Παπούλιας: τι σκοπεύει να κάνει με Μιχαλολιάκο
Υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στον τύπο και την ουσία, όταν πρόκειται για έναν αρχηγό δημοκρατικού κράτους με τη δική του διαδρομή και έναν παράγοντα που καλλιεργεί το μίσος και τη μισαλλοδοξία στην κοινωνία , προωθώντας την υπονόμευση της Δημοκρατίας;
Το δίλημμα για έναν άνθρωπο με το πολιτικό βιογραφικό του Καρόλου Παπούλια είναι ουσιώδες. Αν συμπεριλάβει στις επικείμενες διαβουλεύσεις τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, πρακτικά δίνει τον λόγο σε έναν παράγοντα που μπορεί να συμμετέχει στη νέα Βουλή έπειτα από ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές, αλλά δεν παύει να εκπροσωπεί, και το διατυμπανίζει, ό,τι πιο ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό. Με άλλα λόγια: είναι θεμιτό να ανοίξει το σπίτι της η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία σε έναν δηλωμένο εχθρό των ιδανικών της;
Νομικοί κύκλοι και πολιτικοί παράγοντες σημειώνουν ότι δεν πρόκειται για νομικό θέμα. Από τη συνταγματική επιστήμη προκύπτει ότι ανήκει στη διακριτική ευχέρεια του Προέδρου να αποφύγει προσκλήσεις η αναγκαιότητα των οποίων δεν προκύπτει από πουθενά. Το γράμμα και το πνεύμα του άρθρου 37 του Συντάγματος τον καλύπτουν απολύτως.
Δεν οφείλει δηλαδή να οργανώσει σύσκεψη, στην οποία ενδεχομένως ένας ή περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί θα αρνηθούν να καθήσουν με τον Μιχαλολιάκο. Ολοι αναγνωρίζουν ότι και ίδιος ο Πρόεδρος στη θέση τους το ίδιο θα έκανε.
Επίσης η Ευρωπαϊκή Ενωση, διά των εκπροσώπων της, και πρωτίστως του προέδρου της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, έχει διαμηνύσει ότι δεν νοείται συμμετοχή κόμματος όπως η Χρυσή Αυγή που αντιστρατεύεται τις αξίες και τις αρχές της Ευρώπης, σε κυβέρνηση χώρας – μέλους. Και αφού δεν νοείται η παρουσία της σε κυβέρνηση, δεν υπάρχει λόγος να μετέχει και σε μια διαβούλευση για κυβέρνηση. Αλλωστε, αν από τις επαφές με τους μισούς αρχηγούς δεν φανεί η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης, τι νόημα θα έχει η συνέχιση των επαφών και με τους υπόλοιπους;
Ο ανώτατος άρχοντας είναι θεματοφύλακας του Συντάγματος, αλλά είναι και έμπειρος πολιτικός. Αυτό απεδείχθη όσες φορές οι επικεφαλής των κόμματων πέρασαν την πόρτα του τα τελευταία χρόνια. Ιδίως στη δραματική περίοδο κατά την οποία αναζητούνταν πρόσωπο κατάλληλο για πρωθυπουργός στη θέση του Γιώργου Παπανδρέου.
Αλλά ο Παπούλιας δεν είναι Σαρτζετάκης – παρ’ ότι ο ιδιότροπος δικαστής που βρισκόταν στο Προεδρικό Μέγαρο το 1989 χειρίστηκε άψογα τους κύκλους των διερευνητικών εντολών και των συσκέψεων σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαθέτει πολιτικό κριτήριο και με αυτό πρέπει να λάβει τις αποφάσεις του.
Ο προβληματισμός στο Προεδρικό Μέγαρο είναι μήπως ο – θεμιτός – αποκλεισμός του Μιχαλολιάκου λειτουργήσει σαν νερό στον μύλο της Ακροδεξιάς. Μήπως δώσει πάτημα για να συσπειρώσει η Χρυσή Αυγή κι άλλους νέους, που ακούν τον μπρατσωμένο «εγέρθητο» και κάθονται προσοχή όταν περνάει ο αποκαλούμενος «φύρερ του Αγίου Παντελεήμονα».
Λέγεται ότι ο Κάρολος Παπούλιας απέφυγε αυτές τις ημέρες να διαμηνύσει τους προβληματισμούς του στους πολιτικούς αρχηγούς. Αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να χειριστεί μόνος. Κρίνει ότι εκ της θέσεώς του οφείλει να δώσει μια λύση που θα αντιπροσωπεύει το πνεύμα και το γράμμα των αξιών της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Και καθώς μόνο βουβός Πρόεδρος δεν είναι, όσοι τον ξέρουν προβλέπουν ότι θα βρει τον καλύτερο τρόπο να δείξει ότι το δημοκρατικό πολίτευμα, ανέχεται ακόμη και τους αρνητές του, αλλά δεν τους φοβάται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου