Ένα Μνημόνιο Μάρσαλ γεννιέται

Το ΟΧΙ στο ασφαλιστικό και η απειλή για έξοδο από την Σένγκεν φέρνει το "ανθρωπιστικό" Μνημόνιο-Έτοιμοι για τον νέο έντιμο συμβιβασμό.

Μαρία Τσολακίδη

Η απειλή της Κομισιόν για έξοδο από την Σένγκεν, η οποία είναι μια καλυμμένη απειλή εξόδου από την Ε.Ε και ο "έντιμος συμβιβασμός" που ειπώθηκε ξανά από τον υπουργό Τσακαλώτο στην τελευταία εκδήλωση "The World in 2016 Gala Dinner" του Economist, βάζουν και πάλι την Ελλάδα σε μια κατάσταση πολιτικοοικονομική που θυμίζει το καλοκαίρι του 2015. Η κυβέρνηση μετατρέπει τις κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα σε ένα άτυπο δημοψήφισμα, αφήνει τους πολίτες να θεωρούν ότι μέσω των σφοδρών κινητοποιήσεων θα νικήσουν τους μνημονιακούς όρους για ασφαλιστικό και φορολογικό αλλά στο τέλος της "λαϊκής νίκης" υπάρχει η γνωστή σε όλους αποσταθεροποίηση του οικονομικού συστήματος, μια αξιολόγηση που θα τραβήξει  εβδομάδες και που μετά από αυτή η αναγκαστική λύση  είναι ένα Μνημόνιο  που  θα υπογράφει γιατί ο "έντιμος συμβιβασμός" σημαίνει Μνημονιακή Σύμβαση, όποιο όνομα και αν της δοθεί.

Μνημόνιο και Προσφυγικό αλληλένδετα

Το τελευταίο διάστημα ο επικεφαλής του ESM, Ρένγκλινγκ, σε συνεντεύξεις που δίνει σε ευρωπαϊκές εφημερίδες και σε ομιλίες ανά τον κόσμο τονίζει ότι η Ελλάδα ίσως βρεθεί σε δυσκολία ρευστότητας τον Φεβρουάριο και επισημαίνει  ότι η "μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι προϋπόθεση για την πρώτη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος των 86 δισ. ευρώ που συμφωνήθηκε πέρυσι τον Ιούλιο, αλλά το σχέδιο αυτό θα είναι μάλλον επώδυνο, καθώς κάποιοι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να παραιτηθούν από μελλοντικά τους δικαιώματα".

Παράλληλα τρέχει η απαίτηση των Ευρωπαίων να μπει ξανά στο πρόγραμμα χρηματοδότησης της χώρας το ΔΝΤ και να μην μείνει μόνο στο ρόλο του αξιολογητή των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει πάρει μόνο την πρώτη δόση των δανεικών από το τελευταίο Μνημόνιο που υπέγραψε και να υπάρχουν ακόμη δανεικά για να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες αλλά το νέο βάρος που πρέπει να καλύψει η κυβέρνηση είναι το προσφυγικό. Όλοι μέχρι στιγμής δεν βάζουν την νέα οικονομική πληγή στον λογαριασμό των εξόδων της χώρας, αλλά το ΔΝΤ το υπολογίζει στο 0,17% του ΑΕΠ (περίπου 300 εκατ. ευρώ)  για την Ελλάδα σε έκθεσή του για τις οικονομικές συνέπειες από την αύξηση των μεταναστευτικών ροών στην Ευρώπη που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του (The Refugee Surge in Europe: Economic Challenges). Το ΔΝΤ μπαίνει στο παιχνίδι του ρυθμιστή των δημοσιονομικών με αφορμή το προσφυγικό αυτή την φορά. 

