Το κράτος τον σταμάτησε.
Το 2020 ο Ερντογάν καμάρωσε το πρώτο τουρκικό αντίστοιχο.
Το 1953 το Ελληνικό πελατειακό κράτος στη κυριολεξία “σκότωσε” το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο στον κόσμο η παραγωγή του οποίου έγινε από τον εφοπλιστή Γιάννη Γουλανδρή στη Σύρο. Ο δημοσιογράφος-ερευνητής Μιχάλης Σταυρόπουλος έκανε την παραγωγή και την σκηνοθεσία του ντοκυμαντέρ A Tale of Two Isles που περιγράφει την Οδύσσεια του εγχειρήματος.
Σύρος, 1973. Στους δρόμους του νησιού κυκλοφορεί, πειραματικά, ένα ιδιαίτερο, καινοτόμο αυτοκίνητο.
Σύρος, 1973. Στους δρόμους του νησιού κυκλοφορεί, πειραματικά, ένα ιδιαίτερο, καινοτόμο αυτοκίνητο.
Έχει την όψη ενός μίνι, δεν κάνει θόρυβο και δεν βγάζει καυσαέριο.
Είναι το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο της ιστορίας.
Ναι, με έδρα παραγωγής την πρωτεύουσα των Κυκλάδων! Ήταν πολύ καλό για να είναι ελληνικό.
Και πράγματι, έτσι αποδείχτηκε.
Η ιστορία ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν ο μεγαλοεφοπλιστής (και ιστορικός πρόεδρος του Ολυμπιακού) Γιάννης Γουλανδρής είχε μόλις αγοράσει την Enfield, την παλιά εταιρεία παραγωγής όπλων, που κατασκεύαζε το διάσημο τουφέκι Lee-Enfield Mk I.
Εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα οι μεγάλοι Έλληνες εφοπλιστές, κατά κύριο λόγο ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, ο Λιβανός και ο Γουλανδρής, που είχε έδρα του το Λονδίνο.
Όταν πέρασε στην ιδιοκτησία του Γουλανδρή η Enfield, δεν κατασκεύαζε τίποτε, απλώς ήταν ένα ιστορικό brand name, που ο Γουλανδρής ήθελε διακαώς να ενεργοποιήσει ξανά και απλώς έψαχνε την κατάλληλη ευκαιρία. Η ευκαιρία ήρθε με την προκήρυξη του διαγωνισμού του Βρετανικού Συμβουλίου Ηλεκτρισμού (της βρετανικής ΔΕΗ), που ζητούσε ηλεκτρικά αυτοκίνητα πόλης.
Ο Γουλανδρής αμέσως κατάλαβε πως ήταν η ευκαιρία που ζητούσε, καθώς οι εταιρείες που δήλωσαν συμμετοχή, εκτός από την Enfield, ήταν δύο κολοσσοί της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η Ford, που μετά το θρίαμβο στο Λε Μαν είχε κάνει απόβαση στην Ευρώπη, και η Leyland, που εκείνη την εποχή κατασκεύαζε το… ΜΙΝΙ και ήταν η κορυφαία σε πωλήσεις εταιρία στην Βρετανία.
Η Enfield κέρδισε τον διαγωνισμό με το μοντέλο Enfield 8000 και μαζί τον θαυμασμό σημαντικών συμμάχων.
Του Λόρδου Ρόθτσιλντ, που οδήγησε το αυτοκίνητο και έκανε δημόσιες δηλώσεις θαυμασμού, αυξάνοντας το κύρος της Enfield στην Βρετανία αλλά και του Προέδρου των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν, που ζητούσε να γίνει εργοστάσιο που να παράγει το Enfield 8000 στην Καλιφόρνια!
Κατόπιν του θριάμβου, ο Γουλανδρής άρχισε να επανδρώνει με ταλαντούχους μηχανικούς την εταιρεία, δημιουργώντας ένα πρότυπο για την εποχή εργοστάσιο στο Κάους, την πιο μεγάλη πόλη του νησιού Γουάιτ, απέναντι από το Σαουθάμπτον.
Μετά από οικονομικό πόλεμο που δέχεται μεταφέρει την έδρα του στη Σύρο. Προσλαμβάνονται αρκετοί Έλληνες φανοποιοί, τεχνίτες, αλλά και ντόπιοι εργάτες με εμπειρία, προερχόμενοι από τα ναυπηγεία του νησιού.
Το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής βγαίνει τον Οκτώβριο του 1973. Θα έπρεπε να είναι μια ιστορική μέρα για την ελληνική βιομηχανία, καθώς θεωρείται το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο στον κόσμο που μπήκε σε παραγωγή. Η επιτυχία ήταν μεγάλη, αλλά η χρονική συγκυρία καθόλου ευνοϊκή.
Το γραφειοκρατικό «τέρας» άλλωστε είναι πανίσχυρο αιώνες τώρα στον ελληνικό κρατικό μηχανισμό και για μία ακόμα φορά στάθηκε εμπόδιο στη δημιουργία ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Το Enfield 8000 δεν πήρε ποτέ έγκριση τύπου, ενώ το ελληνικό κράτος δεν έδινε ούτε πινακίδες δοκιμής, με την αιτιολογία πως η εταιρεία θα έπρεπε πρώτα να έχει πουλήσει τουλάχιστον 10 αυτοκίνητα ώστε να χαρακτηριστεί αυτοκινητοβιομηχανία.
Κι όλα αυτά ενώ το αυτοκίνητο ταξίδεψε σε πολλές περιοχές του κόσμου, ακόμα και στην Αυστραλία ή στη Σαουδική Αραβία! Συνολικά τα αυτοκίνητα που βγήκαν στην κυκλοφορία, από το 1973 έως το 1976, ήταν 112 και η συντριπτική πλειονότητα αυτών ταξίδεψε στη Μεγάλη Βρετανία.
Υπάρχουν καταγγελίες, επί χούντας, το τελωνείο να παγιδεύει τις νταλίκες που έφερναν υλικά, για αρκετές ημέρες, περιμένοντας το ανάλογο… αντίτιμο που θα βοηθούσε να ξεμπλοκάρουν τα φορτηγά και να παραδοθούν τα ανταλλακτικά στο εργοστάσιο.
Και στη μεταπολίτευση, το κράτος δεν επέτρεψε στον Γουλανδρή να προχωρήσει, βάζοντας του διαρκώς τρικλοποδιές. Παρόλο τις φιλότιμες προσπάθειες των στελεχών της εταιρείας να προωθηθεί σε κυκλοφορία στην Ελλάδα και τη χρήση του από εταιρείες του Δημοσίου αλλά και την Ολυμπιακή Αεροπορία (ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν έτοιμος να υπογράψει συμβόλαιο για μαζική προμήθεια), δεν υπήρχε αποτέλεσμα λόγω μη απάντησης του Υπουργείου Οικονομικών στα αιτήματα της εταιρείας για τη φορολόγηση του.
Πρωταγωνιστές του εγχειρήματος αυτού αναφέρουν πάντως ότι όλα τα προσκόμματα που έθεσε ο κρατικός μηχανισμός έχουν βαθύτερη αιτία τις πιέσεις του πετρελαϊκού λόμπυ και της συμβατικής αυτοκινητοβιομηχανίας, η οποία δεν θα ανεχόταν τη μαζική παραγωγή ηλεκτροκίνητων οχημάτων. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν ήταν σε πολιτικό, οικονομικό και επιχειρηματικό επίπεδο.
Ο Γουλανδρής -που είχε εν τω μεταξύ χάσει την υπομονή του με το ελληνικό κράτος- αποφάσισε να ανταποκριθεί όταν οι πετρελαϊκές εταιρείες του διεμήνυσαν να εγκαταλείψει την ιδέα του ηλεκτρικού αυτοκινήτου, για να αρχίσει να παίρνει παραγγελίες μεταφοράς και να δουλέψουν τα καράβια του.
Αυτή ήταν η χαριστική βολή για το Enfield 8000 και για το όνειρο παραγωγής ενός αμιγώς ηλεκτρικού αυτοκινήτου από ελληνικά χέρια.
Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ «Ανάμεσα σε δύο νησιά» του, ειδικού σε θέματα αυτοκινήτου, δημοσιογράφου Μιχάλη Σταυρόπουλου καταπιάνεται με την ξεχασμένη, όσο και πονεμένη ιστορία του Enfield 8000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου