Θεοδοσιανός και Ιουστινιάνειος κώδικας

Παρατηρώντας οτι το πρώτο άρθρο μου για την ορθόδοξη ιερά εξέταση είχε μεγάλη ανταπόκριση, αποφάσισα να ψάξω το θέμα λίγο περισσότερο. Και απ' οτι φαίνεται, όποιος ψάχνει βρίσκει! Ανακάλυψα λοιπόν μεγάλη πληθώρα στοιχείων για το θέμα, που δεν θα παρουσιάσω σε ένα μόνο άρθρο λόγω χώρου. Εκτός από τους αυτοκράτορες Αλέξιο Κομνηνό και Θεοδώρα, πολλοί ακόμα μονάρχες, αξιωματούχοι και κληρικοί πολέμησαν με μανία τον «κίνδυνο των αιρέσεων». Και όταν λέω πολέμησαν κυριολεκτώ, καθώς μαχαίρια, σφυριά, ραβδιά, τσεκούρια, σιδερένια νύχια, τανάλιες, τραπέζια βασανιστηρίων, αναμμένοι πυρσοί και άλλα... χριστιανικά χρησιμοποιήθηκαν για τη «συνέτιση» ή τη φυσική εξόντωση των διαφωνούντων.

Στο παρόν κείμενο θα περιγράψω τη δράση των ιεροεξεταστών επί βασιλείας Θεοδοσίου και Ιουστινιανού, δυο «μεγάλων μορφών» της εκκλησιαστικής ιστορίας, που η ορθόδοξη εκκλησία δεν παρέλειψε να τιμήσει, τον πρώτο με τον τίτλο του Μέγα και τον δεύτερο ανακηρύσσοντάς τον Άγιο. Δυο τιμημένοι δολοφόνοι, που τα χέρια τους ήταν λερωμένα από το αίμα χιλιάδων αθώων «παγανιστών» και «αιρετικών», με μόνη δικαιολογία τις διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις τους... Ως τεκμήρια για τις θέσεις μου θα δημοσιεύσω αποσπάσματα από νομοθεσίες τις εποχής, τον Θεοδοσιανό και τον Ιουστινιάνειο κώδικα, στους οποίους προβλέπονται με λεπτομέρεια οι ενέργειες για την εκρίζωση όλων των υπολοίπων θρησκειών και δογμάτων, πλην της «μόνης αληθινής» βεβαίως!

Ας ξεκινήσουμε από το Θεοδόσιο, ο οποίος γεννήθηκε το 346 μ.Χ. στην Ισπανία και διορίστηκε αυτοκράτορας την ανατολικής αυτοκρατορίας το 379. Τον πρώτο καιρό της βασιλείας του δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για το θέμα της θρησκείας. Βαπτίστηκε χριστιανός μόλις το 380 από τον επίσκοπο Θεσσαλονίκης Ακόλιο, κατά τη διάρκεια μιας μιας ασθένειας που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Πιστεύοντας οτι ο Χριστός τον βοήθησε να θεραπευτεί, ο Θεοδόσιος έσπευσε να ανταποδώσει τη βοήθεια με τον τρόπο που αυτός ήξερε καλύτερα, αυτόν του σπαθιού (ήταν στρατιωτικός πριν την ενθρόνισή του). Λίγες εβδομάδες αργότερα, καθαίρεσε αυθαίρετα τον αρειανιστή αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Δημόφιλο και τον αντικατέστησε με τον «ορθόδοξο» Γρηγόριο το Ναζιανζηνό, κίνηση που προκάλεσε πολλές ταραχές στην πόλη.

Μια δεκαετία αργότερα στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τη δολοφονία ενός στρατηγού του, συγκέντρωσε τους οπαδούς της αρχαίας θρησκείας στον ιππόδρομο και διέταξε την ανθρωποσφαγή που ακολούθησε, με τελικό αποτέλεσμα τουλάχιστον 7.000 νεκρούς (14.000 σύμφωνα με άλλους μελετητές). Ο Άγιος επίσκοπος Αμβρόσιος Μεδιολάνων «τιμώρησε» συμβολικά το Θεοδόσιο, απαγορεύοντας του τη μετάληψη για μερικούς μήνες. Ο Θεοδόσιος αποσύρθηκε σε αυτό το διάστημα από τις δημόσιες εμφανίσεις και ξεκίνησε να εξομολογείται τακτικά στον πανούργο Αμβρόσιο, ο οποίος απέκτησε έτσι τεράστια επιρροή στον αυτοκράτορα. Σύντομα (το 391 μ.Χ.) εξέδωσε μια σειρά νόμων, τον περιβόητο «Θεοδοσιανό κώδικα», με εμφανές το στίγμα του Αμβρόσιου στα θρησκευτικά θέματα. Ο συγκεκριμένος κώδικας αποτελεί μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της νομικής επιστήμης, καθώς οι ποινές που προβλέπει για λατρευτικές «παραβάσεις» είναι τόσο βάναυσες, που ξεπερνούν κάθε όριο σκληρότητας και απανθρωπιάς. Ας πάρουμε μια μικρή γεύση:

Οπουδήποτε βρεθεί συγκέντρωση ομάδας Μανιχαίων, οι ιθύνοντες ας τιμωρηθούν με δυνατή φωτιά και αυτοί που απλώς παρευρίσκονταν ας διαπομπευτούν, ατιμαστούν και αποκοπούν από τις συναναστροφές με ανθρώπους και τα οικήματα όπου διδασκόταν η διαβολική πίστη ας δημευθούν από τους αξιωματούχους της πόλης. «Θεοδοσιανός Κώδικας» 16.5.3

Εάν κάποια αγάλματα βρίσκονται ακόμη μέσα στους Ναούς και τα Ιερά και έχουν δεχθεί ή δέχονται ακόμη την λατρεία των ειδωλολατρών, όπου κι αν συμβαίνει αυτό, θα ξεριζωθούν εκ θεμελίων, αναγνωρίζοντας ότι αυτό έχει διαταχθεί κατ' επανάληψη και πολύ συχνά. Τα ίδια τα κτίρια των Ναών που βρίσκονται μέσα σε πόλεις ή κωμοπόλεις, ή έξω από αυτές, θα παραδοθούν σε δημόσια χρήση και θα καταστραφούν οι ανά τόπους βωμοί. «Θεοδοσιανός Κώδικας» 16.10.19

Απαγορεύουμε σε εκείνους που έχουν μιαρές ειδωλολατρικές πεποιθήσεις να προσφέρουν τις καταραμένες τους θυσίες και να ασκούν όλες τις άλλες καταδικαστέες πρακτικές τους. Διατάσσουμε δε όλα τα Ιερά και οι Ναοί τους που στέκουν ακόμη, να καταστραφούν με πρωτοβουλία των τοπικών διοικητών και να εξαγνιστούν τα απομεινάρια τους με την ύψωση του σημείου της σεβαστής χριστιανικής θρησκείας. Όλοι ας γνωρίζουν ότι αν παραβάτης του παρόντος νόμου παραπεμφθεί με επαρκείς αποδείξεις ενώπιον δικαστού, θα τιμωρηθεί με την ποινή του θανάτου. «Θεοδοσιανός Κώδικας» 16.10.25

Ο έτερος αυτοκράτορας που θα αναφερθώ είναι ο Ιουστινιανός, που αναρριχήθηκε στο θρόνο το 527, μετά το θάνατο του θείου του, αυτοκράτορα Ιουστίνου. Στα ελληνικά σχολικά εγχειρίδια παρουσιάζεται ως χαρισματικός ηγέτης, με τεράστια επιτεύγματα στα εσωτερικά (χτίσιμο της Αγιάς Σοφιάς) και εξωτερικά θέματα (επεκτατικοί πόλεμοι με μεγάλες κατακτήσεις). Η αλήθεια όμως για τη σκοτεινή και εκδικητική φύση του, που οδήγησε στο θάνατο χιλιάδες αθώους αποσιωπάται επιμελώς. Μόνο για την καταστολή της στάσης του «Νίκα» έσφαξε 35.000 πολίτες στον ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης... Σήμερα όμως θα ασχοληθώ με το νομοθετικό του έργο και ειδικότερα με τον Ιουστινιάνειο κώδικα, που εκδόθηκε και μπήκε σε εφαρμογή το 529 μ.Χ. Μερικά αποσπάσματα από το συγκεκριμένο κείμενο θα σας πείσουν για τον τυφλό θρησκευτικό φανατισμό και την ασύγκριτη βαρβαρότητα του Αγίου Ιουστινιανού:

Επειδή μερικοί συνελήφθησαν διακατεχόμενοι από την πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων, να διαπράττουν εκείνα που δικαιολογημένα εξοργίζουν τον φιλάνθρωπο Θεό... Αυτοί θα υποβληθούν στην αντίστοιχη τιμωρία και μάλιστα με πνεύμα επιείκειας... αν επιμείνουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποβληθούν στην έσχατη των ποινών. Αν δεν έχουν αξιωθεί ακόμα το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να παρουσιαστούν στις ιερότατες εκκλησίες μας, μαζί με τις συζύγους και τα παιδιά τους και μαζί με όλους του οίκου τους, για να διδαχθούν την αληθινή πίστη των χριστιανών. Αφού διδαχθούν και αποβάλουν την πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να ζητήσουν το σωτήριο βάπτισμα. Διαφορετικά ας γνωρίζουν ότι αν παραμελήσουν να το κάνουν δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής, ούτε ακίνητης. Θα τους αφαιρεθούν τα πάντα και θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια... Κανείς να μην έχει το δικαίωμα να κληροδοτεί με διαθήκη ή να χαρίζει με δωρεά οτιδήποτε, σε πρόσωπα ή τόπους που έχουν επισημανθεί ότι διαπράττουν την ασέβεια του ελληνισμού. «Ιουστινιάνειος Κώδικας» 1.10.9

Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους της οικουμένης... Αν κάποιος με οποιαδήποτε εξουσία παραβεί αυτό το νόμο θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό. «Ιουστινιάνειος Κώδικας» 1.11.1

Κανείς να μην τολμήσει να αποπειραθεί αυτά που απαγορεύονται στους ανθρώπους και τα οποία διαφυλάσσονται στις ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες, γνωρίζοντας ότι διαιωνίζει πράξη που αποτελεί δημόσιο έγκλημα. Θέλομε λοιπόν τέτοιου είδους πράξεις να αποτραπούν έτσι ώστε και αν ακόμη εξακολουθούν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα, εν γνώσει βεβαίως των ιδιοκτητών, σε κάποιο λιβάδι ή σπίτι, τότε το λιβάδι ή το σπίτι αυτό θα προσαρτηθεί στο ταμείο των ιερότατων ανδρών [δηλαδή των ιερέων], ενώ ο ιδιοκτήτης τους επειδή εν γνώσει του έδωσε την συγκατάθεσή του να μιανθεί ο τόπος με τέτοια εγκλήματα, θα αποπεμφθεί από το αξίωμά του, θα χάσει την περιουσία του, η οποία θα προγραφεί, και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα, σύμφωνα με το δημόσιο και ιδιωτικό δίκαιο θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία. «Ιουστινιάνειος Κώδικας» 1.11.8

Ανακοινώνουμε σε όλους εκείνους που έχουν γίνει χριστιανοί και ήδη αξιωθεί το άγιο και σωτήριο βάπτισμα, ότι όποτε εντοπισθούν επιμένοντες στην πλάνη των Ελλήνων θα καταδικασθούν στην εσχάτη των ποινών. Όσοι όμως δεν έχουν αξιωθεί ακόμη το σεβαστό βάπτισμα, θα πρέπει να εμφανισθούν οικειοθελώς στην Βασιλεύουσα ή στις επαρχιακές πόλεις τους και να προσέλθουν στις αγιότατες εκκλησίες μαζί με τις συζύγους τους, τα τέκνα τους και όλα τα υπόλοιπα μέλη του οίκου τους και να κατηχηθούν στην αληθινή πίστη των χριστιανών. Αν κάποιος στην επικράτειά μας κρύβεται, αλλά συλληφθεί να θυσιάζει ή να διαπράττει το αδίκημα της ειδωλολατρίας θα τιμωρηθεί με την εσχάτη των ποινών, με την οποία άλλωστε τιμωρούνται δικαίως και οι Μανιχαίοι και οι Βορβορίτες, γιατί κρίνουμε ότι όλοι αυτοί είναι εξίσου εγκληματίες. «Ιουστινιάνειος Κώδικας» 1.11.10

Πως νομίζατε οτι επικράτησε η ορθοδοξία έναντι των άλλων θρησκειών και δογμάτων, απλώς με τη... θεία φώτιση; Συν Αθηνά και χείρα κίνει που έλεγαν και οι αρχαίοι, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η χειρ ήταν οπλισμένη με όπλα και όργανα βασανισμού! Στο επόμενο άρθρο θα είμαι ακόμα πιο αποκαλυπτικός στις λεπτομέρειες της ορθόδοξης Ιεράς Εξέτασης, παρουσιάζοντας τμήματα από την αλληλογραφία και τα έργα των Αγίων Αυγουστίνου και Ιερώνυμου...

 

http://falsefaith.blogspot.gr/2008/12/blog-post_18.html