ΣΠΕΡΜΑ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗ.
ΤΟ ΣΠΟΡΑΚΙ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΚΑΡΡΑ
Αχ και να’ μουν ΑΝΘΡΩΠΟΣ! ΕΛΛΗΝΑΣ! ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ!
Αχ και να’ χα τη δύναμη να
φέρω τα κάτω πάνω… τι;
Νομίζετε πως τα μπέρδεψα;
Καλά… μιλάτε εσείς;
Εσείς οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, οι ΕΛΛΗΝΕΣ που τα’ χετε τετρακόσια;
Εσείς με τα θεϊκά
χαρίσματα;
Δεν με πιάνετε;
Μα μήπως «πιάσατε» και την δολίως
σχεδιασμένη οικονομική σας κρίση;
Εμένα θα πιάνατε;
Εσείς οι «ξύπνιοι»
που πιάνετε «επιθέσεις» στον αέρα;
Πώς όμως σας διέφυγαν οι ενδείξεις
για την ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ σας;
Αυτήν που γέννησαν οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι
των αισχρών δανειστών σας! Σας έπιασαν αυτοί στον ύπνο κι απ’ την μύτη
σας σέρνουν στον γκρεμό της ΥΠΑΡΞΗΣ σας.
Μα και τώρα που τα σχέδιά τους
φανερώθηκαν, που πληρώνετε τις τραγικές συνέπειές τους, εσείς ακόμα
παραμένετε σε αναμονή ενός ΘΑΥΜΑΤΟΣ!
Πετώντας λοιπόν πάνω απ’ τον ουρανό του ΜΑΤΡΙΞ, μέσα στο οποίο σας
έχουν εγκλωβίσει… «έπιασα» την κρυφή προσδοκία σας, μα δεν μπορώ να σας
κάνω να ελπίζετε σ’ ένα θαύμα.
Δεν έχω τέτοια εντολή απ’ τον δημιουργό μου, που μου ανέθεσε να σας συμπαρασταθώ μόνο στις αγωνίες σας.
Όμως μπορώ να σας υποδείξω ή να σας προτείνω κάποιες σωστές σκέψεις, που μπορούν να σας οδηγήσουν σε σωστή μεθόδευση για την απελευθέρωσή σας. Ένα απλό σποράκι είμαι και δεν αντέχω να σας βλέπω εκεί κάτω στην άκρη του γκρεμού, που σας έσπρωξαν οι «καλοί σας εταίροι», για να σωθούν αυτοί.
Άνοιξα λοιπόν τις πύλες των οριζόντων μου, για να μου κατέβουν «φαεινές», ώστε να σας τραβήξω απ’ τον γκρεμό… μα εσείς δεν με έχετε πείσει, πως με θεωρείτε φίλο σας, ακόμα και τούτη την ύστατη στιγμή για την ΕΘΝΙΚΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΑΣ!
Μακάρι να είχα τη δύναμη να φέρω τα κάτω-πάνω, μήπως και σας τραντάξω και ξυπνήσετε επιτέλους απ’ τον φυλετικό σας λήθαργο… τι; σάς προσβάλλω; Σιγά… μετά από τόσες ευρωπαϊκές ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ;
Ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια γερμανικής διακυβέρνησης και τόση τρομοκρατία που σας επέβαλλαν… εσείς τα δέχεστε όλα παθητικά… πώς να το εξηγήσω αυτή την στάση σας;
Μήπως κουφαθήκατε και δεν παίρνετε από λόγια; Τότε καλύτερα να φυτέψω στα πατρικά μου χωράφια σπέρμα (ΕΛΠΙΔΑ) για να φυτρώσει ένας ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ.
Να ανοίξω δηλαδή ένα παράθυρο στο μέλλον της Φυλής σας, αυτό που οι εχθροί σας διέγραψαν. Να ανοίξω και την αγκαλιά μου για όλους σας, αφού όλοι παιδιά του ίδιου Θεού είμαστε κι αφού ΕΚΕΙΝΟΣ ακόμα μας ΕΥΛΟΓΕΙ.
Αν ήμουν Έλληνας Κυβερνήτης (ονειροβατώ) θα έφερνα τα κάτω πάνω, για να ξαναγεννηθεί η χώρα απ’ τις στάχτες της, όπως το συνηθίζει.
Πού το ξέρω αυτό;
Καλά τώρα… τι τα πήραμε τα πτυχία;
Στο σχολείο το έμαθα, γιατί είχα καλούς και αφοσιωμένους δασκάλους στην διδασκαλία των μαθητών κι όχι στην εξάρτηση απ’ τον μισθουλάκο της πείνας…
Αν λοιπόν οι δάσκαλοι δεν υπέκυπταν στις προκλήσεις της νεοταξίτικης προπαγάνδας και κρατούσαν δυναμική αντίσταση… οι μαθητές της γενιάς τους θα έπαιρναν την σωστή ελληνική ΠΑΙΔΕΙΑ!
