ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ Η «ΣΥΓΝΩΜΗΝ» ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ

Το 1024 η θρησκευτική αλητεία της Ευρώπης, σταυροφόρους τους λέγανε, μπουκάρανε στο Βυζάντιο. Πηγαίνανε με την ευχή του Πάπα της Ρώμης να ελευθερώσουνε τους Αγίους Τόπους, δηλαδή να αρπάξουνε και να κάψουνε, και είπανε «Στο δρόμο μας είναι η Κωνσταντινούπολη, ας κάνουμε ένα ζέσταμα εδώ». Και χοντροκονόμησαν οι γενναίοι του Σταυρού από την πλούσια πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας.

Μετά από οκτώ αιώνες έρχεται στην Αθήνα ο μακαρίτης Πάπας Παύλος-Ιωάννης που τον έχουν κάνει άγιο και είπε κάτι μπερδεμένα λόγια στον οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Και είχαν ερμηνεύσει τα παπικά λόγια σα “Συγνώμην” για τις θηριωδίες των σταυροφόρων στην χριστιανική Κωνσταντινούπολη. Δεν είχε πει ξεκάθαρα “Συγνώμην” διότι ο Πάπας έχει το αλάθητο, δεν κάνει λάθη.

Θηριωδίες παράλογες και περιττές διέπραξαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στους Έλληνες Εβραίους. Ξακάθαρα και ειλικρινά κατασυγκινημένος ο πρόεδρος της Γερμανίας Γιοακίμ Γκάουκ είχε ζητήσει Συγνώμην για τα όργια που είχαν κάνει οι Ναζιστές στους Εβραίους των Ιωαννίνων. Και τι έγινε;

Με αφορμή ότι σα σήμερα 12 Οκτωβρίου το 1944 έληξε τυπικά η αποχώρηση των χιτλερικών στρατευμάτων αυτή η κουβέντα. Καλή είναι η “Συγνώμην', όμως σε κάποιες περιπτώσεις δεν λέει τίποτα. Δεν πρέπει να λέει κάτι.

Σκοτώσανε κόσμο δίχως λόγο οι Γερμανοί σε μια από τις αμέτρητες στην Ιστορία επιδειξη κτηνωδίας που χαρακτηρίζει τον αιώνιο άνθρωπο. Και απέναντι σ' αυτήν την ακρότητας, την κτηνωδία, η θρησκεία, ο πολιτισμός, έχουν να καταθέσουν τη δική τους ακρότητα, τη «Συγνώμην». Μην πω.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