Η συνομωσία των τοκογλύφων

Η παγκόσμια ελίτ έχει τοποθετήσει στο στόχαστρο της τις καταθέσεις της μεσαίας τάξης – μέσω της διαρκούς συρρίκνωσης των μετρητών, αφού προηγηθεί η κατάργηση του χαρτονομίσματος των 500 € (Bin Laden) και του 100δόλαρου

«Ως συνομωσία θεωρείται μία μυστική συμμαχία πολλών ατόμων, με στόχο την εφαρμογή ενός υποχθόνιου σχεδίου – το οποίο μπορεί να έχει έναν εξτρεμιστικά εγωιστικό, επιλήψιμο, καταδικαστέο και κατακριτέο σκοπό, συμπεριλαμβάνοντας την πρόκληση ζημιών σε άλλους. Είναι όμως επίσης δυνατόν να εμπεριέχει την εξάλειψη πραγματικών ή υποτιθέμενων σφαλμάτων κακής διαχείρισης και διοίκησης – οπότε η συνομωσία δεν στηρίζεται απαραίτητα σε ηθικά κατώτερα, κακόβουλα κίνητρα».

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος

Ο πρώτος που τοποθετήθηκε εναντίον της χρήσης των μετρητών χρημάτων ήταν ο διευθυντής της Deutsche Bank (πηγή) – της περισσότερο μοχλευμένης τράπεζας του πλανήτη, η οποία αποτελεί μία ωρολογιακή βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της Γερμανίας, της Ευρώπης και ολόκληρου του χρηματοπιστωτικού συστήματος (ανάλυση). Εύλογα λοιπόν υποψιάζεται κανείς πως ο σκοπός του δεν ήταν ηθικός – όπως, για παράδειγμα, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ή του ξεπλύματος του μαύρου χρήματος.

Αμέσως μετά ακολούθησε η κυβέρνηση της Γερμανίας, ενώ λίγο αργότερα ο διοικητής της ΕΚΤ αναφέρθηκε στην κατάργηση του χαρτονομίσματος των 500 € (πηγή) – ένας άνθρωπος που υπηρετεί πιστά την καγκελάριο στα σχέδια της, όσον αφορά την απομύζηση, καθώς επίσης την κατάληψη και κατοχή της Ευρώπης, με οικονομικά όπλα.

Μερικές ημέρες μετά, ο πρώην υπουργός οικονομικών των Η.Π.Α., ο κ. Larry Summers, τάχθηκε υπέρ της «δολοφονίας» του 100δόλαρου (πηγή) – ενώ όλοι γνωρίζουν πως η υπερδύναμη προωθεί με όλες τις δυνάμεις της, την ίδρυση του οικονομικού ΝΑΤΟ.

Παράλληλα, όλες οι κεντρικές τράπεζες του πλανήτη προσπαθούν να βρουν τρόπους για τον περιορισμό των μετρητών χρημάτων – αφενός μεν για να μην μπορούν να αποφύγουν οι καταθέτες τη φορολόγηση των αποταμιεύσεων τους μέσω των αρνητικών επιτοκίων, αφετέρου για να μην ακολουθήσουν μαζικές τραπεζικές επιθέσεις (Bank runs), λόγω των φόβων που προκαλεί η υπερχρέωση, καθώς επίσης οι ενδεχόμενες χρεοκοπίες των μεγάλων τραπεζών (είδηση).

Με δεδομένο τώρα το ότι, από τις αρχές του 2016 οι διασώσεις τραπεζών θα διενεργούνται μέσω των ομολογιούχων, των μετόχων και των καταθετών τους, προτού κληθούν τα κράτη με τη βοήθεια των φορολογουμένων Πολιτών τους, δεν είναι καθόλου δύσκολο να συμπεράνει κανείς γιατί επιδιώκεται η κατάργηση των μετρητών – με μοναδική μέχρι σήμερα αντίθετη άποψη αυτήν της Ελβετίας, η οποία διαβεβαίωσε πως δεν πρόκειται να αποσύρει από την κυκλοφορία το χαρτονόμισμα των 1.000 φράγκων.

Ως εκ τούτου, το να αναφέρεται κανείς σε μία συνομωσία της πολιτικής ελίτ και των διεθνών τοκογλύφων, με στόχο την εφαρμογή ενός υποχθόνιου σχεδίου, δεν είναι καθόλου υπερβολικό – υπενθυμίζοντας πως ο L. Summers ήταν ο πρώτος από τους προβεβλημένους οικονομολόγους που λανσάρισε την ιδέα της κατάργησης των μετρητών. Όταν το έκανε, το 2013, συζητιόταν για πρώτη φορά η υιοθέτηση αρνητικών επιτοκίων εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών – κάτι που θεωρήθηκε εκείνη την εποχή εντελώς ανόητο και ανέφικτο, αφού είναι παράλογο να πληρώνουν οι καταθέτες τόκο για τις αποταμιεύσεις τους, αντί να εισπράττουν.

Υπενθυμίζουμε επίσης πως λίγο πριν την κυκλοφορία του ευρώ, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η αμερικανική κυβέρνηση είχε προθυμοποιηθεί να καταργήσει το 100δόλαρο, εάν η ΕΚΤ συμφωνούσε να μην τυπώσει χαρτονομίσματα των 500 € – κάτι που τελικά δεν συνέβη, επειδή η Γερμανία τάθηκε εναντίον.

Ο αμερικανός οικονομολόγος πάντως ισχυρίζεται πως η πρόταση του έχει δήθεν σχέση με την καταπολέμηση της εγκληματικότητας – ενώ από ορισμένους χαρακτηρίζεται το 500ευρω ως ο «Bin Laden» των χαρτονομισμάτων, με την έννοια πως διευκολύνει τις παράνομες δραστηριότητες, αφού το 1 εκ. $ ζυγίζει μόνο περί το 1,1 κιλά σε 500ευρω, ενώ 25 κιλά σε 20ευρω. Δεν ζητείται βέβαια η απόσυρση αυτών που κυκλοφορούν, αλλά η μη εκτύπωση νέων – κάτι με το οποίο συμφωνούν η ΕΚΤ, η Κομισιόν και η Γερμανία.

Ο πόλεμος εναντίον των μετρητών

Περαιτέρω, είναι φανερό πως ο πόλεμος εναντίον των χαρτονομισμάτων έχει ξεκινήσει ήδη από την περιφέρεια της Ευρωζώνης, με απώτερο στόχο τον πυρήνα της – με την Ελλάδα να διαδραματίζει ξανά το ρόλο του πειραματόζωου, μετά το κλείσιμο των τραπεζών της και την επιβολή ελέγχων στην ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων.

Πόσο μάλλον όταν περιορίσθηκαν στην πατρίδα μας καταναγκαστικά οι αναλήψεις μετρητών, ενώ θεσμοθετούνται συνεχώς νόμοι που απαγορεύουν ουσιαστικά τις συναλλαγές με μετρητά – εν προκειμένω με τη δικαιολογία της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, αφού οι Έλληνες έχουν στιγματισθεί διεθνώς ως μανιακοί φοροφυγάδες, από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις των μνημονίων.

Στόχος δεν είναι φυσικά μόνο η Ευρωζώνη, η Ευρώπη και οι Η.Π.Α., αλλά ολόκληρος ο πλανήτης – κρίνοντας από το γεγονός ότι, ήδη διενεργούνται στατιστικές σε πάρα πολλές χώρες, οι οποίες αφορούν την κυκλοφορία των μετρητών χρημάτων. Όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, μόνο στη Σουηδία μειώνεται η χρήση μετρητών, στην Ιαπωνία παραμένει σταθερή, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες αυξάνεται – με πρώτη την Ινδία.

Περαιτέρω, ο διοικητής της ΕΚΤ είναι αναμφίβολα ένας από τους σημαντικότερους παίκτες στο θέμα του περιορισμού ή/και της κατάργησης των μετρητών – αφού δεν αντιτίθεται καθόλου στις ενέργειες των κρατών που μειώνουν την κυκλοφορία τους, παρά το ότι κάτι τέτοιο αποτελεί κατάφωρη παράβαση του ευρωπαϊκού συμφώνου. Ακόμη χειρότερα, είναι αυτός που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο, ενώ η ΕΚΤ έχει εκβιάσει ασύστολα χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ελλάδα (άρθρο).

Ποιά είναι όμως τα κοινά σημεία του πρώην στελέχους της Goldman Sachs με τον κ. L. Summers ή με τον πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του ΔΝΤ κ. K. Rogoff, ο οποίος από πολλά χρόνια τώρα συνηγορεί υπέρ της κατάργησης των μετρητών; Απλούστατα και οι τρεις είναι μέλη της ελιτίστικης «ομάδας των τριάντα» (ανάλυση). Της λέσχης δηλαδή που συμμετέχουν οι σημαντικότεροι κεντρικοί τραπεζίτες οι οποίοι, πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες, συζητούν με εκπροσώπους των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών για κάθε είδους πολιτικά θέματα – λαμβάνοντας οι ίδιοι τις αποφάσεις, αφού οι πολιτικοί είναι έμμισθοι υπηρέτες της πραγματικής εξουσίας: της οικονομικής ελίτ.

Είναι επίσης μέλη της λέσχης Bilderberg, η οποία υφαίνει μεν ανάλογες συνωμοσίες, αλλά πολύ μικρότερης σπουδαιότητας – παρά το ότι θεωρείται από την κοινή γνώμη σημαντικότερη. Εκτός αυτού, είναι συνδεδεμένοι με το Harvard, σπούδασαν και οι τρεις οικονομία στο ΜΙΤ, ενώ κατείχαν σημαντικά αξιώματα σε διεθνείς χρηματοπιστωτικές οργανώσεις της Ουάσιγκτον, στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα. Επομένως, έχουν πολλά κοινά σημεία μεταξύ τους – αποτελώντας το κέντρο του δικτύου εναντίον των μετρητών χρημάτων, το οποίο κατευθύνεται από την ομάδα των τριάντα.

Σε κάθε περίπτωση, ο βασικός στόχος τους είναι να πείσουν την κοινή γνώμη, η οποία σέβεται νομοτελειακά τέτοιου μεγέθους προσωπικότητες, σχετικά με την ανάγκη της κατάργησης των μετρητών – παρά το ότι η πλειοψηφία των Πολιτών γνωρίζει πλέον πολύ καλά πως τα μετρητά είναι τα μοναδικά πραγματικά χρήματα, ενώ τα ηλεκτρονικά καθόλου.

Οι μέθοδοι των τοκογλύφων

Η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η ενοχοποίηση των μετρητών για κάθε είδους έγκλημα που συμβαίνει στον πλανήτη – από το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, έως την τρομοκρατία. Η φοροδιαφυγή αναφέρεται επίσης, χωρίς όμως να γίνεται καμία προσπάθεια να καταπολεμηθεί η φοροαποφυγή των πολυεθνικών. Αντίθετα, υιοθετούνται όλο και περισσότεροι νόμοι που τη διευκολύνουν – όπως τεκμηρίωσαν οι δημοσιογραφικές έρευνες στο Λουξεμβούργο, στην Ολλανδία, στη Γερμανία κοκ. Στα πλαίσια αυτά, ο κ. L. Summers γράφει σε ελεύθερη μετάφραση τα εξής:

"Είναι δύσκολοι καιροί για την Ευρώπη, με τη μεταναστευτική κρίση, με τις οικονομικές αδυναμίες, με τα προβλήματα ασφάλειας, καθώς επίσης με την άνοδο των δημαγωγικών κινημάτων. Υπάρχουν όρια, όσον αφορά αυτά που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα η κατάργηση των μεγάλων χαρτονομισμάτων. Είναι όμως ένα σημαντικό βήμα, το οποίο συνεισφέρει σε παγκόσμια βάση στην επίλυση των προβλημάτων – με ελάχιστες αρνητικές συνέπειες για το νόμιμο εμπόριο, καθώς επίσης για τους κρατικούς προϋπολογισμούς".

Ο αμερικανός λοιπόν προσπαθεί να πείσει τους Ευρωπαίους Πολίτες πως η κατάργηση των μεγάλων χαρτονομισμάτων, θα βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων όπως το μεταναστευτικό ή/και η άνοδος των δημαγωγικών κινημάτων! (δηλαδή αυτών που δεν εξυπηρετούν τα σχέδια της παγκόσμιας ελίτ, ο εχθρός νούμερο ένα της οποίας είναι αναμφίβολα ο πρόεδρος Putin).

Επικαλείται δε μελέτες ή αναφορές, οι οποίες δήθεν τεκμηριώνουν τις θέσεις του – όπως τις συνεντεύξεις του K. Rogoff, γνωστού από την παραδοχή λαθών στο πρόγραμμα που χρησιμοποίησε  (Excel) για να αποδείξει τα συμπεράσματα μίας έρευνας του (ανακαλύφθηκαν από έναν νεαρό φοιτητή!).

Εν τούτοις, ο κ. K. Rogoff είχε πει στο Νταβός (βίντεο) ότι, ο πραγματικός λόγος της ανάγκης κατάργησης των μετρητών είναι η εισαγωγή των αρνητικών επιτοκίων – μέσω των οποίων θα φορολογούνταν οι καταθέσεις χωρίς να το συνειδητοποιούν οι ανόητοι αποταμιευτές, με στόχο τη μείωση του παγκοσμίου χρέους, τη διάσωση χρεοκοπημένων τραπεζών κοκ.

Φυσικά οι ακροατές του εκεί δεν ήταν οι Πολίτες, αλλά η διεθνής ελίτ – η οποία έχει βάλει στο στόχο της τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία των ανθρώπων, τα οποία δεν κατάφερε να υπεξαιρέσει εξ ολοκλήρου με τη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδημάτων όλων των εποχών:
με τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης των κεντρικών τραπεζών (QE), με τα οποία μεταφέρθηκε τεράστιος πλούτος από τις κατώτερες και μεσαίες εισοδηματικές τάξεις στο ανώτατο 1%. Επίσης στους 65 πλουσιότερους, οι οποίοι κατέχουν περιουσιακά στοιχεία όσα το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού (3,5 δις άνθρωποι!).

Τα πολύτιμα μέταλλα

Περαιτέρω, οφείλει ίσως να σκεφθεί κανείς πού αλλού θα μπορούσαν να οδηγήσουν τις αποταμιεύσεις τους οι Πολίτες, για να τις προστατεύσουν από τις επιθέσεις των τοκογλύφων – καθώς επίσης από τον πληθωρισμό που αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει, αφού δεν είναι δυνατόν η μαζική εκτύπωση χρημάτων εκ μέρους όλων των κεντρικών τραπεζών (άρθρο), να μην καταλήξει εκεί. Στην προκειμένη περίπτωση, η διατήρηση των χρημάτων σε μετρητά χαρτονομίσματα εκτός των τραπεζών δεν θα ωφελούσε ιδιαίτερα, αφού θα κατέρρεε η αγοραστική τους αξία – ενώ ασφαλώς το έχουν σκεφθεί οι τοκογλύφοι.

Η απάντηση είναι απλή: στα πολύτιμα μέταλλα, κυρίως στο χρυσό και στην πλατίνα, δευτερευόντως στο ασήμι, επειδή η αξία τους είναι κατά πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με το βάρος τους, οπότε «αποθηκεύονται» εύκολα – ενώ ο χρυσός δεν έχει χάσει ποτέ την αξία του πληθωριστικά ή με άλλον τρόπο, στα χιλιάδες χρόνια που χρησιμοποιείται ως «ανταλλακτικό νόμισμα» (ανάλυση).

Όπως αναφέραμε όμως, η ελίτ το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα – χειραγωγώντας απίστευτα τις τιμές του χρυσού, έτσι ώστε να χάσουν την εμπιστοσύνη τους οι άνθρωποι στην αξία του. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται πολύ εύκολα από το ότι, όταν η τιμή του χρυσού αρχίζει να αυξάνεται, αμέσως ενεργοποιούνται μηχανισμοί που την οδηγούν σε πτώση – καθώς επίσης από το γεγονός πως, παρά το ότι η ζήτηση του χρυσού σε φυσική μορφή είναι εξαιρετικά μεγάλη τον τελευταίο καιρό, ενώ η προσφορά του σταθερή (μόλις στο 1-2%), η τιμή του δεν ακολουθεί (γράφημα, πηγή).

Ως εκ τούτου, εύλογα υποθέτει η ελίτ πως δεν θα αποφύγει τις παγίδες η πλειοψηφία των ανθρώπων, η οποία θα κληθεί τελικά να πληρώσει το βαρύ λογαριασμό της επέμβασης των κεντρικών τραπεζών στη λειτουργία του συστήματος – με έναν μη συμβατικό τρόπο, μοναδικό μέχρι σήμερα στην παγκόσμια ιστορία.

Επίλογος

Αφού βαθύνει ακόμη περισσότερο ο αποπληθωρισμός, μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές ασθένειες ειδικά σε εποχές υπερχρέωσης, ο οποίος οφείλεται κυρίως

(α) στην κατάρρευση των τιμών της ενέργειας – εν μέρει λόγω της παγκόσμιας ύφεσης, της μειωμένης ζήτησης, της αυξημένης προσφοράς, καθώς επίσης του ενεργειακού πολέμου εναντίον της Ρωσίας,
(β) στην ανεργία, λόγω της οποίας διατηρούνται χαμηλοί οι μισθοί – οπότε οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών, καθώς επίσης
(γ) στην ύφεση ισολογισμών (ανάλυση), θα ακολουθήσει ένας μάλλον μεγάλος πληθωρισμός – ο οποίος ίσως αποβεί μοιραίος για τον πλανήτη, εάν οι κεντρικές τράπεζες δεν προλάβουν να «αναρροφήσουν» τις τεράστιες ποσότητες χρημάτων, με τις οποίες έχουν πλημμυρίσει το σύστημα.

Ο πληθωρισμός θα ξεκινήσει όταν ολοκληρωθούν και σταματήσουν όλα τα παραπάνω, αφού τότε θα τεθεί σε λειτουργία το ανοδικό σπιράλ «μισθών-τιμών» – το οποίο νομίζουν σήμερα πολλοί ότι, αποτελεί πλέον παρελθόν στην οικονομική ιστορία του πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση, χωρίς τη βοήθεια του πληθωρισμού είναι αδύνατη η καταπολέμηση των βουνών των χρεών που έχουν συσσωρευτεί, όσες προσπάθειες και αν γίνουν με τη βοήθεια των αρνητικών επιτοκίων κοκ. – εκτός εάν μεσολαβούσε ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος.

Ολοκληρώνοντας, προφανώς όλα αυτά έχουν ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν από τους διεθνείς τοκογλύφους, οι οποίοι παίρνουν τα μέτρα τους – αφενός μεν για να συνεχίσουν να λεηλατούν τη μεσαία τάξη, αφετέρου για να προστατεύσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία από την καταιγίδα των καταιγίδων που γνωρίζουν πολύ καλά ότι, κάποια στιγμή θα ξεσπάσει.

Αυτό ακριβώς ορίζεται ως «συνομωσία» εκ μέρους μας – ιδίως επειδή προκαλούνται ζημίες σε άλλους, ασφαλώς εν αγνοία τους. Στην Ευρώπη πάντως ήδη συλλέγονται υπογραφές εκ μέρους των Πολιτών, για την κατάθεση αναφοράς (Petition) εναντίον της κατάργησης των μετρητών – κάτι που ελπίζουμε να συμβεί και στην Ελλάδα, παρά το ότι πλήττεται από πολλά άλλα προβλήματα.



Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις σε όλες τις πόλεις της Γερμανίας. Έχει  εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ενώ έχει δημοσιεύσει πάνω από 2.500 αναλύσεις σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, με κέντρο βάρους την εθνική και διεθνή μακροοικονομία, καθώς επίσης το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πηγή Analyst

http://kostasxan.blogspot.gr/2016/02/blog-post_248.html