Η Αυτοκρατορική παγίδα για το Βερολίνο

Απόσπασμα από το άρθρο:  Το «τρίγωνο» της κρίσης, Η «φιλική» συμβουλή του City στους Γερμανούς ή η Αυτοκρατορική παγίδα για το Βερολίνο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ 156^ο τεύχος

Όταν επέλθει η καταστροφή, όταν κατακαθίσει η σκόνη, οι λαοί της Ευρώπης θα αρχίσουν να αλληλοκατηγορούνται και όλοι θα κατηγορούν τους Έλληνες. Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες θα επιρρίψουν στην Ελλάδα την ευθύνη για όλα τα δεινά της Ευρώπης

….Στα τέλη Σεπτεμβρίου, οι Financial Times του Λονδίνου δημοσίευσαν ένα ασυνήθιστα ωμό κύριο άρθρο, προτρέποντας την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ να μην καταβάλουν στην Ελλάδα την έκτη δόση του συμφωνημένου δανείου. Το κύριο άρθρο εξηγούσε ότι η Ελλάδα δεν όφειλε να ανταποκριθεί σε διεθνείς χρηματοπιστωτικές υποχρεώσεις μέχρι τα τέλη του έτους. Αν δεν καταβαλλόταν η δόση, η ελληνική κυβέρνηση θα αδυνατούσε να πληρώσει του μισθούς και τις συντάξεις, διευκρίνιζε το κύριο άρθρο, εκπροσωπώντας τους επενδυτές και τους χρηματιστές του City.( Στις εβδομάδες που ακολούθησαν την δημοσίευση του εν λόγω κύριου άρθρου, η ελληνική κυβέρνηση, αντιμέτωπη με την απειλή της διακοπής της χρηματοδότησης, άρχισε να ενεργεί υπό το κράτος απόλυτης σύγχυσης και πανικού, σφαγιάζοντας κυριολεκτικά όλες τις κονωνικές τάξεις κάτω από την εποπτεία της τρόικας που είχε αποσταλεί στην Ελλάδα και στην πράξη δρούσε ως ένας οικονομικός δολοφόνος υψηλού επιπέδου.)

Οι Βρετανοί γνωρίζουν τους Έλληνες και τους Γερμανούς πολύ καλύτερα απ’ ό,τι οι Έλληνες και οι Γερμανοί γνωρίζουν τον εαυτό τους. Πολέμησαν εναντίων τους και τους νίκησαν επανειλημμένα και με διάφορους τρόπους. Οι επενδυτές και οι χρηματιστές του City μπορούν να προβλέπουν μια πιθανή έκβαση, αν ακολουθούνται οι συμβουλές τους – και ακολουθούνται. Οι συμβουλές τους θα επισπεύσουν την καταστροφή της Ελλάδας, με συνέπεια η Ελλάδα και  η Ευρώπη να αποδυναμωθούν τόσο πολύ, ώστε να μην μπορούν να τους αντιμετωπίσουν. Είναι επίσης πολύ πιθανό ότι ο ελληνικός λαός θα εξωθηθεί αργά ή γρήγορα σε κάποιο είδος εξέγερσης ή επανάστασης κατ’ αρχάς εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά πιθανότατα και εναντίον της Γερμανίας και της ΕΕ. Μπορείτε να προσάψετε στους Έλληνες οποιαδήποτε μομφή. Όμως πραγματοποίησαν τη δεύτερη πιο σημαντική ευρωπαϊκή επανάσταση μετά την γαλλική και συγκάλεσαν μια Εθνοσυνέλευση το 1822, όταν ο Ναπολέοντας είχε πλέον ηττηθεί και η Ιερά Συμμαχία που κυβερνούσε την Ευρώπη καταδίκαζε κάθε εξέγερση. Οργάνωσαν επίσης το πιο μαζικό αντιστασιακό κίνημα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λαμβανομένου υπ’ όψιν του πληθυσμού της χώρας.

Οι επενδυτές και οι χρηματιστές του City γνωρίζουν επίσης πολύ καλά τη γερμανική ιδιοσυγκρασία, γνωρίζουν ότι οι Γερμανοί αγαπούν την πειθαρχία στον ίδιο βαθμό που οι Έλληνες αγαπούν την εξέγερση. Πιστεύουν ότι το Βερολίνο θα αντιδράσει σε μια εξέγερση στην Ελλάδα με σκληρό, μη πολιτικό και άκαμπτο τρόπο. Η Γερμανία και η ΕΕ έχουν το πολιτικό και οικονομικό βάρος ώστε να προκαλέσουν στην Ελλάδα μια ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή από αυτήν που έχουν ήδη προκαλέσει με τις πολιτικές τους – και με την συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως δεν έχουν τα μέσα να αποφύγουν τις χρηματοοικονομικές και κυρίως πολιτικές, ιδεολογικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις από την καταστροφή μιας μικρής αλλά ταυτόχρονα της πιο ιστορικής χώρας της Ευρώπης. Μπορούν να το κάνουν και, κατά πάσα πιθανότητα, θα το κάνουν, όμως θα επισπεύσουν την δική τους καταστροφή. Αν μετά τις περιπέτειες τους στην Μέση Ανατολή οι Αμερικανοί επικαλούνται το «νόμο των μη εσκεμμένων συνεπειών», θα πρέπει να εισαγάγουμε στην Ευρώπη το νέο «νόμο των ασύμμετρων αποτελεσμάτων».

Η ιδέα της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης θα δεχθεί θανάσιμο πλήγμα. Ήδη το πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη είναι δηλητηριασμένο. Τόσο οι «πλούσιες» όσο και οι «φτωχές χώρες της Ευρωζώνης έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται εναντίον της «βοήθειας» προς την Ελλάδα, αγνοώντας ότι δεν βοηθούν τους Έλληνες καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αλλά ότι βοηθούν τις τράπεζες να καταστρέψουν την Ελλάδα, ενώ σε μερικές περιπτώσεις κερδοσκοπούν και αποκομίζουν κέρδη από τις δυσκολίες μιας χώρας- μέλους της ΕΕ. Όλοι στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να αναζητούν εθνικές λύσεις. Στην Γαλλία, η οποία ήταν πάντα το πολιτικό βαρόμετρο ολόκληρης της ηπείρου, το φασιστικό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν είναι πλέον μια κοινωνικά αποδεκτή πολιτική δύναμη. Τα θεμελιώδη πολιτικά αξιώματα, που δημιούργησαν και διατήρησαν μεταπολεμικά την ευημερία, την Δημοκρατία και την ειρήνη στην Ευρώπη, υπονομεύονται ταχύτατα μπροστά στα μάτια μας.

Όταν επέλθει η καταστροφή, όταν κατακαθίσει η σκόνη, οι λαοί της Ευρώπης θα αρχίσουν να αλληλοκατηγορούνται και όλοι θα κατηγορούν τους Έλληνες. Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες θα επιρρίψουν στην Ελλάδα την ευθύνη για όλα τα δεινά της Ευρώπης και θα τα επικαλεστούν ως προσχηματική δικαιολογία για να επιβάλλουν δρακόντειες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές στην Γερμανία και στην Ευρώπη. Από την μεριά τους οι Έλληνες θα απογοητευτούν επειδή τους απέρριψε η Ευρώπη, προς την οποία ήταν προσανατολισμένοι επί δυόμισι αιώνες. Δεν θα στραφούν τόσο εναντίον των «Αγορών» που δεν έχουν «διεύθυνση» και «τηλέφωνο», όσο εναντίον της Ευρώπης και ιδίως της Γερμανίας, κατηγορώντας την ότι κατέστρεψε την χώρα τους -για δεύτερη φορά σε λιγότερο από έναν αιώνα. Θα θυμηθούν ότι οι Γερμανοί δεν κατέβαλαν πολεμικές αποζημιώσεις και δεν επέστρεψαν τον χρυσό που έκλεψαν από την Τράπεζα της Ελλάδος. Θα ξανανοίξουν τους φακέλους των συμβάσεων της Siemens και άλλων εταιριών, δεδομένου ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες δωροδοκούσαν μαζικά Έλληνες πολιτικούς. Η International Herald Tribune, το Time και οι Financial Times θα δημοσιεύουν ρεπορταζ για την πείνα στην Αθήνα ή αναλύσεις για την αδυναμία των Ευρωπαίων μα επιλυσουν τα προβλήματά τους. Τα συνεπακόλουθα μιας τέτοιας εξέλιξης είναι πρόδηλα. Πρώτα απ’ όλα η εικόνα της κοινωνικής καταστροφής στην Ελλάδα θα χρησιμοποιηθεί για την τρομοκράτηση όλων των Ευρωπαίων πολιτών, ώστε να αποδεχτούν τους μισθούς και τις συντάξεις που οι τράπεζες θα επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να τους δίνουν. Δεύτερον, όλοι πλην των Γερμανών θα καταλήξουν στο ίδιο συμπέρασμα: «οι Γερμανοί δεν αλλάζουν». Παραμένουν ίδιοι. Δεν μπορούμε να τους εμπιστευθούμε.

Αυτός ακριβώς είναι ο θεμελιώδης ψυχολογικός και ιδεολογικός μηχανισμός που χρησιμοποίησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Αυτοκρατορία για να κυριαρχήσει πάνω στην Γερμανία και την Ευρώπη, για να διατηρήσει την ήπειρο διαιρεμένη και εξαρτώμενη, παρά τα οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά επιτεύγματά της. Και θα είναι ιστορική ειρωνεία αν ο γερμανικός εθνικισμός συντελέσει για μια ακόμη φορά στην υπονόμευση των γερμανικών εθνικών συμφερόντων….

 

http://dimokratis-politis-oplitis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_20.html