Ένας διαφορετικός Πούτιν. Συγκινεί γράφοντας για τη δοκιμασία των γονιών του στο Β'ΠΠ και το θάνατο του αδέρφου του 
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έγραψε ένα άρθρο (κάτι που πολύ σπάνια κάνει), υπενθυμίζοντας τις ιστορίες των γονιών του που επέζησαν από τις κακουχίες του αποκλεισμού του Λένινγκραντ, το νεκρό αδελφό του και το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με πολύ προσωπικές λεπτομέρειες.
Η αντίσταση στο Λένινγκραντ
Ο πατέρας του Πούτιν, Βλαντιμίρ, προσχώρησε σε μια μικρή ομάδα δολιοφθοράς στα πλαίσια της Λαϊκής Επιτροπής Εσωτερικών Υποθέσεων (NKVD), αποστολή της οποίας ήταν να ανατινάξει γέφυρες και σιδηροδρομικές γραμμές κοντά στην Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ), σημειώνει ο ρώσος πρόεδρος στη στήλη του στο περιοδικό "Russian Pioneer ". Από τα 28 μέλη της ομάδας, τα 24 έχασαν τη ζωή τους σε μάχες με τους Ναζί κοντά στην Αγία Πετρούπολη.
Μια μέρα, Γερμανοί στρατιώτες τους καταδίωξαν στο δάσος. Ο πατέρας του Πούτιν επέζησε γιατί κρύφτηκε σε ένα βάλτο για αρκετές ώρες.
 |
| ο πατέρας του ρώσου προέδρου, Vladimir Spiridonovich Putin |
Ο πατέρας του υπέστη ένα βαρύ τραυματισμό, που του άφησε αναπηρία στο πόδι για όλη του τη ζωή από θραύσματα χειροβομβίδες όταν σε εξόρμηση πίσω από τις ναζιστικές γραμμές με την ομάδα του ένας στρατιώτης τους αντιλήφθηκε:
«Ο άνθρωπος μας κοίταξε προσεκτικά. Πήρε μια χειροβομβίδα, τότε μια άλλη, και τις πέταξε σε μας,» θυμάται τον πατέρα του να λέει ο Πούτιν.
«Η ζωή είναι ένα τόσο απλό πράγμα και σκληρή» σχολιάζει ο ρώσος πρόεδρος.
Όταν ο πατέρας του Πούτιν ξύπνησε, δεν μπορούσε να περπατήσει και υπήρχε ένα άλλο πρόβλημα - έπρεπε να φτάσει την ομάδα του που στάθμευε στην άλλη όχθη του τεράστιου παγωμένου ποταμού Νέβα.
«Παρακολουθούσαν το Νέβα συνεχώς και υπήρχε πυροβολικό και πολυβόλα. Δεν υπήρχε σχεδόν κανένας τρόπος για να περάσει κανείς απέναντι».
Συμπτωματικά συνάντησε γείτονά του, ο οποίος παρά τα εχθρικά πυρά κατάφερε να τον μεταφέρει σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Τα θραύσματα της χειροβομβίδας σφηνώθηκαν στο πόδι του και οι γιατροί προτιμούν να μην τα αγγίξουν, προκειμένου να σώσουν το άκρο.
Ο γείτονας τον περίμενε στο νοσοκομείο, και μετά τη χειρουργική επέμβαση που ήταν επιτυχημένη του είπε: «Εντάξει, τώρα εσύ θα ζήσεις κι εγώ θα πεθάνω»
Ωστόσο, και οι δύο επέζησαν του πολέμου, αν και ο πατέρας του Πούτιν πίστευε για μια δεκαετία πως ο σωτήρας του είχε πεθάνει όταν στη δεκαετία του '60, συναντήθηκαν τυχαία σε ένα κατάστημα μέσα σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα.
Ο νεκρός αδερφός
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Πούτιν γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Για να υποστηρίξει το μικρό γιο του, ο πατέρας του Πούτιν έδινε κρυφά τις μερίδες του φαγητού του στο νοσοκομείο στη σύζυγό του. Αλλά όταν άρχισε να λιποθυμά στο νοσοκομείο «οι γιατροί και οι νοσοκόμες κατάλαβαν τι συνέβαινε» σημειώνει ο Πούτιν.
Το παιδί είχε ληφθεί από την οικογένεια από τις αρχές και είχε δοθεί σε ανάδοχη οικογένεια από όπου είχε οριστεί να παρθεί πίσω.
«Έπεσε άρρωστος εκεί - η μητέρα μου είπε ότι ήταν διφθερίτιδα - και δεν κατάφερε να επιβιώσει. Και δεν ήξεραν καν είπε πού θάφτηκε. Ποτέ δεν το είπαν.»
Ήταν μόλις το περασμένο έτος όταν ο Πούτιν κατάφερε να βρει πληροφορίες σχετικά με τον αδελφό του και το μέρος που θάφτηκε.
«Και αυτό ήταν ο αδελφός μου», έγραψε ο Πούτιν. "Δεν είναι μόνο η διεύθυνση στην οποία είχε ληφθεί, αλλά το όνομα, το επώνυμο και η ημερομηνία γέννησης όλα τα συμφωνημένα. Θάφτηκε στο νεκροταφείο Piskarevsky [στην Αγία Πετρούπολη]. Και αναφέρθηκε ακόμη και μια συγκεκριμένη περιοχή.»
Η μητέρα που ανέπνεε ανάμεσα στους νεκρούς
Όταν η μητέρα του Πούτιν ήταν μόνη της - ο γιος της είχε ληφθεί και ο σύζυγός της ήταν ακόμα στο νοσοκομείο - αρρώστησε. Οι γιατροί την εξέτασαν, τη θεώρησαν σχεδόν νεκρή και διέταξαν τη μεταφορά της με άλλους νεκρούς για ταφή. Όμως ο πατέρας του Πούτιν συνέβη να επιστρέψει έγκαιρα από το νοσοκομείο.
 |
| ο Πούτιν με τη μητέρα του |
Παρά την επιμονή τους ότι θα πεθάνει σύντομα, εκείνος αρνήθηκε να τους ακούσει και τους επιτέθηκε με τις πατερίτσες του. Τη φρόντισε και επέζησε.
Οι γονείς του ρώσου προέδρου πέθαναν στο τέλος της δεκαετίας του '90.
freepen
http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2015/05/blog-post_25.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου