ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Η Εκκλησία θυμάται τον Ιωσήφ τον Πάγκαλο και το γεγονός της άκαρπης συκιάς που ξεράθηκε, όταν ο Ιησούς την καταράστηκε.
Κάτω από μια συκιά, βύζαινε η λύκαινα το Ρώμο και το Ρωμύλο
Η λύκαινα ήταν απλά η τροφός. Μητέρα τους ήταν η Ρέα Συλβία, γνωστή και ως Ιλία, απόγονος του γνωστού Αινεία* της Τροίας, δηλαδή ξεκάθαρα ΕΛΛΗΝΙΔΑ.Την ιστορία της αφηγείται στο πρώτο του βιβλίο «Ab Urbe Condita» ο Τίτος Λίβιος.
*Πλούταρχος, Ρωμύλος 2, 3, 6, 8 και 9
Μια ανεξήγητη κατάρα του Ιησού εναντίον του πιο αγαπημένου σύμβολου του
φυσικού μας κόσμου, του δένδρου, και συγκεκριμένα μιας εντελώς «αθώας»
συκιάς προβληματίζει αδιέξοδα όλους τους θεολόγους του κόσμου: «το πρωί ο
Ιησούς πηγαίνοντας προς την πόλη (την Ιερουσαλήμ) πείνασε και βλέποντας
από μακριά μια συκιά που είχε φύλλα, πλησίασε για να βρει κάτι σ”
αυτήν. Όμως όταν έφτασε κοντά της δεν βρήκε τίποτε παρά μόνο
φύλλα, γιατί δεν ήταν ο καιρός των σύκων. Απευθύνθηκε τότε σ” αυτήν (την
καταράστηκε) και της είπε: ποτέ πια κανείς να μη φάει καρπό από
σένα… (το επόμενο πρωί Μάρκ.11.20 ) είδαν την συκιά ξεραμένη. Ο Πέτρος
τότε θυμήθηκε και είπε δάσκαλε κοίτα η συκιά
που καταράστηκες ξεράθηκε. Τότε ο Ιησούς είπε… εάν έχετε πίστη… και
πείτε σ” αυτό το βουνό σήκω και πέσε στην θάλασσα… θα
γίνει»Μάρκ.11.12-21. // Μτθ.20.21
Ο ουρανόσταλτος σωτήρας θύμωσε… και ξέρανε μια συκιά δια παντός, επειδή δεν είχε σύκα… εκτός εποχής!
Βγάζετε άκρη εσείς;
Το σύκο είναι εδώ και τουλάχιστον 3000 χρόνια βασικό συστατικό της ανθρώπινης διατροφής.
Για τους αρχαίους πολιτισμούς της Μεσογείου, το σύκο αποτελούσε είδος πρώτης ανάγκης. Το άφηναν συνήθως να ξεραθεί στον ήλιο ή σε κάποιο φούρνο και θεωρείτο σε τέτοιο βαθμό αναπόσπαστο μέρος του τοπικού διαιτολογίου, ώστε ενίοτε αντικαθιστούσε ακόμη και το ψωμί. Συκιές υπήρχαν ακόμα και στους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας.
Για τους αρχαίους πολιτισμούς της Μεσογείου, το σύκο αποτελούσε είδος πρώτης ανάγκης. Το άφηναν συνήθως να ξεραθεί στον ήλιο ή σε κάποιο φούρνο και θεωρείτο σε τέτοιο βαθμό αναπόσπαστο μέρος του τοπικού διαιτολογίου, ώστε ενίοτε αντικαθιστούσε ακόμη και το ψωμί. Συκιές υπήρχαν ακόμα και στους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας.
Στην Αρχαία Ελλάδα,
αποδιδόταν τέτοια σημασία στον καρπό της συκιάς-όχι μόνο για την
διατροφή αλλά και το εμπόριο-ώστε υπήρχαν αυστηρές διατάξεις που
ρύθμιζαν την καλλιέργεια του. Για παράδειγμα, αυτόν τον οποίο συνελλάμβαναν να επιχειρεί να εξάγει σύκα παρανόμως, τον κατήγγειλαν στις αρχές οι συκοφάντες.
Στους
Δειπνοσοφιστές , ο Αθηναίος παραθέτει γύρω στις 20 ποικιλίες αυτού του
φρούτου. Στις μέρες μας, αριθμεί πάνω από 600 τοπικές ποικιλίες εκ των
οποίων όμως οι περισσότερες δεν έχουν ιδιαίτερη εμπορική αξία. Ο μόνος
τρόπος δε για να τις γευτεί κανείς είναι να έχει ένα δέντρο στην αυλή
του. Επίσης, οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα σύκα και ως τροφή
στους χοίρους και στις χήνες-ιδίως τις τελευταίες. Από τις χήνες που
τάιζαν με σύκα γινόταν το φουαγκρά, ένας εκλεκτός μεζές τον οποίο
γεύονταν από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι Ρωμαίοι το έμαθαν από τους Έλληνες και κάπως έτσι διαδόθηκαν η συνταγή και οι τεχνικές παρασκευής του στη Γαλατία. Ουδέν κρυπτόν υπό του ήλιου.
Οσο θρεπτικό άλλο τόσο συμβολικό είναι το σύκο. Γεμάτο με όλους αυτούς τους μικροσκοπικούς σπόρους, κατέληξε να συμβολίζει την γονιμότητα και την ευημερία, την ενότητα και την γνώση. Ο παχύρευστος λευκός οπός του χύνεται σιγά-σιγά αποκτώντας σεξουαλικές προεκτάσεις με αναφορά τόσο στο ανδρικό σπέρμα όσο και στο μητρικό γάλα. Κάτω από μια συκιά, άλλωστε, ήταν που βύζαινε η λύκαινα το Ρώμο και το Ρωμύλο και από ένα παρόμοιο δέντρο κρεμάστηκε ο Ιούδας αφού πρόδωσε τον Ιησού.
Η ομορφιά ενός αφράτου και ώριμου σύκου, έτοιμου να πέσει από το κλαρί του δέντρου, είναι σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού. Για κάποιον βόρειο, τα σύκα είναι άλλο ένα εξωτικό φρούτο, κάτι το παράξενο και ακριβό, κάτι που αγοράζει με το κομμάτι και το γεύεται σαν μια σπάνια λιχουδιά.
Για όλους εμάς όμως, το σύκο είναι μέρος της κληρονομιά μας.
Συκοφαντίες 3000 χρόνων...
ΕΧΕΤΕ ΠΟΤΕ παρκάρει το αυτοκίνητο σας κάτω από συκιά Αύγουστο μήνα; Αν σας συμβεί αυτές τις μέρες και βρείτε το καπό γεμάτο μεγάλους λεκέδες, μια και είναι ο καιρός των σύκων, μην εκνευριστείτε, απλώς σκεφτείτε ότι η εικόνα που έχετε μπροστά σας εμπεριέχει χιλιάδες αναγωγές στην αρχαιότητα και στον ελληνικό πολιτισμό.
Το σύκο, να ξέρετε, είναι γεμάτο συμβολισμούς. Οι μικροσκοπικοί σπόροι του συμβολίζουν τη γονιμότητα και την ευημερία, την ενότητα και τη γνώση. Γονιμότητα συμβολίζουν και ο λευκός οπός του, που παραπέμπει τόσο στο ανδρικό σπέρμα όσο και στο μητρικό γάλα. Η συκιά είναι το πρώτο δένδρο που αναφέρεται στη Βίβλο, ο Αδάμ και η Εύα δοκίμασαν φύλλα συκής ως το πρώτο ένδυμα από τη δημιουργία του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που και ο Ιούδας σε συκιά κρεμάστηκε. Σκληρό δένδρο, σαν πολεμιστής, λέγεται ότι είναι η γήινη μορφή του μοναδικού επιζήσαντος Τιτάνα, του Συκέα, που όταν οι σύντροφοί του ηττήθηκαν από τους συμμάχους του Δία ήταν ο μόνος που κατόρθωσε ν' ανέλθει από τα Τάρταρα, αλλά -δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα- έγινε δένδρο. Άλλη ιστορία αναφέρει ότι ο Διόνυσος και ο Πρίαπος είχαν ως αγαπημένο δένδρο τη συκιά και μια άλλη λέει ότι η Δήμητρα ήταν αυτή που χάρισε τη συκιά στους Αθηναίους όταν διήγε την περίοδο πένθους λόγω της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα. Στην Αθήνα, πάντως, το σύκο εθεωρείτο όχι μόνο ιερό αλλά και πολύτιμο για την υγεία φρούτο, αφού όπως αναφέρεται σε πηγές, οι πελταστές (στρατιώτες με ελαφρύ οπλισμό) που περπατούσαν 10-15 παρασάγγες την ημέρα (1 παρασάγγης = 5,5 χιλιόμετρα) κουβαλούσαν, μαζί με την ασπίδα, την περικεφαλαία και το δόρυ, οπωσδήποτε αποξηραμένα σύκα μαζί τους.
