμπορική και όχι μόνο, στοχεύει στο κέρδος, στο ατομικό όφελος του καθένα έναντι φυσικά των άλλων. Είναι βέβαιο ότι όταν όλοι επιδιώκουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, έναν τόσο περιορισμένο στόχο, η ηθική και οι αξίες που μας χαρακτηρίζουν ως νοήμονα πλάσματα δοκιμάζονται πολύ σκληρά ή εξαφανίζονται. Το κέρδος και η ηθική είναι έννοιες που δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν. Η έννοια του ατομικού κέρδους προκύπτει μέσα από τις δομές των κοινωνικών μας συστημάτων ενώ η ηθική ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση και πνευματικότητα.
Το κυνήγι του ατομικού κέρδους γεννάει ανταγωνισμό, ενώ η ηθική την προσφορά και την αλληλεγγύη. Έτσι λοιπόν η έννοια του κέρδους έχει ποτίσει βαθιά τη συνείδησή μας με αποτέλεσμα να έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία εγωκεντρική και βάρβαρη γεμάτη απαράδεκτα προβλήματα. Μια κοινωνία του Εγώ και όχι του Εμείς, του ‘Έχω και όχι του Είμαι, μια κοινωνία που για όσο διατηρεί αυτές τις δομές και αυτές τις στρεβλές αξίες καθιστά τη ζωή στον πλανήτη μας όλο και πιο επισφαλή και επικίνδυνη.
Που στηρίζεται και πως λειτουργεί το υπάρχον χρηματικό μοντέλο
Η οικονομία του χρήματος για να αποφέρει το μεγαλύτερο δυνατόν κέρδος στηρίζεται πρώτα απ όλα στην εκμετάλλευση των βασικών ανθρώπινων αναγκών, την ψυχολογία των μαζών, τη σπανιότητα και τις κατασκευασμένες στερήσεις των αγαθών, τις τεχνητές κρίσεις κλπ. Κάθε τι που είναι σπάνιο και σε στέρηση αποκτά μεγαλύτερη «αξία» από κάτι που υπάρχει σε αφθονία ο αέρας που είναι σε αφθονία δεν πωλείται. Δεν μπορεί να αποφέρει κέρδος.
Συνεπώς το μοντέλο αυτό όχι μόνο δεν είναι σχεδιασμένο να καλύπτει τις ανάγκες όλων των ανθρώπων αλλά αντιθέτως υπάρχει και συντηρείται όσο οι ανάγκες παραμένουν ανεκπλήρωτες και όσο τα προβλήματα διαιωνίζονται. Μιλάμε δηλαδή για ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο, αφού πρώτα κατέχει τους φυσικούς πόρους που χρειαζόμαστε όλοι, στη συνέχεια δημιουργεί τεχνητές στερήσεις, κρίσεις κλπ. που προσανατολίζουν και διαμορφώνουν τις ανθρώπινες ανάγκες.
Σκεφτείτε τώρα το παρακάτω φανταστικό παράδειγμα: «Υποθέστε ότι για μια μέρα, για αρκετές ώρες πχ. έβρεχε από τον ουρανό αληθινή χρυσόσκονη!! Όλοι οι άνθρωποι ξαφνιασμένοι θα προσπαθούσαν να μαζέψουν, όση περισσότερη από αυτή τη σκόνη μπορούσαν, έτσι δεν είναι; Τι θα γινόταν όμως αν αυτή η βροχή χρυσόσκονης συνεχιζόταν ασταμάτητα για ένα ή και παραπάνω χρόνο; Οι άνθρωποι απελπισμένοι θα προσπαθούσαν να την πετάξουν απ τα σπίτια τους, θα τη φτυάριζαν σαν σκουπίδι, θα ήταν πια άχρηστη» Το παράδειγμα αυτό δείχνει ξεκάθαρα τι σημαίνει αφθονία και στέρηση μέσα σ ένα μονεταριστικό οικονομικό μοντέλο, το γιατί κάτι «αξίζει» περισσότερο από κάτι άλλο.
Το χρηματικό μοντέλο «βλέπει» τους ανθρώπους ως καταναλωτές, ως πελάτες σε κάθε τους βήμα, ως νούμερα, ως κόστος και το μόνο που το ενδιαφέρει είναι το πώς θα βάλει το χέρι του στις τσέπες μας. ‘Άραγε τι κοινωνία είναι αυτή που όλα της τα μέλη, σε ολόκληρο τον πλανήτη, ξυπνούν κάθε νέο πρωί -όχι από το βιολογικό τους ρολόι φυσικά- και ξεκινούν τη μέρα τους με έναν και μόνο στόχo, ένα και μόνο κίνητρο: τα χρήματα.
Σχεδόν μηχανικά πηγαίνουν σε μια δουλειά που συνήθως απεχθάνονται, μόνο και μόνο για να πάρουν το μισθό τους στο τέλος του κάθε μήνα και να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση στα αγαθά που έχουν ανάγκη. Οι βιομηχανίες παράγουν συνεχώς και αυθαίρετα προϊόντα τα οποία πρέπει να καταλήξουν στους καταναλωτές για να δημιουργηθεί κέρδος. Δεν τις ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Ούτε η εξάντληση των πόρων ούτε η οικολογική καταστροφή. Με μια τέτοια λογική τα προϊόντα πρέπει να κατασκευάζονται με τέτοιο τρόπο που θα αναγκάζει τους καταναλωτές να ψωνίζουν συνέχεια, πρέπει να χρησιμοποιούνται υλικά χαμηλής ποιότητας ώστε να έχουν μικρό χρόνο ζωής.
Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται προγραμματισμένη βραχυβιότητα
Τα προϊόντα που απευθύνονται στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών όλου του κόσμου είναι συχνά αλλοιωμένα, νοθευμένα, με περιορισμένες δυνατότητες και πολλές φορές επικίνδυνα ακόμα και για την υγεία. 0 καταναλωτής όμως πρέπει να είναι χαρούμενος και όχι φυσικά καχύποπτος. Το «καταναλώνω» για το χρηματικό μοντέλο δεν είναι μια ενέργεια που έχει σαν στόχο μονάχα τις βασικές μας ανάγκες, αλλά παράγει και συναισθήματα. Πειθόμαστε λοιπόν εύκολα ότι το shopping therapy είναι ευεργετικό για την ψυχολογία, καθώς μέσα από τα υλικά αγαθά μπορούμε να αισθανόμαστε καλύτερα, πιο όμορφοι, πιο ελκυστικοί, πιο άντρες, πιο γυναίκες.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο σ αυτό το οικονομικό μοντέλο. Μέσα απ όλα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, τις διαφημίσεις και τις τηλεοράσεις, το σύστημα κατασκευάζει διαρκώς πλασματικές ανάγκες στους καταναλωτές. Η συνεχής δημιουργία τέτοιων ψευδοαναγκών κάνει τους ανθρώπους ολοένα και πιο άπληστους, δυστυχείς και φοβισμένους και μια τέτοια κατηγορία ανθρώπων είναι πιο εύκολα χειραγωγήσιμη, ευκολόπιστη και καθοδηγούμενη.
Τι είναι η Οικονομία που βασίζεται στους φυσικούς πόρους
Αν η σκέψη για την κατάργηση των χρημάτων σας προβληματίζει ακόμα, σκεφτείτε το εξής: Εάν μια ομάδα ανθρώπων με χρυσό, διαμάντια και χρήματα ήταν αποκλεισμένοι σε ένα νησί που δεν είχε πόρους, όπως τροφή, καθαρό αέρα και νερό, ο πλούτος τους δε θα είχε καμία σημασία για την επιβίωσή τους. Μόνο όταν είναι περιορισμένοι οι πόροι μπορούν τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο της διανομής τους. Δεν θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να πουλήσουμε τον αέρα που αναπνέουμε και το νερό που ρέει άφθονο από μια πηγή στο βουνό. Ενώ ο αέρας και το νερό είναι πολύτιμα, δεν μπορούν να πουληθούν όταν είναι σε αφθονία.
Το παραπάνω παράδειγμα χρησιμοποιεί συχνά στους λόγους και τις διαλέξεις του ο Ζακ Φρέσκο, 98 χρονών σήμερα και εμπνευστής της Οικονομίας που Βασίζεται στους Πόρους (Resource Based Economy). 0 Ζακ Φρέσκο είναι κοινωνικός μηχανικός, βιομηχανικός σχεδιαστής, συγγραφέας, ομιλητής, οραματιστής, εφευρέτης, δημιουργός και Διευθυντής του The Venus Project.
Το χρήμα είναι σημαντικό σε μια κοινωνία όταν ορισμένοι πόροι για την επιβίωση βρίσκονται σε σπανιότητα και πρέπει να καταμεριστούν και οι άνθρωποι αποδέχονται τα χρήματα ως μέσο για την διανομή τους. Το χρήμα είναι μια κοινωνική σύμβαση, μια συμφωνία αν θέλετε. Δεν είναι ούτε φυσικός πόρος ούτε επίσης αντιπροσωπεύει κάποιον πόρο. Δεν είναι απαραίτητο για την επιβίωση, παρά μόνο αν το έχουμε αποδεχθεί ως κάτι τέτοιο.
Για να κατανοήσετε καλύτερα μια Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους, αναλογιστείτε αυτό. Ακόμη και αν όλα τα χρήματα στον πλανήτη εξαφανίζονταν μέσα σε μία νύχτα, αλλά η φυτική και καλλιεργήσιμη γη, τα εργοστάσια, το ανθρώπινο δυναμικό και οι άλλοι πόροι παρέμεναν ανέπαφα, θα μπορούσαμε άμεσα να ξαναχτίσουμε οτιδήποτε χρειαζόμασταν και να καλύψουμε τις περισσότερες ανθρώπινες ανάγκες. Δεν είναι τα χρήματα αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποι, αλλά αντίθετα η ελεύθερη πρόσβαση στην πλειοψηφία των αναγκών τους χωρίς να ανησυχούν για την οικονομική ασφάλεια ή να χρειάζεται να προσφεύγουν στην όποια κυβερνητική γραφειοκρατία. Στην αφθονία μιας Οικονομίας με Βάση τους Πόρους, τα χρήματα θα καταστούν άνευ ουσίας.
Ο βασικότερος στόχος αυτού του νέου παγκόσμιου και ολιστικού κοινωνικού σχεδιασμού είναι να ενθαρρύνει ένα σύστημα κινήτρων και πανανθρώπινων αξιών που δεν κατευθύνεται πλέον προς τους ρηχούς και εγωκεντρικούς στόχους του πλούτου, της ιδιοκτησίας και της εξουσίας. Αυτά τα νέα κίνητρα θα ενθαρρύνουν τους ανθρώπους προς την αυτοεκπλήρωση και τη δημιουργικότητα, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη, τόσο υλικά όσο και πνευματικά.
Η κύρια υπόθεση πάνω στην οποία αναπτύσσεται η Οικονομία των Πόρων είναι η εξής
Αν οι πόροι που απαιτούνται για οτιδήποτε έχουμε ανάγκη είναι διαθέσιμοι (και δεν κινδυνεύει η εξάντλησή τους) αν έχουμε την τεχνογνωσία να το κάνουμε και αν αφορά το καλό και το όφελος όλων, τότε δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Χρησιμοποιεί δηλαδή δύο πολύ βασικές υποθέσεις α) το γεγονός ότι ο πλανήτης μας εξακολουθεί να διαθέτει όλους τους απαραίτητους για τη ζωή φυσικούς και ανανεώσιμους πόρους και β) ότι οι εκσυγχρονισμένες μας γνώσεις και η υψηλή τεχνολογία που πλέον διαθέτουμε, είναι σε θέση να παράξει για πρώτη φορά αφθονία σε όλα τα επίπεδα και για όλους τους πολίτες της γης. Αυτό που απομένει είναι η έξυπνη, δίκαιη και συνετή διαχείριση των υπαρχόντων πόρων.
Αρχικά απαιτείται, με τη χρήση ψηφιακών αισθητήρων, μια αυτοματοποιημένη καταγραφή όλων των διαθέσιμων πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, ώστε να γνωρίζουμε καλά τη φέρουσα δυνατότητά τους και να μπορέσουμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία μεταξύ παραγωγής και διανομής σε όλους τους τομείς. Για να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς και τις στερήσεις, που το σημερινό μονεταριστικό μοντέλο έχει επιβάλλει, το Venus Project προτείνει να εργαστούμε προς μια Παγκόσμια Οικονομία με Βάση τους Πόρους, ένα ολιστικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα στο οποίο όλοι οι πόροι του πλανήτη θα θεωρούνται πλέον αυτονόητα κοινή κληρονομιά όλων των κατοίκων της Γης, καθώς έτσι τελικά θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε ακόμα και την ανάγκη για τα τεχνητά σύνορα που διαχωρίζουν τους ανθρώπους. Αυτή είναι και η ενωτική του συνταγή.
Πρέπει να τονιστεί ότι αυτή η προσέγγιση του V.P. για παγκόσμια διακυβέρνηση δεν έχει απολύτως κανένα κοινό με τους παρόντες στόχους μιας ελίτ που επιθυμεί το σχηματισμό παγκόσμιας κυβέρνησης, με τον εαυτό τους και τις μεγάλες εταιρείες στο τιμόνι, και με τη συντριπτική πλειοψηφία τού πληθυσμού τού πλανήτη «υπηρέτες» τους. Το όραμα του V.P. για «παγκοσμιοποίηση» εξουσιοδοτεί τον κάθε άνθρωπο στον πλανήτη, μέσα από ένα περιβάλλον αφθονίας και πρόσβασης σε όλα, να είναι ο καλύτερος που μπορεί να είναι και όχι να ζει σε συνθήκες απόλυτης υποταγής σε ένα εταιρικό καθεστώς εξουσίας.
Στο νέο αυτό οικονομικό μοντέλο αξιοποιούμε όλους τους υπάρχοντες πόρους -αντί για χρήματα- για να παρέχουμε μια δίκαιη μέθοδο διανομής κατά τον πιο ανθρωπιστικό και αποδοτικό τρόπο. Όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμα σε όλους χωρίς τη χρήση χρημάτων, πίστωσης, αντιπραγματισμού, ή οποιασδήποτε άλλης μορφής χρέους ή υποτέλειας.
Είμαστε ήδη στο σημείο όπου οι νέες καινοτομίες στην επιστήμη και την τεχνολογία μπορούν εύκολα να παρέχουν αφθονία σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Εάν νοιαζόμαστε ειλικρινά για το περιβάλλον και τους συνανθρώπους μας, εάν στ’ αλήθεια θέλουμε να βάλουμε ένα τέλος στις εδαφικές διαμάχες, τον πόλεμο, το έγκλημα, τη φτώχεια και την πείνα, πρέπει να αναθεωρήσουμε συνειδητά τις κοινωνικές διεργασίες που μας οδήγησαν σε έναν κόσμο όπου οι παράγοντες αυτοί αποτέλεσαν κάτι δεδομένο. Σε μια οικονομία βασισμένη στους πόρους και όχι στα χρήματα, θα μπορούσαμε εύκολα να παράγουμε όλα τα αναγκαία της ζωής και να παρέχουμε ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης για όλους, χωρίς περιορισμούς και κοινωνικές διαστρωματώσεις.
Η χρήση της Τεχνολογίας:
Ενέργεια – Πόλεις – Παραγωγή
Η επιστήμη και η τεχνολογία αποτελούν πάντα τις προεκτάσεις των ανθρώπινων δυνατοτήτων και η χρήση τους μέσα στις κοινωνίες μας μπορεί να δημιουργήσει είτε τον παράδεισο είτε την κόλαση. Στο σημερινό μονεταριστικό μοντέλο το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό επιστημόνων εργάζεται για στρατιωτικούς σκοπούς και για τα περιορισμένα συμφέροντα πολυεθνικών εταιρειών, κυβερνήσεων και κρατών και όχι για το όφελος ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Φανταστείτε σε τι κόσμο θα μπορούσαμε πραγματικά να ζούμε όλοι μας, αν οι επιστήμονες όλου του κόσμου εργάζονταν αληθινά για να λύνουν τα προβλήματα των ανθρώπων και για να βελτιώνουν συνεχώς το βιοτικό μας επίπεδο, αν όλοι οι επιστήμονες του κόσμου εργάζονταν για ένα ειρηνικό και βιώσιμο κόσμο. Δυστυχώς, στην κοινωνία του χρήματος δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, κάτι τέτοιο δεν δημιουργεί Κέρδος.
Προτεραιότητα της οικονομίας που προτείνει το V.P. αποτελεί η χρήση της τεχνολογίας για την αντιμετώπιση πόρων που είναι σε έλλειψη, με την εφαρμογή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη μηχανογράφηση και αυτοματοποίηση παραγωγής και αποθεμάτων, τη συνεχή καταγραφή τους μέσω αισθητήρων, τον σχεδίασμά ασφαλών, ενεργειακά αποδοτικών πόλεων και προηγμένων συστημάτων διαχείρισης και μεταφοράς, συστημάτων ανακύκλωσης κλπ.
Η ενέργεια αποτελεί τον βασικό κινητήριο μοχλό ολόκληρου του πολιτισμικού οικοδομήματος μας
Μια παγκόσμια οικονομία βασισμένη στους πόρους θα περιλαμβάνει όλες τις προσπάθειες για την ανάπτυξη νέων, καθαρών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: γεωθερμική ενέργεια, ελεγχόμενη πυρηνική σύντηξη, ηλιακή, φωτοβολταϊκή, αιολική, κυματική και παλιρροϊκή ενέργεια, ακόμη και καύσιμα από τους ωκεανούς. 0α είμαστε τελικά σε θέση να έχουμε ενέργεια σε απεριόριστη ποσότητα που θα μπορούσε να «ωθήσει» τον πολιτισμό για χιλιάδες χρόνια.
Το δυναμικό των ανεκμετάλλευτων πηγών ενέργειας είναι σχεδόν απεριόριστο εάν αξιοποιήσουμε θερμικούς συσσωρευτές στις ερήμους, τον άνεμο, το κύμα και την παλίρροια. Ακόμη και μέρος από το Ρεύμα του Κόλπου, του Ισλανδικού Ρεύματος και του Ιαπωνικού Ρεύματος, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν όλες τις ενεργειακές ελλείψεις σήμερα παγκοσμίους. Εάν είχαμε αξιοποιήσει τα χρήματα που ξοδεύτηκαν σε στρατιωτικά συστήματα τα τελευταία 40 χρόνια με σκοπό την ανάπτυξη καθαρών πηγών ενέργειας, ο κόσμος θα ήταν μακράν ένα καλύτερο, ασφαλέστερο και καθαρότερο μέρος για όλη την ανθρωπότητα.
Το δυναμικό της γεωθερμικής ενέργειας είναι σχεδόν απεριόριστο και μπορεί εύκολα να προμηθεύσει με ενέργεια τις ανάγκες ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ακόμη κι αν αξιοποιήσουμε μόνο το 1 % της γεωθερμικής ενέργειας του φλοιού της γης θα είχαμε στη διάθεσή μας περίπου 500 φορές την ενέργεια που περιέχεται σε όλα τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο. Αυτή η πηγή ενέργειας εκλύει ελάχιστο ή καθόλου θείο σε σύγκριση με τις μονάδες παραγωγής ενέργειας που βασίζονται στην καύση ορυκτών καυσίμων και δεν εκπέμπει καθόλου οξείδια του αζώτου. Επιπλέον, οι γεωθερμικές εγκαταστάσεις απαιτούν πολύ μικρότερη έκταση γης σε σύγκριση με άλλες μονάδες παραγωγής ενέργειας. Η διάνοιξη γεωθερμικών φρεατίων έχει μακράν λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από άλλους ενεργειακούς πόρους, και δεν υπάρχει ανάγκη για ορυχεία, σήραγγες, ανοικτά ορύγματα, ή αποθήκευση αποβλήτων.
Μια μεγάλη ποσότητα αυτής της ενέργειας είναι διαθέσιμη στις πιο εξωτερικές στρώσεις του φλοιού της Γης, που είναι περίπου 9,5 χιλιόμετρα σε πάχος, και αυτή η πηγή ενέργειας είναι διαθέσιμη σε όλο τον κόσμο, από τις Άνδεις στη Νότια Αμερική μέχρι τον Κόλπο της Καλιφόρνιας, στις Κοιλάδες Ριφτ της Αφρικής, στη μεσωκεάνια Ράχη του Ατλαντικού, και κατά μήκος του Βερίγγειου Πορθμού.
Μια οικονομία βασισμένη στους πόρους πρέπει επίσης να είναι αφοσιωμένη στον ανασχεδιασμό των πόλεών μας, επιτρέποντάς τους να είναι ενεργειακά αποδοτικές, καθαρές, άνετες και να εξυπηρετούν τις ανάγκες όλων των ανθρώπων. Οι πόλεις θα είναι αυτόνομοι «ζωντανοί» οργανισμοί, θα περιλαμβάνουν όλα τα απαραίτητα συστήματα διαχείρισης, παραγωγής καθαρής ενέργειας, γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, υγειονομικής φροντίδας, σχολεία, πανεπιστήμια και κέντρα αθλητισμού και ψυχαγωγίας.
Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει μια Οικονομία Βασισμένη σε Πόρους;
* Τη δημιουργία ενός νέου συστήματος παροχής κινήτρων με βάση το ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Ζώντας οι άνθρωποι μέσα σ ένα αυτάρκες, δίκαιο, ειρηνικό, ασφαλές, αλληλέγγυο και δημιουργικό κοινωνικό περιβάλλον θα είναι σε θέση, ελεύθερα πλέον, να αναπτύξουν τις αληθινές πανανθρώπινες αξίες τους και θα έχουν κάθε λόγο να στηρίζουν και να φροντίζουν να συνεχίζει να υπάρχει το νέο αυτό κοινωνικό μοντέλο προσφέροντας τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους για το κοινό καλό.
*Τεχνολογία έξυπνη και αποτελεσματική, εξοικονόμηση ενέργειας, μείωση των αποβλήτων, και παροχή περισσότερου ελεύθερου χρόνου. Μόνο θρεπτικές και υγιεινές τροφές θα είναι διαθέσιμες και η προγραμματισμένη βραχυβιότητα θα είναι περιττή και ανύπαρκτη. Όλα τα προϊόντα και τα αγαθά θα κατασκευάζονται μετά καλύτερα διαθέσιμα υλικά.
*Αν αξιοποιήσουμε τη νέα τεχνολογία για την βελτίωση τού βιοτικού επιπέδου για όλους τους ανθρώπους, τότε η εισροή της μηχανικής τεχνολογίας δε θα είναι πλέον απειλή. Καθώς θα ξεπερνάμε την ανάγκη για επαγγέλματα που βασίζονται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως δικηγόροι, τραπεζίτες, ασφαλιστικοί πράκτορες, προσωπικό τού μάρκετινγκ και της διαφήμισης, πωλητές και χρηματιστές, ένα σημαντικό ποσό σπατάλης θα εξαλειφθεί.
Η εργασία θα σχετίζεται με τις πραγματικές ικανότητες και τα πραγματικά ενδιαφέροντα του καθένα, θα αγαπά αληθινά αυτό που κάνει και έτσι θα είναι πιο χρήσιμος στο κοινωνικό σύνολο. O στόχος είναι οι ώρες εργασίας να μειώνονται όλο και πιο πολύ μέχρι να μην είναι και καθόλου αναγκαία. Τα μηχανήματα να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους σε όλη την παραγωγική διαδικασία, δίνοντάς τους έτσι την ελευθερία και τη δυνατότητα να αναπτύξουν την πνευματικότητα και την αληθινή ουσία της ζωής τους.
*Σημαντικά ποσά ενέργειας θα μπορούσαν επίσης να σωθούν με την εξάλειψη της αναπαραγωγής πανομοιότυπων ανταγωνιστικών προϊόντων. Το να έχεις επιλογή είναι καλό. Όμως, αντί για εκατοντάδες διαφορετικά εργοστάσια κατασκευής, μαζί με όλη τη γραφειοκρατία και το προσωπικό που απαιτείται για να παραχθούν πανομοιότυπα προϊόντα, μόνο λίγα και της υψηλότερης ποιότητας θα ήταν αναγκαία για την εξυπηρέτηση ολόκληρου τού πληθυσμού. Η μόνη μας έλλειψη είναι η έλλειψη δημιουργικής σκέψης και ευφυΐας στους εαυτούς μας και τους εκλεγμένους ηγέτες μας για την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Το πιο πολύτιμο, αναξιοποίητο πράγμα σήμερα είναι η ανθρώπινη επινοητικότητα.
* Με την εξάλειψη του χρέους, ο φόβος της απώλειας εργασίας δεν θα είναι πλέον απειλή. Η διαβεβαίωση αυτή, σε συνδυασμό με την ουσιαστική ενθαρρυντική και όχι συμμορφωτική εκπαίδευση και τις αληθινές αλληλέγγυες και όχι ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ μας, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τόσο το ψυχικό όσο και το σωματικό άγχος, και να μας αφήσει ελεύθερους να διερευνήσουμε και να αναπτύξουμε τις πραγματικές ικανότητές μας.
Είναι ο άνθρωπος βίαιος από τη φύση του;
Πολλοί άνθρωποι, «ειδικοί» και μη, θέλοντας να εξηγήσουν την βάρβαρη εικόνα του κόσμου μας, υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος είναι βίαιος και ανταγωνιστικός από τη φύση του. Η αποδοχή μιας τέτοιας υπόθεσης, σίγουρα εφησυχάζει και αποκοιμίζει τους περισσότερους από μας, καθώς αφαιρεί την έννοια της ατομικής ευθύνης του καθένα. To V.P θεωρεί ότι ακόμα και στην περίπτωση που ο άνθρωπος «κουβαλά», μέσω του DNA του, επιθετικά ή βίαια και ανταγωνιστικά γονίδια, είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα γεννηθεί, θα ανατραφεί και θα διαμορφώσει αξίες, υπεύθυνο για το αν αυτά τα γονίδια θα αναπτυχθούν ή θα αποθαρρυνθούν.
Τα γονίδια δεν έχουν τη δυνατότητα από μόνα τους να διαλέξουν αξίες αν αυτές δεν υποστηριχτούν από το κοινωνικό περιβάλλον. Αν λοιπόν θέλουμε σοβαρά σαν κοινωνία να εξαλείψουμε για πάντα το βία και τη βαρβαρότητα, οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα ανάλογο κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο οι νέες γενιές θα αναθρέφονται με αληθινές ηθικές αξίες και πρότυπα. Η πολιτισμική κοινωνική και οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα αυτού του εγωκεντρικού, ανθρωποκεντρικού και υλιστικού οικονομικού μοντέλου που οδήγησε αναπόφευκτα στην παρακμή των ανθρώπινων αξιών.
Εν κατακλείδι, είναι νομίζω απολύτως ξεκάθαρο, ότι η παρούσα Οικονομία που βασίζεται στο χρήμα, είναι πλέον παρωχημένη, αναποτελεσματική και απολύτως άχρηστη. Είναι ουσιαστικά μια σπάταλη αντίοικονομία. Περιορίζει τις ευκαιρίες μας σαν είδος να αναπτύξουμε ένα παγκόσμιο ενωμένο πολιτισμό, σύμφωνο με τις πραγματικές μας δυνατότητες. Η ενεργειακή αυτονομία μας και η απόλυτη κάλυψη όλων των βασικών αναγκών, όλων των ανθρώπων του πλανήτη, είναι το πρώτο και βασικότερο βήμα για τη δημιουργία ενός νέου πανανθρώπινου πολιτισμού, του πολιτισμού του Homo Universallis. Αυτή η δυνατότητα είναι σήμερα πλέον εφικτή. Μοναδικό εμπόδιο σε μια τέτοια συγκλονιστική εξέλιξη είναι το χρηματοπιστωτικό μοντέλο με τους περιορισμούς που θέτει.
Ένα τέτοιο τεράστιο πολιτισμικό βήμα δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα σ ένα ανταγωνιστικό μονεταριστικό οικονομικό μοντέλο το οποίο διαχωρίζει και στρωματοποιεί τους πολίτες της γης. Η Οικονομία που Βασίζεται στους υπάρχοντες Πόρους είναι το μόνο αυτονόητο οικονομικό μοντέλο για ένα τέτοιο ξεχωριστό σκοπό. Οφείλουμε επιτέλους να κατανοήσουμε ότι είτε όλοι μαζί θα σωθούμε και θα ευημερήσουμε είτε όλοι μαζί θα χαθούμε. Το επόμενο βήμα μας θα είναι και το πιο καθοριστικό.
@ Τάσος Πετρίδης / άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό strange ν.155
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Οικονομία που Βασίζεται στους Πόρους και το κοινωνικό σχέδιο The Venus Project www.thevenusproject.com και www.thepangea.org. Η Πανγαία είναι ο οργανισμός που αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα το κοινωνικό αυτό μοντέλο.
***
Το Βίντεο έχει Ελληνικούς υπότιτλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου