Το ξεσκέπασμα της τουρκικής «Επιτροπής Αποζημιώσεων» ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ, ΚΥΠΡΟΣ-Πάνε στην Ψευδο-Επιτροπή Αποζημιώσεων λόγω Μνημονίου

http://immovablepropertycommission.org/

http://www.sertbaylaw.com/ipc.php

Σχόλιο Σ.Ο.: Οι αιτήσεις Ελληνοκύπριων προσφύγων προς το τουρκικό τέχνασμα, την «Επιτροπή Αποζημιώσεων» -που επί Χριστόφια αναγνωρίστηκε από το ΕΔΑΔ- αυξήθηκαν κατακόρυφα τα τελευταία δύο χρόνια και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα λόγω του Μνημονίου της Τρόικα που κάλεσε ο αριστερόζ Πρόεδρος Χριστόφιας.

Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει από μόνο του ότι Κυπριακό και Οικονομία είναι αλληλένδετα κεφάλαια τα οποία θα πρέπει να τύχουν κατάλληλου χειρισμού με κοινή στρατηγική από την επόμενη Κυβέρνηση.Πάντως, η πολιτική της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας -την οποία Χριστόφιας-Μαλάς-Αναστασιάδης-Καρογιάν ακολουθούν- που προαπαιτεί πλειοψηφία γαιοκτημοσύνης στο τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο, φαίνεται να ευνοεί τέτοιες αιτήσεις στην ψευδοεπιτροπή και ιδιαίτερα την ανταλλαγή περιουσιών όπως στην υπόθεση Τύμβιου. Συνεπώς, τα σκληρά μέτρα του Μνημονίου όχι μόνο θα εξαθλιώσουν οικονομικά τον κυπριακό λαό, αλλά θα βάλουν μπρος και για το ντενκτασικό μοντέλο λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στο Κυπριακό.

- – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - – - -

‘Πολίτης‘
«Το μνημόνιο γεννά αιτήσεις»
06 Ιανουαρίου 2013
Βαγγέλης Βασιλείου

 ΠΗΓΗhttp://www.efylakas.com/archives/15674

Το ξεσκέπασμα της τουρκικής «Επιτροπής Αποζημιώσεων»

ΚΥΠΡΟΣ-Πάνε στην Ψευδο-Επιτροπή Αποζημιώσεων λόγω Μνημονίου

Σχόλιο Συντακτικής Ομάδας: Η Ε/κ νομικός Ελένη Μελεάγρου, αφού πρώτα πέρασε από χίλια μύρια κύματα με κοροϊδίες και εμπαιγμό και καθυστερήσεις από την ψευδοεπιτροπή των κατεχομένων, τώρα είναι σε θέση να την ξεσκεπάσει. Η λεγόμενη «Επιτροπή» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας τουρκικός μηχανισμός ανατολίτικου παζαριού για την αποσυμφόρηση των πιέσεων κατά της Τουρκίας όσον αφορά το ζήτημα των περιουσίων με την αποδοχή εξευτελιστικών αποζημιώσεων από τους Ε/κ. Χαρακτηριστικά, η Ψευδοεπιτροπή συζητά με τους Ε/κ ιδιοκτήτες χωρίς να αναγνωρίζει την ιδιοκτησία τους και αποκλείοντας εκ των προτέρων την επιλογή της επιστροφής.

‘Πολίτης’
«Γροθιά στην “επιτροπή”: Ελληνοκύπρια γνώρισε από πρώτο χέρι την κοροϊδία και προσέφυγε στο ΕΔΑΔ»23 Αυγούστου 2009
Βαγγέλης Βασιλείου

Η Ελένη Μελεάγρου αποδεικνύεται ίσως το καταλληλότερο άτομο να μιλήσει για την “επιτροπή αποζημιώσεων” που συστάθηκε στα κατεχόμενα. Νομικός η ίδια με ειδίκευση στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπήκε στη διαδικασία να δοκιμάσει τον μηχανισμό που πλασάρει η Τουρκία στο Στρασβούργο ως ικανοποιητικό ένδικο μέσο για θέματα περιουσιών. Χωρίς περιστροφές, μετά από μια περιπέτεια τριών σχεδόν χρόνων, εξηγεί ότι αυτός ο υποτυπώδης… νομικός μηχανισμόςδεν προσφέρει ικανοποιητική θεραπεία και στην ουσία αποτελεί μια “μαύρη τρύπα” για την πλειοψηφία των Ε/Κ που αποτείνονται σε αυτή.

Εδώ και λίγους μήνες κατέθεσε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταγγέλλοντας τις πλασματικές και παραπλανητικές προσπάθειες της Τουρκίας για συμμόρφωσή της προς τις υποδείξεις του ΕΔΑΔ. Από τα όσα μας εξιστορεί και εξηγεί στη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα μας, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η “επιτροπή” αποτελεί απλώς ένα τέχνασμα. Και είναι να απορεί κανείς πώς σήμερα έχουμε φθάσει στο σημείο ο μηχανισμός αυτός να τυγχάνει σοβαρής εξέτασης (μέσω της διαδικασίας των οκτώ πιλοτικών ε/κ προσφυγών) στο Στρασβούργο με τα όποια περιθώρια αυτή η κατάσταση αφήνει ανοικτά για νομιμοποίηση ή αναβάθμισή του.

Πότε αποταθήκατε στην “επιτροπή αποζημιώσεων”;

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι αποτάθηκα στην “επιτροπή”, γνωρίζοντας ότι το ΕΔΑΔ βλέπει αυτό το μηχανισμό και το “νόμο” που τον διέπει ως προσπάθεια της Τουρκίας να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις του ίδιου του Δικαστηρίου. Δεν τίθεται θέμα αναγνώρισης της “ΤΔΒΚ” και νιώθω ότι απέναντί μου έχω την Τουρκία. Επειδή είμαι δικηγόρος με ειδίκευση στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ΕΔΑΔ, παρακολουθούσα την κατάσταση από κοντά. Μόλις συστάθηκε η “επιτροπή” από την υποτελή στην Τουρκία “ΤΔΒΚ”, υπέβαλα αίτηση για να δω και να διαπιστώσω αν όντως μιλάμε για ένα ικανοποιητικό μηχανισμό που λειτουργεί βάσει των πρωτοκόλλων της Σύμβασης. Καταχώρισα λοιπόν αίτηση το Νοέμβριο του 2006, εκπροσωπώντας παράλληλα τη μητέρα μου, τον αδερφό και την αδερφή μου. Με εξουσιοδότησαν να τους εκπροσωπήσω. Αυτή την εξουσιοδότηση αποδέχθηκε αρχικά η “επιτροπή”, αλλά αργότερα για λόγους καθυστέρησης την αμφισβήτησε, καθ’ υπόδειξη εκπροσώπου της “ΤΔΒΚ”, για να σκληρύνει το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης. Από τότε έδωσα το παρών μου σε τρεις συνεδριάσεις της “επιτροπής”. Θα έλεγα ακροάσεις, αλλά η διαδικασία που ακολουθείται δεν είναι ακρόαση. Μεταξύ άλλων αδυναμιών, απλώς να αναφέρω ότι οι συνεδριάσεις είναι στην τουρκική γλώσσα. Υπάρχουν μεταφραστές αλλά όχι επίσημοι και με ειδίκευση σε νομικούς όρους. Υπέβαλα λοιπόν τρεις αιτήσεις οι οποίες αφορούν 18 τίτλους ιδιοκτησίας, οι οποίοι μεταξύ άλλων συμπεριλαμβάνουν σπίτι και οικόπεδο στην Κερύνεια, πορτοκαλεώνες στη Ζώδια, οικόπεδο με σπίτι στη Μόρφου, οικόπεδο στο Καπούτι, γη στα Λιβερά και στο Μπέλλαπαϊς.