Αλλά και για το εμπόριο τα σύκα στην αρχαία Αθήνα ήταν υπερπολύτιμα και ως εκ τούτου απαγορευόταν με ειδικό νόμο η εξαγωγή των σύκων από την Αθήνα. Κατά τον Πλούταρχο, όπως αναφέρεται στο λεξικό Μπαμπινιώτη, συκοφάντης ήταν αυτός που κατήγγελλε τους παράνομους εξαγωγείς σύκων, αλλά η απλούστερη εξήγηση φαίνεσαι και λογικότερη, δηλαδή συκοφάντης ήταν αυτός που καταδείκνυε κάποιον που είχε κλέψει και κρύψει σύκα κάτω από τα ρούχα του, άρα αυτός που κατήγγελλε μικροκλοπές.
Το σύκο έχει παίξει το ρόλο του και στην καταστροφή της Καρχηδόνας. Ο Κάτων (234-149 π.Χ.), μιλώντας στη ρωμαϊκή γερουσία, σήκωσε ψηλά ένα σύκο και το έδειξε σε όλους: «Πότε νομίζετε ότι κόπηκε αυτό το σύκο; Κρίνοντας από το πόσο φρέσκο είναι, θα πρέπει να είναι λίγος καιρός. Ε, λοιπόν αυτό το σύκο πριν από τρεις ημέρες ήταν στην Καρχηδόνα. Τόσο κοντά μας είναι ο "εχθρός", είπε ο Κάτων και επιτόπου πάρθηκε απόφαση για πόλεμο.
Πηγή
http://polylofos.gr/index.php/peri-sykoy, http://olympios1.blogspot.de/2010/08/blog-post_2732.html
Οσο θρεπτικό άλλο τόσο συμβολικό είναι το σύκο. Γεμάτο με όλους αυτούς τους μικροσκοπικούς σπόρους, κατέληξε να συμβολίζει την γονιμότητα και την ευημερία, την ενότητα και την γνώση. Ο παχύρευστος λευκός οπός του χύνεται σιγά-σιγά αποκτώντας σεξουαλικές προεκτάσεις με αναφορά τόσο στο ανδρικό σπέρμα όσο και στο μητρικό γάλα. Κάτω από μια συκιά, άλλωστε, ήταν που βύζαινε η λύκαινα το Ρώμο και το Ρωμύλο και από ένα παρόμοιο δέντρο κρεμάστηκε ο Ιούδας αφού πρόδωσε τον Ιησού.
Η ομορφιά ενός αφράτου και ώριμου σύκου, έτοιμου να πέσει από το κλαρί του δέντρου, είναι σήμα κατατεθέν του ελληνικού καλοκαιριού. Για κάποιον βόρειο, τα σύκα είναι άλλο ένα εξωτικό φρούτο, κάτι το παράξενο και ακριβό, κάτι που αγοράζει με το κομμάτι και το γεύεται σαν μια σπάνια λιχουδιά.
Για όλους εμάς όμως, το σύκο είναι μέρος της κληρονομιά μας.
Συκοφαντίες 3000 χρόνων...
ΕΧΕΤΕ ΠΟΤΕ παρκάρει το αυτοκίνητο σας κάτω από συκιά Αύγουστο μήνα; Αν σας συμβεί αυτές τις μέρες και βρείτε το καπό γεμάτο μεγάλους λεκέδες, μια και είναι ο καιρός των σύκων, μην εκνευριστείτε, απλώς σκεφτείτε ότι η εικόνα που έχετε μπροστά σας εμπεριέχει χιλιάδες αναγωγές στην αρχαιότητα και στον ελληνικό πολιτισμό.
Το σύκο, να ξέρετε, είναι γεμάτο συμβολισμούς. Οι μικροσκοπικοί σπόροι του συμβολίζουν τη γονιμότητα και την ευημερία, την ενότητα και τη γνώση. Γονιμότητα συμβολίζουν και ο λευκός οπός του, που παραπέμπει τόσο στο ανδρικό σπέρμα όσο και στο μητρικό γάλα. Η συκιά είναι το πρώτο δένδρο που αναφέρεται στη Βίβλο, ο Αδάμ και η Εύα δοκίμασαν φύλλα συκής ως το πρώτο ένδυμα από τη δημιουργία του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που και ο Ιούδας σε συκιά κρεμάστηκε. Σκληρό δένδρο, σαν πολεμιστής, λέγεται ότι είναι η γήινη μορφή του μοναδικού επιζήσαντος Τιτάνα, του Συκέα, που όταν οι σύντροφοί του ηττήθηκαν από τους συμμάχους του Δία ήταν ο μόνος που κατόρθωσε ν' ανέλθει από τα Τάρταρα, αλλά -δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα- έγινε δένδρο. Άλλη ιστορία αναφέρει ότι ο Διόνυσος και ο Πρίαπος είχαν ως αγαπημένο δένδρο τη συκιά και μια άλλη λέει ότι η Δήμητρα ήταν αυτή που χάρισε τη συκιά στους Αθηναίους όταν διήγε την περίοδο πένθους λόγω της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα. Στην Αθήνα, πάντως, το σύκο εθεωρείτο όχι μόνο ιερό αλλά και πολύτιμο για την υγεία φρούτο, αφού όπως αναφέρεται σε πηγές, οι πελταστές (στρατιώτες με ελαφρύ οπλισμό) που περπατούσαν 10-15 παρασάγγες την ημέρα (1 παρασάγγης = 5,5 χιλιόμετρα) κουβαλούσαν, μαζί με την ασπίδα, την περικεφαλαία και το δόρυ, οπωσδήποτε αποξηραμένα σύκα μαζί τους.
Αλλά και για το εμπόριο τα σύκα στην αρχαία Αθήνα ήταν υπερπολύτιμα και ως εκ τούτου απαγορευόταν με ειδικό νόμο η εξαγωγή των σύκων από την Αθήνα. Κατά τον Πλούταρχο, όπως αναφέρεται στο λεξικό Μπαμπινιώτη, συκοφάντης ήταν αυτός που κατήγγελλε τους παράνομους εξαγωγείς σύκων, αλλά η απλούστερη εξήγηση φαίνεσαι και λογικότερη, δηλαδή συκοφάντης ήταν αυτός που καταδείκνυε κάποιον που είχε κλέψει και κρύψει σύκα κάτω από τα ρούχα του, άρα αυτός που κατήγγελλε μικροκλοπές.
Το σύκο έχει παίξει το ρόλο του και στην καταστροφή της Καρχηδόνας. Ο Κάτων (234-149 π.Χ.), μιλώντας στη ρωμαϊκή γερουσία, σήκωσε ψηλά ένα σύκο και το έδειξε σε όλους: «Πότε νομίζετε ότι κόπηκε αυτό το σύκο; Κρίνοντας από το πόσο φρέσκο είναι, θα πρέπει να είναι λίγος καιρός. Ε, λοιπόν αυτό το σύκο πριν από τρεις ημέρες ήταν στην Καρχηδόνα. Τόσο κοντά μας είναι ο "εχθρός", είπε ο Κάτων και επιτόπου πάρθηκε απόφαση για πόλεμο.
Πηγή
http://polylofos.gr/index.php/peri-sykoy, http://olympios1.blogspot.de/2010/08/blog-post_2732.html
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου