Ελλάδα, Μπανγκλαντές, Λευκορωσία… συμμαχία!

 

Τι κοινό μπορεί να έχουν το Μπανγκλαντές, η Λευκορωσία, η Δομινικανή Δημοκρατία, ο Νίγηρας και η Υεμένη με την Ελλάδα; Οι περισσότεροι από εμάς θα λέγαμε κανένα και ίσως κάποιοι λίγοι θα έλεγαν πολλά. Μάλιστα θα είχαν δίκιο καθώς σε όλες τις παραπάνω χώρες συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας η καταπάτηση των θεμελιωδών εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων αποτελούν κοινά σημεία για τα οποία λογοδοτούν σε παγκόσμιες διασκέψεις και διασύρονται για τις σοβαρότατες παραβιάσεις Διεθνών Συβάσεων Εργασίας. 

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ήρθε στο φως της δημοσιότητας σχετική έκθεση της ΓΣΕΕ και των εμπειρογνωμόνων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας μέσω της οποίας η Ελλάδα κάθεται στο εδώλιο για παραβίαση βασικών δικαιωμάτων στην εργασία καθώς και για την ανυπαρξία ενός υποτυπώδους συστήματος κοινωνικής αρωγής. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι πως σε αυτές τις εκθέσεις - πορίσματα δεν εξετάζονται μόνο κάποιοι αριθμοί με όρους αγοράς αλλά πίσω από αυτούς συνθλίβονται ανθρώπινες ζωές, ολόκληρες οικογένειες.

Η τραγικότητα της ζοφερής κατάστασης που βιώνουμε στην Ελλάδα είναι χαρακτηριστική:

-Το ΑΕΠ, στα 6 χρόνια ύφεσης και 4 χρόνια πολιτικών λιτότητας, όπως αναφέρει και η ΓΣΕΕ, έχει συρρικνωθεί κατά 25%. Είναι μεγαλύτερη και από το Μεγάλο Κραχ στις ΗΠΑ.

-Το ποσοστό ανεργίας είναι το μεγαλύτερο που καταγράφηκε σε δυτική βιομηχανική χώρα τα τελευταία 30 χρόνια.

-Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών έχει φτάσει στο 40%.

- Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι ή το 17,5% του πληθυσμού δεν έχει καθόλου εισόδημα.

Λοιπές συνέπειες;

-110.000 επιχειρήσεις βρίσκονται «στο κόκκινο», με 40.000 έως 50.000 από αυτές να εκτιμάται πως θα κλείσουν τους επόμενους 12 μήνες

- 57.2% των εταιρειών δεν μπορούν να καλύψουν τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους ενώ το 22.6% ήδη οφείλει εισφορές στο ΙΚΑ 30% περισσότερο σε σχέση με το προηγούμενο 6μηνο.

Θα πείτε χρειαζόμαστε τη ΓΣΕΕ ή την όποια επιστημονική επιτροπή να μας αποδείξει τα όσα γύρω μας βλέπουμε; Τα όσα βιώνουμε σε προσωπικό ή σε οικογενειακό επίπεδο; Φυσικά και όχι. Ωστόσο η μετατροπή της Ελλάδος, ώρα με την ώρα, μήνα με τον μήνα, σε τριτοκοσμική χώρα – προς ώρας στον τομέα της εργασίας- είναι όχι μόνο τραγική και αποκαρδιωτική αλλά φρικτή καθώς αν και βλέπουμε το φως στο τούνελ, για να ορθοποδήσουμε θα περάσουν  αρκετές δεκαετίες.

Είναι όμως εξίσου λυπηρό η ΓΣΕΕ και ο όποιος συνδικαλιστικός μας εκπρόσωπος να ξεχνά τον ενεργό ρόλο που είχε τις μέρες που το δανεικό χρήμα έρρεε άφθονο, να προσπερνά τις ευθύνες του, να ξεχνά τη συμμετοχή του στο πάρτι των ρουσφετιών και των προσλήψεων από τα παράθυρα και σήμερα να υψώνει το ανάστημά της σε διαπιστώσεις και λύσεις που μόνο στη θεωρία και στα πανεπιστημιακά συγγράμματα έχουν εφαρμογή…

http://zeronews.gr/index.php/logismos/12399