Ο πατριωτισμός τελειώνει όταν θίγεται η τσέπη μας
Ο πατριωτισμός τελειώνει όταν θίγεται η τσέπη μας. Αυτό αποδεικνύουν για μία ακόμα φορά οι Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι δηλώνουν έτοιμοι να δραπετεύσουν προς φορολογικούς παραδείσους και να ενισχύσουν τα νηολόγια άλλων χωρών, σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση προχωρήσει σε αύξηση της φορολόγησης της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Την ώρα που οι Έλληνες πολίτες ετοιμάζονται να υποδεχτούν το νέο κύμα σκληρών μέτρων λιτότητας, οι έχοντες καταστρώνουν σχέδια μεταφοράς εταιρειών και πλοίων στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Μιχάλη Βοδούρογλου στην Wall Street Journal, ο οποίος υπογραμμίζει με νόημα «αν υπάρξει αλλαγή στο φορολογικό και νομικό καθεστώς με το οποίο λειτουργεί η ναυτιλία στην Ελλάδα, τότε σίγουρα θα υπάρξει μία μαζική έξοδος από τους πλοιοκτήτες. Αυτό θα κάνω και εγώ». Φαίνεται ότι είχαν συνηθίσει να ικανοποιούνται στο έπακρο οι απαιτήσεις τους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα τη συμβολή Βαρβιτσιώτη και τη μετατροπή της υποχρεωτικής συνεισφοράς τους ξανά σε “εθελοντική΄. Αναλυτικά το άρθρο της Wall Street Journal έχει ως εξής:
«Καθώς το ελληνικό κοινοβούλιο συζητά τα νέα μέτρα λιτότητας που αποτελούν προαπαιτούμενα για το νέο πρόγραμμα διάσωσης, η παγκοσμίως ηγετική ναυτιλιακή βιομηχανία της χώρας δέχεται πιέσεις για να επιφορτιστεί ένα μεγαλύτερο φορολογικό βάρος σε σχέση με το παρελθόν. Κατ` εντολή των διεθνών πιστωτών, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει συμφωνήσει να αυξήσει τους φόρους στον επί πολλά έτη προστατευμένο τομέα (σε τέτοιο βαθμό που οι φοροαπαλλαγές προστατεύονται από το Σύνταγμα).
Η ναυτιλιακή βιομηχανία κυριαρχείται από ένα μικρό κύκλο οικογενειακών επιχειρήσεων, οι οποίες ελέγχουν σχεδόν το ένα πέμπτο του παγκόσμιου στόλου –γεγονός που θεωρούνταν πηγή εθνικής υπερηφάνειας. Ωστόσο, τα πρόσφατα χρόνια της οικονομικής κρίσης τροφοδότησαν μία βαθιά καχυποψία μεταξύ πολλών Ελλήνων, ότι οι μεγαλοπαράγοντες της ναυτιλίας με το υψηλό επίπεδο διαβίωσης δεν έχουν πληρώσει το μερίδιό τους δίκαια.
«Η ναυτιλιακή κοινότητα της χώρας θα πρέπει να είναι έτοιμη να αναλάβει το βαρύτερο φορτίο για να βοηθήσει τη χώρα να βγει από την οικονομική κρίση» είχε επισημάνει ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας σε μία συνάντηση με τους ιδιοκτήτες τον Ιανουάριο, λίγες ημέρες αφότου το αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας. Αλλά τα στελέχη της βιομηχανίας υποστηρίζουν πως οι υψηλότεροι φόροι απειλούν να διώξουν τις επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 200.000 πολίτες και συμβάλει περίπου στο 7,5% του ΑΕΠ της Ελλάδας. Συγκριτικά, ο τουρισμός συμβάλει άμεσα σε περίπου 600.000 θέσεις εργασίας και στο 9% του ΑΕΠ.
Ως μέρος της πρώιμης διαπραγμάτευσης για το τρίτο πακέτο διάσωσης, η Αθήνα έχει συμφωνήσει με τους δανειστές να αυξήσει τη φορολογία στο τονάζ και να επιβάλει ένα είδος ετήσιου φόρου, ο οποίος θα βασίζεται στη χωρητικότητα των πλοίων. Πρόκειται για μέτρο που εφαρμόζεται με παρόμοια μορφή σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα στη Σύνοδο Κορυφής, η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα καταργήσει σταδιακά μια σειρά από τις 56 φοροαπαλλαγές των Ελλήνων εφοπλιστών. Η κυβέρνηση είχε αρχικά εναντιωθεί στις αλλαγές στο νομικό και φορολογικό καθεστώς της ναυτιλιακής βιομηχανίας.
Οι λεπτομέρειες ακόμη δεν έχουν γίνει γνωστές. Αλλά οι εφοπλιστές αφήνουν να διαρρεύσει ότι αν θεσπιστούν οι αλλαγές, η Ελλάδα θα γίνει μία από τις πιο ακριβές χώρες της ΕΕ, από την άποψη της φορολογίας, για όσους έχουν στη κατοχή τους ένα πλοίο και θα προκαλέσει πολλούς ιδιοκτήτες να σαλπάρουν σε άλλους προορισμούς. «Η κυβέρνηση εναντιώθηκε στις απαιτήσεις των πιστωτών για περαιτέρω φορολόγηση, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε τις εξελίξεις» ανέφερε ο Μιχάλης Βοδούρογλου, επικεφαλής ενός στόλου 25 πλοίων ξηρού φορτίου και μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Οι εταιρείες του Box Ships και Paragon Shipping είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Και συμπληρώνει ότι «Αν υπάρξει αλλαγή στο φορολογικό και νομικό καθεστώς με το οποίο λειτουργεί η ναυτιλία στην Ελλάδα, τότε σίγουρα θα υπάρξει μία μαζική έξοδος από τους πλοιοκτήτες. Αυτό θα κάνω και εγώ».
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν αρνηθεί να σχολιάσουν πριν υπάρξει συμφωνία, μετά από διαβουλεύσεις με τους εφοπλιστές. Η προοπτική υψηλότερων φόρων έρχεται σε μία ιδιαίτερα κακή στιγμή για το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο. Αυτή τη περίοδο συγκλονίζεται από χαμηλούς ναύλους, σκληρό ανταγωνισμό όσον αφορά την τιμολόγηση και τον κορεσμό του στόλου που πλέει τους ωκεανούς. Παρ` όλα αυτά, η ναυτιλιακή βιομηχανία είναι ένας από τους ελάχιστους τομείς της ελληνικής οικονομίας που πραγματοποιεί προσλήψεις, με καλούς μισθούς, σε μία χώρα που το επίπεδο ανεργίας ξεπερνά το 25%.
Σύμφωνα με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, τα έσοδα που παράγονται από την ελληνική ναυτιλία ανέρχονται σε περίπου 13 δις ευρώ ετησίως. Οι περισσότερες από τις εταιρίες είναι ιδιωτικές και δεν αναφέρουν τα αποτελέσματα. Κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών, η βιομηχανία κατέβαλε κατά μέσο όρο φόρο χωρητικότητας πάνω από 200 εκατ. ευρώ ετησίως, όπως υποστήριξε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος. Το 2013, υπό τη πίεση της τότε κυβέρνησης, οι Έλληνες εφοπλιστές συμφώνησαν να διπλασιάσουν το φόρο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, συμβάλλοντας επιπλέον 420 εκατ. μέχρι το 2017.
Μετά από αυτές τις “εθελοντικές πληρωμές” οι Έλληνες εφοπλιστές πληρώνουν το υψηλότερο φόρο χωρητικότητας στην Ευρώπη τόνισε ο Βασίλης Καρατζάς, ναυτιλιακός σύμβουλος με έδρα τη Νέα Υόρκη, ο οποίος συνεργάζεται με μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου. Για τους πιστωτές της Ελλάδας, η βιομηχανία θεωρείται ως μία δυνητικά ώριμη πηγή εσόδων που μπορεί να βοηθήσει την Αθήνα αρχικά να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της και εν τέλει να αποπληρώσει το χρέος της. Όπως ανέφερε ευρωπαίος αξιωματούχος «η ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία είναι πολύ επιτυχημένη και θα πρέπει να συνεισφέρει περισσότερο στο εθνικό θησαυροφυλάκιο».
Όπως αναφέρει ωστόσο ο Γιώργος Ξυδάκης, ένας ναυτιλιακός σύμβουλος με έδρα την Αθήνα, ο οποίος συνεργάζεται με την Αναπτυξιακή Τράπεζα της Κίνας για την ναυτιλιακή χρηματοδότηση, αυτή η εκτίμηση των δανειστών βασίστηκε σε μία “παρανόηση”. Όπως εξηγεί «αυτό που βλέπουν είναι ότι την ώρα που η ελληνική οικονομική κατάσταση είναι τραγική, οι εφοπλιστές επενδύουν εκατομμύρια κάθε χρόνο για ανανέωση του στόλου τους. Έτσι ενστικτωδώς θεωρούν ότι οι ιδιοκτήτες βγάζουν πολλά χρήματα και θα πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο».
Την ίδια ώρα κάποια σκάνδαλα επιφανών πολιτών στην περίοδο της κρίσης έχουν επίσης αγγίξει τη βιομηχανία. Το 2013 ο Βίκτωρ Ρέστης, ο οποίος ελέγχει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους στην Ελλάδα, συνελήφθη με την κατηγορία της υπεξαίρεσης από τράπεζα, την οποία έλεγχε η οικογένειά του. Επέστρεψε τα χρήματα και αφέθηκε ελεύθερος, ενώ ακόμα αναμένει την εκδίκαση της υπόθεσης. Ο ίδιος αρνείται το αδίκημα. Ο τρόπος διαβίωσης ορισμένων εφοπλιστών δεν έχει βοηθήσει την εικόνα τους εν μέσω της κρίσης.
Το 2010, ο Λέων Πατίτσας, ο διάδοχος μίας από τις γόνος μιας εκ των μεγαλυτέρων εφοπλιστικών οικογενειών στην Ελλάδα, δέχτηκε επίπληξη από τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας για τη διοργάνωση του πλούσιου γαμήλιου πάρτι του στο κατάστρωμα του θωρηκτού Αβέρωφ, τη ναυαρχίδα του Ελληνικού Ναυτικού για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, που πλέον είναι ένα ναυτικό μουσείο. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών, Θεόδωρος Βενιάμης αρνήθηκε να σχολιάσει τη δημόσια εικόνα της βιομηχανίας. Την ίδια ώρα ο κ. Βοδούρογλου αναγνωρίζει τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει ο χώρος. «Αντιμετωπίζουμε χρόνια δυσπιστίας από τους Έλληνες πολίτες, που προσωποποιείται στη νέα κυβέρνηση» επισημαίνει χαρακτηριστικά».
http://netnews.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου