Ν. Λυγερός
Το ορθολογικό πλαίσιο της ΑΟΖ δεν εμπεριέχει μόνο πολλά συμφέροντα όπως ακούμε συνήθως αλλά και πολλούς παράγοντες και στρατηγικές συμπεριφορές. Το παίγνιο ακόμα και περιορισμένο στη Μεσόγειο είναι πολύπλοκο δίχως όμως να είναι περίπλοκο. Η μελέτη των αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου δείχνει ότι δεν είναι ποτέ παράλογες ακόμα και αν φαίνονται παράδοξες μερικές.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η ανάλυση δεδομένων αποδεικνύει ότι είναι αναμενόμενες. Ο συνδυασμός της νομικής νοοτροπίας και της μαθηματικής σκέψης, οδηγεί σε συμπεράσματα που οδηγούν στα αποτελέσματα της πραγματικότητας. Δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο σε αυτή τη παρατήρηση, ειδικά όταν την ενσωματώνουμε στη θεωρία παιγνίων.
Βέβαια μερικοί αναλυτές εκτιμούν ότι λόγω πείρας, είναι αδύνατο να πετύχουμε στους στόχους σε όλη τους την εμβέλεια. Αυτή η παραδοχή δεν οφείλεται στην πραγματικότητα όπως νομίζουν, απλώς στη λανθασμένη επιλογή του πλαισίου των παιγνίων μηδενικού αθροίσματος, διότι ξέρουμε εξ αρχής τα αποτελέσματα της θεωρίας ήδη από την εποχή των von Neumann και Morgestern.
Το θέμα της ΑΟΖ είναι ριζικά διαφορετικό και γι' αυτό το λόγο ερμηνεύεται και ως παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος και ακολουθεί τη θεωρία μετά την επανάσταση του Nash. Ακόμα και αν το πιστεύουν, οι περισσότεροι παίχτες δεν έχουν την ικανότητα να παίξουν μόνοι τους. Δεν είναι λόγω ανεπάρκειας αλλά λόγω του πεδίου του Δικαίου της Θάλασσας.
Από την άλλη, το τελευταίο δεν είναι ένας κλειστός κόσμος όπως θεωρούμε στα μαθηματικά αλλά μία ανοιχτή δομή που προσφέρει πολλές δυνατότητες στις διεθνείς διαπραγματεύσεις κατά συνέπεια υπάρχει μεγάλος χώρος για τη στρατηγική. Είναι λοιπόν απαραίτητο να έχουμε ειδικούς από διάφορους τομείς και να μην λειτουργούμε αποκλειστικά στο πλαίσιο της νομικής, διότι έχει και αυτή τα όριά της όταν το αντικείμενο δεν είναι μόνο θεσμικό και ενσωματώνει επιστημονικά δεδομένα.
Το σοβαρό παίγνιο δεν είναι στη φάση της θέσπισης διότι αυτή είναι μια μονομερή πράξη και κατά συνέπεια ανήκει μόνο στο πεδίο της θεωρίας αποφάσεων. Η πολυπλοκότητα του παιγνίου της ΑΟΖ βρίσκεται στις διμερείς διαπραγματεύσεις και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι σε αυτό το επίπεδο για να είμαστε αποτελεσματικοί.
Τότε η στρατηγική διαχείρηση της κρίσης παίρνει όλη τη σημασία της και η αξία της είναι θεαματική. Γι' αυτό το λόγο πρέπει από τώρα να ετοιμαστούμε για αυτές τις φάσεις έτσι ώστε οι στρατηγικές μας με τη βοήθεια του χρόνου να δώσουν τα αποτελέσματα που προσμένει ο ελληνικός λαός για την πατρίδα μας.
http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/05/blog-post_9982.html
Το ορθολογικό πλαίσιο της ΑΟΖ δεν εμπεριέχει μόνο πολλά συμφέροντα όπως ακούμε συνήθως αλλά και πολλούς παράγοντες και στρατηγικές συμπεριφορές. Το παίγνιο ακόμα και περιορισμένο στη Μεσόγειο είναι πολύπλοκο δίχως όμως να είναι περίπλοκο. Η μελέτη των αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου δείχνει ότι δεν είναι ποτέ παράλογες ακόμα και αν φαίνονται παράδοξες μερικές.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η ανάλυση δεδομένων αποδεικνύει ότι είναι αναμενόμενες. Ο συνδυασμός της νομικής νοοτροπίας και της μαθηματικής σκέψης, οδηγεί σε συμπεράσματα που οδηγούν στα αποτελέσματα της πραγματικότητας. Δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο σε αυτή τη παρατήρηση, ειδικά όταν την ενσωματώνουμε στη θεωρία παιγνίων.
Βέβαια μερικοί αναλυτές εκτιμούν ότι λόγω πείρας, είναι αδύνατο να πετύχουμε στους στόχους σε όλη τους την εμβέλεια. Αυτή η παραδοχή δεν οφείλεται στην πραγματικότητα όπως νομίζουν, απλώς στη λανθασμένη επιλογή του πλαισίου των παιγνίων μηδενικού αθροίσματος, διότι ξέρουμε εξ αρχής τα αποτελέσματα της θεωρίας ήδη από την εποχή των von Neumann και Morgestern.
Το θέμα της ΑΟΖ είναι ριζικά διαφορετικό και γι' αυτό το λόγο ερμηνεύεται και ως παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος και ακολουθεί τη θεωρία μετά την επανάσταση του Nash. Ακόμα και αν το πιστεύουν, οι περισσότεροι παίχτες δεν έχουν την ικανότητα να παίξουν μόνοι τους. Δεν είναι λόγω ανεπάρκειας αλλά λόγω του πεδίου του Δικαίου της Θάλασσας.
Από την άλλη, το τελευταίο δεν είναι ένας κλειστός κόσμος όπως θεωρούμε στα μαθηματικά αλλά μία ανοιχτή δομή που προσφέρει πολλές δυνατότητες στις διεθνείς διαπραγματεύσεις κατά συνέπεια υπάρχει μεγάλος χώρος για τη στρατηγική. Είναι λοιπόν απαραίτητο να έχουμε ειδικούς από διάφορους τομείς και να μην λειτουργούμε αποκλειστικά στο πλαίσιο της νομικής, διότι έχει και αυτή τα όριά της όταν το αντικείμενο δεν είναι μόνο θεσμικό και ενσωματώνει επιστημονικά δεδομένα.
Το σοβαρό παίγνιο δεν είναι στη φάση της θέσπισης διότι αυτή είναι μια μονομερή πράξη και κατά συνέπεια ανήκει μόνο στο πεδίο της θεωρίας αποφάσεων. Η πολυπλοκότητα του παιγνίου της ΑΟΖ βρίσκεται στις διμερείς διαπραγματεύσεις και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι σε αυτό το επίπεδο για να είμαστε αποτελεσματικοί.
Τότε η στρατηγική διαχείρηση της κρίσης παίρνει όλη τη σημασία της και η αξία της είναι θεαματική. Γι' αυτό το λόγο πρέπει από τώρα να ετοιμαστούμε για αυτές τις φάσεις έτσι ώστε οι στρατηγικές μας με τη βοήθεια του χρόνου να δώσουν τα αποτελέσματα που προσμένει ο ελληνικός λαός για την πατρίδα μας.
http://eleftheriskepsii.blogspot.com/2012/05/blog-post_9982.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου