Αυτό που αληθινά υπάρχει, σαν κόσμος, είναι ένας απέραντος ωκεανός ταλαντώσεων, ή αλλιώς δονήσεων, μια θάλασσα ενέργειας και τίποτα άλλο. Εμείς προσλαμβάνουμε με τις αισθήσεις μας ένα μικρό μόνο εύρος από αυτές τις δονήσεις, που μετατρέπονται σε νευρικά ερεθίσματα, μεταφέρονται στον εγκέφαλο και αυτός, αφού τα επεξεργάζεται, «κατασκευάζει» αυτόν τον κόσμο…
Με άλλα λόγια, ζούμε σε έναν εικονικό κόσμο που στην ουσία έχουμε μάθει να τον αντιλαμβανόμαστε με τον συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, δηλαδή, είναι μόνο ένα μικρό μέρος από αυτό που πραγματικά υπάρχει.
Από την στιγμή που γεννιόμαστε ο εγκέφαλος προσλαμβάνει, ότι μπορεί να αντιληφθεί με τις αισθήσεις του και ξεκινάει μία διαδικασία δημιουργίας συνάψεων, καθώς και σύνθετων νοητικών διαδικασιών, για να μπορέσει να ερμηνεύσει αυτά τα ερεθίσματα.
Καθώς αυτή η διαδικασία είναι μοναδική για τον κάθε άνθρωπο, έτσι και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και συνεπώς η ερμηνεία της πραγματικότητας είναι μοναδική για τον καθένα από εμάς.
Άρα αυτό που ερμηνεύουμε ως πραγματικότητα βασίζεται σε μια κοινή παραδοχή για όλα αυτά που την συναποτελούν. Εκπαιδευόμαστε δηλαδή να την αντιλαμβανόμαστε έτσι..!
Για παράδειγμα όταν ήμασταν μωρά δεν γνωρίζαμε ούτε σχήματα, ούτε χρώματα και έπρεπε να έρθει κάποιος για να μας εκπαιδεύσει να τα αναγνωρίζουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Έτσι, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε, ότι κάποιος που πάσχει από δυσχρωματοψία έχει άλλη αντίληψη της πραγματικότητας, γιατί χρώματα κοινά για εμάς, αυτός τα βλέπει διαφορετικά, ή ο εκ γενετής τυφλός δεν βλέπει τίποτα απ’ ότι βλέπουμε εμείς και αντιλαμβάνεται τον κόσμο με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο!
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου