Προτεραιότητα στο Έθνος ή στην Θρησκεία;

Γράφει ο Μιλτιάδης Αναστασιάδης

Μία τερατώδης πλάνη σήμερα είναι η πεποίθηση ότι ο πόλεμος είναι Θρησκευτικός και όχι Εθνικός. Μας μεγαλώνουν μαθαίνοντας ότι η Θρησκεία είναι σημαντικότερη του Έθνους. Μας έμαθαν να πιστεύουμε (όχι να κατανοήσουμε) ότι αν δεν υπάρχει Θρησκεία χάνεται το Έθνος. Έτσι αποδεχθήκαμε την πλάνη ότι ο πόλεμος είναι θρησκευτικός και όχι εθνικός, αφού μας έμαθαν ότι μέσω της Θρησκείας επιβιώνει το Έθνος, και όχι ότι αν δεν υπήρχε Έθνος δεν θα υπήρχε βιώσιμο έδαφος για την όποια και κάθε Θρησκεία.

Το παράδοξο είναι ότι η Θρησκεία δεν προσφέρεται για την επιβίωση ενός Έθνους εάν το Έθνος δεν την αποδεχθεί, ενώ το Έθνος προσφέρεται για την επιβίωση μίας Θρησκείας ακόμη και εάν η Θρησκεία δεν το αποδέχεται (πχ Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Ιουδαίοι, κάθε Αίρεσης αν είναι Έλληνες συγκροτούν όλοι μαζί το Έθνος, έστω και κομματιασμένο σε δόγματα). Αυτό συμβαίνει επειδή το Έθνος είναι Δεδομένο, Θεικό Δημιούργημα, γι αυτό και δεν φοβάται την Θρησκεία, ενώ η Θρησκεία είναι ανθρώπινο έως υπανθρώπινο δημιούργημα και όπως όλα τα δημιουργήματα εξαρτάται από τον Δημιουργό του και αν το Δημιούργημα θέλει στραφεί κατά του Δημιουργού τότε το Δημιούργημα φοβάται τον Δημιουργό, γι αυτό και η Θρησκεία φοβάται το Έθνος το οποίο όπως σήμερα την αποδέχεται αύριο μπορεί όχι, χωρίς να της απαγορέψει να υπάρχει σε όποιο ποσοστό. Γι αυτό και η Θρησκεία ζει διά του δογματικού προσηλυτισμού, ενώ το Έθνος διά της Κατανόησης της Ιστορίας του και των Αξιών του και της αυτόματης διαιώνισης των Ανθρώπων μέσω της Τεκνοποίησης.
Η Θρησκεία λοιπόν Φοβάται το Έθνος και όπου ο Φόβος, η Λογική παραμερίζεται.

 

Το άλλο παράδοξο είναι ότι επειδή η Θρησκεία επιτρέπει την καλλιέργεια του Δογματικού Φανατισμού δεν έχει πρόβλημα να συνεισφέρει στην εξόντωση του Έθνους που την συντηρεί (εάν το Έθνος δεν προσφέρει το όλο και περισσότερο πνευματικό έδαφος ανάπτυξής της), δία της αφύσικης διαδικασιας ενσάρκωσής της στους Ανθρώπους μέσω μυστικιστικών τελετών και πνευματικών αποσυνδέσεων του Έθνους με την αληθινή Ιστορία του, βάζοντας σε προτεραιότητα την Ιστορία της Θρησκείας… παραβλέποντας ότι έτσι η Θρησκεία Εξοντώνει τον ίδιο τον Εαυτό της.
Αυτό που βιώνουμε στον πλανήτη σήμερα με πρωταγωνιστές τις Θρησκείες είναι ο παραλογισμός της υλοποίησης εξ ιδίων της καταστροφής τους. Διότι έτσι όπως έχουν κάνει τους Λαους τα τελευταία 1000-2000 χρόνια, να πιστεύουν χωρίς κατανόηση, προκαλούν μέσω αυτών αυτό που οι ίδιες πρόβλεψαν ότι θα πάθουν. Γιατί στο τέλος καμία Θρησκεία δεν θα μείνει Όρθια. Η αρρωστημένη πανυβριδική Μία Πανθρησκεία και η τυραννική υπανθρώπινη Μία Κυβέρνηση δημιουργούνται από τις ίδιες τις Θρησκείες μέσω της επιθυμίας τους να επιβληθούν στους δημιουργούς τους και να κυριαρχήσουν επάνω στο Έθνος.

 

Η Αλήθεια είναι Μία και Μόνη. Είναι και Απλή.
Το Έθνος προυπάρχει της κάθε Θρησκείας.

Κάθε Θρησκεία δημιουργήθηκε και βασίστηκε στην Εθνική Ενότητα και Ομοψυχία. Το Έθνος Δημιούργησε (καλώς ή κακώς) την (καλή ή κακή) Θρησκεία και της επιτρέπει να υπάρχει ως δημιούργημά του, με τον ίδιο τρόπο που ένας γονιός επιτρέπει να συνυπάρχει το καλό με το κακό παιδί του.
Αν χαθεί το Έθνος, χάνεται και η Θρησκεία διά της μετάλλαξης και προσαρμογής της στις ανάγκες και επιταγές του Λαού που θα θελήσει να αφομοιώσει. Σε όσα περισσότερα εθνικά κομμάτια χωριστεί ένας Λαός τόσες Θρησκείες (και Αιρέσεις) σταδιακά δημιουργούνται διά της προσαρμογής.
Το ενιαίο και αδιαίρετο μίας Θρησκείας εξαρτάται πρωτίστως από το ενιαίο και αδιαίρετο του Έθνους.
Η Θρησκεία χρειάζεται το Έθνος για να επιβιώσει και όχι το Έθνος την Θρησκεία.
Σήμερα βρισκόμαστε στα χρόνια εκπλήρωσης «Προφητειών». Όι περισσότεροι αγωνιούν για το πώς θα επιβιώσει η Θρησκεία, αγνοώντας ότι θα την χάσουν ακριβώς επειδή η αγωνία τους για το Έθνος έπεται και δεν προηγείται. Και στο τέλος θα χάσουν την Θρησκεία επειδή πολύ απλά απαρνούνται το Έθνος τους ταυτίζοντάς το με την Θρησκεία.

* Ο ένας ο σταυρός (πάνω ο μινωϊκός) είναι ο ισοσκελής ελληνικός που αποτελεί και σύμβολο του έθνους, και ο άλλος είναι ο σταυρός μαρτυρίου που έγινε σύμβολο Θρησκείας που επισκίασε το εθνικό σύμβολο. Παρόλα αυτά στην ελληνική σημαία ο σταυρός είναι του έθνους παρ” ότι οι περισσότεροι θεωρούν ότι και αυτός είναι ο χριστιανικός.

……………………………………………………..

http://alfeiospotamos.gr/?p=18957