Η στρατηγική της ενοχοποίησης

Ο πολίτης και το κομματικό μέλος ενός θεοκρατικού, πολιτικού, δικτατορικού καθεστώτος, ενθαρρύνονται να προδώσουν τους φίλους και τους γονείς τους όπως θα έκανε το θυμωμένο μωρό που υπάρχει μέσα τους.

Θα απελευθέρωναν την βαθιά καταπιεσμένη επιθετικότητα και την επιθυμία για εκδίκηση. Δεν χρειάζεται πλέον να καταπιέσουν ή  να απορρίψουν κάποιες από τις πρωτόγονες τάσεις τους. Το σύστημα επωμίζεται όλο το βάρος της ευθύνης τους και τους παραδίδει έναν έτοιμο κατάλογο χιλιάδων δικαιολογιών για να απελευθερώσουν τις σαδιστικές τους τάσεις. (παράδειγμα σήμερα στους αριστερούς χώρους και συνιστώσες στην Ελλάδα).

Κατάλληλα αρωματισμένες φράσεις όπως «ιστορική αναγκαιότητα» βοηθούν το άτομο να δικαιολογήσει την ανηθικότητά του και το κακό, παρουσιάζοντάς τα ως ηθικά καλά. Βλέπουμε εδώ την μεγάλη διαφθορά των πολιτισμένων αρχών…..

Στην στρατηγική της ενοχοποίησης ο ολοκληρωτικός θεοκρατικός, πολιτικός, ή  δικτάτορας  καταστρέφει την συνείδηση των πολιτών θεσμοθετώντας την ιδέα της ενοχής του προπατορικού αμαρτήματος, του «ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω». (Αυτά συμβαίνουν σήμερα με τα μνημόνια και τους εκβιασμούς που δεχόμαστε).

Φανταστείτε όλους εκείνους τους γιατρούς του Μεσαίωνα που σπούδασαν την ιατρική για να θεραπεύσουν τους συμπολίτες τους και βρίσκονταν δίπλα στα θύματα της Ιεράς Εξέτασης για να μην τους αφήσουν να πεθάνουν από τα βασανιστήρια, κάθε φορά που πλησίαζε ο θάνατός τους.

Οι σφαγιασμένοι και καμμένοι αθώοι πολίτες έδωσαν τα στατιστικά όρια της ανθρώπινης αντοχής.
Πίσω από την υποκρισία και από λέξεις χωρίς νόημα, η «αγάπη» δικαιολόγησε όλα τα εγκλήματα του μεσαιωνικού ιερατείου.

Πολιτικές λέξεις – κλειδιά τους ενθάρρυναν για να δικαιολογήσουν την συνείδησή τους και να υποταχθούν στο ιερατείο. Η διαδικασία της ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ενοχοποίησης απαιτεί την αλλαγή του νοήματος των ΛΕΞΕΩΝ.  Η διαδικασία της διαστροφής του πολιτισμού έχει αρχίσει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια. “βλέπε χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Ισλαμισμός κ.α.”.

Τα ιερατεία μας δίδαξαν να μην πιστεύουμε στην αντικειμενική ΑΛΗΘΕΙΑ και την ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, αλλά στην εξ’ αποκαλύψεως αλήθεια.

Η ενοχοποίηση και η εγκληματοποίηση προετοιμάζουν τους ανθρώπους να επαναστατήσουν εναντίον του πολιτισμού.

Δείξτε τους αποδιοπομπαίους τράγους και ΑΙΜΑ και τα χιλιάδες χρόνια του ελληνικού ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ θα καταρρεύσουν μέσα σε λίγο διάστημα.

Αυτό απαιτεί την ώθηση των ανθρώπων στην υστερία, την ομογενοποίηση των συναισθημάτων και των μαζών.Όλα αυτά ξυπνούν τον άγριο νεάντερνταλ μέσα στην ανθρώπινη ψυχή.

Δικαιολογείστε το έγκλημα με μια λαμπρή διδασκαλία που ισχυρίζεται πως η δική σας ομάδα κατέχει την αλήθεια ενώ οι αντίπαλοι είναι αμαρτωλοί και ειδωλολάτρες και τότε να είστε βέβαιοι πως οι μάζες θα σας ακολουθήσουν.

Η Στρατηγική της εγκληματοποίησης δεν κατευθύνεται μόνο προς την συντριβή των θυμάτων ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, αλλά και στην δημιουργία μιας ΕΛΙΤ δολοφόνων- της κυβερνούσας συμμορίας- το δηλητηριώδες αίσθημα της εξουσίας που τους απομακρύνει όλο και περισσότερο από κάθε ανθρώπινο αίσθημα.

Τα θύματά τους χάνουν στα μάτια τους την ανθρώπινη ταυτότητα και γίνονται ΜΑΣΚΕΣ που μιλούν ρομπότ χωρίς εγώ.

Η στρατηγική της εγκληματοποίησης είναι συστηματική οργάνωση των κατώτερων παθών στον άνθρωπο. Κάτω από την πίεση της ολοκληρωτικής σκέψης κάθε πολίτης ταυτίζεται με την κυριαρχούσα συμμορία και πολλοί μπορούν να αποδείξουν την νομιμοφροσύνη τους δολοφονώντας και εξοντώνοντας ή τουλάχιστον εκφράζοντας την επιδοκιμασία τους στις μαζικές δολοφονίες τις εκατόμβες και τις πυρές των αιρετικών. «αυτό κάνει και η αριστερά πολλά χρόνια αφού, δεν έχει καταδικάσει τα εγκλήματα του πατερούλη ΣΤΑΛΙΝ» .

Η ανία που προκαλούν οι αυτοματοποιημένες μορφές ζωής οδηγούν τα άτομα να καλοδεχθούν τον πόλεμο, το έγκλημα και την καταστροφή.
Κάθε νέα πυρά, έγκλημα η βασανιστήριο δημιουργεί νέους δεσμούς πίστης και ανήθικης υποταγής στην κυριαρχούσα ΣΥΜΜΟΡΙΑ. «αυτή η συμμορία του κοινοβουλίου επί τριάντα οκτώ χρόνια λεηλατούσε την Ελλάδα, χρησιμοποίησε αυτό το τέχνασμα. Και βέβαια εννοούμε όλα τα κόμματα, που απλά ήταν διαφορετικές Φατρίες που τους ένωνε το χρήμα και η μοιρασιά να είναι δίκαιη ανάμεσά τους».

Στο τέλος οδηγημένη από το έγκλημα και την ενοχή η κυριαρχούσα ομάδα πρέπει να ενωθεί στενά, διότι η πτώση του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ θα φέρει την πτώση ολόκληρης της συμμορίας, ΗΓΕΤΩΝ και ΟΠΑΔΩΝ.

Το ίδιο συμβαίνει και στον κόσμο των εγκληματιών. Μόλις ένα άτομο κάνει το πρώτο βήμα και απορρίψει του νόμους της κοινωνίας και συνδεθεί με μια εγκληματική συμμορία ξεκινά έναν πόλεμο με τον κόσμο και τις ηθικές αρχές. Από το σημείο αυτό η συμμορία μπορεί να τον εκβιάσει και να τον υποτάξει. (βλέπε την υπόθεση Ζήμενς και τους αλήτες και κλέφτες πολιτικούς που κυβερνούν ακόμα και σήμερα).

Η εγκληματοποίηση   αυξάνεται από μια κυνική συνωμοσία που καλύπτεται από τη σημαία του ιδεαλισμού. Οι ηγέτες της χώρας μπορούν να χρησιμοποιούν απλά συνθήματα όπως «ο λαός του θεού» ή «η Παγκόσμια Εκστρατεία Ειρήνης» και οι πολίτες να συμφωνούν και να υπερηφανεύονται για τις λέξεις αυτές.

Μόνον λίγοι ανάμεσά τους γνωρίζουν τις πραγματικές πράξεις που βρίσκονται πίσω από τις ανθισμένες αυτές φράσεις.

Αυτές οι διαστροφές ενσωματώνονται με μεγάλους μύθους, όπως η αυτοκρατορία της αγάπης, η δημοκρατία του λαού, η σταυροφορία για την κατάκτηση των αγίων τόπων. Έτσι οι πολίτες επιθυμώντας να κάνουν κάτι ηρωικό οδηγούνται στο έγκλημα και στη βία.
Το αίμα γίνεται ένα μαγικό υγρό και η αιματοχυσία γίνεται αρετή και ζωοδότρια πράξη. Οι απεριόριστες δολοφονίες, όπως πραγματοποιούνται στα θεοκρατικά συστήματα, σχετίζονται με βαθείς, ασυνείδητους φόβους. Ο αδύναμος και συναισθηματικά ασθενής, σε κάθε κοινωνία, δολοφονεί από φόβο, για να δανειστεί με μαγικό τρόπο την δύναμη και την ευτυχία των νεκρών θυμάτων του, όπως φυσικά και τα ΥΛΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΤΗ. Η δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων με την κατηγορία του αιρετικού και του μάγου πλούτησε την εκκλησία και σταμάτησε όταν πια είχαν πάψει να υπάρχουν πλούσιοι αιρετικοί.

Ο πρωτόγονος μύθος πως η δολοφονία ισχυροποιεί και παρατείνει τη ζωή του ανθρώπου επιβίωσε έως τις μέρες μας. «ένα παράδειγμα στις Λέσχες των μασόνων Ραββίνων, γίνονται ανθρωποθυσίες και σήμερα». Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως οι δυνάμεις της λογικής και της κατανόησης είναι μάλλον αδύναμες.

Είναι δύσκολο να ελεγχθεί η φωτιά όταν έχει ανάψει…

Στη σελίδα (Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ)

 http://diaggeleas.wordpress.com/

 

http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/05/blog-post_1619.html