ΠΩΛ ΚΡΕΓΚ ΡΟΜΠΕΡΤΣ -- '' ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ '' 
Η κρίση στη Συρία: Νομίζω ότι είναι η Ουάσιγκτον που αποσταθεροποιεί ένα ακόμα κράτος το οποίο ΔΕΝ είναι ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ. Η κρίση στη Συρία είναι εισαγόμενη και η Ουάσιγκτον βρίσκεται πίσω από το πρόβλημα.
Δεν είναι μια συριακή επανάσταση ή ένας συριακός εμφύλιος πόλεμος, είναι ένα πρόβλημα που κατασκευάστηκε προκειμένου να ρίξουν τον Ασάντ από την εξουσία.
Νομίζω επίσης ότι το Ισραήλ είναι μέρος του προβλήματος, το Ισραήλ θέλει τους ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ στο νότιο Λίβανο και όταν μπήκε πριν μερικά χρόνια μέσα στο Λίβανο, απομακρύνθηκε από τη Χεζμπολά.
Η Συρία και το Ιράν είναι υποστηρικτές της Χεζμπολά, έτσι αν καταρρεύσει η κυβέρνηση της Συρίας, μειώνεται αυτή η στήριξη προς την Χεζμπολά και διευκολύνει το ΙΣΡΑΗΛ να κατακτήσει το νότιο ΛΙΒΑΝΟ και κατ’ επέκταση και όλους τους ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ στο νότιο Λίβανο….
Αυτά που ξέρουμε για την Αλ Κάιντα είναι αυτά που μας λέει η Ουάσιγκτον θα μπορούσε λοιπόν να ισχύει το ότι η Αλ Κάιντα δεν είχε καμία σχέση με την 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ.
Το γεγονός ότι τώρα η Ουάσιγκτον παραδέχεται ότι συνεργάζεται με την Αλ Κάιντα στη Συρία είναι μια ένδειξη ότι αυτές οι δυνάμεις προέρχονται από έξω, ότι δεν πρόκειται για εσωτερική ΕΞΕΓΕΡΣΗ .
Φαίνεται ότι εσωτερικά οι Σύριοι δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτό, αν δουν το Ιράκ, το Αφγανιστάν τη Λιβύη θα δουν τις συνέπειες και δεν μπορεί να θελήσουν κάτι τέτοιο.
Είναι λοιπόν μια προσπάθεια των ΗΠΑ και εν αντιθέσει με άλλες χώρες σε αυτή την περίπτωση η Ουάσιγκτον βρέθηκε μπροστά στην αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας.
Το αποτέλεσμα λοιπόν μπορεί να είναι διαφορετικό, πρέπει να περιμένουμε να φανεί.
Το σημερινό γεωπολιτικό παιχνίδι μου θυμίζει την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρέπει να το δείτε αυτό ως μια προσπάθεια της Ουάσιγκτον να αρνηθεί τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Κίνα.
Η Κίνα είχε τεράστιες πετρελαϊκές επενδύσεις στη Λιβύη που πλέον έχουν χαθεί. Έχουν πετρελαϊκές επενδύσεις στο Ιράν και η αμερικανική ανακοίνωση ότι ο ΣΤΟΛΟΣ τους θα επικεντρωθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό, στο Δυτικό ή Ανατολικό Ειρηνικό, στη νότια κινέζικη θάλασσα, αυτό θυμίζει το μεγάλο παιχνίδι για την κυριαρχία την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η κρίση λοιπόν αποτελεί μέρος αυτού του παιχνιδιού. Νομίζω λοιπόν ότι η Ουάσιγκτον φοβάται πολύ περισσότερο την Κίνα από ότι το Ιράν.
Το Ιράν δεν πρόκειται να γίνει Παγκόσμια Δύναμη. Δεν είναι η Ιρανική οικονομία αυτή για την οποία προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει σε μέγεθος την αμερικανική.
Αυτή είναι η Κίνα και νομίζω επίσης ότι οι αμερικανοί προσπαθούν να κάνουν τους ΡΩΣΟΥΣ αδύναμους να αντιδρούν σε Παγκόσμιο επίπεδο….!!
Κατακλύζουν τους Ρώσους διαρκώς με νέες βάσεις ή με επαναστάσεις στα εδάφη των δημοκρατιών που αποτελούσαν στο παρελθόν Σοβιετική επικράτεια και όλο αυτό έχει στόχο τη διασφάλιση της αμερικανικής Ηγεμονίας.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ:
Νομίζω ότι η Τουρκία είναι ένα από τα κράτη ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ της Αμερικής, όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΥΡΩΠΗ, η ΒΡΕΤΑΝΙΑ, καμιά από αυτές δεν είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. 
Αυτές οι κυβερνήσεις είναι ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ της Ουάσιγκτον, αυτό είναι ξεκάθαρο, γιατί, το ΝΑΤΟ αγωνίζεται για την αμερικανική Ηγεμονία στο Αφγανιστάν.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν περιφερειακοί παίκτες. Θα μπορούσε να είναι το Ιράν αλλά είναι απομονωμένο. Αν λοιπόν φύγουν από τη μέση η Συρία και το Ιράν μένουν οι ΗΠΑ μόνες ΠΡΟΣΩΠΟ με ΠΡΟΣΩΠΟ με τη ΡΩΣΙΑ και την Κίνα, και φυσικά είναι πυρηνικές Δυνάμεις και δεν πρόκειται να δεχτούν να γίνουν Κράτη ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ των ΗΠΑ…..
Αυτό που φοβάμαι λοιπόν είναι ότι όλα αυτά οδηγούν σε έναν πυρηνικό πόλεμο…..!!!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ:
Ο Ομπάμα υποσχέθηκε την αλλαγή, αλλά μόλις βρέθηκε στην Προεδρία συνέχισε την πολιτική του ΜΠΟΥΣ και μάλιστα έκανε πολύ χειρότερα και με τον ΡΟΜΝΙ θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι ακόμη χειρότερα από ότι με τον Ομπάμα.
Είναι αδύνατο αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ κάποιος που εκπροσωπεί το λαό να προταθεί για πρόεδρος της χώρας. 
Το πολιτικό σύστημα ελέγχεται από λίγα συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα.
diaggeleas
Η κρίση στη Συρία: Νομίζω ότι είναι η Ουάσιγκτον που αποσταθεροποιεί ένα ακόμα κράτος το οποίο ΔΕΝ είναι ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ. Η κρίση στη Συρία είναι εισαγόμενη και η Ουάσιγκτον βρίσκεται πίσω από το πρόβλημα.
Δεν είναι μια συριακή επανάσταση ή ένας συριακός εμφύλιος πόλεμος, είναι ένα πρόβλημα που κατασκευάστηκε προκειμένου να ρίξουν τον Ασάντ από την εξουσία.
Νομίζω επίσης ότι το Ισραήλ είναι μέρος του προβλήματος, το Ισραήλ θέλει τους ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ στο νότιο Λίβανο και όταν μπήκε πριν μερικά χρόνια μέσα στο Λίβανο, απομακρύνθηκε από τη Χεζμπολά.
Η Συρία και το Ιράν είναι υποστηρικτές της Χεζμπολά, έτσι αν καταρρεύσει η κυβέρνηση της Συρίας, μειώνεται αυτή η στήριξη προς την Χεζμπολά και διευκολύνει το ΙΣΡΑΗΛ να κατακτήσει το νότιο ΛΙΒΑΝΟ και κατ’ επέκταση και όλους τους ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ στο νότιο Λίβανο….
Αυτά που ξέρουμε για την Αλ Κάιντα είναι αυτά που μας λέει η Ουάσιγκτον θα μπορούσε λοιπόν να ισχύει το ότι η Αλ Κάιντα δεν είχε καμία σχέση με την 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ.
Το γεγονός ότι τώρα η Ουάσιγκτον παραδέχεται ότι συνεργάζεται με την Αλ Κάιντα στη Συρία είναι μια ένδειξη ότι αυτές οι δυνάμεις προέρχονται από έξω, ότι δεν πρόκειται για εσωτερική ΕΞΕΓΕΡΣΗ .
Φαίνεται ότι εσωτερικά οι Σύριοι δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτό, αν δουν το Ιράκ, το Αφγανιστάν τη Λιβύη θα δουν τις συνέπειες και δεν μπορεί να θελήσουν κάτι τέτοιο.
Είναι λοιπόν μια προσπάθεια των ΗΠΑ και εν αντιθέσει με άλλες χώρες σε αυτή την περίπτωση η Ουάσιγκτον βρέθηκε μπροστά στην αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας.
Το αποτέλεσμα λοιπόν μπορεί να είναι διαφορετικό, πρέπει να περιμένουμε να φανεί.
Το σημερινό γεωπολιτικό παιχνίδι μου θυμίζει την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρέπει να το δείτε αυτό ως μια προσπάθεια της Ουάσιγκτον να αρνηθεί τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Κίνα.
Η Κίνα είχε τεράστιες πετρελαϊκές επενδύσεις στη Λιβύη που πλέον έχουν χαθεί. Έχουν πετρελαϊκές επενδύσεις στο Ιράν και η αμερικανική ανακοίνωση ότι ο ΣΤΟΛΟΣ τους θα επικεντρωθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό, στο Δυτικό ή Ανατολικό Ειρηνικό, στη νότια κινέζικη θάλασσα, αυτό θυμίζει το μεγάλο παιχνίδι για την κυριαρχία την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η κρίση λοιπόν αποτελεί μέρος αυτού του παιχνιδιού. Νομίζω λοιπόν ότι η Ουάσιγκτον φοβάται πολύ περισσότερο την Κίνα από ότι το Ιράν.
Το Ιράν δεν πρόκειται να γίνει Παγκόσμια Δύναμη. Δεν είναι η Ιρανική οικονομία αυτή για την οποία προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει σε μέγεθος την αμερικανική.
Αυτή είναι η Κίνα και νομίζω επίσης ότι οι αμερικανοί προσπαθούν να κάνουν τους ΡΩΣΟΥΣ αδύναμους να αντιδρούν σε Παγκόσμιο επίπεδο….!!
Δεν είναι μια συριακή επανάσταση ή ένας συριακός εμφύλιος πόλεμος, είναι ένα πρόβλημα που κατασκευάστηκε προκειμένου να ρίξουν τον Ασάντ από την εξουσία.
Νομίζω επίσης ότι το Ισραήλ είναι μέρος του προβλήματος, το Ισραήλ θέλει τους ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ στο νότιο Λίβανο και όταν μπήκε πριν μερικά χρόνια μέσα στο Λίβανο, απομακρύνθηκε από τη Χεζμπολά.
Η Συρία και το Ιράν είναι υποστηρικτές της Χεζμπολά, έτσι αν καταρρεύσει η κυβέρνηση της Συρίας, μειώνεται αυτή η στήριξη προς την Χεζμπολά και διευκολύνει το ΙΣΡΑΗΛ να κατακτήσει το νότιο ΛΙΒΑΝΟ και κατ’ επέκταση και όλους τους ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ στο νότιο Λίβανο….
Αυτά που ξέρουμε για την Αλ Κάιντα είναι αυτά που μας λέει η Ουάσιγκτον θα μπορούσε λοιπόν να ισχύει το ότι η Αλ Κάιντα δεν είχε καμία σχέση με την 11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ.
Το γεγονός ότι τώρα η Ουάσιγκτον παραδέχεται ότι συνεργάζεται με την Αλ Κάιντα στη Συρία είναι μια ένδειξη ότι αυτές οι δυνάμεις προέρχονται από έξω, ότι δεν πρόκειται για εσωτερική ΕΞΕΓΕΡΣΗ .
Φαίνεται ότι εσωτερικά οι Σύριοι δεν είναι ευχαριστημένοι με αυτό, αν δουν το Ιράκ, το Αφγανιστάν τη Λιβύη θα δουν τις συνέπειες και δεν μπορεί να θελήσουν κάτι τέτοιο.
Είναι λοιπόν μια προσπάθεια των ΗΠΑ και εν αντιθέσει με άλλες χώρες σε αυτή την περίπτωση η Ουάσιγκτον βρέθηκε μπροστά στην αντίδραση της Ρωσίας και της Κίνας.
Το αποτέλεσμα λοιπόν μπορεί να είναι διαφορετικό, πρέπει να περιμένουμε να φανεί.
Το σημερινό γεωπολιτικό παιχνίδι μου θυμίζει την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρέπει να το δείτε αυτό ως μια προσπάθεια της Ουάσιγκτον να αρνηθεί τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Κίνα.
Η Κίνα είχε τεράστιες πετρελαϊκές επενδύσεις στη Λιβύη που πλέον έχουν χαθεί. Έχουν πετρελαϊκές επενδύσεις στο Ιράν και η αμερικανική ανακοίνωση ότι ο ΣΤΟΛΟΣ τους θα επικεντρωθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό, στο Δυτικό ή Ανατολικό Ειρηνικό, στη νότια κινέζικη θάλασσα, αυτό θυμίζει το μεγάλο παιχνίδι για την κυριαρχία την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η κρίση λοιπόν αποτελεί μέρος αυτού του παιχνιδιού. Νομίζω λοιπόν ότι η Ουάσιγκτον φοβάται πολύ περισσότερο την Κίνα από ότι το Ιράν.
Το Ιράν δεν πρόκειται να γίνει Παγκόσμια Δύναμη. Δεν είναι η Ιρανική οικονομία αυτή για την οποία προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει σε μέγεθος την αμερικανική.
Αυτή είναι η Κίνα και νομίζω επίσης ότι οι αμερικανοί προσπαθούν να κάνουν τους ΡΩΣΟΥΣ αδύναμους να αντιδρούν σε Παγκόσμιο επίπεδο….!!
Κατακλύζουν τους Ρώσους διαρκώς με νέες βάσεις ή με επαναστάσεις στα εδάφη των δημοκρατιών που αποτελούσαν στο παρελθόν Σοβιετική επικράτεια και όλο αυτό έχει στόχο τη διασφάλιση της αμερικανικής Ηγεμονίας.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ:
Νομίζω ότι η Τουρκία είναι ένα από τα κράτη ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ της Αμερικής, όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΥΡΩΠΗ, η ΒΡΕΤΑΝΙΑ, καμιά από αυτές δεν είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν περιφερειακοί παίκτες. Θα μπορούσε να είναι το Ιράν αλλά είναι απομονωμένο. Αν λοιπόν φύγουν από τη μέση η Συρία και το Ιράν μένουν οι ΗΠΑ μόνες ΠΡΟΣΩΠΟ με ΠΡΟΣΩΠΟ με τη ΡΩΣΙΑ και την Κίνα, και φυσικά είναι πυρηνικές Δυνάμεις και δεν πρόκειται να δεχτούν να γίνουν Κράτη ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ των ΗΠΑ…..
Αυτό που φοβάμαι λοιπόν είναι ότι όλα αυτά οδηγούν σε έναν πυρηνικό πόλεμο…..!!!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ:
Ο Ομπάμα υποσχέθηκε την αλλαγή, αλλά μόλις βρέθηκε στην Προεδρία συνέχισε την πολιτική του ΜΠΟΥΣ και μάλιστα έκανε πολύ χειρότερα και με τον ΡΟΜΝΙ θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι ακόμη χειρότερα από ότι με τον Ομπάμα.
Είναι αδύνατο αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ κάποιος που εκπροσωπεί το λαό να προταθεί για πρόεδρος της χώρας.
Το πολιτικό σύστημα ελέγχεται από λίγα συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα.
diaggeleas
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου