ΔΟΚΤΩΡ Ε. ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ: ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ

ΔΟΚΤΩΡ Ε. ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ & ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΛΣΑΜΑΚΗΣ 

«ART FM RADIO ΚΥΠΡΟΥ» 10/01/2014

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ & ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 
ΟΜΑΔΑ EI-END ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ 

Ei-End Μνημοσύνη στο facebook

Ei-End Mnemosyne International

ΔΟΚΤΩΡ Ε. ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ: 

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ 

Πρέπει να σας πω ότι έφτασε η ώρα που νομίζω ότι πρέπει να ακούγονται οι προτάσεις για το αύριο. Είναι πλέον σαφές και πασιφανές σε όλους ότι το παρόν πολιτικό σύστημα δεν θα καταρρεύσει, έχει ήδη καταρρεύσει. Πρόκειται περί ζωντανών νεκρών οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να προσομοιωθούν ότι ζουν, ότι είναι ζώντες. Επομένως ο Έλληνας, το DNA του φωτός, πρέπει να είναι πάντα έτοιμος για την επόμενη μέρα. 

Εάν θυμάστε, η μεγαλοσύνη του Έλληνα δεν είναι στατική, είναι πάντα δυναμική. 

«Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμενεν άλλων». 

Τι σημαίνει αυτό; Πάντα να τείνετε προς το άριστον και να παραμένετε πάνω από τους υπολοίπους. Αυτό το δεύτερο κομμάτι έχει μεγάλη σημασία. Δεν είναι δηλαδή ο Ελληνισμός μία στατική έννοια ευδαιμονίας αλλά είναι μία ευδαιμονική τάση προς άνοδο. Υπάρχει διαφορά. 

Όταν ψάχνεις για μια Ιθάκη να είσαι σίγουρος ότι θα απογοητευθείς, γιατί το ταξίδι είναι που σου φέρνει την ευδαιμονία. 

Δεν είναι ο Ελληνισμός στατική ιδέα. Ο Ελληνισμός είναι ιδέα δυναμική και ιδέα ανόδου

ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ & ΕΥΤΥΧΙΑ

Υπάρχουν δύο ευχές σε παγκόσμιο επίπεδο, Happy New Year λένε, Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος λέμε στην Ελλάδα. Αυτό δεν είναι ευχή Ελλήνων, διότι η ευτυχία, η οποία συνίσταται από το συστατικό «ευ» και «τύχη» δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτα με την ψυχή του Έλληνα ή με την προσπάθεια του ανθρώπου Έλληνα. 

Είναι και τα δύο συστατικά τα οποία προέρχονται έξωθεν. Εάν δηλαδή κάποιος έχει την ευγενή καλοσύνη να σου φέρει τύχη από έξω θα ζήσεις και εσύ καλά. 

Αυτή η αντικατάσταση της Ελληνικής λέξεως «ευδαιμονία» με την λέξη «ευτυχία» - γιατί τα πάντα πρέπει να ξέρετε στην γλώσσα των επικυρίαρχων, τα πάντα είναι συμβολισμοί. Να μην εύχεστε σε κανέναν «καλή τύχη». 

Εάν υπήρχε τύχη - λέει ο Σώρρας - θα κουτουλάγανε οι πλανήτες. Υπάρχουν μόνο λόγια, είναι αφύσικο ή φυσιολογικό. Η φύση του λόγου είναι η φυσιολογική, φύσις του λόγου. Όταν μία ιδέα είναι φυσιολογική εκφράζει την φύση του λόγου. Δηλαδή, πως είναι δυνατόν να αποδώσει ευθύνες κάποιος σε έναν Έλληνα εάν δεν είναι ευτυχισμένος. Αφού η ευτυχία προέρχεται από άλλους, αυτός δεν είναι υπεύθυνος. Δεν μπορεί κανένας να του επισυνάψει ευθύνη ότι κάτι έκανε κακώς ή κάτι έκανε καλώς και δεν πήγανε τα πράγματα έτσι όπως έπρεπε. Γιατί η ευτυχία προέρχεται από τους άλλους, ότι κάνανε οι άλλοι. Επομένως θα βγάλουμε από το λεξιλόγιό μας την λέξη «ευτυχία», γιατί εν τέλει εκείνοι ορίζουν τι είναι ευτυχία, το δεύτερο αυτοκίνητο, οι διακοπές στην Αράχωβα, ο ξενώνας του Λιάπη, το σπίτι του Καμμένου, έτσι έχουν ορίσει την ευτυχία. 

Η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

ΔΑΙΜΟΝ & ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ: ΠΝΕΥΜΑ & ΨΥΧΗ

Πάμε τώρα στον όρο τον Ελληνικό. Άρα λοιπόν απορρίπτουμε τον Καζάρικο όρο «ευτυχία» και πάμε στον Ελληνικό όρο «ευδαιμονία». 

Τι κάνανε, πήραν λοιπόν την όμορφη αυτή Ελληνική λέξη που λέγεται «δαίμον» και «δαιμόνιον» που σημαίνει το πνεύμα και την ψυχή του ανθρώπου και την συνδυάσανε με το πνεύμα του σκότους, δηλαδή με τις Κρόνιες δυνάμεις. 

Ξέρετε ότι μετά από την τελευταία επίσκεψη των Ανουνάκι στην Γη εδώ και 5.000 χρόνια, τι ακριβώς έχει συμβεί; Τι έγινε; Μπορείτε να το σκεφτείτε; Αλλάξανε όλους τους συμβολισμούς τους Ελληνικούς, πήραν τα ονόματα και τα κάνανε δικά τους. Δηλαδή συνδέσανε το όνομα Ελ με τους Κρόνιους με τον Κρόνο. Όταν οι Καζάροι λένε «Ελ» εννοούν τον Κρόνο, αυτόν εννοούν. Γι αυτό και ονομάζουν τους σοφούς στην Λατινική και στην Αγγλική γλώσσα «Elders». Τις εκλογές τις λένε «Elections», καταλαβαίνετε; Όλα συμβολισμοί είναι. Όλα είναι κλεμμένα από τον Ελληνισμό. Να ξεχάσουμε δηλαδή ότι το «Ελ» αποδίδεται στους Ολυμπίους. Να ξεχάσουμε δηλαδή ότι «φαιών» αποδίδεται στο φως. Γιατί και πως αποδίδεται στο φως, μα είναι τόσο απλό, «αένειο» λεγόταν ο ήλιος, «Ελ», το αντιλαμβάνεστε; Ο ήλιος. 

ΟΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΡΟΝΙΑ

Και έχουν τώρα συνδέσει τον Κρόνο, ο οποίος είναι ο θεός του σκότους, εκείνος ο οποίος μαζί με τους ιχθυοσαυρικούς έχουν κάνει την αποστασία και διοικούν τον πλανήτη. 

Έχουμε πει για τον θεό Μολώχ και τι ακριβώς έγινες, Μαρδούχ, Μαρδώχ, Μολώχ, όπως θες πες τον, έχει πενήντα ονόματα. Όλα τα ιερατεία του πλανήτη, μηδενός εξαιρουμένου, είναι Κρόνια ιερατεία, όλα. Οι συμβολισμοί που χρησιμοποιούν είναι όλοι Κρόνιοι. Εάν ψάξεις την καταγωγή θα πας κατευθείαν στην Αίγυπτο και από εκεί κατευθείαν στην Ατλαντίδα.

Αυτό που βλέπεις σήμερα σαν κατεστημένο παγκόσμιο είναι μόνον 5.000 με 6.000 ετών. Από την προηγούμενη δίοδο του πλανήτη Χ από το ηλιακό μας σύστημα. Επομένως αλλάξανε τους συμβολισμούς και το λεξιλόγιο των Ελλήνων, το πήρανε αυτοί και ότι ήταν συνδεδεμένο με φως το συνέδεσαν με σκοτάδι. 

Ακούτε και το άλλο, «Εωσφόρος»: έχουν συνδέσει το όνομα Εωσφόρος με τον Λούσιφερ (Lucifer=Λυκιφόρος) στην Λατινική γλώσσα, τον συνδέουν με τον πλανήτη Αφροδίτη. Ενώ Εωσφόρος ήταν ο Φοίβος Απόλλων, διότι αυτός έφερνε το φως κάθε αυγή. Ο ήλιος έβγαινε, «οιός-φέρω», «φέρω την οιόν». 

Η οιός δηλαδή είναι η οποία έρχεται το πρωί και κατανικά το σκότος.

Πάμε τώρα στην Ελληνική λέξη «ευδαιμονία» και να μην ντρέπεστε ούτε να φοβάστε ποτέ να αντικαταστήσετε την λέξη «ευτυχία» με την λέξη «ευδαιμονία». Διότι είναι αυτή η έκφραση η Ελληνική η οποία πραγματικά υποδηλώνει την ψυχική σου διάθεση. 

Καλή ψυχική διάθεση, αυτό σημαίνει ευδαιμονία. Το συντεταγμένο κράτος λοιπόν έχει υποχρέωση την ευδαιμονία των Ελλήνων. Δεν έχει υποχρέωση την ευτυχία των Ελλήνων. Το συντεταγμένο κράτος έχει υποχρέωση την ευδαιμονία των πολιτών. 

Πρέπει να κάνουμε μερικές διασαφηνίσεις σήμερα. Επειδή ο όρος δημοκρατία ανταποκρίνεται στην ψυχή του ανθρώπου τον έχουν πάρει και αυτόν και τον έχουν συνδυάσει με όλα τα καθεστωτικά ιδρύματα, είτε λέγεται κομμουνισμός, είτε λέγεται φασισμός, είτε λέγεται χρυσαυγητισμός, είτε λέγεται φιλελευθερισμός, είτε λέγεται καπιταλισμός. 

Μου θυμίζει τις επτά πόλεις οι οποίες τσακωνόντουσαν για την καταγωγή του Ομήρου. Είπε ο Πιττακός «επτά πόλεις μάρνανται σοφείν δια ρίζαν Ομήρου». Επειδή ήταν τόσο αποδεδειγμένος από όλους τους Έλληνες ο Όμηρος, τσακωνόντουσαν επτά πόλεις για τον τόπο της καταγωγής του Ομήρου. 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ & ΚΑΖΑΡΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ

Το ίδιο συμβαίνει και με την δημοκρατία. Επειδή ανταποκρίνεται στην ψυχή του ανθρώπου, δηλαδή τι είναι αυτή η ανταπόκριση; Η ανταπόκριση είναι ότι, όταν λες δημοκρατία σημαίνει ότι είσαι και εσύ μέρος του συνόλου και ενώ οι Καζάρικες τακτικές προβάλλουν τα ατομικά δικαιώματα για να σε αναγκάσουν να μπεις στα δικά τους συστήματα, τα ονομάζουν δημοκρατία, είτε κομμουνιστική, είτε φασιστική, είτε σοσιαλιστική, είτε οτιδήποτε άλλο τα ονομάζουν δημοκρατίες για να σε προσελκύσουν. Είναι όπως το επιδόρπιο που τα δίνουνε για να τραβήξουνε περισσότερο τους εβραίους, γιατί πρέπει να σας πω ότι οι εβραίοι όταν πάνε να φάνε προσπαθούν να πάρουν και το τελευταίο δεκαράκι από τα λεφτά που δίνουνε να το πάρουν είτε να το φάνε είτε να το πάρουν μαζί τους. Ο Έλληνας λοιπόν που είναι εστιάτορας στην Αμερική - και αυτή βασικά είναι η κύρια ασχολία του Έλληνα - του βγάζει πρώτα στο τραπέζι το ορεκτικό και του λέει αυτό είναι δωρεάν και του βγάζει μία ταραμοσαλάτα ένα κομμάτι ψωμί και τρία αγγουράκια (pickles) και αυτομάτως αποκτά πελατεία. 

Τα πάντα είναι συμβολισμοί λοιπόν, έτσι κάνανε και με την δημοκρατία. Την κολλάνε πίσω από το δικό τους το σύστημα, εσύ πιστεύεις ότι είσαι και εσύ μέρος αυτού του συστήματος - αφού το λένε δημοκρατία δεν μπορεί να μην είμαι και εγώ μέσα. Έτσι λοιπόν με αυτόν τον τρόπο προσελκύουνε τους ανθρώπους, το ανθρώπινο γένος, χρησιμοποιώντας και ιδιοποιούμενοι όλες τις αξίες και όλες τις έννοιες του Ελληνισμού. 

Η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Αρκετά για την ευδαιμονία λοιπόν, αλλά επειδή η Ελληνική γλώσσα και ο Ελληνισμός έχει μαθηματική δομή πρέπει να ξεκινήσουμε να χτίζουμε το τι ακριβώς εκπροσωπεί ο Ελληνισμός.

Η ευδαιμονία λοιπόν των πολιτών είναι υποχρέωση του κράτους. Προσέξτε, οι αντιπρόσωποι του λαού δεν πρέπει να αποφασίζουν για το πώς διοικείσαι. Δεν αποφασίζουν για το σύνταγμά σου, το σύνταγμά σου το έχεις αποφασίσει εσύ, εκείνοι μόνο το εφαρμόζουν. Εδώ λοιπόν είναι η έννοια της δημοκρατίας. Δεν πρόκειται περί συστήματος αλλά περί τρόπου εφαρμογής του συστήματος. 

Δεν είναι δηλαδή το αυτοκίνητο αλλά είναι ο οδηγός του αυτοκινήτου η δημοκρατία. Ο οδηγός του αυτοκινήτου μπορεί να είναι η αριστοκρατία, μπορεί να είναι η οχλοκρατία, μπορεί να είναι ο τύραννος, μπορεί να είναι ο κομμουνιστής, μπορεί να είναι ο φασίστας, δεν παύει όμως στον Ελληνισμό το αυτοκίνητο να το έχει φτιάξει το σύνολο των πολιτών, αυτό δηλαδή που λέγεται σύνταγμα, αυτή την νομοθεσία η οποία έχει φτιαχτεί με σοφία από τους ειδικούς. 

Δεν μπορεί ο γεωργός να νομοθετήσει για την ιατρική, ούτε ο οικονομολόγος να νομοθετήσει για την γεωργία. Αυτό το σύστημα λοιπόν, το σύνταγμα δηλαδή, αυτό έχει φτιαχτεί από το σύνολο των πολιτών διότι πρέπει οι ειδικοί σε κάθε τομέα να εκφέρουν την γνώμη, να πείσουν όλους ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να φτάσουμε στην ευδαιμονία. Μετά από αυτό έρχεται η δημοκρατία, η τυραννία και τα λοιπά. 

Η ανάληψη δηλαδή της ευθύνης εφαρμογής του καταστατικού χάρτου, αυτό είναι η δημοκρατία, δεν είναι δηλαδή το να αποφασίζει ο αντιπρόσωπός σου για το πώς θα διοικείσαι, αυτό το έχεις αποφασίσει ήδη εσύ. Σε αυτόν αποδίδεις την ευθύνη να εφαρμόσει τους κανόνες που έχουμε αποφασίσει όλοι μας. Αυτό είναι η δημοκρατία. Η ευδαιμονία των πολιτών λοιπόν είναι η υποχρέωση και η αποστολή της κρατικής εξουσίας.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Οικονομία τι σημαίνει; Οικονομία σημαίνει ότι νόμο τα του οίκου, δηλαδή διανέμω τα αγαθά που υπάρχουν στο κοινωνικό σύνολο. 

Το κοινωνικό σύνολο μπορεί να είναι η οικογένεια ή μπορεί να είναι η πόλη, ή μπορεί να είναι ο δήμος, ή μπορεί να είναι η περιφέρεια ή μπορεί να είναι το κράτος ολόκληρο. Άρα λοιπόν η οικονομία δεν έχει καμία σχέση με τα χρήματα, δεν έχει σχέση με την εξεύρεση χρημάτων, έχει σχέση με την νομή της εξουσίας του πολιτικού κεφαλαίου δηλαδή και με την νομή του υλικού κεφαλαίου. 

Ας πάμε τώρα πρώτα στο πολιτικό κεφάλαιο. Και τα δύο, τόσο το πολιτικό όσο και το υλικό κεφάλαιο, είναι αντικείμενα της δικαιοσύνης και συγκεκριμένα της διανεμητικής δικαιοσύνης. 

Η διανεμητική δικαιοσύνη μέσω του συντάγματος και την νομοθεσίας διακανονίζει ποιος αναλαμβάνει την υποχρέωση ή την ευθύνη να εφαρμόσει τους νόμους που έχουμε αποφασίσει όλοι από κοινού. 

Η διανεμητική δικαιοσύνη λοιπόν του πολιτικού κεφαλαίου είναι η νομή των θέσεων εξουσίας σύμφωνα με τους Καζάρους. Οι Καζάροι λένε ότι κάποιος είναι υπεράνω των υπολοίπων και ασκεί εξουσία στον λαό, αυτό σε έχουν πείσει οι Καζάροι ότι είναι νομή του πολιτικού κεφαλαίου. Ο Ελληνισμός όμως λέει ότι το πολιτικό κεφάλαιο είναι η πιστή εφαρμογή των επιταγών της χρηστής διοίκησης, κάποιος πρέπει να είναι φορέας αυτών των επιταγών, κάποιος πρέπει να είναι υπεύθυνος να εφαρμόζει τις διατάξεις της χρηστής διοικήσεως. 

Είναι λοιπόν καθήκον και όχι προνόμιο, είναι υποχρέωση και όχι βιοπορισμός. Δεν μπορεί η δημόσια θέση να είναι επάγγελμα. Δεν μπορεί η εφαρμογή του συντάγματος να είναι βιοπορισμός για κάποιον, είναι υποχρέωση και είναι και καθήκον. 

Για να είναι έτοιμοι όλοι οι πολίτες να αναλάβουν αυτό το καθήκον χρειάζονται δύο πράγματα, να ενημερώνονται και να ενημερώνονται αντικειμενικά. 

Το πρώτο συστατικό, η ενημέρωση, είναι δική τους ευθύνη, του καθενός πολίτη χωριστά. Η αντικειμενική ενημέρωση είναι υποχρέωση του κράτους. 

Εάν κάποιος δεν ενημερώνεται δεν θα είναι ποτέ έτοιμος να αναλάβει το καθήκον και την υποχρέωση που έχει σαν πολίτης. Δεν μπορεί δηλαδή ο ανενημέρωτος πολίτης να επιλεγεί γιατί αυτό ουσιαστικά δίδουν τα αγγλοσαξωνικά συντάγματα. Ο καθένας λέει, μπορεί να εκλεγεί σε οποιαδήποτε θέση. Μα αν δεν ασχολείσαι, αν δεν έχεις την παιδεία να αντιληφθείς το πώς εργάζεται, διεργάζεται ο μηχανισμός πως θα είσαι έτοιμος να αναλάβεις την ευθύνη; Αφήνεις λοιπόν αυτή την ευθύνη με τον ωχαδερφισμό σου Έλληνα σε κάποιους Καζάρους οι οποίοι το έχουν κάνει επάγγελμα να εφαρμόζουν υποτίθεται το σύνταγμα και τον βιοπορισμό και τρόπο πλουτισμού και εσύ κάθεσαι πλέον και γίνεσαι σκλάβος. 

Η πρώτη υποχρέωση λοιπόν του πολίτη είναι να είναι ενημερωμένος. Εάν δεν ενημερωθεί κάνει κακό στον εαυτό του. Εάν όμως το κράτος ενημερώσει τον πολίτη μη αντικειμενικά ή εσκεμμένα παραπληροφοριακά εκεί αρχίζει πλέον η δουλεία, η υποδούλωση ολόκληρου του λαού, αυτό που βλέπουμε σήμερα. 

Δηλαδή με την συμμετοχή των πολιτικών την μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουν τα μέσα ενημέρωσης. Τη μεγαλύτερη ευθύνη τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης με την συμμετοχή των πολιτικών, έχουνε κάνει ένα σύμπλεγμα γι αυτό και η πράξη της μη αντικειμενικής πληροφόρησης πρέπει να καταδικάζεται με την ποινή της εσχάτης προδοσίας. Διότι ουσιαστικά καταργούν το πολίτευμα, καταργούν το δημοκρατικό πολίτευμα. Η εσκεμμένη παραπληροφόρηση, η μη αντικειμενική πληροφόρηση ουσιαστικά καταργεί την δυνατότητα του πολίτη να παίρνει σωστές αποφάσεις. Είναι το άκρων άωτον της εγκληματικής πράξης και πρέπει να είναι εσχάτη προδοσία, κατά το σύνταγμα.

Αντώνης Βαλσαμάκης: Στο σημείο αυτό επέτρεψέ μου πρόεδρε, σε αυτό που έλεγες προηγουμένως για τον συμβολισμό των λέξεων και γενικότερα το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν οι Έλληνες σήμερα. Αυτό συνεχίζεται και στις μέρες μας, έχουμε μετατρέψει τη λέξη «εργασία» σε «απασχόληση». Έχουμε μετατρέψει τη λέξη «δικαίωμα» σε «συμφέρον». Συχνά πυκνά ακούμε από αυτούς που μας κυβερνάνε να λένε «τα εθνικά μας συμφέροντα», «τα εργασιακά μας συμφέροντα», ενώ ουσιαστικά μιλάμε για δικαιώματα. Ακούμε πολλές φορές «το υπουργείο απασχόλησης», δηλαδή έχουνε επέμβει ριζικά στον εγκέφαλό μας με βάση τις λέξεις.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΥΛΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Δόκτωρ Λαμπράκης: Βεβαίως, και πρέπει να είναι η πρώτη μέριμνα της νέας Ελλάδας, πρέπει να είναι η αλήθεια, το φως, η πληροφόρηση. 

Πρέπει να σας πως βέβαια ότι κάθε φράση και λέξη που ακούγεται εδώ τα τελευταία δέκα λεπτά, αυτά έχουνε γίνει μία διατριβή από τον Νίκο τον Γεωργαντζά και τα οποία μεταφράζονται «τρόπος χρηστής διοίκησης του κράτους», εγώ σας δίνω τον σκελετό σήμερα. 

Πάμε λοιπόν στο υλικό κεφάλαιο. Το υλικό κεφάλαιο της Ελλάδος τι είναι; 

Πρώτον, ότι παράγει η εργασία και η επιχειρηματικότητα των Ελλήνων και δεύτερον, η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία και τα παράγωγά της. Αυτό είναι το υλικό κεφάλαιο το οποίο πρέπει να ανεμηθεί. Όχι να κατανεμηθεί, να ανεμηθεί. «Νέμω» σημαίνει ότι επιβλέπω την ορθή χρήση, «διανέμω» σημαίνει «μοιράζω». Το «διανέμω» προέρχεται από δύο λέξεις «νέμω-δίαν», δηλαδή μοιράζω τον θεόν. Ποτέ δεν είναι ο θεός ύλη, επομένως ποιά είναι η έννοια του διανέμω; Η έννοια του διανέμω είναι ότι αποφασίζω με βάση την θεϊκή εντολή περί της κοινής ευδαιμονίας. Αυτή είναι η έννοια του διανέμω. 

Επομένως, η νομή των προϊόντων της εργασίας των πολιτών και η νομή της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας είναι επίσης μέρος της χρηστής διοικήσεως. Πάντα βέβαια αυτά που λέμε είναι αυτά που εμείς έχουμε συζητήσει και διεξοδικά διερευνήσει στον Οργανισμό μας. 

Η τήρηση των κανόνων χρηστής διοίκησης, δηλαδή το σύνταγμα, είναι η πρωταρχική υποχρέωση του συντεταγμένου κράτους ήτοι των κανόνων που έχουν συμφωνηθεί από κοινού εκ μέρους όλων των Ελλήνων. Η κεντρική εξουσία είναι υπεύθυνη για την παιδεία, την υγειά, την άμυνα, την ασφάλεια, τις συγκοινωνίες, τις επικοινωνίες και την οικονομία. Όταν λέμε οικονομία εννοούμε εδώ την χρηματιστική. Η οικονομία έχει ήδη εξηγηθεί προηγουμένως, αλλά σας το είπα οικονομία γιατί έτσι το έχετε μάθει, έτσι σας το έχουν βάλει στο μυαλό. Επομένως, η εξεύρεση πόρων και η κατανομή των πόρων δεν λέγεται οικονομία, λέγεται χρηματιστική. 

Η εξωτερική πολιτική είναι επίσης μέρος του κεντρικού συντεταγμένου κράτους. Από πού προέρχονται τα έσοδα με τα οποία το κράτος - μιλάμε τώρα για ένα συντεταγμένο κράτος με Ελληνισμό - τα έσοδα τα οποία χρειάζονται για το κράτος να εφαρμόσει και να διοικήσει όλες αυτές τις συγκεκριμένες διεργασίες για το κοινό των πολιτών προέρχονται από δύο πηγές. Πρώτη πηγή, φορολογία μόνο των συναλλαγών, καταργείται ο φόρος εισοδήματος. Όταν φορολογείς το εισόδημα δημιουργείς δούλους, διότι εάν συνταγματικά δοθεί το δικαίωμα σε οποιονδήποτε κυβερνά να αυξομειώνει την φορολογία, αργά ή γρήγορα θα επιφέρει δουλεία. Ο φόρος εισοδήματος λοιπόν καταργείται. 

Έχουν γίνει χιλιάδες εργασίες για το πόσα χρήματα χρειάζεται για να λειτουργεί το κράτος όταν είναι συντεταγμένο. Όλες οι εργασίες κατέληξαν στο εξής: από το 13% μέχρι το 15% εάν φορολογούνται οι συναλλαγές των νέων αγαθών είναι αρκετά για να συντηρείται το κράτος, δεν χρειάζεται άλλη φορολογία. Δηλαδή δεν υπάρχει φορολογία σε ένα ποσό αξιοπρεπούς διαβίωσης (30 - 40 - 50.000 ευρώ). Εκείνο το οποίο έχει όμως σημασία είναι το εξής, το συντεταγμένο κράτος έχει επίσης υποχρέωση να απευθυνθεί στους φόβους. 

Οι φόβοι των πολιτών είναι συνυφασμένοι με τις ανάγκες, οι ανάγκες όταν δεν ικανοποιούνται δημιουργούν φόβο. Ο φόβος μη ικανοποιήσεως μίας ανάγκης είναι εκείνος ο οποίος αποπροσανατολίζει τους πολίτες. Εάν λοιπόν επιτρέψεις σε κάποιον εξωτερικό παράγοντα να σου δημιουργεί καινούριες ανάγκες, σου δημιουργεί και καινούριους φόβους, σε καθιστά περισσότερο δούλο. Η δεύτερη πηγή που το κράτος το συντεταγμένο ή η συντεταγμένη κυβέρνηση έχει για να διεκπεραιώνει τις υποχρεώσεις έναντι των πολιτών είναι η εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας. 

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΝΑ ΜΕΤΟΧΟΠΟΙΗΘΕΙ

Εδώ ο Οργανισμός μας προβάλλει την σκέψη - δεν λέμε ότι επιβάλλει ή οτιδήποτε άλλο - την εξής: 

Η μεν χερσαία περιουσία της Ελληνικής επικράτειας περιέρχεται εξ ολοκλήρου στους δήμους ή στις επαρχίες ή οποιεσδήποτε τοπικές κυβερνήσεις, ο δε θαλάσσιος και υποθαλάσσιος πλούτος παραμένει κάτω από τη δικαιοδοσία της κεντρικής κυβερνήσεως. 

Να σας εξηγήσω τι σημαίνει αυτό; 

Όλη η δημόσια περιουσία μετοχοποιείται, ένας αυτόχθον Έλλην με την γέννησή του παραλαμβάνει μία μετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και μία μετοχή της κεντρικής κυβέρνησης. Μία μετοχή δηλαδή του χερσαίου πλούτου και μία μετοχή του θαλάσσιου και υποθαλάσσιου πλούτου. Η μεν μετοχή του χερσαίου πλούτου αντικατοπτρίζει τον τόπο γεννήσεώς του, η δε μετοχή του θαλάσσιου και υποθαλάσσιου πλούτου αντικατοπτρίζει την εθνική του υπόσταση. Δεν είναι μόνο ψηφοφόρος ο Έλλην, αλλά είναι και μέτοχος. Άρα όταν πάει για να ψηφίσει δεν επιλέγει μόνο πολιτικούς οι οποίοι θα εφαρμόζουν το σύνταγμα, επιλέγει και τεχνοκράτες οι οποίοι θα διοικούν τις δύο εταιρίες. 

Δηλαδή το ένα που λέγεται δημόσια περιουσία του δήμου και το άλλο που λέγεται δημόσια περιουσία του κράτους. Οι μετοχές αυτές εξαρτώνται πάντα από τους πολίτες. Δεν θα έχει το δικαίωμα πλέον ούτε η κα Παπακώστα μέσω του Τ.Τ. να διασπαθίζει το δημόσιο χρήμα, ούτε ο κος Κοντομηνάς να παίρνει δάνεια χωρίς εγγυοδοσία, ούτε ο κος Σαμαράς να εκχωρεί τα χρυσορυχεία στην Ιερισσό στους Ρότσιλντ, ούτε το ΕΛΙΑΜΕΠ να μπαίνει και να καταλαμβάνει την Ελληνική παιδεία. 

Επομένως αυτή τη στιγμή λοιπόν ο Έλλην ο αυτόχθων, ο οποίος παραλαμβάνει αυτές τις δύο μετοχές κατά τη διάρκεια της γεννήσεώς του και έχει πλέον την απαίτηση από το κράτος να εφαρμόζει το σύνταγμα και να λειτουργεί επιχειρηματικά προς όφελος του συνόλου των μετόχων. Τα φυσικά αέρια, τα πετρέλαια, οτιδήποτε είναι υποθαλάσσιος πλούτος αφορά όλους τους Έλληνες. Ότι όμως αφορά τον χερσαίο πλούτο, προσέξτε που είναι το σημαντικό σε αυτό, αυτό έχουμε σκεφτεί ότι λύνει δύο προβλήματα, το πρόβλημα της αστυφιλίας και το πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Πως το λύνει, εάν ο νομός Αττικής, η μετοχή του νομού Αττικής έχει ελάχιστη αξία γιατί δεν υπάρχουν χρυσορυχεία, δεν υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα, δεν υπάρχουν πετρέλαια, ενώ ο νομός Ροδόπης παράγει διαμάντια, χρυσάφι και κάτι άλλο, τι νομίζεται ότι θα κάνει αυτός που γεννήθηκε στο Σουφλί; Θα μείνει εκεί ή θα φύγει από την Αθήνα και θα πάει στο Σουφλί, διότι η μετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης θα παράξει πολύ μεγαλύτερο πλούτο από ότι τοπική αυτοδιοίκηση των Αθηνών. 

Αντώνης Βαλσαμάκης: Τον οποίο πλούτο θα επωφεληθεί ο πολίτης.

Δόκτωρ Λαμπράκης: Θα επωφεληθεί ο πολίτης. 

Προσέξτε τώρα πως λύνει το θέμα της υπογεννητικότητας. Όταν γεννιέται ένα παιδί παραλαμβάνει την μετοχή του, μέχρι της ενηλικιώσεως η απόρια και η απόδοση αυτής της μετοχής, τόσο της κεντρικής όσο και της τοπικής μετοχής, διαχειρίζεται από τους γονείς. Συμφέρει λοιπόν τον Έλληνα να έχει τέσσερις μετοχές, δηλαδή τέσσερα Ελληνόπουλα από ότι ένα. Διότι με τις τέσσερις μετοχές θα αυξήσει το οικογενειακό εισόδημα κατά πολύ περισσότερο από ότι αν είχε ένα ή κανένα παιδί. 

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι με τη μετοχοποίηση της δημόσιας περιουσίας λύνουμε το πρόβλημα της αστυφιλίας και της υπογεννητικότητας. Βασικά προβλήματα για τον Ελληνισμό. 

ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ: ΔΗΜΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ & ΠΟΛΙΤΩΝ

Θέλω να σας υπενθυμίσω πλέον ότι η τοπική αυτοδιοίκηση αναλαμβάνει έναν σπουδαιότατο ρόλο στη νέα Ελλάδα. Θα είναι Δήμος Πολιτειών η νέα Ελλάδα. Δήμος πολιτών θα είναι η πολιτεία και δήμος πολιτειών θα είναι η νέα Ελλάδα. Κατά τη δική μας πρόταση, εκλογές βουλευτικές δεν θα γίνονται ποτέ, αυτό δεν σημαίνει ότι προβάλλουμε κατάργηση του συντάγματος ή οτιδήποτε άλλο. 

Οι εκλογές είναι εκλογές επικρατείας, δηλαδή επιλέγονται αντιπρόσωποι των τοπικών κυβερνήσεων και από τις τοπικές κυβερνήσεις αποστέλλονται στην κεντρική κυβέρνηση δύο, τρεις, τέσσερις, όσοι λέει το σύνταγμα αντιπρόσωποι οι οποίοι συνιστούν την βουλή των Ελλήνων. Οι δύο ή τρεις αντιπρόσωποι της τοπικής κυβερνήσεως είναι άμεσα ανακαλέσιμοι από την τοπική κυβέρνηση και πρέπει ανά πάσα στιγμή να εκφράζουν την γνώμη της πλειοψηφίας των τοπικών κυβερνήσεων στην τοπική κυβέρνηση. Καταλαβαίνετε ότι μιλάμε περί της αμέσου δημοκρατίας. Καταλαβαίνετε ότι το σύστημα αυτό για να εφαρμοστεί μπορεί να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα. Πρέπει να έχουμε όμως μία σαφή εικόνα για το προς τα πού βαδίζουμε. 

Τα δύο λοιπόν βασικά συστατικά είναι ότι όταν γίνονται εκλογές επικρατείας εκλέγεται νομοθετική και διοικητικό σώμα. 

Το νομοθετικό σώμα επιλέγει το διοικητικό σώμα. Δηλαδή εάν π.χ. ο δήμος Ιεράπετρας επιλέξει πέντε ή δέκα αντιπροσώπους για την τοπική αυτοδιοίκηση και δέκα αντιπροσώπους για τις διοικητικές ανάγκες, δύο από τους αντιπροσώπους θα εκπροσωπούν τον δήμο στην κεντρική κυβέρνηση. Είναι ανακλητοί από την τοπική κυβέρνηση, μπορούν να αντικατασταθούν ανά πάσα στιγμή από την τοπική κυβέρνηση εάν το κρίνει σωστό. 

Εάν δεν υπακούουν στις επιταγές των πολιτών μπορεί να ανακαλούνται ανά πάσα στιγμή και να αντικαθίστανται από άλλους δύο, δεν θα υπάρξει ποτέ διακοπή στις λειτουργίες. Αυτές είναι λεπτομέρειες οι οποίες θα συζητηθούν φαντάζομαι κατά κόρον τα επόμενα χρόνια, αλλά εάν δεν βάλουμε τις βάσεις από την αρχή του Ελληνισμού, που σημαίνει δηλαδή ότι ο μοναδικό και τελικός κύριος και κάτοχος αυτής της ιδεολογίας που λέγεται Ελληνισμός είναι ο αυτόχθον Έλλην. 

Και κλείνω με τον ορισμό του αυτοχθόνου Έλληνος. 

• Απαγορεύεται απόδοσης αυτοχθονίας σε ανθρώπους που δεν έχουν γεννηθεί εκ πατρός και μητρός Ελλήνων. 
• Μπορεί να είναι υπήκοοι στην Ελληνική επικράτεια αλλά όχι ιθαγενείς. 
• Δικαίωμα στην Ελληνική μετοχοποιημένη περιουσία έχουν μόνο οι Έλληνες ιθαγενείς. 

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΦΟΡΩΝ 

Αντώνης Βαλσαμάκης: Είπαμε ότι στην Ελλάδα του μέλλοντος, στην Ελλάδα των Ελλήνων, του φωτός, καταργείται ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών, καταργείται ο φόρος από το εισόδημα των εργαζομένων. Θέλω σε παρακαλώ να πεις ότι καταργείται και ο φόρος ακίνητης περιουσίας, διότι αυτό αφορά μόνο χρεωκοπημένες χώρες.

Δόκτωρ Λαμπράκης: Ο φόρος της ακίνητης περιουσίας είναι η προμετωπίδα της επικυριαρχίας. Όπως σας είπα φόρος, με την έννοια φόρος, είναι μόνον φόρος συναλλαγών. Απαγορεύεται οποιοσδήποτε άλλος φόρος. Δεν υπάρχει άλλος φόρος, ο μόνος φόρος που υπάρχει είναι φόρος συναλλαγών. Η πραγματική ιδιοκτησία και η αφορολόγητη εργασία είναι και οι δύο πυλώνες του Ελληνισμού. 

Νίκος Αμάραντος: Κύριε Λαμπράκη, είναι ένας νεαρός δεκαέξι με δεκαεπτά ετών ο οποίος είναι αφυπνισμένος και είναι στους δρόμους και φυλλάδια μοιράζει και υπογραφές μαζεύει. Ο Δημητράκης, όπως τον λέω εγώ, από την Αθήνα. Θέλει να εξηγήσετε ποια είναι η σημασία της ελπίδας.

ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ

Δόκτωρ Λαμπράκης: Ακούτε τι λένε οι αρχαίοι Έλληνες για την ελπίδα 

«χρι καρτερείν τοις παρούσι και θαρρείν περί τοις μέλλουσι». 

Στην αρχαία Ελληνική γραμματεία δεν υπάρχει ελπίδα. Ακούτε πως την εκφράζει ο χριστιανισμός, η οποία είναι μία ιδεολογία περισσότερο ή λιγότερο Κρόνια, πίστης εστί ελπιζομένων υπόστασις πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων», τι θα πει αυτό; Σου λένε αγαπητέ μου οι Κρόνιοι να πιστεύεις ότι τα πράγματα που ελπίζεις μπορεί να υπάρχουν, όπως επίσης μπορεί να ελέγχεις και καταστάσεις που δεν μπορείς να τις δεις. Αυτό είναι ο ορισμός της ουτοπίας.

Ο Ελληνισμός είναι η σύμπραξη και η συμπόρευση αφής με την φύση του λόγου. Αυτό είναι το φυσιολογικό. Η φύση του λόγου. Η φυσική διεργασία στο μυαλό σου θα σου δίνει πάντα τις απαντήσεις εάν πρόκειται να συμβεί το ένα ή το άλλο. Ο νόμος των πιθανοτήτων δεν πρέπει να συγχέεται με την ελπίδα. Ουσιαστικά στα μαθηματικά και ιδιαίτερα τα πυθαγόρεια μαθηματικά, ο νόμος των πιθανοτήτων είναι πολύ απλός. Εάν έχει 3 πορτοκάλια και 5 μήλα σε ένα καλάθι και είναι νύχτα και βάλεις το χέρι σου μέσα η πιθανότητα να πιάσεις μήλο είναι 5 στα 8. Η πιθανότητα να πιάσεις πορτοκάλι είναι 3 στα 8. Πριν βάλεις το χέρι σου όμως μέσα ο Καζάρος σου λέει «ελπίζω να πιάσεις μήλο» ή «ελπίζω να πιάσεις πορτοκάλι», ο Έλληνας σου λέει έχεις τόσες πιθανότητες να πιάσεις μήλο και τόσες πιθανότητες να πιάσεις πορτοκάλι. Καταλάβατε την διαφορά;

ΔΟΚΤΩΡ Ε. ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ & ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΛΣΑΜΑΚΗΣ 

«ART FM RADIO ΚΥΠΡΟΥ» 10/01/2014

ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ & ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 
ΟΜΑΔΑ EI-END ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ 

Ei-End Μνημοσύνη στο facebook

Ei-End Mnemosyne International