Αυτό πιστεύω να το έχετε συνειδητοποιήσει κι εσείς τώρα, μα τον καιρό εκείνο που παραπληροφορούσαν τα παιδιά σας, δεν αντιδράσατε. Ήσασταν απασχολημένοι με τις δουλειές σας για την επιβίωση, μα κι αυτές οι ανάγκες ήταν ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΕΣ.
Αν ήμουν όμως Κυβερνήτης, θα φρόντιζα οι νέες γενιές να ποτιστούν με τον ελληνικό σπόρο της δοξασμένης φυλής σας, ώστε να μην μπορούν να τις παρασύρουν οι σειρήνες της διαφθοράς.
Κι αν οι ελληνομαθείς μαθητές φύλαγαν με ευλάβεια μέσα τους τα Ιερά και τα Όσια της Πατρίδας τους, κανένας διεθνής σπόρος δεν θα εύρισκε χώρο να εισχωρήσει.
Κι αν οι νέοι βλαστοί ένιωθαν πατριωτικό καθήκον να υπερασπίζονται την ΠΙΣΤΗ τους στον Θεό, στην Οικογένεια και στην Πατρίδα… δεν θα κινδύνευε η διαιώνιση της ΦΥΛΗΣ.
Και καμιά οικονομική εχθρική ΔΥΝΑΜΗ δεν θα έπεφτε σαν κοράκι πάνω στις ελλείψεις σας, για να τις καλύψει με μανδύα «φιλανθρωπικών» προθέσεων, ώστε ύπουλα να χτυπήσει στις ΡΙΖΕΣ ΣΑΣ.
Αν είχα και την παραμικρή δυνατότητα να ακουστεί ο λόγος μου εκεί μέσα στο άντρο της ακολασίας, θα κατέβαινα στο επίπεδό τους και θα τους μιλούσα «ανθρώπινα»… καλά μη διακόπτετε τον οίστρο μου με γελαστικά επιφωνήματα… γιατί με πληγώνετε… εντάξει μπορεί να μην είμαι άνθρωπος, μα έχω τον τρόπο μου να κάνω επαφή με τους ανθρώπους, όπως με σάς κάθε Κυριακή.
Θα μπορούσα δηλαδή να «αγγίξω» την ψυχή τους (αν ακόμα έχουν!) και να τους υπενθυμίσω τι όρκο έδωσαν στον Θεό και στην Πατρίδα, όταν εναπόθεσαν το χέρι τους πάνω στο Ιερό Ευαγγέλιο. Γιατί η προδοτική στάση τους απέναντι και στην Πατρίδα και στην Θρησκεία και στον εύπιστο ελληνικό λαό, αποδεικνύει πως δυστυχώς είναι ΕΠΙΟΡΚΟΙ.
«Επίορκοι υπηρέτες της Ελληνικής Δημοκρατίας (έστω και τυπικά) δεν σας αξίζει να παρευρίσκεστε μέσα στο Ναό της. Είστε ανάξιοι να διαχειρίζεστε τις τύχες των πολιτών, που σας εξέλεξαν για ΦΡΟΥΡΟΥΣ της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της ευημερίας του.
Είστε ξενόφερτα υποκατάστατα πολιτικής σαπίλας καθοδηγούμενα από διεθνή συμφέροντα διαμελισμού της χώρας που σας έθρεψε.
Κι εσείς για αντάλλαγμα, την παραδώσατε άνευ όρων στα σιωνιστικά αφεντικά σας. Αρκετά μολύνατε τα έδρανα αυτά, που τίμησαν οι προκάτοχοί σας.
Είστε ανεπιθύμητα παράσιτα πλέον για όλο τον υγιή πληθυσμό της χώρας και η πόρτα είναι ανοιχτή… να μην σας κρατάμε άλλο… ο τελευταίος να την κλείσει. Πάρτε δρόμο όσο ακόμα ο λαός κρατάει την θέση του με αξιοπρέπεια.
Γιατί αν πέσετε στην εκδικητική του μανία… σας περιμένουν ΚΡΕΜΑΛΕΣ!»
Και μη μου πείτε, σιγά αυτά μας τα’ παν κι άλλοι… ναι μπορεί να σας τα’ παν, μα εσείς τι κάνατε;
Τους ακούσατε;
Τους πλησιάσατε με πατριωτικό ενθουσιασμό, δημιουργώντας έτσι τον ΣΠΟΡΟ της εξέγερσης;
Όχι βέβαια, εσείς μόνο κριτική ξέρετε να κάνετε εκ του ασφαλούς, χωρίς να σκέφτεστε να γίνετε εσείς μπροστάρηδες… απλώς προσδοκάτε να εμφανιστεί κάποιος αποφασισμένος να σας οδηγήσει στην Απελευθέρωση κι εσείς να τον ακολουθήσετε.
Έτσι διατείνεστε χρόνια τώρα με την ελπίδα να φανεί.
Κι αν… λέω αν εμφανιζόταν… αν για παράδειγμα έριχνε τον ΣΠΟΡΟ του ΗΓΕΤΗ το σποράκι σας… θα δείχνατε προθυμία να το πιστέψετε;
Θα στηρίζατε ειλικρινά και με πατριωτική δύναμη έναν ΕΛΛΗΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ;
Δεν έχω τέτοια εντολή απ’ τον δημιουργό μου, που μου ανέθεσε να σας συμπαρασταθώ μόνο στις αγωνίες σας.
Όμως μπορώ να σας υποδείξω ή να σας προτείνω κάποιες σωστές σκέψεις, που μπορούν να σας οδηγήσουν σε σωστή μεθόδευση για την απελευθέρωσή σας. Ένα απλό σποράκι είμαι και δεν αντέχω να σας βλέπω εκεί κάτω στην άκρη του γκρεμού, που σας έσπρωξαν οι «καλοί σας εταίροι», για να σωθούν αυτοί.
Άνοιξα λοιπόν τις πύλες των οριζόντων μου, για να μου κατέβουν «φαεινές», ώστε να σας τραβήξω απ’ τον γκρεμό… μα εσείς δεν με έχετε πείσει, πως με θεωρείτε φίλο σας, ακόμα και τούτη την ύστατη στιγμή για την ΕΘΝΙΚΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΑΣ!
Μακάρι να είχα τη δύναμη να φέρω τα κάτω-πάνω, μήπως και σας τραντάξω και ξυπνήσετε επιτέλους απ’ τον φυλετικό σας λήθαργο… τι; σάς προσβάλλω; Σιγά… μετά από τόσες ευρωπαϊκές ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ;
Ακόμα και τώρα μετά από τόσα χρόνια γερμανικής διακυβέρνησης και τόση τρομοκρατία που σας επέβαλλαν… εσείς τα δέχεστε όλα παθητικά… πώς να το εξηγήσω αυτή την στάση σας;
Μήπως κουφαθήκατε και δεν παίρνετε από λόγια; Τότε καλύτερα να φυτέψω στα πατρικά μου χωράφια σπέρμα (ΕΛΠΙΔΑ) για να φυτρώσει ένας ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ.
Να ανοίξω δηλαδή ένα παράθυρο στο μέλλον της Φυλής σας, αυτό που οι εχθροί σας διέγραψαν. Να ανοίξω και την αγκαλιά μου για όλους σας, αφού όλοι παιδιά του ίδιου Θεού είμαστε κι αφού ΕΚΕΙΝΟΣ ακόμα μας ΕΥΛΟΓΕΙ.
Αν ήμουν Έλληνας Κυβερνήτης (ονειροβατώ) θα έφερνα τα κάτω πάνω, για να ξαναγεννηθεί η χώρα απ’ τις στάχτες της, όπως το συνηθίζει.
Πού το ξέρω αυτό;
Καλά τώρα… τι τα πήραμε τα πτυχία;
Στο σχολείο το έμαθα, γιατί είχα καλούς και αφοσιωμένους δασκάλους στην διδασκαλία των μαθητών κι όχι στην εξάρτηση απ’ τον μισθουλάκο της πείνας…
Αν λοιπόν οι δάσκαλοι δεν υπέκυπταν στις προκλήσεις της νεοταξίτικης προπαγάνδας και κρατούσαν δυναμική αντίσταση… οι μαθητές της γενιάς τους θα έπαιρναν την σωστή ελληνική ΠΑΙΔΕΙΑ!
Αυτό πιστεύω να το έχετε συνειδητοποιήσει κι εσείς τώρα, μα τον καιρό εκείνο που παραπληροφορούσαν τα παιδιά σας, δεν αντιδράσατε. Ήσασταν απασχολημένοι με τις δουλειές σας για την επιβίωση, μα κι αυτές οι ανάγκες ήταν ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΕΣ.
Αν ήμουν όμως Κυβερνήτης, θα φρόντιζα οι νέες γενιές να ποτιστούν με τον ελληνικό σπόρο της δοξασμένης φυλής σας, ώστε να μην μπορούν να τις παρασύρουν οι σειρήνες της διαφθοράς.
Κι αν οι ελληνομαθείς μαθητές φύλαγαν με ευλάβεια μέσα τους τα Ιερά και τα Όσια της Πατρίδας τους, κανένας διεθνής σπόρος δεν θα εύρισκε χώρο να εισχωρήσει.
Κι αν οι νέοι βλαστοί ένιωθαν πατριωτικό καθήκον να υπερασπίζονται την ΠΙΣΤΗ τους στον Θεό, στην Οικογένεια και στην Πατρίδα… δεν θα κινδύνευε η διαιώνιση της ΦΥΛΗΣ.
Και καμιά οικονομική εχθρική ΔΥΝΑΜΗ δεν θα έπεφτε σαν κοράκι πάνω στις ελλείψεις σας, για να τις καλύψει με μανδύα «φιλανθρωπικών» προθέσεων, ώστε ύπουλα να χτυπήσει στις ΡΙΖΕΣ ΣΑΣ.
Αν είχα και την παραμικρή δυνατότητα να ακουστεί ο λόγος μου εκεί μέσα στο άντρο της ακολασίας, θα κατέβαινα στο επίπεδό τους και θα τους μιλούσα «ανθρώπινα»… καλά μη διακόπτετε τον οίστρο μου με γελαστικά επιφωνήματα… γιατί με πληγώνετε… εντάξει μπορεί να μην είμαι άνθρωπος, μα έχω τον τρόπο μου να κάνω επαφή με τους ανθρώπους, όπως με σάς κάθε Κυριακή.
Θα μπορούσα δηλαδή να «αγγίξω» την ψυχή τους (αν ακόμα έχουν!) και να τους υπενθυμίσω τι όρκο έδωσαν στον Θεό και στην Πατρίδα, όταν εναπόθεσαν το χέρι τους πάνω στο Ιερό Ευαγγέλιο. Γιατί η προδοτική στάση τους απέναντι και στην Πατρίδα και στην Θρησκεία και στον εύπιστο ελληνικό λαό, αποδεικνύει πως δυστυχώς είναι ΕΠΙΟΡΚΟΙ.
«Επίορκοι υπηρέτες της Ελληνικής Δημοκρατίας (έστω και τυπικά) δεν σας αξίζει να παρευρίσκεστε μέσα στο Ναό της. Είστε ανάξιοι να διαχειρίζεστε τις τύχες των πολιτών, που σας εξέλεξαν για ΦΡΟΥΡΟΥΣ της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της ευημερίας του.
Είστε ξενόφερτα υποκατάστατα πολιτικής σαπίλας καθοδηγούμενα από διεθνή συμφέροντα διαμελισμού της χώρας που σας έθρεψε.
Κι εσείς για αντάλλαγμα, την παραδώσατε άνευ όρων στα σιωνιστικά αφεντικά σας. Αρκετά μολύνατε τα έδρανα αυτά, που τίμησαν οι προκάτοχοί σας.
Είστε ανεπιθύμητα παράσιτα πλέον για όλο τον υγιή πληθυσμό της χώρας και η πόρτα είναι ανοιχτή… να μην σας κρατάμε άλλο… ο τελευταίος να την κλείσει. Πάρτε δρόμο όσο ακόμα ο λαός κρατάει την θέση του με αξιοπρέπεια.
Γιατί αν πέσετε στην εκδικητική του μανία… σας περιμένουν ΚΡΕΜΑΛΕΣ!»
Και μη μου πείτε, σιγά αυτά μας τα’ παν κι άλλοι… ναι μπορεί να σας τα’ παν, μα εσείς τι κάνατε;
Τους ακούσατε;
Τους πλησιάσατε με πατριωτικό ενθουσιασμό, δημιουργώντας έτσι τον ΣΠΟΡΟ της εξέγερσης;
Όχι βέβαια, εσείς μόνο κριτική ξέρετε να κάνετε εκ του ασφαλούς, χωρίς να σκέφτεστε να γίνετε εσείς μπροστάρηδες… απλώς προσδοκάτε να εμφανιστεί κάποιος αποφασισμένος να σας οδηγήσει στην Απελευθέρωση κι εσείς να τον ακολουθήσετε.
Έτσι διατείνεστε χρόνια τώρα με την ελπίδα να φανεί.
Κι αν… λέω αν εμφανιζόταν… αν για παράδειγμα έριχνε τον ΣΠΟΡΟ του ΗΓΕΤΗ το σποράκι σας… θα δείχνατε προθυμία να το πιστέψετε;
Θα στηρίζατε ειλικρινά και με πατριωτική δύναμη έναν ΕΛΛΗΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου