ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Όγδοος Άθλος – Τα άλογα του Διομήδη
ΩΣ ΟΓΔΟΟ Άθλο ο Ευρυσθεύς πρόσταξε τον Ηρακλή να αιχμαλωτίσει τις τέσσερις
άγριες φοράδες του βασιλιά της Θράκης Διομήδη – αμφισβητείται ακόμη αν ήταν γιος
του Άρη και της Κυρήνης ή αν προήλθε από την αιμομικτική σχέση του Ατλάντα με
την κόρη του Αστερία – ο οποίος βασίλευε ανάμεσα στους πολεμοχαρείς Βίστονες και
οι στάβλοι του, στην αφανισμένη πια πόλη Τίριδα, τρομοκρατούσαν ολόκληρη τη
Θράκη. Ο Διομήδης κρατούσε με σιδερένιες αλυσίδες δεμένες τις φοράδες στα
χάλκινα παχνιά και τις τάιζε με τις σάρκες των ανύποπτων φιλοξενούμενών του.
Σύμφωνα με παραλλαγή του μύθου τα άλογα δεν ήταν φοράδες, αλλά κηλωνες και τούς
έλεγαν Πόδαγρο, Λάμπωνα, Ξάνθο και Δεινο (1).
β. Ο Ηρακλής έπλευσε με αρκετούς εθελοντές στη Θράκη και καθ” οδόν επισκέφτηκε το φίλο του Άδμητο, βασιλιά των Φερων. Φτάνοντας στην Τίρίδα, νίκησε τούς ιπποκόμους του Διομήδη και οδήγησε τις φοράδες στην ακροθαλασσιά, όπου τις εμπιστεύτηκε στον ευνοούμενό του Άβδηρο πάνω σε ένα γήλοφο, ενώ ο ίδιος επέστρεψε για να αποκρούσει τούς Βίστονες πού τον είχαν πάρει από πίσω. Μολονότι ήταν πολυαριθμότεροι από τη δική του ομάδα, πέτυχε να τούς νικήσει με την εφευρετικότητα του: έσκαψε μια σήραγγα με την οποία πλημμύρισε τη χαμηλότερη από την επιφάνεια της θάλασσας πεδιάδα , μόλις ο εχθρός τράπηκε σε φυγή, τούς καταδίωξε, χτύπησε με το ρόπαλό του στο κεφάλι τον Διομήδη, τον έσυρε γύρω από τη λίμνη πού μόλις είχε σχηματιστεί, και έπειτα τον έριξε στις ίδιες τις φοράδες πού τον κατασπάραξαν ζωντανό. Η πείνα τους πια είχε κοπάσει εντελώς – άλλωστε κατά την απουσία του Ηρακλή είχαν φάει και τον Άβδηρο – και τις εξημέρωσε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία (2).
γ. Κατ” άλλη εκδοχή ο Αβδηρος υπηρετούσε τον Διομήδη, αν και είχε γεννηθεί στους Οπούντιους Λοκρούς. Μερικοί τον θεωρούν γιο του Ερμή, άλλοι γιο ενός φίλου του Ηρακλή, του Οπούντιου Μενοιτιου, άρα αδελφό του Πάτροκλου πού σκοτώθηκε στην Τροία. Αφού ίδρυσε κοντά στον τάφο του Αβδηρου την πόλη των Αβδήρων, ο Ηρακλής έζεψε στο άρμα του Διομήδη τις φοράδες πού δεν είχαν γνωρίσει ποτέ άλλοτε ούτε γκέμια ούτε χάμουρα. πέρασε σαν τον άνεμο γρήγορα τα βουνά και έφτασε μαζί τους στις Μυκήνες όπου ο Ευρυσθεύς αφιέρωσε τις φοράδες στην Ήρα και ύστερα τις αμόλησε στον Όλυμπο (3). Τελικά τα αγρία θηρία κατασπάραξαν τις φοράδες, οι απόγονοι των οποίων λέγεται ότι ζούσαν την εποχή του Τρωικού Πόλεμου, ακόμα και τον καιρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα ερείπια των ανακτόρων του Διομήδη υπήρχαν αιώνες αργότερα στην Καρτερά Κώμη, και στα Άβδηρα διοργανώνονταν αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του Αβδηρου – όλα τα συνηθισμένα αθλήματα περιλαμβάνονταν εκτός από αρματοδρομίες, επειδή ο Αβδηρος πέθανε όταν οι άνθρωποφάγες φοράδες κατέστρεψαν το άρμα στο οποίο τις είχε ζέψει
β. Ο Ηρακλής έπλευσε με αρκετούς εθελοντές στη Θράκη και καθ” οδόν επισκέφτηκε το φίλο του Άδμητο, βασιλιά των Φερων. Φτάνοντας στην Τίρίδα, νίκησε τούς ιπποκόμους του Διομήδη και οδήγησε τις φοράδες στην ακροθαλασσιά, όπου τις εμπιστεύτηκε στον ευνοούμενό του Άβδηρο πάνω σε ένα γήλοφο, ενώ ο ίδιος επέστρεψε για να αποκρούσει τούς Βίστονες πού τον είχαν πάρει από πίσω. Μολονότι ήταν πολυαριθμότεροι από τη δική του ομάδα, πέτυχε να τούς νικήσει με την εφευρετικότητα του: έσκαψε μια σήραγγα με την οποία πλημμύρισε τη χαμηλότερη από την επιφάνεια της θάλασσας πεδιάδα , μόλις ο εχθρός τράπηκε σε φυγή, τούς καταδίωξε, χτύπησε με το ρόπαλό του στο κεφάλι τον Διομήδη, τον έσυρε γύρω από τη λίμνη πού μόλις είχε σχηματιστεί, και έπειτα τον έριξε στις ίδιες τις φοράδες πού τον κατασπάραξαν ζωντανό. Η πείνα τους πια είχε κοπάσει εντελώς – άλλωστε κατά την απουσία του Ηρακλή είχαν φάει και τον Άβδηρο – και τις εξημέρωσε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία (2).
γ. Κατ” άλλη εκδοχή ο Αβδηρος υπηρετούσε τον Διομήδη, αν και είχε γεννηθεί στους Οπούντιους Λοκρούς. Μερικοί τον θεωρούν γιο του Ερμή, άλλοι γιο ενός φίλου του Ηρακλή, του Οπούντιου Μενοιτιου, άρα αδελφό του Πάτροκλου πού σκοτώθηκε στην Τροία. Αφού ίδρυσε κοντά στον τάφο του Αβδηρου την πόλη των Αβδήρων, ο Ηρακλής έζεψε στο άρμα του Διομήδη τις φοράδες πού δεν είχαν γνωρίσει ποτέ άλλοτε ούτε γκέμια ούτε χάμουρα. πέρασε σαν τον άνεμο γρήγορα τα βουνά και έφτασε μαζί τους στις Μυκήνες όπου ο Ευρυσθεύς αφιέρωσε τις φοράδες στην Ήρα και ύστερα τις αμόλησε στον Όλυμπο (3). Τελικά τα αγρία θηρία κατασπάραξαν τις φοράδες, οι απόγονοι των οποίων λέγεται ότι ζούσαν την εποχή του Τρωικού Πόλεμου, ακόμα και τον καιρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα ερείπια των ανακτόρων του Διομήδη υπήρχαν αιώνες αργότερα στην Καρτερά Κώμη, και στα Άβδηρα διοργανώνονταν αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του Αβδηρου – όλα τα συνηθισμένα αθλήματα περιλαμβάνονταν εκτός από αρματοδρομίες, επειδή ο Αβδηρος πέθανε όταν οι άνθρωποφάγες φοράδες κατέστρεψαν το άρμα στο οποίο τις είχε ζέψει
hellasforce.com
http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/12/blog-post_134.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου