Δραστική ουσία ή αδρανής ιδέα;
Του Μιχάλη Πιτσιλίδη
Η καταστροφή που επέφερε στην Υγεία ο κ. Λοβέρδος είναι μη αναστρέψιμη. Λειτουργώντας ως τροϊκότερος της Τρόικας και ως υπουργός οικονομι(κ)ών και δυνάμει αρχηγός του ΠαΣοΚ (άλλωστε, δεν τον θυμάμαι να μίλησε ποτέ για την Υγεία στις εκατοντάδες τηλεοπτικές του εμφανίσεις…) δέσμευσε τη σημερινή κυβέρνηση, με υποσχέσεις για μειώσεις δαπανών που μπορούν να επιτευχθούν μόνο αν η Ελλάδα υποχωρήσει υγειονομικά σε επίπεδα Νιγηρίας ή Κονγκό…
Τις τελευταίες μέρες, επανέρχεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της συνταγογράφησης με τη «δραστική ουσία». Ο γιατρός, δηλαδή, γράφει αντί για το όνομα του φαρμάκου, το δραστικό συστατικό του. Στη συνέχεια ο φαρμακοποιός χορηγεί το φθηνότερο από τα φάρμακα που έχουν το ίδιο δραστικό συστατικό (γενόσημα). Προκειμένου οι εταιρείες να είναι μέσα στην αγορά, θα μειώσουν τις τιμές κι έτσι θα επιτευχθεί εξοικονόμηση. Ποια είναι η αλήθεια;
Η συνταγογράφηση γενοσήμων με τη δραστική ουσία ισχύει σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά σε δυο μόνο είναι υποχρεωτική και «μονόδρομος», στη Λιθουανία και την Πορτογαλία. Χωρίς αποτέλεσμα στη μείωση της δαπάνης. Παρακάτω θα δούμε γιατί.
Ένας εμπορικός πόλεμος στις τιμές των γενοσήμων θα έχει ως πρώτο θύμα την ελληνική παραγωγή, τα 20 ελληνικά εργοστάσια φαρμάκων που μπορούν να καλύψουν το 50% της εσωτερικής ζήτησης ενώ ήδη δραστηριοποιούνται έντονα και εξαγωγικά. Αντίθετα, θα ισχυροποιηθούν υπερβολικά διεθνείς κολοσσοί παραγωγής γενοσήμων και άλλοι εισαγωγείς, από χώρες με μη αποδεκτά ποιοτικώς φάρμακα. Ο ΕΟΦ δεν έχει, πρακτικά, καμία απολύτως δυνατότητα να προβεί στους απαραίτητους ελέγχους.
Η συνταγογράφηση με τη δραστική ουσία καθίσταται ανέφικτη σε πολλές κατηγορίες φαρμάκων (ψυχοφάρμακα, νευρολογικά, διαβητικά κοκ) επειδή η συχνή αλλαγή σκευάσματος ενέχει πραγματικούς κινδύνους για τον ασθενή. Γι’ αυτό, φάρμακα αυτών και άλλων κατηγοριών έχουν εξαιρεθεί παντού.
Οι γιατροί αντιδρούν στην πρωτοφανή αντίληψη ότι αυτοί είναι μεν υπεύθυνοι για τη θεραπεία του ασθενούς, αλλά δεν θα γνωρίζουν ποια φάρμακα τους χορήγησαν! Έτσι, προκειμένου να αποφύγουν αυτό το μείζον δεοντολογικό, ιατρικό και ηθικό πρόβλημα, στρέφουν τη συνταγογραφία τους σε πρωτότυπα φάρμακα, οπότε έχουμε…αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης!!!
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τα διεθνή standards, η μείωση κατά 1€ της φαρμακευτικής δαπάνης, αυξάνει κατά 2€ τις νοσοκομειακές δαπάνες! Πράγματι, στην Ελλάδα, την περίοδο 2009-2010, η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε κατά 18% και η νοσοκομειακή αυξήθηκε κατά 12%. Ο λόγος είναι απλός: ο διαβητικός που δεν παίρνει τη δέουσα αγωγή, αργά η γρήγορα θα οδηγηθεί στο νοσοκομείο…
Αξίζει να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται ήδη στο κατώτερο 1/3 των χωρών του ΟΟΣΑ, με κατά κεφαλή ετήσια φαρμακευτική δαπάνη 280-300€. Αυτό, μεσοπρόθεσμα, θα οδηγήσει σε μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης. Οι Έλληνες θα ζουν 3-5 χρόνια λιγότερο! Έτσι θα λυθεί και το ασφαλιστικό!!!
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, 15 Ιουλίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου