GESARA NESARA - Προς μια Χιλιετή Χρυσή Εποχή - Μια οικονομική ανθρωπολογία του νέου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος υπό το πρίσμα μιας κβαντικής ετεροδοξίας

Η ανακοίνωση της GESARA NESARA θα σηματοδοτήσει αναμφίβολα μια ημερομηνία κοσμικής σημασίας στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η εγκαθίδρυση αυτού του οικονομικού συστήματος θα θέσει τέλος σε έναν πολιτισμό που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ψέματα και χρέη, του οποίου έχουμε ανιχνεύσει μια σύντομη γενεαλογία και αποκαλύψαμε τη δομή της πυραμίδας που χτίστηκε από την καμβάλ.

Σε αυτό το άρθρο, θα περιοριστούμε στην εξερεύνηση, με πολύ σύντομο τρόπο, των απολύτως ασυνήθιστων δυνατοτήτων ανάπτυξης αυτού του συστήματος και θα υπογραμμίσουμε τη θαυματουργή χειραφέτηση για τους λαούς της γης. Ορισμένοι ειδικοί που οικοδόμησαν αυτόν τον εκπληκτικό μονόλιθο ανακοινώνουν μια εποχή ευημερίας και ειρήνης, η οποία, για βιβλικούς λόγους στους οποίους δεν θα αναφερθούμε, θα πρέπει να διαρκέσει περίπου χίλια χρόνια.

Ως εκ τούτου, αυτό το ερώτημα: γιατί, πώς και σε ποιο βαθμό η GESARA NESARA μας καλεί να ξανασκεφτούμε τον καπιταλισμό με κβαντικούς όρους; Κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί το κβαντικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που πρόκειται να δημιουργηθεί να παραμείνει ένα αιώνιο σωτήριο έργο στην κλίμακα μιας ανθρωπότητας που εισέρχεται τώρα στη διαγαλαξιακή εποχή;

Πέρα από τον μαρξισμό και τον φιλελευθερισμό: για μια σχολή ετερόδοξων κβαντικών οικονομικών

Θα υποστηρίξουμε ότι είναι κυρίως η γαλλική φιλελεύθερη σχολή που προβλέπεται από τον De Boisguilbert, ο μαρξισμός, ο αναρχισμός και η αυστριακή σχολή οικονομικών που αποτελούν τα πιο πολύτιμα εργαλεία για την κατανόηση της χρηματοπιστωτικής επανάστασης που πρόκειται να λάβει χώρα υπό το φως αυτού που θα ονομάζουμε μια κβαντική ετεροδοξία. Προτείνουμε μια νέα σχολή οικονομικής επιστήμης που θα ονομάσουμε κβαντική ετεροδοξία, η οποία σκέφτεται αυτό που οι θεολόγοι κάποτε αποκαλούσαν οικονομία, σε μια μη αντιφατική αντίθεση, στη γραμμή της πολύπλοκης σκέψης που αγαπά ο Edgard Morin [3], μεταξύ μαρξισμού και φιλελευθερισμού .

Για να πετύχουμε αυτή τη φιλοδοξία, αντλήσαμε έμπνευση από μεγάλο αριθμό οικονομολόγων. Αρχικά, θα ασχοληθούμε με τις αναλύσεις της γαλλικής φιλελεύθερης σχολής, κυρίως του δυστυχώς ξεχασμένου οικονομολόγου Pierre De Boisguilbert, ο οποίος έθρεψε πολλούς θεωρητικούς της ελεύθερης αγοράς όπως ο Adam Smith, του οποίου το έργο βρισκόταν στη βιβλιοθήκη του. Ο De Boisguilbert υπερασπίστηκε έναν «ενιαίο φόρο» που θα έπρεπε να εφαρμόζεται στο 17% στο πλαίσιο της GESARA NESARA, δίνοντας πίσω σε αυτόν τον πρόδρομο όλη την επικαιρότητά του ως λαμπρός φυσιοκράτης.

Δεύτερον και τρίτον, θα βασιστούμε στους θεολόγους της σχολής της Σαλαμάνκα που έθρεψαν τους Αυστριακούς στοχαστές, ξεκινώντας φυσικά από τον Λούντβιχ Φον Μίζες και τον Καρλ Μένγκερ, στους οποίους ανήκουμε. Ο Μαρξ, που θα αποτελέσει το τέταρτο αναγνωστικό μας πλέγμα, καλωσόρισε το έργο του Γάλλου Pierre De Boisguilbert, καθώς υπερασπίστηκε σωτήρια την εργατική τάξη ενάντια στις «αδρανείς τάξεις» (dixit).

Ο μαρξισμός επιτρέπει, πράγματι, σύμφωνα με εμάς, να εξηγήσουμε, έστω και εν μέρει, ταυτόχρονα, τις μεταβάσεις από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό, όπως θα το δούμε, αναμφίβολα, αντίστροφα και την κοινωνική διαμόρφωση καθώς και τις λογικές των τάξεων που δομούν οποιαδήποτε μορφή αγοράς, ανάλογο κάθε κοινωνίας. Τελικά, τονίζουμε ότι το κβαντικό χρηματοπιστωτικό σύστημα μπορεί να πραγματοποιήσει εν μέρει μια σειρά από αναρχικά ιδανικά, μεταξύ άλλων, τον Κροπότκιν που ανέπτυξε μια πρωτότυπη σκέψη. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο «κοινωνικός Δαρβινισμός» επιχειρεί πράγματι να εφαρμόσει τον Δαρβινικό μηχανισμό της φυσικής επιλογής στο κοινωνικό πεδίο.

Ο ανταγωνισμός για την ύπαρξη και η επιβίωση του ισχυρότερου θεωρούνται οι αρχές της εξέλιξης. Ο Κροπότκιν πολεμά αυτόν τον λόγο, εισερχόμενος στο ίδιο το έδαφος του Δαρβινισμού για να δείξει ότι η αμοιβαία βοήθεια είναι ένας παράγοντας εξέλιξης, αν όχι πιο σημαντικός από τον ανταγωνισμό. Η έννοια είναι πολύ σημαντική στην αναρχική θεωρία. Η αμοιβαία βοήθεια είναι επίσης ένας όρος της πολιτικής οικονομίας, ο οποίος προσδιορίζει την οικονομική έννοια της αμοιβαίας και εθελοντικής ανταλλαγής πόρων και υπηρεσιών προς όφελος όλων.

 Η GESARA NESARA ως νέα οικονομική θρησκεία

Θα συλλάβουμε την επανάσταση σε εξέλιξη υπό το πρίσμα μιας θεολογικής έννοιας: της αποκατάστασης. Στον Ζωροαστρισμό, αυτός ο όρος υποδηλώνει μια αρχέγονη αποκατάσταση όλων των πραγμάτων στην αρχική τους κατάσταση και, κατά συνέπεια, μια στιγμή επίλυσης. Θα υπογραμμίσουμε επίσης ότι αυτό που συνηθίζαμε να αναφέρουμε ως πρωτόγονες κοινωνίες μπορεί να εμφανιστεί ως οικονομικό μοντέλο για εμάς στο βαθμό που πολλοί ανθρωπολόγοι όπως ο Marshall Sahlins τις όρισαν ως κοινωνίες αφθονίας, όπου συχνά βασίλευε η ισότητα.

Η GESARA NESARA και το κβαντικό χρηματοπιστωτικό σύστημα θα γίνουν η πηγή μιας νέας αστικής και εν μέρει κοσμικής λατρείας και θα αποτελέσουν μια οικονομική θρησκεία, διαφορετική από τις πολιτικές θρησκείες που εννοούσε ο Eric Voegelin, καθώς θα είναι σε μεγάλο βαθμό συναινετικό για τους περισσότερους από τους κατοίκους της νέας γης. . Θα δώσει μια νέα πραγματικότητα του τέλους της ιστορίας του Φουκουγιάμα τόσο πολύ που η κβαντική φιλελεύθερη δημοκρατία φαίνεται να είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη. Θα συμβάλει στο να μαγέψει ξανά τον κόσμο μέσω ενός κοινώς ιεροποιημένου καπιταλισμού.

Όπως έχουμε γράψει σε ένα άρθρο για τον πεντηκοστιανισμό και τον καπιταλισμό, βοηθάμε στην επιβεβαίωση του «μονοθεϊσμού της αγοράς» σε δήμους της Νότιας Αφρικής, που είναι συμπτωματική επιτόπια έρευνα του παγκόσμιου νότου. Πολλοί συγγραφείς περιέγραψαν, στο ίδιο πνεύμα, την αγορά ως Θεό. Ο Λόι παρατηρεί ότι «η κατάρρευση του κομμουνισμού –καλύτερα κατανοητή ως καπιταλιστική «αίρεση»– καθιστά πιο εμφανές ότι η αγορά γίνεται η πρώτη αληθινά παγκόσμια θρησκεία, δεσμεύοντας όλες τις γωνιές του πλανήτη όλο και πιο σφιχτά σε μια κοσμοθεωρία και ένα σύνολο αξιών , των οποίων τον θρησκευτικό ρόλο παραβλέπουμε μόνο επειδή επιμένουμε να τους βλέπουμε ως «κοσμικούς»».

Ο Χάρβεϊ Κοξ εξηγεί, προκαταρκτικά και παρομοίως, ότι «στην κορυφή κάθε θεολογικού συστήματος, φυσικά, βρίσκεται το δόγμα του για τον Θεό». Έτσι, «στη νέα θεολογία αυτή η ουράνια κορυφή καταλαμβάνεται από την Αγορά». Ο Karl Polanyi έχει αποδείξει προηγουμένως ότι, τους τελευταίους δύο αιώνες, η αγορά «έχει ανέβει πάνω από αυτούς τους ημίθεους και τα χθόνια πνεύματα για να γίνει η πρώτη αιτία». Πιο πρόσφατα, ο Beyer χρησιμοποίησε τη θεωρία των συστημάτων για να δείξει πώς, στην παγκόσμια κοινωνία, η θρησκεία και οι αγορές διαμορφώνονται η μία βάσει της άλλης. Είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε μια «θεολογία της αγοράς», στην οποία αυτή η νέα κοσμική εσχατολογία τοποθετείται από τον ορθολογικό, αν και παλαιότερα σχετικό αυθαίρετο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Ο Walter Benjamin υποστήριξε επίσης ότι ο καπιταλισμός πρέπει να θεωρείται ως θρησκεία.

Πρώτον, «χρησιμεύει ουσιαστικά για να ικανοποιήσει τις ίδιες ανησυχίες, αγωνία και ανησυχία». Δεύτερον, «αυτή η συγκεκριμενοποίηση της λατρείας συνδέεται με ένα δεύτερο χαρακτηριστικό του καπιταλισμού: τη μόνιμη διάρκεια της λατρείας». Η τρίτη ιδιαιτερότητα αυτής της λατρείας υποστηρίζει ότι «γεννά ευθύνες». Ο λόγος για αυτό είναι ότι «ο καπιταλισμός είναι προφανώς η πρώτη περίπτωση μιας λατρείας που κατηγορεί, παρά μιας μετανοίας». Ο Μπέντζαμιν έθεσε ένα ύψιστο πρόβλημα του καπιταλισμού, που κάνει τους οπαδούς του ένοχους. Θεωρούμε ότι η «λύση κατανομής εσόδων» που προτείνεται από την Love Won Society θα επιτρέψει να θεραπεύσει αυτές τις αδυναμίες, καθώς διασφαλίζει κατά συνέπεια μια δίκαιη παγκόσμια κατανομή του πλούτου χωρίς διακρίσεις.

Περισσότερα στην Πηγη: https://amg-news.com/gesara-nesara