Αφού έσυρε τους Αμερικανούς σε συμβιβαστική λύση με τον Άσαντ, επιδιώκει πλέον να μετεξελίξει όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης σε δορυφόρους της σημερινής Ρωσίας με όχημα την εξαγωγή τεχνολογίας, αλλά και πυρηνικών υποδομών. Είναι προφανές πλέον, πως στο Κρεμλίνο θεωρούν ότι η Μόσχα είναι πλέον υπερδύναμη και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί όλα τα όπλα που έχει στη διάθεση της, όπως το βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Το σύγχρονο "δόγμα Πούτιν" έχει κεντρικό του άξονα την πυρηνική ικανότητα της Ρωσίας και τις αντιδράσεις στην πυραυλική ασπίδα που σχεδιάζει το ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη. Στο ίδιο κλίμα, η Μόσχα εξάγει ήδη πυρηνική τεχνολογία σε Κίνα, Ινδία, Τουρκία, Λευκορωσία, Μπανγκλαντές και Ιράν, ενώ προτεραιότητα του Ρώσου Προέδρου είναι η ενδυνάμωση των δεσμών με χώρες που το σοβιετικό καθεστώς είχε παραδοσιακές σχέσεις. Έτσι εξηγείται η στήριξη σε όλα τα επίπεδα της Συρίας αλλά και το άνοιγμα προς την ηγεσία της Κούβας. Ο Πούτιν θεωρεί τη Μέση Ανατολή κομβικό σημείο του σχεδιασμού του και θέλει σε κάθε περίπτωση να αποτρέψει την άνοδο των ακραίων σουνιτών στην περιοχή.
Αν σ' αυτό τον παράγοντα προσθέσει κανείς πως η Ρωσία είναι η μοναδική από τις 5 ισχυρές χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας που δεν έχει πρόσβαση στα πετρέλαια του Κόλπου ή στενές σχέσεις με κάποιο από τα καθεστώτα, τότε διαμορφώνεται ένα παιχνίδι ισχύος που σε κάθε περίπτωση έχει ως στόχο την ενδυνάμωση της ρωσικής παρέμβασης στην περιοχή. Στρατηγική του πρώην πράκτορα της KGB και του επιτελείου του, είναι να δημιουργήσουν με Συρία και Ιράν, ένα τόξο ισχύος στην περιοχή, που θα έχει πρόσβαση στη Μεσόγειο αλλά και στη διάθεση του, σημαντικές οδούς ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό, φαίνεται πως η Μόσχα απλώνει ασπίδα προστασίας στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, στο οποίο δεν αποκλείεται αργά ή γρήγορα να αποκτήσει ρόλο, ώστε να περιοριστούν οι διεθνείς φωνές που θέλουν την κατάργηση του.
Σε κάθε περίπτωση, μετά από τα πρώτα χρόνια ενδυνάμωσης της εξουσίας του, ο Ρώσος πρόεδρος επιθυμεί το συντομότερο να μαζέψει τους καρπούς της δουλειάς που έκανε τα προηγούμενα χρόνια, επαναφέροντας τη ρωσική δύναμη ξανά στην κυριαρχία. Βλέποντας μάλιστα, την Ευρωπαϊκή Ένωση να σπαράσσεται από προβλήματα και ασυμμετρίες, δεν αποκλείεται να αναγνωρίζει τον εαυτό του ως το μόνο πόλο ανάσχεσης της αμερικανικής ηγεμονίας στον κόσμο.
thestival.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου