ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Βήλος και Δαναΐδες

 

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ Βηλος, που ηγεμόνευσε στη Χέμμη της Θηβαϊ­δας ήταν γιος της Λιβύης από τον Ποσειδώνα και δίδυμος αδελφός του Αγηνορα . Η σύζυγος του Αγχινόη, κόρη του Νείλου, του έκανε δίδυμα, τον Αίγυπτο και τον Δαναό, καθώς και έναν τρίτο γιο, τον Κηφέα (1).
β. Στον Αίγυπτο δόθηκε για Βασίλειο η Αραβία, ,αλλά αυτός, υπέταξε και τη χώρα των Μελαμποδων, που της έδωσε το όνομα του, την είπε Αίγυπτο.
Ο Αίγυπτος απέκτησε πενήντα γιους από διάφορες μητέρες που προέρχονταν από τη Λιβύη, από την Αραβία και από άλλου . Ο Δαναός, που στάλθηκε να ηγεμονεύσει στη Λιβύη, είχε πενήντα κόρες, που λέγονταν Δαναΐδες, γεννημένες επίσης από διάφορες μητέρες: Ναϊάδες, Αμαδρυάδες, Αιγύπτιες ηγεμονίδες από την ΕλεφαντΙνη και τη Μέμφιδα, Αιθιοπί­δες και τα παρόμοια.
γ. Με το θάνατο του Ήλου οι δίδυμοι ήρθαν σε ρήξη για την κληρονομιά, και εν Ίδη χειρονομίας συμφιλίωσης ο Αίγυπτος πρότεινε τον ομαδικό γάμο ανάμεσα στους πενήντα ηγεμονόπαιδες και στις πενήντα ηγεμονίδες. Ό Δαναός, υποπτευόμενός σκευωρία, δεν συναίνεσε, και όταν χρησμός του επιβεβαίωσε τους φόβους του ότι ο Αίγυπτος είχε κατά νου να σκοτώσει όλες τις Δαναΐδες, ετοιμάστηκε για να το σκάσει από τη Λιβύη (2).
δ. Με τη βοήθεια της Αθηνάς ο Δαναός ναυπήγησε πλοίο για λόγου του και τις θυγατέρες του – το πρώτο διπρωρο πλοίο πού αρμένισε στη θάλασσα – και όλοι μαζί σαλπάρισαν για την Ελλάδα μέσω Ρόδου. Εκεί ο Δαναός αφιέρωσε άγαλμα στην ‘Αθηνά, μέσα σε ναό που έχτισαν οι Δαναΐδες, τρεις από τις οποίες πέθαναν κατά την παραμονή τους στο νησί: τα ονόματα τους πήραν ΟΙ πόλεις Λίνδος, Ιαλυσός και Κάμειρος (3).
ε. Από τη Ρόδο ο Δαναός και οι κόρες του σαλπάρισαν για την Πελοπόννησο και αποβιβάστηκαν κοντά στη Λερνη, όπου ο Δαναός ανάγγειλε ότι είχε εκ θεού επιλέγει για να βασιλέψει στο ‘Άργος . Ο βασιλιάς του Αργους Γελάνωρ γέλασε φυσικά μ’ αυτόν τον ισχυρισμό άλλα οι υπήκοο του συνάχτηκαν το ίδιο εκείνο βράδυ για να συζητήσουν το ζήτημα. Χωρίς αμφιβολία, ο Γελάνωρ θα είχε διατηρήσει το θρόνο του παρά τη δήλωση του Δαναού ότι είχε την υποστήριξη της , Αθηνάς, αν οι Αργειοι δεν ανέβαλλαν την απόφα­ση τους ως το πρωί, όταν ένας λύκος κατέβηκε παράτολμα από το βουνό, ρίχτηκε σ’ ένα κοπάδι βόδια που έβοσκαν κοντά στα τείχη της πόλης και σκότωσε τον μπροστάρη ταύρο. Το γεγονός αυτό οι Άργειοι το ερμήνευσαν σαν οιωνό ότι ο Δαναός, αν συναντούσε αντίσταση, θα έπαιρνε το θρόνο με τη βία, και έτσι έπεισαν τον Γελάνορα να παραιτηθεί ειρηνικά.
ζ. Πεπεισμένος ότι ο λύκος ήταν ο Απόλλων μεταμ­φιεσμένος, ο Δαναός αφιέρωσε το φημισμένο Ιερό στον Λύκειο , Απόλλωνα στο Άργος, και έγινε τόσο ισχυρός ηγεμόνας ώστε όλοι οι Πελασγοί της Ελλάδας αυτοαποκλήθηκαν Δαναοί. Οικοδόμησε επίσης ο Δαναός την ακρόπολη του Αργούς, και οι κόρες του έφεραν από την Αίγυπτο τα Μυστήρια της Δήμητρας, τα λεγόμένα Θεσμοφόρια, και τα διδάξαν στις γυναίκες των Πελασγών. Αλλά από την εισβολή των Δωριέων και ύστερα τα Θεσμοφόρια δεν τελούνται πλέον στην Πελοπόννησο, παρεκτός από τους , Αρκάδες (4).
η. Ο Δαναός είχε βρει την Αργολίδα να υποφέρει από παρατεταμένη ξηρασία, δεδομένου ότι ο Ποσειδών, χολωμένος με την απόφαση του Ίναχου ότι ο τόπος άνηκε στην Ήρα, είχε ξεράνει όλα τα ποτάμια και τα ρέματα. Ό Δαναός, έστειλε τις κόρες του σε αναζήτηση νερού, με την εντολή να εξευμενίσουν τον Ποσειδώνα με όποιο μέσο γvωριζαν . Μια απ’ αυτές, ονόματι Αμυμώνη, καθώς κυνηγούσε ένα ελάφι στο δάσος, έτυχε να ενοχλήσει ένα σάτυρο που κοιμόταν. Ό σάτυρος πετάχτηκε απάνω και επιχείρησε να τη βιάσει αλλά η , Αμυμώνη επικαλέστηκε τον Ποσειδώνα κι αυτός εξακόντισε κατά του σάτυρου την τρίαινα του , ο σάτυρος το έσκασε και γλίτωσε, η τρίαινα καρφώ­θηκε παλλόμενη σ’ έναν βράχο, και ο Ποσειδών πλάγιασε με την Αμυμώνη, η οποία καταχάρηκε που μπόρεσε να διεκπεραιώσει την εντολή του πατέρα της με τρόπο τόσο ευχάριστο. Πληροφορουμενός το αίτημα της ο Ποσειδών έδειξε την τρίαινα του και είπε στην Αμυμώνη να την τραβήξει από το βράχο. ‘Όταν η ‘Αμυμώνη το έκανε αυτό, από τις τρεις τρύπες των δοντιών της τρίαινας πετάχτηκαν τρεις κρουνοί νερό, Η κρήνη αυτή, που τώρα λέγεται ‘Αμυμώνη, είναι η πηγή του ποταμού Λέρνη, ο οποίος ουδέποτε στερεύει, ούτε και στα μέσα του καλοκαιριού (5).
θ. Στην Αμυμώνη, κάτω από έναν πλάτανο, η ‘Έχιδνα γέννησε την τερατώδη Ύδρα . Η Ύδρα ζούσε στην παρακείμενη λίμνη Λερνη, όπου οι δολοφόνοι πηγαίνουν για καθαρμό – εμού η παροιμία: «λερνη κακών» (6).
ι. Ο Αίγυπτος τώρα στέλνει τους γιους του στο ‘Άργος απαγορεύοντας τους να επιστρέψουν αν δεν τιμωρήσουν τον Δαναό και όλη την οικογένεια του. Φτάνοντας αυτοί εκλιπαρούν τον Δαναό να ανακαλέσει την προηγούμενη απόφαση του και να τους αφήσει να παντρευτούν τις θυγατέρες του ­σκοπεύοντας πάντοτε να τις δολοφονήσουν την πρώτη νύχτα του γάμου τους. ‘Όταν ο Δαναός αρνήθηκε πάλι, αυτοί πολιόρκησαν το ‘Άργος. Αλλά στην ακρόπολη του ‘Αργούς δεν υπάρχουν πήγες, και μολονότι αργότερα οι Δαναΐδες επινόησαν την τέχνη να ανοίγουν πηγάδια, και εφοδίασαν την πόλη με κάμποσα από δαύτα, μεταξύ των οποίων και τέσσερα Ιερά, την επίμαχη στιγμή η πόλη δεν είχε νερό, βλέποντας ότι η διψά θα μπορούσε γρήγορα να τον κάνει να παραδοθεί, ο Δαναός υποσχέθηκε να κάνει αυτό πού του ζητούσαν οι γιοι του Αιγύπτου αμέσως μόλις αυτοί θα έλυναν την πολιορκία (7).
κ. Κανονίστηκε να γίνει ομαδικός γάμος, και τα αντρό­γυvα τα ζευγάρωσε ο Δαναός: σε μερικές περιπτώσεις η εκλογή του οφειλόταν στο γεγονός ότι νύφη και γαμπρός είχαν μητέρες της ίδιας κοινωνικής τάξης, σε άλλες στο γεγονός ότι τα ονόματα τους έμοιαζαν – έτσι η Κλειτη, η Σθενελη και η Χρυσίππη παντρεύτηκαν τον Κλειτο, τον Σθενελο και τον Χρύσιππο – αλλά στις περισσότερες ο Δαναός τράβηξε κλήρο μέσα από ένα κράνος (8).
λ. Κατά τη διάρκεια του γαμήλιου γεύματος ο Δαναός μοίρασε κρυφά στις κόρες του μυτερές βελόνες πού αυτές τις έκρυψαν μέσα στα μαλλιά τους και τα μεσάνυχτα η καθεμία τους κάρφωσε το σύζυγό της στην καρδιά. Μόνον ένας επέζησε ακολουθώντας τη συμβουλή της Άρτεμης , η Υπερμήστρα έσωσε τη ζωή του Λυγκέα, επειδή αυτός είχε σεβαστεί την παρθενιά της, και τον βοήθησε να το σκάσει από την πόλη και να πάει στη Λυγκεία, εξήντα στάδια μακριά. Ή Υπερμήστρα παρακάλεσε τον Λυγκέα να ανάψει έναν πυρσό, σύνθημα ότι είχε φτάσει σώος, και ανέλαβε κι αυτή την υποχρέωση να απαντήσει με άλλον πυρσό από την ακρόπολη και οι Αργειοι εξακολουθούν κάθε χρόνο να ανάβουν πυρσούς σε ανάμνηση αυτής της συμφωνίας. Το πρωί ο Δαναός πληροφορήθηκε την ανυπακοή της κόρης του, και η . Υπερμήστρα πέρασε από δική διατρέχοντας τον κίνδυνο να χάσει τη ζωή της αλλά οι δικαστές του Αργους την αθώωσαν. Κατόπιν η Υπερμήστρα αφιέρωσε στο ναό του Λυκείου Απόλλωνα ξόανο της Αφροδίτης Νικηφόρου, όπως αφιέρωσε επίσης ιερό στην Άρτεμη Πειθώ (9).
μ. Τα κεφάλια των δολοφονημένων ανδρών τα παράχω­σαν στη Λερνη, και τα σώματα τους τα κήδεψαν με όλες τις τιμές κάτω από τα τείχη του ‘Άργους μολονότι όμως η Αθηνά και ο Έρμης, με την άδεια του Δία, εξάγνισαν τις Δαναΐδες στη λίμνη Λέρνη, οι Κριτές των Νεκρών τις έχουν καταδικάσει στο αιώνιο καθήκον να κουβαλούν νερό σε πιθάρια τρύπια σαν κόσκινα (10).
v. Ο Λυγκεύς και η Υπερμήστρα ενώθηκαν πάλι, και ο Δαvαος, αποφασισμένος να παντρέψει τις άλλες κόρες του όσο πιο σύντομα μπορούσε πριν από το μεσημέρι της ημέρας του καθαρμού τους, κάλεσε μνηστήρες. προκήρυξε γαμήλιων αγώνα δρόμου με αφετηρία από το δρόμο που σήμερα λέγετε Αφέτα: Ο νικητής θα διάλεγε πρώτος νύφη, και οι άλλοι θα διάλεγαν σύμφωνα με τη σειρά όπου θα τερμάτιζαν στον αγώνα . Ο Δαναός όμως δεν μπόρεσε να βρει αρκετούς άνδρες να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους παίρνοντας για συζύγους τους φόνισσες, και έτσι διαγωνίστηκαν ελάχιστοι’ αλλά όταν η πρώτη νύχτα του γάμου πέρασε χωρίς οι καινούργιοι γαμπροί να πάθουν κανένα κακό, εμφανίστηκαν και άλλοι μνηστήρες, και την επόμενη μέρα έγινε κι άλλος αγώνας . Όλοι οι γόνοι αυτών των γάμων συγκαταλέγονται στους Δαναούς και οι Αργειοι εξακολουθούν να τελούν αυτόν τον αγώνα με τα λεγόμένα Ύμέναιά τους. Αργότερα ο Λυγκευς σκότωσε τον Δαναό και βασίλευσε στη θέση του. Αν οι Αργειοι του το είχαν επιτρέψει, ευχαρίστως θα σκότωνε και τις κουνιάδες του την ίδια στιγμή, για να εκδικηθεί τους δολοφονημένους αδελφούς του (11).
ξ. Εν τω μεταξύ ο Αίγυπτος είχε έρθει στην Ελλάδα, αλλά όταν πληροφορήθηκε την τύχη των γιων του, έφυγε στην Αρόη, όπου πέθανε, και ενταφιάστηκε στην Πάτρα, σε ιερό του Σάραπη (12).
ο. Ο γιος της Αμυμώνης από τον Ποσειδώνα, ο Ναυπλιος., διάσημος θαλασσοπόρος, ανακάλυψε την πλοήγηση με τη Μεγάλη Άρκτο και ίδρυσε την πόλη Ναύπλιο, όπου εγκατέστησε το πλήρωμα των Αιγυπτίων που είχαν ταξιδέψει μαζί με τον πάππου του. Ήταν πρόγονος εκείνου του Ναυπλίου που παρέσυρε τα εχθρικά πλοία στο θάνατο ανάβοντας απατηλούς πυρσούς
 
hellasforce.com
http://lithosfotos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_60.html