Αποκατάσταση γιοκ

Τι ακριβώς ζητήσατε στις αιτήσεις σας;

Για όλη την ακίνητη περιουσία ζήτησα επιστροφή και αποκατάσταση. Επιπρόσθετα ζήτησα αποζημιώσεις για απώλεια χρήσης όπως ακριβώς δικαιούμαι βάσει της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αλλά το αστείο του πράγματος είναι ότι η επιστροφή δεν είναι επιλογή για την “επιτροπή”. Για να καταλάβετε τι ακριβώς γίνεται στην “επιτροπή”, ο εκπρόσωπος της “γενικής εισαγγελίας”, που παρακολουθεί και ουσιαστικά ορίζει τις συνεδρίες, συζητούσε μαζί μου για αποζημιώσεις, λέγοντάς μου παράλληλα ότι οι ακίνητες αυτές περιουσίες δεν μου ανήκουν. Πράγμα πρωτάκουστο για μηχανισμό συμμόρφωσης με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς μπορεί να μου προτείνουν αποζημιώσεις για κάτι το οποίο θεωρούν ότι δεν είναι δικό μου; Και βέβαια οι αποζημιώσεις που μου πρότειναν στην αρχή ήταν εξευτελιστικές. Μηδαμινές, θα έλεγα, μπροστά στην αξία των ακινήτων. Εγώ λοιπόν αρνήθηκα να συζητήσω αποζημιώσεις, επιμένοντας στο θέμα της επιστροφής. Ζητούσα παράλληλα να μου αιτιολογήσουν γραπτώς τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούσαν να μου επιστρέψουν τις περιουσίες. Να μου το αιτιολογήσουν βάσει του διεθνούς δικαίου.

Όταν είδατε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης, τι κάνατε;

Διόρισα ως δικηγόρο μου τον Χακκί Αλπαγκούτ. Αρχικά εκπροσωπούσα μόνη μου τον εαυτό μου αλλά όταν είδα τις πρακτικές καθυστέρησης που ακολουθούσαν, με προσχήματα τους “νόμους” και τους “κανονισμούς” της “ΤΔΒΚ”, ζήτησα τη συνδρομή του κ. Αλπαγκούτ ο οποίος τυγχάνει να είναι φίλος μου. Έπρεπε να βρω κάποιον που θα τους κυνηγά συνεχώς, επειδή η έδρα εργασίας και διαμονής μου είναι το Λονδίνο. Επιπρόσθετα χρειαζόμουν κάποιον που να μιλά και να αντιλαμβάνεται την τουρκική γλώσσα. Μα το διανοείστε ότι κάποιοι άνθρωποι υπέγραψαν φιλικούς διακανονισμούς χωρίς καν να καταλαβαίνουν 100% αυτά που τους έλεγαν; Πόση πρέπει να ήταν η ανάγκη ή η αγανάκτησή τους, για να πράξουν κάτι τέτοιο; Και αυτές τις περιπτώσεις η Τουρκία τις παρουσιάζει ως ενισχυτικά επιχειρήματα της λειτουργίας της “επιτροπής”.
Θέατρο του παραλόγου

Τι ακριβώς αναμένατε, όταν αποταθήκατε στην “επιτροπή”;

Αυτό που ανέμενα ήταν ότι το αίτημά μου για επιστροφή και αποκατάσταση θα λαμβανόταν υπόψη, εφόσον η Τουρκία λέει ότι προσπαθεί να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ. Αλλά από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι η επιστροφή δεν είναι σοβαρή επιλογή για την “επιτροπή”. Αυτό φάνηκε από τις τοποθετήσεις του εκπροσώπου της “ΤΔΒΚ” που συμμετείχε σε κάθε συνεδρίαση. Και η “επιτροπή” βέβαια ακολουθούσε κατά γράμμα τα λεγόμενά του. Θεωρώ επίσης ότι αναγκάστηκαν να κρατήσουν κάπως τα προσχήματα ως προς τις ακολουθούμενες διαδικασίες, επειδή τους πίεζα στο θέμα της επιστροφής και δεν τους άφηνα να ξεγλιστρήσουν. Κάποιοι Ε/Κ μόλις είδαν τι γίνεται απλώς δεν ξαναπήγαν. Εγκατέλειψαν τις αιτήσεις τους. Για να ανακεφαλαιώσω. Το 2006 καταχώρισα τις αιτήσεις, αλλά για αρκετούς μήνες δεν συνέβη τίποτα. Τους ενόχλησα πολλές φορές ζητώντας εξηγήσεις και ως αποτέλεσμα μού ζήτησαν να υποβάλω ακόμα μια αίτηση ούτως ώστε να έχω απάντηση από τον εκπρόσωπο της “ΤΔΒΚ” αναφορικά με την υπόθεσή μου. Απάντηση που είχε καθυστερήσει ήδη τότε τέσσερις ολόκληρους μήνες. Τον Αύγουστο τελικά του 2007 ήρθε η απάντηση, αφού και πάλι χρειάστηκε να πάω προσωπικά στην “επιτροπή” ζητώντας εξηγήσεις. Σε συνεδρίαση τον Οκτώβριο του 2007, ο εκπρόσωπος του “γενικού εισαγγελέα” ζήτησε επιπρόσθετα έγγραφα και αποδεικτικά τίτλων ιδιοκτησίας. Ανταποκρίθηκα, για να λάβω την απάντηση ότι καμία από τις ακίνητες περιουσίες δεν μπορούσαν να μας επιστραφούν και πως η απώλεια χρήσης ήταν μέρος της εξευτελιστικής αποζημίωσης που μας πρότειναν. Διαμαρτυρήθηκα κυρίως για το θέμα της επιστροφής και μου είπαν ότι κάποιες από τις περιουσίες είχαν δοθεί σε άλλους, ενώ άλλα τεμάχια είχαν ενταχθεί σε δασική και στρατιωτική ζώνη. Εύλογα απέρριψα την αποζημίωση που μου πρότειναν και για πολλούς μήνες δεν έγινε τίποτα. Τον Γενάρη του 2008 επανήλθα με επιστολή μου, ζητώντας από την “επιτροπή” να προχωρήσει σε εκδίκαση απόφασης και να μου δικαιολογήσει τους λόγους μη επιστροφής των περιουσιών. Η επιστολή αυτή αγνοήθηκε πλήρως.

Τι άλλες ενέργειες κάνατε;

Ήρθα σε επαφή με τον Κρούγκερ που είναι ένα από τα δύο ξένα μέλη της “επιτροπής”. Τον συνάντησα αρκετές φορές στην Κύπρο και το Λονδίνο. Επικοινώνησα μαζί του και με ηλεκτρονικά μηνύματα. Απλώς μου εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η “επιτροπή” θα επίλυε την υπόθεση. Μου ξεκαθάρισε επίσης ότι η “επιτροπή” δεν συστάθηκε για να εντοπίζει παραβιάσεις, αλλά για να προτείνει αποζημιώσεις ή ανταλλαγές περιουσιών. Μια άλλη συνεδρίαση που ορίσθηκε για τον Απρίλη του 2008 τελικά αναβλήθηκε, γιατί δεν μπόρεσε να παρευρεθεί ο εκπρόσωπος του “τμήματος” στέγασης. Από την άλλη, ο εκπρόσωπος της “εισαγγελίας” μού υποσχέθηκε να δώσει γραπτή απάντηση, αλλά δεν το έπραξε. Για ένα χρόνο με λίγα λόγια ακολουθούσαν τακτικές καθυστέρησης. Και πάλι όμως εγώ τους ενόχλησα. Ορίσθηκαν και έγιναν τρεις συνεδρίες (Νοέμβριο 2008 και Ιανουάριο και Μάιο 2009). Και σε αυτές τις συνεδριάσεις είχαμε μια απ’ τα ίδια. Χωρίς μεταφραστή έλεγαν διάφορα πράγματα στην τουρκική. Για να καταλάβετε ούτε οι δυο ξένοι της “επιτροπής” δεν καταλάβαιναν τι έλεγαν τα άλλα μέλη με τους εκπροσώπους της “ΤΔΒΚ”.

Θέατρο του παραλόγου…

Τα όσα έλεγαν οι εκπρόσωποι της “ΤΔΒΚ” περί μη δυνατότητας επιστροφής δεν τύχαιναν αμφισβήτησης από την “επιτροπή”. Μετά βρήκαν άλλο κόλπο… μου ζήτησαν να προσκομίσω άλλα έγγραφα για να δείξω την κυριότητα ιδιοκτησίας, καθώς είχε ακολουθήσει μεταβίβαση-κληρονομιά των περιουσιών. Τόσο καιρό δηλαδή συζητούσαμε χωρίς να αναγνωρίζουν τα πρώτα έγγραφα που προσκόμισα. Η όλη κατάσταση μού θύμισε την “Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων”. Δεν υπήρχε δυνατότητα ανταλλαγής λογικής επιχειρηματολογίας, παρά μόνο προφάσεις για να μου υποδειχθεί ότι δεν επιστρέφονται οι περιουσίες. Προσκόμισα λοιπόν και τα νέα έγγραφα, για να μου φέρουν κι αυτοί έγγραφα της “ΤΔΒΚ” βάσει των οποίων τεμάχια είχαν δοθεί σε άλλα άτομα και κάποια τεμάχια ενέπιπταν σε δασική και στρατιωτική ζώνη.

Πρόβατα επί σφαγή
Ποιο λοιπόν το συμπέρασμά σας από την περιπέτειά σας αυτή;

Πρώτα από όλα ότι ο περιβόητος “νόμος” της “επιτροπής” δεν φέρνει κάτι καινούργιο. Παλαιότεροι “νόμοι” του ψευδοκράτους υπερισχύουν της “επιτροπής” και προπάντων το άρθρο 159 του “συντάγματος”, βάσει του οποίου οι ε/κ περιουσίες θεωρούνται ως εγκαταλειφθείσες και υπεισέρχονται στην “ΤΔΒΚ” να τις διανείμει όπως αυτή κρίνει. Αυτό λοιπόν το άρθρο παραμένει το “Ευαγγέλιο”. Όλες οι ενέργειες της “επιτροπής” ξεκινούν και καταλήγουν εκεί. Κάθε παρέκκλιση από το“Ευαγγέλιο” του 159 είναι σχεδόν απίθανη. Και εγώ είδα στην πράξη πλέον όσα ακούγαμε στη θεωρία τόσο καιρό για το 159 κι άλλους “νόμους”. Επίσης οι αποζημιώσεις που προτείνονται είναι εκτός πραγματικότητας. Μιλούν για αξία του 1974 και σε κάποιες περιπτώσεις λένε ότι συμπεριλαμβάνουν υποτυπωδώς και απώλεια χρήσης. Μιλάμε για ένα φαύλο κύκλο. Σε αυτό το στάδιο μού είπαν ότι μέχρι τον Νοέμβριο θα βγάλουν απόφαση. Εγώ όμως προσέφυγα ήδη, τον Μάιο, στο ΕΔΑΔ κατά της Τουρκίας. Έδωσα όλα τα στοιχεία σε ένα μη κυβερνητικό οργανισμό, ονόματι AIRE, και προσφύγαμε στο Στρασβούργο. Είδα αρκετά στην “επιτροπή” και απηύδησα. Δεν μπορεί να αναμένει κανείς ότι οι Ε/Κ θα αντιμετωπισθούν δίκαια και λογικά σε αυτό το μηχανισμό. Αυτό που κάνει η Τουρκία είναι να προσπαθεί να παραπλανήσει το ΕΔΑΔ. Συζητούν αιτήσεις Ε/Κ για ακίνητες περιουσίες τις οποίες στην ουσία δεν αναγνωρίζουν ότι τους ανήκουν. Τι πιο παράλογο. Και το “πουλάνε” όλο αυτό ως ειλικρινή προσπάθεια συμμόρφωσης. Είναι επίσης κρίμα που η Κυπριακή Δημοκρατία άργησε να αντιληφθεί τα δεδομένα.

Κατά τις επισκέψεις σας στα γραφεία της “επιτροπής” είδατε άλλους Ε/Κ; Ποιες εντυπώσεις αποκομίσατε;

Σε μια περίπτωση είδα ένα ζευγάρι Ε/Κ που φαίνονταν “χαμένοι” και αναστατωμένοι. Συνοδεύονταν από Τ/Κ δικηγόρο προφανώς για σκοπούς διαπραγμάτευσης. Και αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσω. Η “επιτροπή” λειτουργεί ως ένα είδος ανατολίτικου παζαριού. Παζάρι που γίνεται με άνισους όρους,νοουμένου ότι ξεκινάς από τους αριθμούς που η “ΤΔΒΚ” παρουσιάζει και όχι από την πραγματική αξία. Σε κάνα δυο περιπτώσεις, ο εκπρόσωπος της “εισαγγελίας” μού είπε ότι ήταν πρόθυμος να αυξήσει το προτεινόμενο ποσό αποζημίωσης κατά 10%, με την προϋπόθεση ότι θα έδινα το πράσινο φως για συμφωνία. Και η “επιτροπή” με παρότρυνε προς αυτή την κατεύθυνση. Παράλληλα δε μου έλεγαν ότι ήταν έτοιμοι να διαπραγματευτούν μαζί μου. Από την εμπειρία μου και τα όσα έχω ακούσει, είμαι βέβαιη πλέον ότι οι Ε/Κ που πάνε στην “επιτροπή” δεν έχουν παρά να περιμένουν εξευτελιστικές αποζημιώσεις. Εκτός βέβαια κι αν είναι εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως έγινε με τις υποθέσεις Τύμβιου και Αλεξάνδρου που βρίσκονταν ήδη στο ΕΔΑΔ. Για τις υπόλοιπες όμως αιτήσεις, η διαδικασία είναι απλώς ένα παζάρι που γίνεται σε μια άγνωστη σε εμάς γλώσσα και χωρίς πιθανότητες επιστροφής των περιουσιών. Κι εγώ έχω φτάσει εδώ που έχω φτάσει, γιατί ακριβώς έχω νομική κατάρτιση και γνωρίζω τη βάση λειτουργίας του ΕΔΑΔ. Δεν θέλω να σκέφτομαι με τι καταστάσεις ήρθαν αντιμέτωποι άλλοι Ε/Κ που είτε δεν έχουν κάποια βασική εκπαίδευση, είναι ηλικιωμένοι και ίσως πιέζονται από χρέη.

Αστείο η “επιτροπή”
* “Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι όλα τα τ/κ μέλη της “επιτροπής” δεν έχουν νομική κατάρτιση, με εξαίρεση έναν Τ/Κ ο οποίος λέει ότι σπούδασε νομική αλλά δεν ασκεί το επάγγελμα. Χωρίς λοιπόν νομική κατάρτιση, κρέμονται κυριολεκτικά από τα όσα θα πει ο εκπρόσωπος της ‘εισαγγελίας’”.
* “Συνάδελφοι του Τ/Κ δικηγόρου που με εκπροσωπεί πολλές φορές τον “πειράζουν” που παρακολουθεί διεργασίες της “επιτροπής”, αφού τα μέλη της δεν είναι ούτε δικηγόροι αλλά ούτε και δικαστές. Αντιμετωπίζουν την όλη διεργασία ως αστείο”.
* “Επιπρόσθετα, όσες φορές τα δυο ξένα μέλη της προσπαθούν να επέμβουν, δεν λαμβάνονται υπόψη. Για να καταλάβετε τι ακριβώς γίνεται, οι δυο ξένοι που μετέχουν στην “επιτροπή” δεν έχουν ιδέα για τους “νόμους” της “ΤΔΒΚ” και πολλές φορές η πρόεδρος της “επιτροπής”, Σουμέρ Ερκμέν, τους εξήγησε -στην παρουσία μου- το σύστημα της “ΤΔΒΚ” για τις ε/κ περιουσίες. Δηλαδή η παρουσία των ξένων είναι διακοσμητική”.
* Το κυριότερο όμως στοιχείο που δείχνει την αδυναμία της “επιτροπής” ως μηχανισμού είναι η άρνηση της επιστροφής. Σε διάφορες περιστάσεις, όταν επέμενα για επιστροφή της περιουσίας μου, η Σουμέρ Ερκμέν γυρνούσε και μου έλεγε: “Μα δεν καταλαβαίνετε ότι αυτές οι περιουσίες δεν μπορούν να επιστραφούν όπως μας εξηγεί η γενική εισαγγελία;”". * “Για μένα είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η ‘επιτροπή’ στήθηκε για να λύει αιτήσεις μόνο με τη μέθοδο των αποζημιώσεων. Να αποδέχεται ως φιλικούς διακανονισμούς μόνο τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι Ε/Κ δέχονται τις προσφερόμενες αποζημιώσεις και να απορρίπτει τις υπόλοιπες. Μερικές φορές δε, Ε/Κ φεύγουν από μόνοι τους απηυδισμένοι από τη γελοία αντιμετώπιση της οποίας τυγχάνουν”.

ΠΗΓΗhttp://www.efylakas.com/archives/1918

http://alfeiospotamos.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7902.html