Ίσως να μην έχει υπάρξει άλλη στιγμή στην ιστορία του αμερικανικού κράτους που η λέξη «πραξικόπημα» να ακούγεται τόσο συχνά στον δημόσιο λόγο, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ αμφισβητεί όχι απλώς το αποτέλεσμα αλλά το σύνολο της εκλογικής διαδικασίας.
Είμαι από αυτούς που θα συμφωνήσουν με τον όρο, ειδικά από τη στιγμή που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ άρχισε να τοποθετεί ανθρώπους του περιβάλλοντός του σε υψηλά πόστα των ενόπλων δυνάμεων και των υπηρεσιών ασφαλείας. Αν δεχθούμε όμως αυτή τη θέση, θα πρέπει παράλληλα να αναγνωρίσουμε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι και ο πιο «συνεπής» Πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ, αφού εφαρμόζει στο εσωτερικό της χώρας την ίδια στάση που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει επιβάλει σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Όπως έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν, η Ουάσινγκτον έχει αμφισβητήσει έμπρακτα τη βούληση ψηφοφόρων σε τουλάχιστον 80 διαφορετικές χώρες – πολλές φορές ακόμη και σε ισχυρούς συμμάχου της Ουάσινγκτον, όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Όπως αποκάλυψε ο Ντον Λέβιν, από το Ινστιτούτο Πολιτικής και Στρατηγικής του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι, στο 60% αυτών των περιπτώσεων, η παρέμβαση έγινε με άκρα μυστικότητα από τις πρεσβείες και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Παρά το γεγονός ότι οι σχετικές παρεμβάσεις ξεκινούν μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τρία περιστατικά που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τραμπ, αποδεικνύουν πόσο ψευδεπίγραφη είναι η ρητορική των φιλελεύθερων σχολιαστών στις ΗΠΑ για το «πραξικόπημα» Τραμπ.
Το βασικότερο παράδειγμα είναι φυσικά οι εκλογικές αναμετρήσεις στη Βενεζουέλα, στις οποίες το αμερικανικό κατεστημένο εντόπιζε πάντα περιστατικά «νοθείας», με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ο σημερινός Πρόεδρος αμφισβητεί το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι όπως και στην Βενεζουέλα ο Τραμπ προδίκαζε το ενδεχόμενο νοθείας πριν ακόμη ανοίξουν οι κάλπες, χωρίς όμως να προσκομίζει αποδεικτικά στοιχεία.
Έχοντας παρακολουθήσει από κοντά τις δυο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις από το Καράκας (τοπικές και προεδρικές) ένοιωσα πραγματικά σοκ με την ομοιότητα που είχαν τα επιχειρήματα με τις εκλογές των ΗΠΑ. Και στις δυο περιπτώσεις, δυο εν δυνάμει πραξικοπηματίες, ο Χουάν Γκουαϊδό και ο Πρόεδρος Τραμπ, επιχειρούσαν να εξασφαλίσουν την εξουσία φωνάζοντας «νοθεία». Ενώ όμως ο πρώτος αντιμετωπίστηκε από τη διεθνή κοινότητα (και την ελληνική κυβέρνηση) σαν «νόμιμος Πρόεδρος» ο δεύτερος έχει γίνει -ορθώς- περίγελος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πανομοιότυπη είναι και η περίπτωση της Βολιβίας, όπου η δεξιά αντιπολίτευση επικαλέστηκε «νοθεία» στις εκλογές για να πραγματοποιήσει πραξικόπημα στις 10 Νοεμβρίου 2019, με το οποίο εκδιώχθηκε από τη χώρα ο Πρόεδρος και νικητής των εκλογών Έβο Μοράλες. Όπως αποκάλυψαν τότε οι ερευνητές Τζον Κούριελ και Τζακ Ουίλιμς, από το Εργαστήριο Εκλογικών Δεδομένων και Επιστήμης του Πανεπιστημίου MIT, οι καταγγελίες περί νοθείας στηρίχθηκαν σε παραπλανητικά και ψευδή στοιχεία που είχε παρουσιάσει ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών. Παρά το γεγονός όμως ότι τα στοιχεία του ΟΑΚ είναι εξίσου αν όχι περισσότερο αβάσιμα από τις πρόσφατες καταγγελίες του Ντόναλντ Τραμπ, για μήνες παρουσιάζονταν σαν αδιαμφισβήτητη «είδηση» από το σύνολο των μεγάλων μέσων ενημέρωσης που σήμερα καταδικάζουν τις πρακτικές του Αμερικανού Προέδρου.
Στη Βενεζουέλα οι αβάσιμες καταγγελίες των ΗΠΑ περί νοθείας οδήγησαν σε μια απόπειρα πραξικοπήματος, μια απόπειρα δολοφονίας του νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου και μια απόπειρα στρατιωτικής εισβολής μισθοφόρων. Αντίστοιχα στη Βολιβία οδήγησαν στην αναρρίχηση μιας δικτατορικής κυβέρνησης, που σύμφωνα με την Συνήγορο του Πολίτη της χώρας «διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και την απομάκρυνση του Προέδρου της Βολιβίας που βρήκε καταφύγιο στην Αργεντινή.
Αντίθετα στις εκλογές-παρωδία που πραγματοποιήθηκαν επί προεδρίας Τραμπ από δικτατορικά καθεστώτα, στην Αίγυπτο και την Ονδούρα, η Ουάσινγκτον δεν έδωσε καμία σημασία στις τεκμηριωμένες καταγγελίες για τη βία και τη νοθεία που προηγήθηκαν και ακολούθησαν τη διαδικασία.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις οι πολιτικοί που σήμερα περιστοιχίζουν τον Τζο Μπάιντεν αλλά και τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ χειροκροτούσαν υστερικά. Γιατί λοιπόν ο Ντόναλντ Τραμπ να μην επιχειρήσει και στο εσωτερικό της χώρας του όλα αυτά για τα οποία τον επευφημούσαν οι αντίπαλοί του εδώ και τέσσερα χρόνια;
Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν οι ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα. Όπως έλεγε όμως ένα παλιό ανέκδοτο, είναι πρακτικά αδύνατο να πραγματοποιηθεί πραξικόπημα αφού η χώρα δεν διαθέτει μια αμερικανική πρεσβεία για να το συντονίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου