Πως οι Πετσενέγοι έγιναν χριστιανοί. και τα τουρκικά παραμύθια για τους πομάκους της Θράκης.

Μαρτυρίες Αράβων και Ούγγρων ιστορικών

Είχαμε ξαναγράψει στην Ζαγάλισα για τα παραμύθια του τουρκικού εθνικισμού ότι δήθεν οι Πομάκοι είναι…Μογγόλοι και κατάγονται από τους Πετσενέγους και τους Κουμάνους. Μάλιστα στο φ. 43 είχαμε παραθέσει πολλά βυζαντινά κείμενα που έγραφαν ότι, όταν οι Πετσενέγοι έφυγαν από την στέπα της Κεντρικής Ασίας και ήρθαν στην Ευρώπη, δεν εγκαταστάθηκαν στα βουνά της Ροδόπης, όπως λένε οι ανιστόρητοι του τουρκικού εθνικισμού, αλλά έμειναν σε διάφορα μέρη μεταξύ της σημερινής νότιας Ρωσίας και της Ρουμανίας.

Στη Θράκη κατέβαιναν μόνο για να κλέψουν, να σκοτώσουν και να βιάσουν και ύστερα να γυρίσουν πίσω και όχι πάντως να μείνουν στα βουνά της περιοχής. Τελικά, σε μάχη που δόθηκε στο βόρειο Έβρο (Λεβούνι) οι Κουμάνοι τους κατέσφαξαν, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός τους να μειωθεί τόσο πολύ που πήγαν ως μετανάστες σε άλλες περιοχές (Ουγγαρία κτλ).
Εκφράσαμε τότε και την ειρωνεία στους γενίτσαρους Πομάκους που υιοθετούν τα τουρκικά παραμύθια περί Πετσενέγων και Κουμάνων: «τελικά εσείς από ποιους κατάγεστε; Από τους Πετσενέγους (που τους έσφαξαν οι Κουμάνοι) ή από τους Κουμάνους (που έσφαξαν τους Πετσενέγους);»
Η Εγκυκλοπαίδεια του Ισλάμ (έκδοση του 1984), βασιζόμενη σε αραβικές και ουγγρικές πηγές, δίνει πολλές μαρτυρίες για το πώς οι Πετσενέγοι εγκαταστάθηκαν στην Ουγγαρία μετά τη σφαγή τους από τους Κουμάνους και τους Βυζαντινούς.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Εγκυκλοπαίδεια (λήμματα Madjar, Madjaristan), αρχικά οι Πετσενέγοι ζούσαν σε μια περιοχή μεταξύ του ποταμού Ντον, του κάτω Δούναβη και των Καρπάθιων όρων (μεταξύ δηλαδή νότιας Ρωσίας και Ρουμανίας).
Μετά τις ήττες που δέχθηκαν από Βυζαντινούς και Κουμάνους, μετανάστευσαν στη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τρανσυλβανία.
Μια από τις πρώτες μαρτυρίες δίνει το Ουγγρικό χρονικό του Thurocz, κατά το οποίο πολλοί αιχμάλωτοι Πετσενέγοι τέθηκαν κάτω από τις διαταγές του βυζαντινού κυβερνήτη του Βελιγραδίου όπου εγκαταστάθηκαν και προφανώς εκχριστιανίσθηκαν.
Πρώτη μαρτυρία για την εγκατάσταση των Πετσενέγων στην Ουγγαρία δίνει ο Άραβας Αλ Μασούντ.

 

Η Εγκυκλοπαίδεια του Ισλάμ γράφει ότι υπήρξε μετανάστευση πολλών Πετσενέγων στην χώρα των Μαγυάρων (Ουγγαρία). Αυτή η μετανάστευση δεν έγινε μονομιάς αλλά κατά κύματα πληθυσμού, για αυτό και κράτησε δύο αιώνες, μεταξύ του 10ου και 12ου αιώνα μ.Χ. Οι τελευταίοι Πετσενέγοι έφτασαν στην Ουγγαρία το 1122 – 3. Αυτοί ξεκίνησαν από τη νότια Ρωσία, συγκρούστηκαν με το βυζαντινό στρατό στα σύνορα της αυτοκρατορίας (σημερινή Στάρα Ζαγόρα) και αφού έχασαν την μάχη, πήγαν στην Ουγγαρία. Τους υποδέχθηκε ο χριστιανός βασιλιάς των Ούγγρων, Στέφανος ο 2ος και τους προσέλαβε ως φρουρούς στα σύνορα του κράτους του. Άλλοι Πετσενέγοι εγκαταστάθηκαν σε χωριά στη δυτική Ουγγαρία, τη Σλοβακία και την Τρανσυλβανία.
Σύμφωνα πάντα με την Εγκυκλοπαίδεια του Ισλάμ, η θρησκεία των Πετσενέγων ήταν παγανιστική, ίδια με πολλών λαών της κεντρικής Ασίας , όπως και των πρώτων Τούρκων. Ο Άραβας Αλ Μπάκρι γράφει πως μόλις 12.000 Πετσενέγοι είχαν προσηλυτισθεί στο ισλάμ, αριθμός που σιγά – σιγά μειωνόταν καθώς οι Πετσενέγοι γινόντουσαν χριστιανοί μέσα στην χριστιανική Ουγγαρία. Μάλιστα, ο Άραβας Αμπού Χαμίντ αναφέρει ότι οι Πετσενέγοι είχαν επιφανειακά μόνο εξισλαμισθεί, αφού δεν είχαν σοβαρές γνώσεις για την ισλαμική θρησκεία. Παρόλες τις προσπάθειες του Αμπού Χαμίντ να τους μάθει πέντε πράγματα για το ισλάμ, οι Πετσενέγοι προσήλθαν στον χριστιανισμό και μάλιστα, σύμφωνα με ουγγρικά χρονικά, αναφέρονται ότι είχαν την τιμή να έχουν προσφέρει στην Ουγγαρία έναν από τους πρώτους χριστιανούς βασιλιάδες της, τον Σαμουήλ ΄Αμπα, ο οποίος ήταν Πετσενέγος!
Κατά συνέπεια, οι Πετσενέγοι αποτελούν πρόβλημα για όσους ασχολούνται με την ιστορία της Ουγγαρίας και την ιστορία του χριστιανισμού στην χώρα αυτή. Με την ιστορία των Πομάκων δεν έχουν απολύτως καμία σχέση. Όσο οι ιθαγενείς του Αμαζονίου έχουν σχέση με τη Ροδόπη, άλλη τόση έχουν και οι Πετσενέγοι με τους Πομάκους…
Τεύχος 71, Φεβρουάριος - Μάρτιος 2014
zagalisa.gr

http://lithosfotos.blogspot.gr/2014/06/blog-post_1691.html