ΑΜΦΙΚΥΟΝΙΑ:Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ

Γενικά

Η Ελλάς έχει κάνει τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στον πνευματικό ιδίως τομέα και έχει δώσει αφιλοκερδώς στον κόσμο τα πιό διαχρονικά και χρήσιμα συστήματα Αξιών. Αν η Ελλάς μπορούσε να κατοχυρώσει τις ευρεσιτεχνίες των θεσμών και των πολιτιστικών αγαθών που προσέφερε στην ανθρωπότητα από αρχαιοτάτων χρόνων ως σήμερα και ζητούσε δικαιώματα(royalties) θα γινόταν η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Η εφεύρεση της Ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, του Αθλητισμού και των Ολυμπιακών Αγώνων, των Γραμμάτων –Τεχνών, της Επιστήμης-Τεχνολογίας, της Γλώσσας, του Θεάτρου και τόσων άλλων πολιτιστικών αγαθών και θεσμών που χάρισε το ένδοξο Ελληνικό Έθνος στην ανθρωπότητα εντελώς δωρεάν και χωρίς καν να λάβει ως ανταπόδοση την παραμικρή ευγνωμοσύνη. Αντίθετα, όλες αυτές οι δωρεές παραχαράχθηκαν, παραποιήθηκαν, εκλάπησαν και οικειοποιήθηκαν από το γνωστό λαό της ερήμου και τους βαρβάρους της Δύσεως και σήμερα εμφανίζονται ως Φοινικικές, Αιγυπτιακές, Βαβυλωνιακές ή Ινδοευρωπαϊκές για να πάρουν και οι Δυτικοί μερίδιο της δόξας.

Αμφικτυονία ο Προπομπός των Ηνωμένων Εθνών



Ένας πανάρχαιος Ελληνικός θεσμός που σήμερα βρίσκεται στην πρωτοπορία της «Παγκοσμιοποίησης» είναι ο θεσμός της Αμφικτυονίας, ο οποίος είναι ο προπομπός του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και των λοιπών Διεθνών Οργανισμών που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στην εποχή μας.



Ετυμολογία της Λέξεως



Αμφικτυονία ήτο η συνένωση πολλών γειτονικών φύλων ή πόλεων στην Αρχαία Ελλάδα. Ετυμολογικά, η Αμφικτυονία προέρχεται απο το αμφί=γύρω και το κτύω ή κτίζω=κατοικίζω μία χώρα.(ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ, του Κώστα Χ. Κωνσταντινίδη(Αμφικτύονα), Εκδόσεις Χάρη Πάτση ΧΧΙ Αιών Α.Ε, Αθήνα) Αμφικτύονες δε ονομάζοντο εκείνοι που κατοικούσαν γύρω από ένα ιερό. Από την άποψη αυτή η εθνική μας Ολυμπιακή Θρησκεία του Δωδεκάθεου, που αντικαταστάθηκε δια της βίας από τον Ιουδαιοχριστιανισμό, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην δημιουργία και στεραίωση του θεσμού, ο οποίος εκτός από την πολιτική του διάσταση είχε και θρησκευτική τοιαύτη, διότι οι Αμφικτύονες εξαγνίζοντο στο ιερό του Απόλλωνος πριν αρχίσουν τις συνελεύσεις τους.



Πανάρχαιος ο θεσμός της Αμφικυονίας



Σύμφωνα με την Μυθολογία, την πρώτη Αμφικτυονία των Θερμοπυλών ίδρυσε ο Αμφικτύων, γιος του γενάρχη του Ελλήνων Δευκαλίωνα, αδελφός του Έλληνα. Η παράδοση δημιουργήθηκε όταν οι Ελληνες ένιωσαν ότι ανήκουν στην ίδια φυλή, δηλαδή έχουν το όμαιμον, ομόγλωσσον, ομόθρησκον και ομόδοξον. Επομένως ο θεσμός της Αμφικυονίας είναι πανάρχαιος και χάνεται στα βάθη της προιστορίας, ίσως δε να είναι προγενέστερος της εσωτερικής μετακινήσεως των Δωριέων (ορεσιβίων Ελλήνων) εντός του Ελλαδικού χώρου.[ Αυτήν την μετακίνηση αμαθείς ή και κακόβουλοι στρατευμένοι κονδυλοφόροι θέλησαν να την παραστήσουν σαν Κάθοδο Ινδοευρωπαίων, μιάς ιστορικά αγνώστου φυλής προερχομένης από το πουθενά , χωρίς να αφήσει ίχνη πουθενά σε κάποια άλλη χώρα εκτός από την Ελλάδα. Θαρρείς και στον Ελληνικό χώρο σύμφωνα με προϊστορικές μελέτες του ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού δεν κατοικούσανεχέυφρονες άνθρωποι προ 800.000 ετών και άνω. Φυσικά η θεωρία περί Ινδοευρωπαίων κατέπεσε για να την διαδεχθεί η πρόσφατη περί της Μαύρης Αθηνάς(το φως ήλθε εξ Αφρικής μέσω της γης Χαναάν) ]



Η Ιερότης των Θεσμών



Όπως προελέχθη, οι Αμφικτιονίες εγένοντο σε κάποιο κοινό ιερό για να γιορτασθεί ο θεός που λατρευόταν στο ιερό αυτό. Αργότερα, η θρησκευτική συνένωση πήρε και πολιτικό και καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Έτσι αναπήδησε ένας πανίσχυρος πολιτικοθρησκευτικός και πολιτιστικός θεσμός με τεράστια επίδραση στον πολιτισμό και στην εθνική ζωή των Ελλήνων . Μπορούμε δε να πούμε ότι σηματοδοτεί την αρχή της παγκόσμιας πολιτικής ιστορίας, των διεθνών σχέσεων, του διεθνούς δικαίου και του δικαίου του πολέμου, όπως τις αντιλαμβανόμαστε σήμερον.



Οι Πρώτες Αμφικτυονίες



Πρώτες Αμφικτυονίες ήσαν αυτές των :



-Θεσπρωτών-Χαόνων-Μολοσσών, στον Μαλιακό κόλπο

- Καλαβρίας στον Πόρο,

- Δελφών ή της Πυλαίας

- Δήλου φέρεται από τις παλαιότερες .

Η Αμφικτυονία της Δήλου γινόταν γύρω από το ιερό του Απόλλωνος που, κατά τον Παυσανία, ίδρυσε ο Θησέας, μυθικός βασιλιάς της Αθήνας. Αυτή έχασε την πολιτική της σημασία όταν η συμμαχία πέρασε στην ηγεμονία της Αθήνας.[ Η ιστορία επαναλαμβάνεται σήμερον με την παρακμή του ΟΗΕ, διότι οι ΗΠΑ τον έκαναν υποχείριο για την επιβολή της δικής τους Νέας Τάξεως στον κόσμο]





Σκοποί των Αμφικτυονιών



Σκοποί τους ήσαν η υπεράσπιση των κοινών πολιτιστικών και εθνικών συμφερόντων όχι μόνον αυτών που αφορούσαν τις φυλές που την συγκροτούσαν αλλά και τα γενικότερα συμφέροντα του Ελληνισμού, όπως απεδείχθη στον πόλεμο κατά των Περσών, στην απελευθέρωση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, στην καταστολή της πειρατείας κλπ. Ωστόσο συνέχισαν να έχουν τον θρησκευτικό και εορταστικό τους χαρακτήρα με λαμπρές θρησκευτικές γιορτές και πανηγύρεις. Η σπουδαιότερη όμως αμφικτυονία που η αίγλη της επισκίασε όλες τις άλλες ήτο η περίφημη Αμφικτυονία των Δελφών(ή της Πυλαίας) γύρω από το ιερό του θεού Απόλλωνα. [Το Ιερό των Δελφών, όπου πλησίον ήτο και το περίφημο ομώνυμο Μαντείον, σύμφωνα με την παράδοση αναγνωριζόταν ως ο ομφαλός(το κέντρον) της γης, διότι εκεί συναντήθηκαν οι δύο αετοί που είχε αφήσει ο Ζευς, τον έναν προς την ανατολή και τον άλλον προς την δύση. Η ίδρυση του ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους και ανάμεσα στους δύο κατακλυσμούς( του κατακλυσμού του Ωγύγου και του Δευκαλίωνος και Πύρας) δηλαδή 25-45.000 χρόνια πριν(Δελφοί και Μαντείον, του Π. Ζέρβα) ]



Η Αμφικτυονία των Δελφών



Την Αμφικτυονία των Δελφών την αποτελούσαν τα 12 φύλα της Αρχαίας Ελλάδος, είχε δε αρχικώς ως σκοπό την προστασία του ιερού χώρου των Δελφών, των θυσιών, των θησαυρών-αναθημάτων και την οργάνωση των αγώνων που γίνονταν εκεί, δηλαδή των Πυθίων ή Πυθικών Αγώνων. Οι Πυθικοί Αγώνες που ήσαν καλλιτεχνικοί, ήσαν οι σπουδαιότεροι μαζί με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί ετελέσθησαν οι πρώτες συναυλίες και έγιναν οι πρώτοι καλλιτεχνικοί διαγωνισμοί στην ιστορία της ανθρωπότητος σε ύμνους θρησκευτικούς με αυλό και λύρα



Ο Θεσμός της Εκκεχειρίας



Απαραίτητη προϋπόθεση του αμφικτυονικού πνεύματος στην τέλεση των αγώνων ήτο ο σεβασμός του θεσμού της Εκκεχειρίας(παύση εχθροπραξιών) που διαρκούσε τρεις μήνες για να έλθουν και να επιστρέψουν οι αμφικτύονες, οι αθλητές και οι προσκυνητές ασφαλείς στις εστίες τους. [Σήμερον παραβιάζουν κατάφωρα τον θεσμό της Εκκεχειρίας προς χάριν της σκοπιμότητος. Προσκαλούνται οι ηγέτες και οι αθλητές των ΗΠΑ, Βρετανίας, Ισραήλ κ. α, παρ’ όλο που κάνουν επιθετικούς πολέμους κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ αποκλείουν τους ηγέτες φιλειρηνικών κρατών, όπως λ. χ της Κούβας]



Οι Κανόνες του Πολέμου



Τα σπουδαιότερα από τα πολιτικά δικαιώματα της αμφικτυονίας ήσαν «δικαστικά» διότι λειτουργούσε ως δικαστήριο που δίκαζε τις διαφορές μεταξύ των μελών, με σκοπό την επίλυση τούτων. Ο θεσμός της θεωρείται το πρώτο κύτταρο του Διεθνούς Δικαστηρίου. Η γνώμη της αμφικτυονίας ήτο σεβαστή και οι αποφάσεις της δεσμευτικές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και τότε παραβιάσεις. Αν ο παραβάτης επέμενε τότε όλοι οι αμφικτύονες επέμεναν και επέβαλαν την απόφαση του δικαστηρίου ακόμη και με πόλεμο. Αυτοί οι πόλεμοι ονομάσθησαν «ιεροί» Όμως ποτέ οι Ελληνες δεν έκαναν θρησκευτικούς πολέμους, όπως συμβαίνει σήμερον.

Οι κυριότεροι κανόνες της αμφικτυονίας ήσαν :

Πρώτον. Απαγορευόταν να καταστραφεί από τον αντίπαλο μια πόλη που συμμετείχε στην Αμφικτυονία

Δεύτερον. Απαγορευόταν να καταστραφεί υδραγωγείον και εν καιρώ ειρήνης και εν καιρώ πολέμου.

Τρίτον. Απαγορευόταν η παραβίαση της «Εκκεχειρίας» κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ή σε άλλες εορτές.

Τέταρτον. Απαγορευόταν η κοπή δένδρων, καταστροφή αλσυλλίων και η καταστροφή της εσοδείας κ. α [Ύστερα από 2.500 χρόνια η ανθρωπότης έχει επανέλθει σε κατάσταση βαρβαρότητος διότι δεν σέβεται κανένα κανόνα πολέμου στον αντίπαλο(κρατούμενοι στο Γκουντάναμο από τις ΗΠΑ, απάνθρωπες συνθήκες συμπεριφοράς των Ισραηλινών Δυνάμεων Κατοχής απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό, βομβαρδισμός με ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και Ναγκασάκι, απάνθρωποι Πόλεμοι στο Βιετνάμ, στον Κόλπο, στην Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν κ. α) Σήμερα πόλεις ισοπεδώνονται, υδραγωγεία καταστρέφονται, δάση αποψιλώνονται με αποφλοιωτικές χημικές ουσίες, η ζωή του ανθρώπου απαξιώνεται, η σκέψη του χειραγωγείται με την προπαγάνδα, η ελευθερία του ατόμου προσβάλλεται με τον φόβο και την βία. Αλλά και, τα ατομικά δικαιώματα καταπατούνται στο βωμό της εξουσίας των ισχυρών, οι πληροφορίες διαστρέφονται, κακοποιούνται και παραχαράσσονται και το άτομο μένει απροστάτευτο μπρος στις κτηνώδεις δυνάμεις της πυρηνικής βίας και του υπέρτατου και αλαζονικού πλούτου ]



Τα όργανα της Αμφικτυονίας ήσαν:



1/ Το Συνέδριο που συνερχόταν δύο φορές το χρόνο και μετείχαν σ’ αυτό

-οι «Ιερομνήμονες»(μόνιμα μέλη) και

-οι «Πυλαγόρες»(Μη μόνιμα μέλη)



2/ Η Εκκλησία της Αμφικτυονίας

Κάθε έθνος συμμετείχε με δυο αντιπροσώπους(δύο ψήφους) που δεν εκπροσωπούσαν πόλεις αλλά φυλές. Η Αμφικτυονία ήτο ένα είδος υπερκοινοβουλίου , το οποίον είχεν αρμοδιότητα να αποφασίζει για πολιτικά, καλλιτεχνικά και πνευματικά ζητήματα και για διαφορές μεταξύ των πόλεων-κρατών και φυλών. Είχε όμως κι’ αυτή τις αδυναμίες της. [Κατά τους Περσικούς Πολέμους τήρησε στάση επαμφοτερίζουσα(φιλειρηνική) που αντιστρατεύετο τα συμφέροντα του Ελληνισμού, αλλά και σ’ όλον τον βίο της επέδειξε μάλλον φιλοδωρική στάση.] Παρά ταύτα η συμβολή της στην ενίσχυση της Εθνικής Συνειδήσεως των Ελλήνων υπήρξε μεγίστη. Μετά τον 4ον αιώνα ο θεσμός έπαψε να υπάρχει και αντικατεστάθη από τα «κοινά»(συμμαχίες) (λ.χ Κοινό των Αιτωλών, των Λακώνων κ.α)



Οι Αξίες του Αμφικτυονικού Πνεύματος



Ο θεσμός των αμφικτυονιών προώθησε το πνεύμα της Δημοκρατίας, και του Διαλόγου, της Φιλίας και της Συνεργασίας, της Δικαιοσύνης και της Μετριοπάθειας, της ελαχιστοποιήσεως των φρικαλεοτήτων του πολέμου και της Ειρηνικής συνυπάρξεως. Επίσης δίδαξε στην ανθρωπότητα την Ισονομία, Ισοπολιτεία και Ισηγορία στις συνελεύσεις και το διεθνές δίκαιο εν πολέμω.



ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ



Η ανθρωπότης πρέπει να ευγνωμονεί τους Ελληνες για την εφεύρεση αυτού του θαυμάσιου θεσμού που ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητός και παραβιάζεται βαναύσως από την δήθεν πολιτισμένη ανθρωπότητα. Και μόνον γι’ αυτό η Ελλάς θα έπρεπε να απαιτήσει να κατέχει μια ιδιάζουσα θέση στα Ηνωμένα Έθνη, όπως συμβαίνει και στους Ολυμπιακούς Αγώνες



1/ Για την Προώθηση της Ειρήνης

Να γίνει μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας για την προώθηση του θεσμού της Εκκεχειρίας και της Ειρήνης.

2/ Δημιουργία Οργάνου Ειρηνικής Επίλυσης των Διαφορών

Να δημιουργηθεί Όργανο Ειρηνικής Επίλυσης των Διαφορών με έδρα τους Δελφούς, με το όνομα Παγκόσμια Αμφικτυονία των Δελφών για την Ειρήνη.

3/ Οργάνωση του Ελληνισμού

Να οργανωθεί ο απανταχού της γης Ελληνισμός κατά τα πρότυπα και το πνεύμα των Αμφικτυονιών.

4/ Φιλειρηνική Ουδετερότητα της Ελλάδος

Η Ελλάς να ασπασθεί με έργα το αμφικτυονικό και φιλειρηνικό πνεύμα και να απόσχει των πολεμικών επιχειρήσεων και αποστολών, εκτός αυτών που είναι για καθαρώς ανθρωπιστικούς σκοπούς

5/ Δημιουργία Παγκόσμιου Φιλειρηνικού Πανεπιστημίου

Σ’ αυτό να διδάσκεται το Κλασσικό Πνεύμα και οι διαχρονικές Ελληνικές Αξίες που προωθούν την Ειρήνη και την Διεθνή Συνεργασία και Συναδέλφωση των Λαών





*Αμφικτύων

5/11/2003



*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,

http://amphiktyon.blogspot.com/