ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΏΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ – Μέρος 1ον

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΏΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το βιβλίο αυτό, έχει σκοπό να δείξει πως ένα πανάρχαιο Σχέδιο, παρέμεινε για αιώνες καλά κρυμμένο μέσα στους κόλπους των μυστικών εταιρειών. Η μηχανογραφία αυτή, σκοπεύει να υποτάξει την ανθρωπότητα, κάτω από μια μόνο Παγκόσμια Κυβέρνηση – μια Νέα Παγκόσμια Τάξη. Το σχέδιο αυτό είναι πανάρχαιο, οι συνέπειες του αναφέρονται και στην Αγία Γραφή -το κριτήριο του Αντιχρίστου που αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη.
Πολλοί ερευνητές που μελέτησαν το ζήτημα αυτό δεν εξέτασαν το σχέδιο που υπήρχε πίσω από τη πασίγνωστη μυστική εταιρεία των Γερμανών Πεφωτισμένων (Illuminati) του 1776. Άλλοι μελετητές απέτυχαν να διακρίνουν τη σχέση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με τις μυστικές εταιρείες. Άλλοι δεν συσχέτισαν επίσης τις πανάρχαιες μυστικές εταιρείες με τη σύγχρονη τους εκδοχή.
Το βιβλίο αυτό δείχνει το τι επιδιώκουν οι μυστικές εταιρείες και τον τρόπο που χρησιμοποιούν για την εφαρμογή του σχεδίου τους. Δείχνει τα σύμβολα και τα εμβλήματα που άφησαν και που με πανουργία μεθοδεύουν το δρόμο για τους απογόνους τους. Το βιβλίο αυτό δείχνει το λόγο που τα μέλη των μυστικών εταιρειών συμμετέχουν σ΄ αυτό που οδηγεί σε μια Παγκόσμια Τυραννία. Δείχνει τον τρόπο με τον οποίο εξαπατήθηκαν τα μέλη τους. Ξεσκεπάζει πολλές από τις μυστικές τελετουργίες για να είναι αξιόπιστο, από κάποιο αφοσιωμένο μέλος αυτών των εταιρειών. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το βιβλίο αυτό αποδείχνει την ισχυρή επιρροή των μυστικών εταιρειών στα ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας, τις επιδράσεις τους στο σημερινό κόσμο και τον τρόπο που μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα στο μέλλον.
Από τις μυστικές εταιρείες ξεχώρισα περισσότερο τους Ελευθεροτέκτονες ή Μασόνους, γιατί είναι η αρχαιότερη και πιο τεκμηριωμένη ομάδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Μασονία είναι η μόνη υπεύθυνη ή ότι όλοι οι Μασόνοι είναι κακοί. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν άγνοια του Σχεδίου. Η Μασονία είναι πετυχημένη ακριβώς γιατί κρύβει ένα απόκρυφο εσωτερικό δόγμα που είναι γνωστό σε πολύ λίγους εκλεκτούς. Η Μασονία ακολουθώντας την παράδοση των άλλων μυστικών εταιρειών, προσπαθεί να προσελκύσει στους κόλπους της τους πιο αξιόλογους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας σαν καμουφλάζ το ΑΠΑΤΗΛΟ “εξωτερικό δόγμα” ενώ με πανούργο τρόπο κρύβει τα σκοτεινά μυστικά του “εσωτερικού δόγματός της”.
Δε σκοπεύω να ενοχοποιήσω όλους τους ανθρώπους που συμμετέχουν στις Μασονικές στοές. Αναμφίβολα, υπάρχουν ΄΄άνθρωποι που καλόβουλα, έχοντας το πνεύμα της συναδελφοσύνης συμμετέχουν στις στοές προκειμένου να εργαστούν για το καλό των κοινοτήτων τους. Συνεισφέρουν σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς και στηρίζουν οικονομικά πολυάριθμα κέντρα καθώς και παιδιά που δεν έχουν κοινωνικά πλεονεκτήματα λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Δεν σκοπεύω να δυσφημίσω τους θεοσεβείς που συμμετέχουν στην Μασονία. Σκοπός μου είναι να εκθέσω αυτούς που βρίσκονται στα ανώτατα αξιώματα, που σκόπιμα αποκρύπτουν τις προθέσεις τους και τους σκοπούς τους.
Πρωταρχικός στόχος του βιβλίου δεν είναι ωστόσο η Μασονία, αλλά η παρουσίαση ενός πανάρχαιου σχεδίου που αποσκοπεί στην υποταγή όλου του κόσμου. Οι περισσότεροι Μασόνοι που το γνωρίζουν, πιστεύουν ότι το “Μεγάλο Σχέδιο” θα φέρει κάποτε τον κόσμο σε μια Εποχή Ειρήνης και Συνεργασίας. Ωστόσο, οι μυστικοί αρχιτέκτονες του “Μεγάλου Σχεδίου” δεν είναι καλοκάγαθοι ανθρωπιστές, όπως μας έκαναν να πιστέψουμε, αλλά είναι άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στην υπηρεσία του Σκότους. Η “κυβέρνηση των εθνών” είναι μια απάτη, είναι ο κρυψώνας μιας καλοσχεδιασμένης Παγκόσμιας Δικτατορίας.
Εκεί θα μας οδηγήσει η Νέα Παγκόσμια Τάξη τους. Εκτός και αν μάθουμε από που πηγάζει ο κίνδυνος. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στα σχέδια τους αποτελεσματικά.
William T. Still

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

Οι ραγδαίες παγκόσμιες εξελίξεις των τελευταίων χρόνων είναι στους περισσότερους Έλληνες ανεξήγητες και απρόσμενες. Το ΣΟΚ που έρχεται από το μέλλον, με αδιάσειστη τεκμηρίωση αποκαλύπτεται σ΄ αυτό το βιβλίο.
Η ανθρωπότητα ολόκληρη βρίσκεται στα νύχια μιας συμμορίας αδίστακτων ΣΥΝΩΜΟΤΩΝ. Οι αποκρυφιστικές οργανώσεις που κατευθύνονται από ΕΝΙΑΙΟ ΚΕΝΤΡΟ, την επικατάρατη ΛΕΥΚΗ ΣΤΟΑ βρίσκονται ένα μόνο βήμα πριν την ολοκλήρωση του “ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ” τους. Τα πάντα δείχνουν ότι ελάχιστες δυνάμεις στέκονται εμπόδιο, μπροστά τους. Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ, η ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ και ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ είναι τα 4 συνθήματά τους.
Το κίνημα που τα προωθεί και τα προπαγανδίζει, το κίνημα της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ του ΥΔΡΟΧΟΟΥ έχει ήδη πάνω από 500.000.000 οπαδούς σ΄ σ΄ όλο τον Πλανήτη. Ένα κίνημα οργανωμένο με πάνω από 10.000 αποκρυφιστικού τύπου συνεργαζόμενες οργανώσεις. Μόνο στις ΗΠΑ, σε γκάλοπ που έγινε, 70.000.000 Αμερικανοί δηλώνουν New Agers. Στη Γερμανία 1.000.000, ενώ στην Αθήνα μόνο υπολογίζονται σε 50.000.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους, τον Σεπτέμβριο του 1990 διακήρυξε ένα νέο όρο την Νέα Παγκόσμια Τάξη. Λίγοι γνώριζαν την προϊστορία του και ελάχιστοι έγραψαν γι΄ αυτή
Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του γενναίου δημοσιογράφου William T. Still αποκαλύπτει την ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ δράση των ΜΑΣΟΝΙΚΩΝ και ΠΑΡΑΜΑΣΟΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ. Την εξαπάτηση και την βία, την διάβρωση των Κυβερνήσεων και των Θρησκειών με επαναστάσεις, με εξεγέρσεις με συνωμοσίες, με δολοφονίες, με πολέμους κλπ.
Ποιο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ υποκινεί τους γείτονες της Ελλάδος εναντίον της; Ποιοι υποκινούν και ενισχύουν την Τουρκία και τα Σκόπια; Από ποιο κέντρο δρομολογήθηκαν σκάνδαλα διαφθοράς τύπου Κοσκωτά, και ο εθνικός διχασμός. Ποιοι καθοδήγησαν την ηθική, πολιτική, οικονομική παρακμή της Ελλάδος και του λαού της;
Η Ελλάδα και η πολιτιστική της παράδοση είναι ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ, της ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ. Ήδη βρισκόμαστε βαθειά μέσα στον Κυκλώνα του ΧΑΟΥΣ. Οι επιθέσεις που δεχόμαστε από παντού μένουν πια αναπάντητες.
Το πλοίο που λέγεται “ΕΛΛΑΣ- 1992″ βρίσκεται στο μέσο της καταιγίδας, χωρίς καπετάνιο, χωρίς πυξίδα, δίχως προορισμό και όμως όλοι μας βολευόμαστε πίσω από την κυνική αδιαφορία μας.
Εσύ, άγνωστε αναγνώστη, είσαι το μόνο εμπόδιο στην πραγματοποίηση του “Μεγάλου Σχεδίου”. Η αδιαφορία θα πληρωθεί αύριο με πλήθος δεινών. Η ενημέρωση και η πληροφόρηση, η θαρραλέα σου στάση, είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο κατά των δυνάμεων του ΣΚΟΤΟΥΣ. Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ συντελείται αθόρυβα, ντυμένη με τα πιο απατηλά συνθήματα – ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΑΝΑΜΕΝΕΙ ΤΟΝ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟ ΚΑΙ ΧΙΛΙΟΠΡΟΔΟΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.
Βγές από την εγκληματική αδιαφορία σου και υπεράσπισε αποφασιστικά την ιστορική μνήμη από την ιστορική αφασία, την ελληνική γλώσσα από την λατινικοποίηση της, την Ορθοδοξία από τον Οικουμενισμό!!! Και μην ξεχνάς ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο όπλο από την ΑΛΗΘΕΙΑ.
Ο ΕΚΔΟΤΗΣ

ΕΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1973
ΤΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΙΞΟΝ

Άρχισα να ενδιαφέρομαι για τις μυστικές εταιρείες το φθινόπωρο του 1973. Σαν νέος, φιλόδοξος δημοσιογράφος βρέθηκα μπροστά σε μια καταπληκτική ιστορία πολιτικής ίντριγκας. Από τότε, ασχολήθηκα με αυτήν την, μερικές φορές, αντιφατική ιστορία και άρχισα να καταλαβαίνω την σημασία της με το πέρασμα του χρόνου. Το βιβλίο αυτό είναι καρπός μιας έρευνας που κράτησε περισσότερο από μια δεκαετία.
Στις 15 Οκτωβρίου του 1973 πήρα ένα υπόμνημα από τον πατέρα μου, Στρατηγό William L. Still, αξιωματικό εν αποστρατεία της Αεροπορίας. Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες του δικτύου επικοινωνιών της στρατιωτικής άμυνας των ΗΠΑ. Στις 3 Οκτωβρίου, πλησίασε τον πατέρα μου ο Joe Josephson που ισχυρίστηκε ότι είχε διασυνδέσεις με το Λευκό Οίκο του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον. Ρώτησε τον πατέρα μου πως θα ένιωθε ο ίδιος και οι στρατιωτικοί φίλοι του, για μια στρατιωτική ανατροπή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η πολιτική ατμόσφαιρα τότε στην Ουάσινγκτον ήταν γεμάτη από πολιτικές ίντριγκες. Η CIA κατηγορούταν για κατασκοπεία τοπικών παραγόντων και για το πραξικόπημα στην Χιλή. Τότε άρχισε να ακούγεται το Σκάνδαλο Γουώτεργκέητ και ο Νίξον αρνήθηκε να υπακούσει, στην απόφαση του δικαστηρίου και να παραδώσει τις μαγνητοταινίες του Λευκού Οίκου σαν αποδείξεις. Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών δημοσίευσε ολοσέλιδα άρθρα στην εφημερίδα “New York Times” πιέζοντας την αμερικανική κυβέρνηση να απολογηθεί.
Ο πατέρας μου έμεινε εμβρόντητος από την πρόταση ενός πραξικοπήματος, που ήδη ήταν σε κίνηση. Ευτυχώς μπόρεσε να ξεπεράσει το σοκ και να μάθει μερικές λεπτομέρειες από το φίλο του, τον κύριο Josephson. Αμέσως μετά έγραψε ένα υπόμνημα όπου ανέφερε με λεπτομέρειες το γεγονός και το κυκλοφόρησε στις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών και το FBI. Το υπόμνημα έγραψε τα ακόλουθα:
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
Θέμα: Φήμες για επικείμενο Στρατιωτικό Πραξικόπημα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ονομάζομαι William L. Still, είμαι Στρατηγός εν αποστρατεία της Αεροπορίας. Θεωρώ τον εαυτό μου έξυπνο, αντικειμενικό και ικανό να αναλύει γεγονότα. Δε θέλω να προκαλέσω τον πανικό. Γράφω αυτό το υπόμνημα γνωρίζοντας την επίπτωσή του στην χώρα και σε εμένα προσωπικά.
Η παρακάτω αναφορά περιλαμβάνει γεγονότα και φήμες που άκουσα. Αναφέρω όσα πιστεύω ότι θα βοηθήσουν στην εξακρίβωση της πηγής των φημών και δε σχολιάζω τις φήμες αυτές.
Δεν περιλαμβάνω ονόματα ατόμων ή οργανισμών που σχετίζονται με τις φήμες αυτές για δική τους προστασία. Ωστόσο, θα συνεργαστώ απόλυτα σε οποιεσδήποτε υπεύθυνες έρευνες.

ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ

Υπάρχει μια επιτροπή που εργάζεται για την ανάκληση της 22ης Τροποποίησης του Συντάγματος. Σκοπός της επιτροπής είναι η εγκατάσταση του κ. Νίξον στον Λευκό Οίκο για τρίτη τετραετία. Συνδεδεμένη κατά κάποιο τρόπο με την επιτροπή αυτή, είναι μια δεύτερη επιτροπή που έχει ένα υπερπατριωτικό όνομα: “Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ” (δε θυμάμαι ακριβώς το όνομα της επιτροπής, ωστόσο κάτι τέτοιο είναι). Η δεύτερη αυτή επιτροπή θα χρησιμοποιούνταν σαν κάλυψη για την περίπτωση που η πρώτη επιτροπή δεν μπορούσε να εκπληρώσει το στόχο της με συνταγματικό τρόπο. Αυτή η δεύτερη επιτροπή (παρά το όνομά της) τάχθηκε να διατηρήσει τον κ. Νίξον στην εξουσία με οποιοδήποτε μέσο:…
… ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ ΕΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΝΩΤΑΤΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ”!
Άκουσα τις φήμες αυτές στις 3 Οκτωβρίου 1973. Ο άνθρωπος που μου είπε την ιστορία αυτή, ισχυρίστηκε ότι “τον φώναξαν” για γραφική δουλειά στη δεύτερη επιτροπή και ότι υπήρχαν πολλά λεφτά πίσω από όλα αυτά.
Ονόμασε τις παραπάνω φήμες σαν στρατηγική του οργανισμού. Στη συνέχεια συζητήσαμε για τις τακτικές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, για την εκτέλεση ενός τέτοιου πραξικοπήματος. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ρωτήθηκα αν ήταν κατορθωτή μια τέτοια προσπάθεια και κατά πόσον υπήρχαν στρατιωτικοί εν αποστρατεία που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σ΄ αυτή.
Διαβάζοντας το υπόμνημα, άφησα κατά μέρος όλες τις ασχολίες μου και αφιέρωσα όλο μου το χρόνο, προσπαθώντας να πείσω δημοσιογράφους στην Ουάσινγκτον, για την επικείμενη επικίνδυνη απειλή. Και δεν εγκατέλειψα αυτή μου την προσπάθεια παρά μόνο όταν βεβαιώθηκα, ότι μαθεύτηκε η συνωμοσία αυτή στην κυβέρνηση και στα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Ήμουν βέβαιος ότι δεν είχα να κάνω μόνο με ένα απλό σκάνδαλο. Ήταν ολοφάνερο ότι αυτοί που ήταν αναμειγμένοι είχαν μεγάλη δύναμη. Αλλά με τις λίγες πηγές που είχα, δεν κατέληξα πουθενά.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η παραπάνω υπόθεση εξακολουθούσε να με απασχολεί. Αν και απαιτείται πολύ σοβαρή έρευνα στον τρόπο που χειρίστηκε ο Νίξον, αυτό το αποτυχημένο πραξικόπημα, δεν είναι ο σκοπός της παρούσης μελέτης. Σκοπός μου είναι να αποδείξω ότι οι μυστικές εταιρείες επηρέασαν πολύ τα παγκόσμια γεγονότα και αναμφίβολα θα συνεχίσουν να τα επηρεάζουν μελλοντικά. Δεν μπορώ να αποδείξω ότι οι μυστικές εταιρείες είχαν ανάμειξη στη συνωμοσία του 1973 – 74, αν και υπάρχουν ισχυρές συμπτώσεις. Ελπίζω το βιβλίο αυτό να αποκαλύψει καινούργια στοιχεία.
Γιατί ένας πρόεδρος των ΗΠΑ σκέφτηκε να επιχειρήσει μια τέτοια δυναμική ενέργεια; Αρχικά, φάνηκε ότι επρόκειτο για μια ενέργεια ενός ισχυρού παράφρονα προέδρου, αλλά τα ιστορικά στοιχεία δεν φαίνεται να στηρίζουν αυτή τη υπόθεση. Η μόνη λογική εναλλακτική απάντηση είναι πολύπλοκη και απαιτείται, ένα ολόκληρο βιβλίο, για να εξηγηθεί. Σε συντομία, ο Πρόεδρος Νίξον χρησιμοποιήθηκε από τα παρασκήνια και όταν αποδείχτηκε ότι δεν ήταν πια χρήσιμος, εγκαταλείφτηκε από την ίδια ομάδα ανθρώπων, που προκάλεσαν την Αμερικανική, τη Γαλλική και τη Ρωσική επανάσταση τον 18ο και 20ο αιώνα, και τους 2 Παγκόσμιους Πολέμους, τον ΟΗΕ, τον Κορεατικό πόλεμο και το Βιετνάμ, τον 20ο αιώνα.
Το πρόβλημα με την αποκάλυψη της ταυτότητας αυτής της ομάδος είναι, το ότι κρύβονται πίσω από πολλές μεταμφιέσεις, αλλά το μοτίβο είναι πάντα το ίδιο: Χρήμα και Δύναμη. Αυτή η ομάδα δεν είναι εθνική οργάνωση, αντίθετα εργάζονται για την κατάργηση των εθνικών συνόρων. Ο στόχος τους είναι η επιβολή σε όλα τα έθνη του κόσμου μιας Διεθνούς Κυβέρνησης, που θα την ελέγχουν οι ίδιοι, προς όφελός τους. Το βιβλίο αυτό δείχνει την ιστορία αυτής της συνωμοσίας που συντελέστηκε στους αιώνες. Αν και ήταν γνωστή με διάφορα ονόματα, όπως “Μεγάλο Σχέδιο” για την Μασονία, αναφέρεται τώρα γενικά, σαν Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Στη συνέχεια παραθέτω τα γεγονότα που συνέβηκαν στην εποχή του πραξικοπήματος του Νίξον. Έχουν ταξινομηθεί σε χρονολογική σειρά.

ΓΟΥΩΤΕΡΓΚΕΗΤ – ΙΟΥΝΙΟΣ 1972

   Πρώην υπάλληλοι της CIA, κάτω από την καθοδήγηση του Λευκού Οίκου, συνελήφθησαν να παραβιάζουν το Δημοκρατικό Εθνικό Αρχηγείο, στο πολυσύνθετο γραφείο Γουώτεργκεητ στην Ουάσινγκτον. Μια πηγή πληροφοριών των μυστικών υπηρεσιών μου είπε, ότι υπήρχαν μαρτυρίες ότι ο Δημοκρατικός υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές Γερουσιαστής Τζώρτζ Μακγκάβερ, δέχτηκε σημαντικές παράνομε προμήθειες, από τον Φιντέλ Κάστρο.
Ο Νίξον με επιτήδειες κινήσεις κατάφερε να μη γίνει έρευνα τουλάχιστον ως τις εκλογές του Φθινοπώρου. Μετά στις αρχές του 1973 ξεκίνησε η υπόθεση του περίφημου σκανδάλου Γουώτεργκεητ.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΛΗΣΗ
ΤΗΣ 22ης ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ – ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1973

   Οι οπαδοί του Νίξον σχεδίασαν αυτό που είναι γνωστό στην Ουάσινγκτον σαν “επιχείρηση αναβάθμισης”. Πληροφόρησαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Ουάσινγκτον, ότι μια ομάδα Αμερικανών που ήθελε την εκλογή του Νίξον στην προεδρία για τρίτη περίοδο σχημάτισε μια ομάδα με το όνομα “Επιτροπή για την Ανάκληση της 22ης Τροποποίησης”. Η επανεκλογή του ίδιου προέδρου για τρίτη περίοδο απαγορεύεται από την 22η Τροποποίηση του Συντάγματος, η ομάδα αυτή δεν βρήκε στήριξη στην Ουάσινγκτον και έτσι, μέσα σε μια βδομάδα, αφότου ανακοινώθηκε  η ύπαρξη της στον τύπο διαλύθηκε.
Ωστόσο, πολιτικοί παρατηρητές στην Ουάσινγκτον άρχισαν να ανησυχούν μήπως αυτή η επιτροπή έκρυβε κάτι δυσοίωνο.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΓΚΝΙΟΥ – ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1973

   Εκδόθηκε από τον Louis Tackwood, ένα βιβλίο με τίτλο “Οι Μαγνητοταινίες του Γυάλινου Οίκου”. Με το βιβλίο αυτό ο συγγραφέας ισχυριζόταν ότι ήταν πράκτωρ μιας άκρως – μυστικής υπηρεσίας του Αστυνομικού Τμήματος Λος Άντζελες, όπου εργαζόταν σε ένα σχέδιο, που θα έφερνε μια χαοτική πολιτική κατάσταση, στις ΗΠΑ και θα έδινε στον Πρόεδρο Νίξον το δικαίωμα να επιβάλει στρατιωτικό νόμο.
Ο Tackwood ισχυρίστηκε ότι βοήθησε στην δημιουργία μιας τέτοιας μυστικής επιχείρησης που θα επέτρεπε στους διαδηλωτές εναντίον του πολέμου, να μπουν μέσα στην αίθουσα όπου θα γινόταν η συνέλευση των Ρεπουμπλικανών το 1972. Μετά σχεδιάστηκε να γίνει το ίδιο στο Σαν Ντιέγκο, ακριβώς λίγο πριν ξεκινήσει την ομιλία του ο αντιπρόεδρος Άγκνιου. Ο Tackwood και οι συνεργοί του θα προκαλούσαν αργότερα μια φασαρία στην αίθουσα της συνέλευσης, με τους διαδηλωτές να συγκρούονται με τους αστυνομικούς. Μέσα σ΄ αυτή τη φασαρία θα πυροβολούσαν τον αντιπρόεδρο μπροστά στο τηλεοπτικό δίκτυο, για να πετύχουν έτσι, μεγαλύτερη σύγχυση.
Μετά από αυτό το γεγονός, θα ακολουθούσε ένα κύμα βομβιστικών ενεργειών σε όλη τη χώρα. Αριστερές επαναστατικές ομάδες θα αναλάμβαναν τις βομβιστικές ενέργειες. Έτσι, ο πρόεδρος Νίξον θα είχε τότε τη δικαιολογία να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αναστείλει έτσι τα συνταγματικά δικαιώματα.
Όσο φοβερά και αν φαίνονται, αυτά που υποστήριξε ο Tackwood είναι περισσότερο πιστευτά σήμερα, δεδομένου του τι συνέβηκε στον Άγκνιου. Αν και ο Νίξον  δεν τον αντικατέστησε, ο Άγκνιου παραιτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου το 1973, μετά από κατηγορίες για διαφθορά και δωροδοκία.
Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του Γερουσιαστή Barry Goldwater ο Νίξον ποτέ δεν συμπάθησε τον Άγκνιου, γιατί ο διορισμός του έγινε μετά από πίεση της συντηρητικής πτέρυγας του κόμματος των Ρεπουμπλικανών:
Πολλοί γνώριζαν ότι ο Νίξον προτιμούσε τον Rockfeller ή τον πρώην κυβερνήτη του Τέξας John Connolly σαν υποψήφιο του το 1972, αλλά οι συντηρητικοί δε θα επέτρεπαν… ο ίδιος ο Λευκός Οίκος θα εξαπόλυε κατηγορίες εναντίον του Άγκνιου.(1)
Στη συνέχεια ο Νίξον επέλεξε τον Gerald Ford για αντιπρόεδρο στη θέση του Άγκνιου.
Ο πρώην βοηθός του Νίξον John Dean υπαινίχθηκε ότι έπρεπε να δοθεί προσοχή στο συγκεκριμένο γεγονός. Σε μια συνέντευξη τον Δεκέμβριο του 1982 στο τηλεοπτικό κανάλι ABC, ο Deam είπε ότι γνώριζε για “αυτές τις δολοφονικές συνωμοσίες”, αλλά δεν ήξερε πως να τις χειριστεί.
Ο στόχος τέτοιων δολοφονικών σχεδιασμών είναι φυσικά, η δημιουργία μιας χαοτικής κατάστασης. Κάτι που θεωρείται αναγκαίο για ένα πραξικόπημα. Όταν το χάος θα έφτανε στο ανώτερο σημείο, τότε θα κινούνταν γρήγορα και θα άρπαζαν την εξουσία. Αν και ο ρόλος του Νίξον παραμένει αβέβαιος, είναι φανερό ότι κάποια ισχυρή ομάδα, προσπάθησε να δημιουργήσει μια χαοτική πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ, τον Οκτώβριο του 1973.

ΧΙΛΗ – 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1973

   Η μαρξιστική κυβέρνηση του Σαλβατόρε Αλιέντε στη Χιλή ανατράπηκε. Πολλοί παρατηρητές στην Ουάσινγκτον φοβήθηκαν ότι η πείρα που κέρδισε στη Χιλή η CIA, θα χρησιμοποιούνταν σύντομα στις ίδιες της ΗΠΑ.

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ – 3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1973

   Ο Συνταγματάρχης Still ρωτήθηκε πως αυτός και οι στρατιωτικοί φίλοι του θα ένιωθαν σε μια στρατιωτική ανατροπή της αμερικανικής κυβέρνησης. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Συνταγματάρχης Still κυκλοφόρησε το υπόμνημα του στο FBI, στο γραφείο μυστικών υπηρεσιών και στον τύπο.

Ο HAIG ΚΑΙ Η ΣΦΑΓΗ ΤΗΣ ΝΥΚΤΑΣ
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ – 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1973

   Ο Ειδικός για το σκάνδαλο Γουώτεργκεητ Εισαγγελέας Archibald Cox, καταπολεμήθηκε από τον πρόεδρο Νίξον, γιατί συνέχιζε τις έρευνες σχετικά με το σκάνδαλο. Ο Γενικός Δικαστής Ελλιοτ Ρίτσαρσον και ο πληρεξούσιος δικηγόρος Στρατηγός Elliot Richatdson επίσης πολεμήθηκαν από τον Νίξον γιατί αρνήθηκαν να πολεμήσουν τον Cox.
Ο Στρατηγός Alexander Haig, επικεφαλής του προσωπικού του Νίξον, κατέθεσε στο κογκρέσο στην ακροαματική διαδικασία για τον Υπουργό εξωτερικών στις 14 Ιανουαρίου το 1982 ότι γνώριζε τα γεγονότα. Αν και πέρασε απαρατήρητο από τους παρευρισκομένους εκπροσώπους του τύπου, ο Haig έρριξε βόμβα εκείνη τη μέρα λέγοντας για αυτό που ονομάστηκε η”Σφαγή της Νύκτας του Σαββάτου”. Αποκάλυψε ότι οι πυροβολισμοί δεν θα εξέπλητταν όσους συμμετείχαν στο σχέδιο αυτό, αν και βρίσκονταν ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο. Ο Haig υποστήριξε ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος Στρατηγός Richatdson ήξερε την τύχη του, τουλάχιστον μια μέρα πριν και ότι οι πυροβολισμοί σχεδιάστηκαν για να αποφύγουν δραστικότερα σενάρια.
Ο Haig είπε σχετικά: “Τώρα πρέπει να πω ότι συμφώνησε την προηγούμενη μέρα να εφαρμοστεί το σχέδιο.. στην πραγματικότητα βοήθησε στη δομή του.. ήταν μια εναλλακτική λύση σε κάτι πολύ πιο δραστικό”.(2)
Ο Haig εξήγησε στη συνέχεια τι εννοούσε με τον όρο “πολύ πιο δραστικό”. Παραδέχτηκε ότι μερικοί στην Ουάσινγκτον ερωτοτροπούσαν με λύσεις που θα ήταν αντισυνταγματικές”.
Ο Haig θα προειδοποιούσε αργότερα τον αντικαταστάτη του Cox, Leon Jawotski, “για τους κινδύνους κάτω από τους οποίους θα έθετε το κράτος το Γουώτεργκεητ”. Ο Jawotski στη συνέχεια προειδοποίησε τους ενόρκους ότι, αν παρέπεμπαν τον πρόεδρο, ο Νίξον θα χρησιμοποιούσε βία για να διατηρηθεί στη θέση του.(30) Τον Ιούνιο του 1982 ο ένορκος δικαστής Harold Evans είπε στις ειδήσεις του ABC ότι ο Τσαρόβσκι προειδοποίησε τους ένορκους δικαστές ότι αν παραπεμπόταν ο πρόεδρος “θα περικύκλωνε τον Λευκό Οίκο με ένοπλες δυνάμεις”.(4)
Ο δημοσιογράφος Seymour Hersh, σε άρθρο του στο περιοδικό “Atlantic Monthly” τον Αύγουστο του 1983, με τίτλο “Η Συγνώμη” έγραψε ότι ο Haig “είναι γνωστό ότι διέδωσε διάφορες παρόμοιες υποθέσεις μέσα στο Λευκό Οίκο…”(5)

Ο ΡΟΟΥΑΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1973

   Ο αναμειγμένος με το συνδικάτο, αρθρογράφος Carl Rowan έδωσε τέλος στην ιστορία, που έλεγε ο Πρόεδρος Νίξον σχεδίαζε να καταλάβει την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα. Στις 26 Οκτωβρίου 1973, σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα “Washington Star” με τίτλο “Παραφρόνησε ο Πρόεδρος Νίξον;” έγραψε:
Αυτοί που αναρωτιούνται για την πνευματική ισορροπία του Προέδρου άρχισαν τώρα να υποπτεύονται ότι, ακόμα και σε μια ψηφοφορία που θα τον καλούσαν σε απολογία, θα προσπαθούσε σαν “επικεφαλής διοικητής” να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις για να διατηρήσει τον εαυτό του στην εξουσία.

Ο ΝΙΞΟΝ ΚΑΝΕΙ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ
ΕΠΙΤΕΛΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1973

   Ο Πρόεδρος Νίξον συναντήθηκε με την Ένωση Επιτελικών Αρχηγών και έκανε προσπάθεια να τον υποστηρίξουν σε μια αντισυνταγματική ενέργεια, για να διατηρηθεί στην εξουσία. Σύμφωνα με τον Seymour Hersh, σε άρθρο που δημοσίευσε τον Αύγουστο του 1983 στην “Atlantic Monthly”, με τίτλο “Η Συγνώμη” (σελ.69), αναφέρει ότι ένας από τους παρευρισκόμενους αρχηγούς είπε:
Επαναλάμβανε συνεχώς ότι ήταν ίσως η τελευταία του ελπίδα. Η τελευταία ευκαιρία να αντισταθούμε στους φασίστες” (αριστερούς). Τα λόγια του με έκαναν να σηκωθώ από την θέση μου. Κατάλαβα ότι ο Πρόεδρος προσπαθούσε να μας ρωτήσει, αν μπορούσαμε να τον υποστηρίξουμε σε μια κατά κάποιο τρόπο, αντισυνταγματική ενέργεια. Προσπαθούσε να δει κατά πόσον θα είχε υποστήριξη, για να διατηρηθεί στην εξουσία.
Ωστόσο, οι φόβοι για ένα πραξικόπημα του Νίξον δε σταμάτησαν το 1973. Γνωρίζουμε σήμερα ότι το 1974 ανώτεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ανησυχούσαν ότι ίσως ο Πρόεδρος Νίξον θα προσέφευγε σε “αντισυνταγματικά” μέτρα, παρά να εκδιωχθεί από το γραφείο του με το κατηγορητήριο της κάλυψης του σκανδάλου Γουώτεργκεητ.

ΤΑ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΛΕΣΙΝΓΚΕΡ
27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

   Στις 27 Αυγούστου του 1974, η εφημερίδα “Washington Post”, σε μια ιστορία με τίτλο “Αποκρούστηκαν οι φόβοι στρατιωτικού πραξικοπήματος”, ανέφερε ότι ο υπουργός άμυνας Τζέΐμς Σλέσινγκερ πήρε ειδικά μέτρα για να προστατέψει τους στρατιωτικούς ηγέτες από οποιεσδήποτε παράνομες διαταγές του Προέδρου Νίξον:
Ο Υπουργός άμυνας ζήτησε στενή παρακολούθηση των ηγετών των στρατιωτικών σωμάτων για να επιβεβαιώνεται ότι δε δόθηκε καμία περίεργη διαταγή από το Λευκό Οίκο κατά την περίοδο της αβεβαιότητας.
Οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου είπαν στον Σλέσινγκερ να μην ανησυχεί και να μη φοβάται ότι μπορούσε ένα πραξικόπημα, αν επιχειρείτο, να είχε επιτυχία.
Οι αξιωματούχοι του Υπουργείου Άμυνας διαβεβαίωσαν ότι δε θα εκτελούσαν διαταγές, που θα προέρχονταν από το Λευκό Οίκο ή από οπουδήποτε αλλού, έξω από τα συνηθισμένα στρατιωτικά κανάλια.
Οι αξιωματούχοι του Υπουργείου επιβεβαίωσαν ότι ο Σλέσινγκερ και ο Στρατηγός George S. Brown, πρόεδρος της Ένωσης Επιτελικών Αρχηγών, συζήτησαν μεταξύ τους για τους τρόπους που θα μπορούσαν να ενημερώνονται για οποιεσδήποτε παράνομες διαταγές που θα δίνονταν στις στρατιωτικές δυνάμεις, έξω από την επίσημη στρατιωτική οδό.(6)

Η 82η ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ
ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ – ΙΟΥΛΙΟΣ 1974

   Ο Υπουργός Άμυνας Σλέσινγκερ ερεύνησε το πόσο γρήγορα θα έφτανε η 82η Αεροπορική Στρατιωτική Μεραρχία στην Ουάσινγκτον από το Fort Bragg της Βόρειας Καρολίνας, για να εξουδετερώσει το εφεδρικό Ναυτικό Σώμα που υποστήριζε τον Νίξον. Ο Seymonr Hersh, γράφοντας στο “Atlantic Monthly” τον Αύγουστο του 1983, δήλωσε:
Ο Σλέσινγκερ ερεύνησε τι θα μπορούσαν να προσφέρουν οι στρατιωτικές δυνάμεις στις διαταγές του για εξουδετέρωση του Ναυτικού, αν ο Νίξον το επέλεγε -σε μια κρίση- για την ανατροπή του Συντάγματος. Η υπόθεση ότι ο Νίξον θα μπορούσε οποιαδήποτε στιγμή να προσφύγει σε παράνομες ενέργειες για να διατηρήσει την προεδρία του ήταν πολύ πιο διαδεδομένη στους κυβερνητικούς κύκλους, απ΄ ότι την αντιλαμβάνονταν οι απλοί πολίτες στις αρχές του σκανδάλου Γουώτεργκεητ ή και σήμερα ακόμα.*(7)
Ο Hersh υπαινίχθηκε ακόμα οτι η στρατιωτική ηγεσία είχε ευθύνη για την βοήθεια που πρόσφερε στην πραξικοπηματική απόπειρα. Όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν αντιπρόεδρος επι προεδρίας Αΐζενχάουερ, ανέπτυξε φικία με το στρατιωτικό υπασπιστή του Robert Cushman. Το 1971, ο Στρατηγός Κάσμαν σαν διορισμένος διευθυντής της CIA, έδωσε την “μη νομιμοποιημένη” υποστήριξη της CIA στις παράνομες εκτροπές, των συνδεδεμένων με το σκάνδαλο Γουώτεργκεητ E. Howard και G. Gordon Liddy. Τον Ιούνιο του 1974, ο Σλέσινγκερ παρακολουθούσε στενά τον Cushman για αρκετούς μήνες. Το άρθρο στο “Atlantic Monthly” συνεχίζει:
Ο Σλέσινγκερ.. εξακολουθούσε να πιστεύει ότι ο Cushman, με την προσωπική του αφοσίωση στον Νίξον, ήταν ένας εύθραυστος κρίκος στην νέα αλυσίδα των επιτελικών αρχηγών. Αθόρυβα, ερεύνησε τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να διατεθούν στην υπηρεσία του Νίξον.. Το Ναυτικό… το στράτευμα του Κάσμαν – ήταν η ισχυρότερη παρουσία στην περιοχή της Ουάσινγκτον.(8)

Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ
2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974

   Ο Υπουργός Εξωτερικών Χένρυ Κίσσινγκερ δήλωσε ότι ο Στρατηγός Haig τον πληροφόρησε ότι ο πρόεδρος σκεφτόταν να κυκλώσει τον Λευκό Οίκο με στρατό. Ο Κίσσινγκερ υποστήριξε:
Αυτό, είπα, ήταν ανοησία, ένας Πρόεδρος δε θα μπορούσε να διευθύνει από ένα Λευκό Οίκο, κυκλωμένο με άρματα και σπαθιά. Ο Haig είπε ότι συμφωνούσε απόλυτα, σαν στρατιωτικός δεν μπορούσε να σκεφτεί το στρατό σ΄ αυτό το ρόλο, απλώς ήθελε να μάθω για τις ιδέες που εξετάζονταν προσεκτικά.(9)

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1981

   Για την υπόθεση του πραξικοπήματος υπήρχε μεγάλη λογομαχία ανάμεσα στις πολιτικές παρατάξεις. Το αριστερό περιοδικό “Mother Jones” δημοσίευσε μια ιστορία του Robert Eringer τον Απρίλιο του 1981 που ανέφερε ότι ο Robert Bartell πρόεδρος της αντισημιτικής οργάνωσης “Προθάλαμος Ελευθερίας”, προέδρευσε μιας μυστικής συνάντησης της οργάνωσης για το σχεδιασμό ενός προγράμματος γνωστού σαν “Επιχείρηση Διάσωσης”. Ο στόχος αυτού του προγράμματος ήταν η “χρηματοδότηση μιας δεξιάς στρατιωτικής δικτατορίας στις ΗΠΑ”.
Σύμφωνα με το άρθρο, ο Bartell αρνήθηκε ότι ήταν αυτό το κίνητρο λέγοντας ότι το “πρόγραμμα σκόπευε να βοηθήσει για την αποτροπή ενός καταστροφικού κλίματος στις ΗΠΑ, που θα οδηγούσε σε μεγαλύτερο χάος”.

ΓΕΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ BARRY GOLDWATER
9 ΙΟΥΛΙΟΥ 1981

   Στις 9 Ιουλίου του 1981 ο Γερουσιαστής Marry Goldwater έδωσε τηλεοπτική συνέντευξη όπου ανέφερε ότι γνώριζε τα πραξικοπηματικά σχέδια του 1973 και 1974. Δυστυχώς, ο Goldwater αρνήθηκε να δώσει περισσότερες συνεντεύξεις πάνω στο θέμα αυτό. Προκαλώντας κατάπληξη, στην αυτοβιογραφία του το 1988, ο Goldwater αρνιέται ότι υπήρξαν πραξικοπηματικά σχέδια. “Θέλω να τονίσω ότι οι υστερικές φήμες για στρατιωτικό πραξικόπημα ήταν απόλυτα αβάσιμες. Ο Χέΐγκ και εγώ το γνωρίζαμε.”(10)
Πρώτα απ΄ όλα ο Στρατηγός Haig δεν είναι ακριβώς απόλυτα αντικειμενικός μάρτυρας. Ήταν ο Αρχηγός Προσωπικού του Λευκού Οίκου, την ώρα της Σφαγής της Νύκτας του Σαββάτου. Στην πραγματικότητα, πολλοί στην Ουάσινγκτον που γνώριζαν την κατάσταση σκέφτηκαν το Στρατηγό Haig, σαν πρώτο ύποπτο.
Γιατί ο Γερουσιαστής Goldwater, ο κάποτε “Κύριος Τέλειος Σκοπευτής”, παραποιούσε την ιστορία; Ο Γερουσιαστής Goldwater είχε κάποτε τη φήμη ότι ενεργούσε πάντα για το καλό του έθνους και ή του κόμματος των Ρεπουμπλικανών. Ίσως σκέφτεται, ότι αν ακουγόταν η ιστορία του πραξικοπήματος θα έβλαπτε τους Ρεπουμπλικανούς. Ίσως σκέφτεται, ότι δεν είναι στα εθνικά συμφέροντα το ξεσκάλισμα μιας από τις δυσκολότερες πολιτικές ώρες της Αμερικής. Εν πάση περιπτώσει, παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένιωσε εξαναγκασμένος να μην αναφέρει καθόλου το πραξικόπημα στην αυτοβιογραφία του.
Είναι εξίσου ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι ο Goldwater είναι μέλος της οργάνωσης Shriner, που είναι παρακλάδι του Ελευθεροτεκτονισμού(11). Τη σπουδαιότητα της οργάνωσης αυτής θα την περιγράψουμε με λεπτομέρεια σε επόμενο κεφάλαιο.

ΕΠΤΑ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1987

   Κατά την ακροαματική διαδικασία στη Γερουσία με πρόεδρο τον δικαστή Judge Bork, ο Γερουσιαστής Τεντ Κέννεντυ υπενθύμισε στον πρώην πληρεξούσιο δικηγόρο Στρατηγό Elliot Richardson, τα γεγονότα της 20ης Οκτωβρίου του 1973:
Μα εσείς και εγώ ζήσαμε μαζί αυτές τις μέρες, Κύριε Richardson επτά μέρες του Οκτωβρίου του 1973- και δεν υπήρχαν αρκετές ενδείξεις ότι όλα θα τελείωναν εντάξει. Η πρώτη θύελλα της δημόσιας κριτικής είχε να κάνει με το γεγονός ότι όλα έγιναν εντάξει…(12)
Δυστυχώς ο Γερουσιαστής Κέννεντυ δεν απάντησε στις αιτήσεις του συγγραφέα του βιβλίου αυτού, για μια συνέντευξη πάνω στο θέμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

   Είναι πολύ πιθανό να μην ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός όπου ένας απελπισμένος πρόεδρος, διψούσε για περισσότερη εξουσία, αλλά να ήταν συνδεδεμένο με ένα μεγαλύτερο σχέδιο. Ακριβώς, κατάθεση του Στρατηγού Χέΐγκ δείχνει ότι υπήρχαν μεγαλύτερα σχέδια.
Μια ευλογοφανής θεωρία είναι, ότι υπήρχε κάποιο σχέδιο που επέβλεπε να ανατρέψει τη συνταγματική κυβέρνηση των ΗΠΑ. Όχι μόνο υπερεκτίμησαν την δική τους δύναμη, αλλά και τις δυνάμεις, που θα αντιστεκόταν στα σχέδια τους.
Το γεγονός ότι σχεδιάστηκε πραξικοπηματική ανατροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, είναι κάτι που δύσκολα το πιστεύει κανείς. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να παρουσιάσει μια λεπτομερή υπόθεση που βασίζεται στην εξήγηση ζητημάτων  και ιδεολογιών που έχουν τις ρίζες τους σε χιλιετηρίδες πριν, αναφέροντας και παραδείγματα από τα παγκόσμια γεγονότα που έγιναν τα τελευταία 200 χρόνια.
Ποια ομάδα ήταν τόσο ισχυρή ώστε να επιχειρήσει ένα πραξικόπημα στις ΗΠΑ στην δεκαετία του ΄70; Δυστυχώς, για πολλά χρόνια τώρα ανεχόμαστε ποικίλες θεωρίες και κυρίως τη θεωρία ότι το πραξικόπημα του Νίξον ήταν ένα σχέδιο της δεξιάς πτέρυγας, παρόμοιο, με αυτό που τον Σεπτέμβριο του 1973 ανέτρεψε την κυβέρνηση της Χιλής.
Υπάρχουν πραγματικά φήμες στην Ουάσινγκτον που λένε ότι η ίδια η ομάδα που έκανε το πραξικόπημα στην Χιλή, έστρεψε την προσοχή της στον Πρόεδρο Νίξον. Ωστόσο, αυτά είναι μόνο φήμες. Ποια είναι η πραγματική αλήθεια δεν μπορεί κανείς να το ξέρει. Μόνον όσοι ήταν μπλεγμένοι μπορούν να διαφωτίσουν τα πράγματα. Το αφήνουμε στη συνείδησή τους.

ΔΕΞΙΑ Ή ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

   Μέχρι σήμερα όσοι ξέρουν από πραξικοπηματικές επιχειρήσεις πιστεύουν απλώς ότι τα πραξικοπηματικά σχέδια στη δεκαετία του ΄70 ήταν απλώς μια αναμέτρηση ανάμεσα στους αριστερούς του Κογκρέσου και του “δεξιού” Προέδρου Νίξον εξαιτίας του σκανδάλου Γουώτεργκεητ. Ωστόσο, αυτή η θεωρία δεν είναι πολύ στέρεη. Για παράδειγμα, ο Νίξον ποτέ δεν κατάφερε να διατηρήσει την εικόνα του “δεξιού” που ο τύπος προσπαθούσε να του φτιάξει. Στο πολιτικό επίπεδο ήταν φιλελεύθερος με αριστερές τάσεις.
Ο ιστορικός του Χάρβαντ και δηλωμένος σοσιαλιστής John Cenneth Galbraith σε ένα άρθρο του στο περιοδικό “New York”, με τίτλο “Ο Νίξον και η Μεγάλη Σοσιαλιστική Αναγέννηση” παρουσίασε τον Νίξον να έχει αριστερές τάσεις. Ο Galbraith έγραψε ότι ο Νίξον αφού κέρδισε την προεδρία, είχε στο άμεσο περιβάλλον του, όχι ηγετικά συντηρητικά στελέχη, αλλά σοσιαλιστές διανοούμενους, που δεν έχασαν την ευκαιρία να στρέψουν το έθνος προς τα αριστερά. Ο Galbraith έγραψε:
Συγκεκριμένα η ανάπτυξη που έγινε επι εξουσίας του Νίξον ήταν η μεγάλη νέα εμπιστοσύνη στο σοσιαλισμό. Πολλοί ίσως εκπλήσσονται γιατί τα πράγματα έδειχναν το αντίθετο. Ο Νίξον φαινόταν σαν σταθερός αντίπαλος του σοσιαλισμού. (13)
Το Φεβρουάριο του 1968, ο Ρίτσαρντ Νίξον ανακοίνωσε ότι θα έπαιρνε μέρος στις προεδρικές εκλογές. Πολλοί λίγοι ήταν αυτοί που γνώριζαν ότι ο Νίξον εργαζόταν τα προηγούμενα έξι χρόνια στη νομική εταιρεία του John Mictchell, του προσωπικού δικηγόρου του Ροκφέλλερ.(14)
Στη συνέχεια του βιβλίου τεκμηριώνω την ανάμειξη της οικογένειας Ροκφέλλερ σε μυστικές εταιρείες.
Το 1960 ο Νίξον έχασε τις προεδρικές εκλογές που κέρδισε ο Τζων Κέννεντυ. Υπέβαλε μετά υποψηφιότητα για κυβερνήτης της Καλιφόρνια το 1962, μόνο γιατί το ζήτησε ο Νέλσον Ροκφέλλερ(15) και εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο μετά την ήττα του και σε αυτές τις εκλογές από τον Pat Brown. Υποθετικά, ο Νίξον θα έπρεπε να είχε τουλάχιστον καταστραφεί οικονομικά και πολιτικά, αλλά σύντομα, εμφανίστηκε ανασυγκροτημένος. Ο ερευνητής Gary Allen παρατήρησε:
Όταν ο Νίξον έφυγε από την Ουάσινγκτον, σύμφωνα με δική του δήλωση, δεν είχε παρά μόνο ένα παλιό αυτοκίνητο, το σακκάκι των Ρεπουμπλικανών και μια κυβερνητική σύνταξη. Ενώ εξασκούσε τη δικηγορία ο Νίξον είχε εισόδημα 200.000 δολλάρια τον χρόνο… Το 1968 δήλωσε καθαρό εισόδημα 515.830 δολλάρια.(16)
Όλα αυτά τα χρόνια ο Νίξον ζούσε σε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν που άνηκε στον Νέλσον Ροκφέλλερ, με ενοίκιο 100.000 δολλάρια το χρόνο.(17) Τι έκανε λοιπόν ο Νίξον από το 1962 ως το 1968 για να κερδίζει μισθό 200.000 δολλάρια το χρόνο; “Περνούσε το χρόνο του κάνοντας περιοδείες σε όλη τη χώρα και τον κόσμο, κατά πρώτο λόγο για να ξαναφτιάξει την πολιτική του υπόληψη και για να ετοιμάσει την προεκλογική του εκστρατεία για τις εκλογές του 1968″.(18)
Το 1968, στην προεκλογική του εκστρατεία, ήταν πολέμιος του Κομμουνισμού, αλλά μετά τις εκλογές οι ενέργειες του έκαναν τους πιο συντηρητικούς διστακτικούς απέναντί του. Ο Gary Allen έγραψε το 1971: “Το παιχνίδι του Νίξον είναι πολύ πιο έξυπνο και επικίνδυνο από όλων των προκατόχων του αξιώματος του: υποκρίνεται ότι είναι το αντίθετο από αυτό που είναι”.(19)
Ακόμα και στη προεκλογική του εκστρατεία ο Νίξον έλεγε ότι, αν εκλεγόταν, θα εφάρμοζε ένα πρόγραμμα που το ονόμαζε “νέο διεθνισμό”. Ο όρος “νέος διεθνισμός” είναι ευφημισμός για την καταστροφική εμπορική πολιτική με τη Σοβιετική Ένωση, που ήταν επίσης γνωστή με τον όρο “βελτίωση”, που εφάρμοσε ο Πρόεδρος Ρούσβελτ με την πολιτική της Παροχής – Εκμίσθωσης στις αρχές τις δεκαετίας του ΄40 και έκανε τη Σοβιετική πολεμική μηχανή κυρίαρχη δύναμη σήμερα.
Αυτός ο “νέος διεθνισμός” ήταν απλώς ένα πρελούδιο για τον πραγματικό στόχο των μυστικών εταιρειών που τον αποκαλούν “Νέα Παγκόσμια Τάξη” ή ακόμα “Νέα Ατλαντίδα”.
Μετά την εκλογή του Νίξον, το πρώην αφεντικό του John Mictchell, έγινε Ανώτατος Δικαστής. Ο Νίξον διόρισε τον επίσης έμπιστο του Ροκφέλλερ, Χένρυ Κίσσινγκερ, ως σύμβουλο σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Ο Κίσσινγκερ ήταν ο προσωπικός σύμβουλος του Ροκφέλλερ σε εξωτερικά θέματα, ήταν επίσης εξέχον μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων. Η βαρύτητα αυτών των σχέσεων εξετάζεται σε επόμενο κεφάλαιο, καθώς επίσης και οι φήμες που παρουσιάζουν τον Κίσσινγκερ σαν σοβιετικό πράκτορα.
Μετά τις εκλογές του 1968, ο Νίξον άρχισε να κινείται για την εφαρμογή ενός φιλοσοβιετικού προγράμματος που δεν είχε ξαναφανεί στις ΗΠΑ από εικοσιπενταετίας. Ο αποχωρών Πρόεδρος Λίντον Τζόνσον έμεινε έκπληκτος με τις αριστερές τάσεις του Νίξον. Σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα “Washington Star” έγραψε την 1η Δεκεμβρίου του 1971:
Δεν μπορείτε να δείτε το θόρυβο που θα υπήρχε… αν ήμουν υπεύθυνος για τον αποκλεισμό της Ταΐβάν από τα Ηνωμένα Έθνη; Η αν επέβαλλα σαρωτικό εθνικό έλεγχο στις τιμές και τους μισθούς;… Ο Νίξον προχωρεί με αυτό..
Ο αρθρογράφος Stewart Alsop συμφώνησε:
Υπάρχει ένα είδος συνωμοσίας ανάμεσα στον Πρόεδρο και τους φυσικούς εχθρούς, τους φιλελεύθερους Δημοκρατικούς, για να αποκρύψουν το γεγονός ότι στην πραγματικότητα το πρόγραμμα αυτό είναι.. το φιλελεύθερο Δημοκρατικό πρόγραμμα.(20)
Ο αρθρογράφος James Reston, γράφοντας στις 3 Φεβρουαρίου του 1971, εξεπλάγει από την αριστερή οικονομική πολιτική του Νίξον. “Το πακέτο του Νίξον είναι τόσο περίπλοκο, τόσο διαφορετικό από τις απόψεις του Νίξον του παρελθόντος, τόσο μη Ρεπουμπλικανικό που απαιτείται λογική ανάλυσή του.. Το πακέτο του Νίξον είναι το πιο ισοπεδωτικό και έχει το μεγαλύτερο έλλειμμα από οποιοδήποτε άλλο πακέτο αυτού του αιώνα.”(21)
Τι σήμαινε αυτή η αριστερή στροφή; Αυτό είναι και το βασικό θέμα του βιβλίου αυτού. Σε ποιες ιδεολογίες μυήθηκε ξαφνικά ο Νίξον; Μετά από 25 χρόνια από το γεγονός μπορούμε να καταλάβουμε μερικά πράγματα μόνο αν δούμε τον Νίξον σαν ενέχυρο, στο παιχνίδι των μυστικών εταιρειών.
Είναι πιθανόν οι περισσότεροι  από όλους τους πολιτικούς και στρατιωτικούς που μπλέχτηκαν στη μηχανορραφία να μην γνώριζαν τους πραγματικούς στόχους της. Ακόμα και ο Πρόεδρος Νίξον να χρησιμοποιήθηκε απλώς. Ίσως ο Νίξον κάποια μέρα ρίξει λίγο φως στα γεγονότα.
Φαινόταν ότι ούτε οι “δεξιοί” ούτε οι “αριστεροί” ήταν άμεσα μπλεγμένοι, μια άλλη ομάδα ήταν αυτή που ετοίμαζε το πολιτικό χάος.
Για παράδειγμα, υπάρχει μια ένδειξη που λέει ότι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα προκαλούσαν βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους. Ο ames Kuner γράφοντας για την εθνική συνέλευση του 1968 “Φοιτητές για μια Δημοκρατική Κοινωνία” (SDS) στο βιβλίο του, “Σημειώσεις μια Κολεγιακής Επανάστασης”, αναφέρει:
Στη συνέλευση, άνδρες από τους οικονομικούς κύκλους προσπάθησαν να εξαγοράσουν… ριζοσπάστες. Αυτοί οι άνδρες είναι οι ηγέτες των βιομηχάνων όλου του κόσμου και μαζεύτηκαν για να αποφασίσουν πως μπορεί να συνεχιστεί η ζωή μας… Είναι η αριστερή πτέρυγα της κυρίαρχης τάξης.. Προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν τις διαδηλώσεις μας στο Σικάγο. Επίσης μας προσφέρθηκαν λεφτά από την Esso (Rockefeller). Θέλανε να σχηματίσουμε ριζοσπαστικές ομάδες ώστε να μπορούν να ελέγχουν το κέντρο, καθώς προχωρούν προς τ΄ αριστερά.*(22)
Τελικά, όλη αυτή η κουβέντα για “δεξιά” και “αριστερή” πολιτική δεν κάνει καμία αίσθηση. Σε τελική ανάλυση και οι δεξιοί και οι αριστεροί, μπορούν να είναι δικτάτορες. Δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το θέμα είναι ότι, αφότου δημιουργείται χαοτική κατάσταση σε μια κυβέρνηση, σίγουρα πάσχει η ελευθερία.
Αφότου παραιτήθηκε ο Νίξον, τον Αύγουστο του 1974, δεν υπήρχαν στρατιωτικές κινήσεις για την αλλαγή του Συντάγματος. Ωστόσο, έγιναν προσπάθειες από τη νομοθετική εξουσία τριαντατεσσάρων πολιτειών, που ζητούσαν τροποποίηση του συντάγματος, όπως επιτρέπεται από το άρθρο πέντε του συντάγματος.
Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό το γεγονός ότι το 1975, μόλις ένα χρόνο μετά την παραίτηση του Προέδρου Νίξον, έξι πολιτείες έδωσαν τις αποφάσεις τους για τροποποίηση του συντάγματος. Τέσσερα χρόνια αργότερα, άλλες τριάντα πολιτείες κατέθεσαν την ίδια απόφαση. Στη δεκαετία του ΄80 μόνον δύο πολιτείες έδωσαν την ίδια απόφαση, ενώ δύο άλλες, Φλόριδα και η Αλαμπάμα, την απέσυραν.
Το 1984, σε μια προσπάθεια για να κερδίσουν ακόμα δύο πολιτείες προκειμένου να προχωρήσουν σε τροποποίηση του συντάγματος, ο James MacGregor Burns, μέλος του οργανισμού που δημιούργησαν για το σκοπό αυτό, γνωστό σαν Επιτροπή για το Συνταγματικό Σύστημα, είπε:
Ας αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Οι σχεδιαστές του Συντάγματος αποδείχτηκαν πανούργοι και μας ξεπέρασαν στην εξυπνάδα. Σχεδίασαν διάφορους ξεχωριστούς θεσμούς που δεν μπορούν να ενοποιηθούν με κανένα τρόπο. Αν θέλουμε να ανατρέψουμε αυτούς τους ιδρυτές, πρέπει… να αντιταχθούμε στη δομή του Συντάγματος που έφτιαξαν.(23)
Τι αλλαγές μπορούμε να περιμένουμε αν πετύχει η προσπάθειά τους; Το 1974, ο Rexford Guy Tugwell, ένας από τους πιο έμπιστους “εγκεφάλους” του Προέδρου Ρούσβελτ, δημοσίευσε το “Σύνταγμα για τις Νέες Πολιτείες της Αμερικής”, όπου προτείνει:
Η κυβέρνηση θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί για τον περιορισμό της ελευθερίας στην έκφραση, την επικοινωνία και τις συγκεντρώσεις σε περίπτωση “έκτακτης ανάγκης”. Η εξάσκηση των θρησκευτικών υποχρεώσεων πρέπει να θεωρείται “προνόμιο”.(24)
Στο παρόν βιβλίο θα δουμε στην συνέχεια ότι ένας από τους βασικότερους στόχους των μυστικών εταιρειών είναι μια νέα παγκόσμια κυβέρνηση που θα ελέγχει όλα τα κράτη, μαι “ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ”. Τι το άσχημο υπάρχει σ΄ αυτό; Μια αποτελεσματική παγκόσμια κυβέρνηση, θα μπορούσε να σταματήσει τους πολέμους. Γιατί να μην θέλουνε όλοι οι άνθρωποι, να σταματήσουν οι πόλεμοι; Υπάρχει ένα μειονέκτημα στο συλλογισμό αυτό. Υπάρχει καμιά ένδειξη που να μας εγγυάται ότι το γνωμικό “η εξουσία τείνει να διαφθείρει και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα”, που είπε πρώτος ο Βρετανός Λόρδος Acton το 1887, δε θα εφαρμοστεί και σε αυτή την καινούργια παγκόσμια κυβέρνηση;
Υπάρχει κανιά ένδειξη που να μας εγγυάται ότι μια τέτοια κυβέρνηση δε θα γίνει δικτατορική;
Σίγουρα ο εθνικισμός είναι ένα κακό σύστημα για τις παγκόσμιες υποθέσεις. Είναι η αιτία αναρίθμητων πολέμων, θανάτων και φτώχειας. Μέχρει να βρεθεί κάποιος τέλειος, αδιάφθορος, για να ηγηθεί μιας τέτοιας παγκόσμιας κυβέρνησης, αφήνοντας την εθνική κυριαρχία στην “ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ”, που οι μυστικες εταιρείες προωθούν, θα μπορούσαμε μόνο να οδηγηθούμε στην πιο διεφθαρμένη και τυρανική δικτακτορία που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.
Ο κόσμος της Αμερικής ζει μέσα σε μια χρυσή φυσαλίδα που είναι απομονωμένη από ένα πολύ επικίνδυνο κόσμο. Η ζωή είναι τόσο καλή, που φαίνεται αδύνατο να αλλάξει ποτέ. Απειλές της εθνικής μας ασφάλειας δεν φαίνεται να υπάρχουν. Το αμερικάνικο σύστημα φαίνεται να είναι το πιο σταθερό σύστημα που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι την δεκαετία του ΄70, θα μπορούσε αυτή η ομάδα της κυβέρνησης να απειλήσει τη χώρα.
Η ζωή στην Αμερική δεν ακολουθεί τις παγκόσμιες νόρμες. Είναι μια εξαίρεση στην παγκόσμια ιστορία. Ωστόσο, ίσως αυτή η χρυσή φυσαλίδα σπάσει κάποτε. Αν θα μπορέσουμε να εμποδίσουμε την καταστροφή της ή να την ελαχιστοποιήσουμε, εξαρτάται από το πόσα ξέρουμε για τις μυστικές εταιρείες που αποφάσισαν να την καταστρέψουν.

- Ο Άμοιρος Αμερικανικός λαός, είναι το πρώτο θύμα της Εωσφορικής Μασονίας. Το πρώτο θύμα της Παγκόσμιας Νέας Τάξης. Ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας, τους ατρόμητους εκείνους Αμερικανούς πατριώτες, που ξέσπασαν την ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΑΠΑΤΗ της Μασονίας στην ίδια την φωλιά της. Η αλήθεια δεν μπορεί παρά να νικήσει το ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΨΕΥΔΟΣ.

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣΟΝΙΚΗΣ Α-Π-Α-Τ-Η-Σ!!

  Η ΜΙΣΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΝΗ ΜΑΣΟΝΙΑ

   Το άγαλμα του λιμένος της νέας Υόρκης, κάθε άλλο παρά την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή την ΑΜΕΡΙΚΗ συμβολίζει. Στην πραγματικότητα αυτό είναι το άγαλμα της Μασονίας, του κυριώτερου όπλου για την καταστροφή και της ΑΜΕΡΙΚΗΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ! Τα Μασονικά έντυπα ομολογούν: “Το άγαλμα της Ελευθερίας, είναι μια σπουδαία Μασονική κληρονομιά. Ο σχεδιαστής και γλύπτης του αγάλματος, ήταν ο FREDERIC AUGUSTE BARTHOLDI, μέλος της Στοάς “Αλσατία και Λωρένη” των Παρισίων. Τον Αύγουστο του 1884, η Μεγάλη Στοά της Νέας Υόρκης, έθεσε τον ακρογωνιαίο λίθο για το βάθρο του αγάλματος, το οποίο ο BARTHOLDI το ονόμασε “Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΦΩΤΙΖΟΥΣΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ”.
Αυτό λοιπόν ήταν ένα συμβολικό δώρο της Γαλλικής Μασονίας στην Αμερικάνικη Μασονία. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σ΄ όλους τους καιρούς, το χέρι που κρατά ΔΑΔΑ, ήταν και το επίσημο έμβλημα των Εωσφοριστών όλου του κόσμου. το ονομαζόμενο “Η ΧΕΙΡ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ”.
Βουλιάζει η Αμερική στο έγκλημα. 22.000.000 ομοφυλόφιλοι, 500.000 βιασμοί μικρών παιδιών κάτω των 5 ετών… σωματεμπορία, Ναρκωτικά, παιδεραστία, το βασίλειον της μασονίας.
Ευχόμεθα να μην είναι η Νέα Υόρκη και το άγαλμά της η “πόρνη η μεγάλη η καθήμενη επί υδάτων πολλών ” (ωκεανών) (Αποκάλυψη 17. 16-18)
Συνεχίζετε…

ΠΗΓΗ

http://olympos.blog.com/2014/02/19