Μόνο που το νούμερο της έκθεσης αφορά στα έξοδα της Ελλάδας που έπαιξε τον ρόλο της γέφυρας των προσφύγων για την διέλευσή τους προς τις βόρειες χώρες της Ε.Ε. Αυτή την στιγμή η κυβέρνηση με την απειλή για έξοδο από την Σένγκεν είναι υποχρεωμένη να συζητά μέχρι και για την εγκατάσταση 400,000 τουλάχιστον προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα για μήνες ή ίσως και για χρόνια. Το δημοσιονομικό κόστος θα ανέβει και τα 300 εκατ. ευρώ θα πολλαπλασιαστούν αναγκάζοντας την Ελλάδα για να μην χάσει την ένταξή της στην Συμφωνία Σένγκεν να υπογράψει ένα έξτρα Μνημόνιο για να καλύψει την υπόχρεωσή της απέναντι στους εταίρους. Αυτή την φορά το Μνημόνιο μπορεί να μην έχει άρθρα προς ψήφιση που να αφορούν στα δημοσιονομικά αλλά και στις περικοπές εθνικής ανεξαρτησίας με την απειλή ότι το μεταναστευτικό μπορεί να φέρει κοινωνική αποσταθεροποίηση και ακραίες κοινωνικές εξάρσεις μέσα στην χώρα και κατ' επέκταση και στην Ευρώπη.

Το νέο "ΟΧΙ" που θα γίνει "ΝΑΙ"

Ο πρώτος "έντιμος συμβιβασμός" για την αριστερή κυβέρνηση ήρθε ακριβώς μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου που η πλειοψηφία του λαού είπε "ΟΧΙ" στο Μνημόνιο 3 (το οποίο υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές όλων των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων).  Ο δεύτερος "έντιμος συμβιβασμός" θα έρθει την στιγμή που η πλειοψηφία του λαού λέει "ΟΧΙ" στο ασφαλιστικό-φορολογικό. Η μεγάλη πιθανότητα να μην περάσει από την Βουλή και ο λαός να νιώθει νικητής θα φέρει ένα έξτρα Μνημόνιο αφού οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας θα αυξηθούν χάνοντας τον στόχο της εξοικονόμησης του 1,8 δις ευρώ ετησίως μόνο από τις περικοπές δαπανών από το συνταξιοδοτικό. 

Παράλληλα, το Κράτος και οι δανειστές γνωρίζουν ότι οι Έλληνες έχουν "στεγνώσει" από ρευστό με αποτέλεσμα το χρέος των Ελλήνων στο κράτος να σπάσει όλα τα ρεκόρ φτάνοντας τα 85 δις ευρώ (όσο δηλαδή το δάνειο του Μνημονίου 3) με τα νέα ληξιπρόθεσμα να φτάνουν τα 16 δις ευρώ. Οι απλήρωτες εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία με το τέλος του 2015 έφτασαν τα 2,5 δις ευρώ (δηλαδή δύο ετήσιοι στόχοι περικοπών από το ασφαλιστικό που απαιτεί το Μνημόνιο 3). 

Σε όλα αυτά προστίθεται και το δημόσιο έξοδο του προσφυγικού που πρέπει να επωμιστεί το Κράτος, αν δεν θέλει να βγει από την Σένγκεν. Ακόμα κι αν τα ευρωπαϊκά κονδύλια κλείσουν κάποιες πληγές δεν  λύνουν το πρόβλημα της στέγασης, σίτισης, φύλαξης, επαναπροώθησης, νοσοκομειακής και φαρμακευτικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και χρηματοδότησης για ένταξη στην εργασία. 

Κρυφή πληγή η έξαρση των Ελλήνων αστέγων που μετά την εφαρμογή του νόμου για την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας θα αναγκάσει το Κράτος να κάνει πιο ευκολόπεπτο τον νέο "έντιμο συμβιβασμό" για την υποκινημένη  ανθρωπιστικής κρίσης που ήταν το πολιτικό άλλοθι της σημερινής κυβέρνησης κατά την πρώτη της παρουσία στην εξουσία. Οι πληγές χιλιάδων αστέγων, χιλιάδων προσφύγων και εκατομμυρίων ανασφάλιστων μόνο με Μνημόνιο τύπου Σχεδίου Μάρσαλ μπορούν να "επουλωθούν". Άλλωστε η νυν κυβέρνηση πάντα ένα Νέο Σχέδιο Μάρσαλ έβαζε ως  σωτήρια λύση στις προεκλογικές και κυβερνητικές προτάσεις προς τους δανειστές. Ήρθε η ώρα οι δανειστές να υλοποιήσουν την δήθεν ελληνική πρόταση που κρατούσαν για χρόνια στα συρτάρια των Βρυξελλών. 

 

 

http://www.stontoixo.com/2016/01/blog-post_30.html